Wow, wat een gebeurtenissen de laatste maand. Ashley ging me verlaten... Ze vindt het moeilijk om te leven met mijn karakter. Ik moet altijd het laatste woord hebben, we praten heel moeilijk (over onze relatie dan toch) en ze vindt het helemaal niet leuk dat ik nog steeds thuis zit, en niet moet werken. Ze had het aan mijn moeder vertelt, die mij dan zei: je weet toch wel dat Ashley bij je weg gaat?? Mijn wereld stortte in... Ik heb langer dan een uur aan één stuk door gehuild, ik wost niet meer wat te doen... Hoe moet ik leven zonder Ashley? Waar moet ik heen? Wat moet ik doen zonder haar? Mijn leven heeft geen zin zonder haar... Ik heb nog nooit van iemand zo gehouden als van Ashley. Ik ben al eens veranderd voor haar, en ik zou het zo opnieuw doen. En sommige dingen kan je veranderen, andere niet. Ik hoop gewoon dat ik deze keer weer kan veranderen, dat ze zeker niet wegloopt van me. Zij heeft ook een foutje: ze kan heel moeilijk over haar gevoelens praten. Maar daar blijft het bij, de grootste fouten liggen bij mij, zo te horen. Vroeger vond ze dat ik teveel aan haar hing. Ik liet haar nergens alleen naartoe gaan, en wilde altijd weten waar ze was, en voor hoelang. En toen waren we nog niet eens een koppel. Nu laat ik haar alleen bij haar moeder gaan, en nu zegt ze dat haar familie hier niet meer wil komen omdat ze voelen dat ze niet welkom zijn, omdat ik ook nooit mee ga naar haar familie... Wat moet ik nou doen??? Kijk, ik weet alleen dat ik mijn uiterste best doe voor die vrouw, ik wil mijn leven met haar opbouwen. Ik wil samen met haar een huisje kopen, lekker reizen, plezier maken, elkaar bijstaan in slecht en goed weer, elkaar helpen, er zijn voor elkaar, en misschien, heel misschien in de toekomst, een kindje. Ik heb nu gevoeld wat ik zou voelen als ze zou weggaan, en ik ging dood. Ik voelde dat ik gewoon doodging. Dat wil ik echt niet meemaken, ze heeft mijn hart gevangen. Ik vroeg aan Ashley waarom ze wilde weggaan. Ze vertelde mij dat als ze echt wilde weggaan, dat ze het niet aan mijn moeder zou verteld hebben, omdat mijn moeder ons altijd helpt om het uit te praten. Dat ze van mij houdt, maar dat ze het mij gewoon eens wilde laten voelen dat ik verkeerd bezig was. Daarop heeft ze me ook verteld wat er precies mis is met mij (mijn karakter dus - kan ik niet aan doen, ik ben Tweelingen van sterrenbeeld). Ze heeft ook haar fouten opgebiecht, maar ik neem haar fouten erbij. Zo is ze, zo hou ik van haar, ze moet helemaal niet veranderen. Waarom moet ik wel altijd veranderen? Ben ik dan zo'n slechte vrouw? Doe ik dan zoveel verkeerd? Het enige wat ik doe is ongelooflijk veel van Ashley houden. Ik wil er alles aan doen om haar zo gelukkig mogelijk te maken, maar als ze vertrekt, dan weet ik echt niet wat er met mij zou gebeuren. Ik denk dat ik toch op z'n minst een serieuze depressie zou hebben. Toen ze me duidelijk had gemaakt dat ze niet ging weggaan, maar gewoon dit gesprek wilde hebben, heb ik nog gehuild. Nachten en nachten heb ik wakker gelegen, bang dat mijn gehuil haar wakker zou maken. Dat is dan ook gebeurd op een nacht. Ze heeft me in de keuken ineengezakt op de vloer gevonden en heeft toen gezien hoeveel verdriet ik heb voor haar. Hopelijk realiseert ze haar nu ook hoeveel ik van haar hou. Ze heeft me toen echt geraakt door me zo op te trekken en te troosten, want dat ligt niet in haar aard. We hebben toen nog de laatste woorden gewisseld die nog in ons hoofd zaten omtrent wat er gebeurd was, en sindsdien gaat het weer beter. Waar ik heel blij om ben. Enkele dagen geleden in het weekend zijn we naar een parabeurs geweest. Ze heeft me daar op verschillende manieren getoond dat ze van me houdt. Ik heb daar mijn kaarten eens laten leggen, uit nieuwsgierigheid. Onze relatie zou kunnen lukken, en daar zit een grote kans in, maar dat vrouwtje zei dat Ashley een persoon in haar leven moet loslaten, voor ze een stevige relatie met mij kan opbouwen. Dat vrouwtje vertelde me dat als ze dat niet doet, dat onze relatie niet kan lukken. Ze vertelde me dat ze een vrouw zag, met veel kinderen, die heel dicht bij Ashley staat, en dat die persoon teveel inspraak heeft op Ashley haar leven. Nou, er is maar 1 persoon waar ik aan denk met die beschrijving, en dat is Ashley haar moeder. Ik ben altijd eerlijk tegen Ashley, maar dit stukje heb ik verzwegen. Als ik ook maar iets negatief over haar moeder vertel, gaat het mis. Dus ik zal wel zien hoe het afloopt. Maar dat je het maar weet: de kaarten hebben dit gezegd, het is nu aan ons om te zien of we ze geloven of niet. Verder gaat alles goed. Straks komt mijn vader de auto ophalen, hij moet gekeurd worden, en dan wisselen we even van auto. Mijn moeder heeft as we speak een operatie aan haar pols in het hospitaal, daarna komt ze naar hier, wachten op mijn vader, en dan eten we samen wat hotdogs... Moet ik niet koken Over mijn pols: ik moet volgende week naar het hospitaal, ze willen onderzoeken of ik arthrose heb, en ook zien of ik een kinesisth nodig heb, of een operatie... We zien wel. Ik hou jullie op de hoogte!
