Man man man, ik voel me echt heel slecht. Ik heb verleden week een heel goed sollicitatiegesprek gehad, ik was bijna zeker dat ik de job ging hebben. Gisteren heeft het interimkantoor contact gehad met het bedrijf en ook zij hadden verteld dat ik het ging worden. Maar gisternamiddag is er een kennis van de grote baas gaan solliciteren, dus die heeft de job gekregen. Lap! En ik mijn best maar doen! Ben vandaag bij mijn oma langsgeweest. Chris zijn auto stond in de straat, dus die woont nu terug in zijn ouderlijk huis. Wat gaat er met die jongen allemaal gebeuren? Och ja, is niet mijn probleem. Ik hoop alleen maar dat ie het goed stelt. Verder heb ik al weer veel beleefd deze week. O ja, en vorig weekend was ook zalig... met Ashley. We hebben echt lekkere seks gehad! Het was zalig! Dat seks tussen twee vrouwen zo lekker kon zijn, wist ik niet. We hadden eerst een lekker filmpje gekeken, en dan ... tjah, toen was het zover. Zalig! Het was ook lang geleden dat ik zo goed ben klaargekomen. God, wat hou ik van dat meisje! Verder zit ik op hete kolen voor morgen. Morgen komen onze meubeltjes, en dit weekend zouden we ze normaal gezien naar boven moeten krijgen... met veel hulp. Dan kunnen we eindelijk al die dozen legen, en onze kleren netjes in een kast leggen/hangen. Want momenteel zitten die in vuilbakzakken die overal in onze flat te vinden zijn. Ik word er stilletjes aan gek van. Donderdag mag ik weer gaan solliciteren. Het is voor een job dat ik helemaal niet wil doen, maar ja, werk is werk. Het is via een interimkantoor, dus die kunnen verder zoeken. Ik kan ondertussen geld verdienen, en zoeken naar iets anders, wat ik wel wil doen. *zucht* Het is echt lastig voor mij. Mijn vorige werkgever heeft mijn loon nog niet gestort, terwijl ik het wel hard nodig heb, en ik heb nog niet alle papieren, ... Komt het dan echt nooit goed met mij? Alle dagen zo vechten... en waarom? Om alleen maar dieper in de stront te zakken. Ik heb net gehoord van de belastingen dat ze een rekenfoutje hebben gemaakt en dat ik zomaar eventjes 700 euro moet terugbetalen. Waarmee moet ik dat doen? Steentjes? Och ja, kijk, ik zit hier toch, in mijn zetel, met een laptop, met internet, dus waarom moet ik klagen? Er zijn mensen die het moeilijker hebben dan ik. Maar dan wordt het toch tijd dat ik zo iemand tegenkom, want ik zie alleen maar mensen om me heen die het heel goed hebben. En ja, dat maakt je toch wel euh... hoe zeg je dat?... pessimistisch is het woord. Ik moet heel veel huilen, ben ook beetje ziek aan het worden, heb nergens nog zin in. Maar ja, voor Ashley doe ik toch mijn best. Ik hou van haar, en als ik haar 's avonds na haar werk oppik, en ze geeft me die leuke glimlach, is mijn dag toch terug in orde. Jammer dat ik mijn relatie met haar nog geheim moet houden... voor mijn vaders kant. Want mijn moeder zegt altijd: liever gelukkig met een vrouw, dan ongelukkig met een man. Was dat ook maar mijn vader zijn motto.
