Jaja, ik heb de ouders ontmoet van Brian. Toen we bij zijn vader gingen was ik redelijk nerveus, omdat die man een alcoholist is, maar eigenlijk merkte ik daar niet veel van. Oke, je kon het ruiken en je zag het aan de rode neus, maar qua gesprekken en dergelijke viel dat goed mee. Bij het afscheid kreeg ik een knuffel, dus dat was ook super! Zijn moeder valt ook goed mee. Okee, af en toe blijft ze te lang bij hetzelfde onderwerp hangen, maar verder klikt het wel tussen zijn moeder en ik. Eindelijk een schoonfamilie die mij apprecieert! Maar ja, als je kijkt wie Brian zijn ex is, tja, dan zijn ze natuurlijk blij met mij
Brian en ik hebben seks gehad op een joint! Man man man, wat heerlijk! Okee, hij is transeksueel en zijn 'tarzan' werkt nog niet, maar hij weet verdomme goed wat hij moet doen! Niet normaal. Hij beft superlekker en ook het vingeren is hemels. De orgasmes die ik bij hem heb, heb ik nog nooit meegemaakt! Als ik klaarkom, ligt er gewoonweg een plasje kutvocht onder me. Ik wist niet eens dat dat kon... in die hoeveelheid. Hij weet echt wel wat hij doet! Ik kan het gewoonweg niet beschrijven! En zijn geur! Alleen zijn geur al windt me op! Soms de manier waarop hij kijkt... En zijn blik als hij klaarkomt! Zaaaalig om te zien! Meer details zal ik jullie besparen... mag niet te veel uit bed klappen hè Eigenlijk hebben we die joint niet nodig hoor om lekkere seks te hebben, maar we zijn gewoon wilder en losser als we eentje gerookt hebben...
Anyway, hij ligt hier nu in de zetel, zijn serie te kijken,... als ik naar hem kijk... ik smelt. I hope this feeling lasts forever!
Eindelijk ben ik er nog eens geraakt! Heb een weekje verlof nu, dus heb tijd. Niet heel veel, want meestal doen Brian en ik samen iets. Brian is nu gaan werken, binnen een half uurtje heeft hij gedaan en dan moet ik hem ophalen bij een garage hier niet ver vandaan. Zijn auto moet binnen voor onderhoud. Ja ja, Brian woont hier nu bij mij in, al ongeveer een maandje. Het gaat echt supergoed! We hebben gisteren een heel lief, mooi gesprek gehad en zaten zelfs beiden te wenen van geluk dat we bij elkaar terecht gekomen zijn. Niet normaal! Het gevoel dat hij mij geeft is onbeschrijflijk. Niet uit te leggen. Je kent het alleen als je het zelf meemaakt. En blijkbaar zit dat gevoel bij hem er ook. Super!
En de seks... man man man, niet normaal. Eerlijk gezegd had ik in het begin wat schrik om seks te hebben met hem. Hij is transeksueel, en tja, zijn 'ding' gaat niet omhoog he. Nog niet;.. (er is een speciale pomp op komst, zodra zijn gezondheid en portemonnee het toelaten) Maar het is ongelooflijk. De orgasmes dat hij mij bezorgt;... mmm, niet normaal! Ook de manier waarop hij me aanraakt, het is echt ontroerend. Hij is zo lief in alles wat hij doet of zegt. Ook tijdens de seks, of het zou natuurlijk moeten zijn dat we iets harder gaan, dan gooit hij de lieve praat de deur uit natuurlijk. Maar ik vind het ook helemaal niet erg als hij dirty talk doet. Het mist z'n effect niet
Ashley is weer een heel ander probleem. Nu pas zie ik in wat voor een bitch ze is... Tja, tis maar achteraf dat de ware aard boven komt blijkbaar. Ashley zit op facebook en alles waarmee ze mij te pakken kan krijgen zet ze erop. Ze wilde nooit eens een dagje naar zee ofzo en nu staat er constant te lezen 'Ashley is gisteren gezellig naar zee geweest'. Of 'Ashley gaat ongeveer 3 keer in de week een stapje zetten naar haar favoriete kroeg' en dat terwijl ik haar met geen stokken buiten kreeg. Verder heeft ze van haar status 'in een open relatie' gemaakt en duidt ze op een relatie met... jawel... de ex-vrouw van Brian!! We weten dat het niet zo is, (en eigenlijk vinden we dat jammer want dan konden ze misschien eindelijk stoppen met ons aan te vallen en gewoon verder gaan met hun leven) maar het is niet leuk om te zien hoe ze ons zo proberen te pakken. Mijn bloed kookt. En niet om wat Ashley zegt, maar gewoon om het feit dat ze het zegt. Ashley, Get a life!! Okee, ik heb haar gekwetst door bij haar weg te gaan, maar ik heb haar verscheidene keren gewaarschuwd. Als ze er niets probeert aan te doen (zoals ik in het verleden deed voor haar), dan is het voor mij niet meer nodig. Als ik het niet waard ben om af en toe water bij de wijn te doen, dan is zij het niet waard om een deel van mijn leven te zijn. Ze is 12 jaar een deel van mijn leven geweest, waarvan 3 jaar als mijn partner, wel, grof om te zeggen, maar 't was meer dan genoeg, niet te zeggen, veel te veel!
Anyway, nu dat allemaal uit mijn strot is, kan ik eindelijk weer genieten van de warme augustus-zon die door mijn ramen naar binnen schijnt, en het idee dat ik binnen een klein uurtje mijn ventje weer thuis kan verwachten. Hopelijk zit ik nu eindelijk bij de juiste persoon. Hij is mijn dekseltje, mijn soulmate, mijn alles... en hopelijk blijft hij me dit warme, heerlijke, onbeschrijflijke gevoel geven vanbinnen. Ik kan niet wachten om samen met hem van mijn leven te genieten!
Straks ontmoet ik Brian zijn vader. Jammer genoeg is hij alcoholist, dus leuk is anders, maar het blijft wel mijn schoonvader in spe... Alhoewel, schoonvader in spe... Brian wil niet trouwen. Of moet ik zeggen, niet meer trouwen. Wat ik wel snap. Als je 12 jaar getrouwd bent en dan kom je erachter wat voor een feeks je vrouw is, en je wil dan scheiden en ze werkt tegen... tjah, waarom zou je nog trouwen. Jammer eigenlijk. Maar verstaanbaar. Completely! Jammer dat ik nooit zal trouwen dan ( ervan uitgaande dat ik bij Brian blijf). Ik ben 22 en ja, welk meisje droomt nu niet van zo'n mooi huwelijk?? Ik moet gaan, wordt vervolgd!!
Ik ben er eindelijk nog eens geraakt. Er is zoveel gebeurd... Het is dan ook anderhalf jaar geleden dat ik hier eens ben geraakt. Het leven is zo druk. Ik heb nog steeds dezelfde job, en die is nog steeds even vermoeiend. Ik heb wel al veel meer contact met collega's en heb ondertussen zelfs vrienden gemaakt op het werk. Mijn beste vriendin Lisa is een collega, en mijn beste vriend is ook een collega. Maar op die laatste kom ik nog wel terug...
Laatste nieuws: Het is voorbij tussen mij en Ashley. Ik ken Ashley nu 12 jaar en nog steeds had ze het lastig om mij een knuffel te geven, of een spontane kus. In het algemeen miste ik gewoon genegenheid en liefde. En passie was ook ver te zoeken. Ik heb haar dat enkele keren verteld, maar ze antwoordde toen gewoon dat dat niet in haar karakter ligt om genegenheid te geven. Na opnieuw en opnieuw te proberen, en vele ruzies daarover, had ik de knop opgedraaid. Ik zoek liefde, passie en genegenheid in een relatie. Zij niet. Tja, dan horen wij niet bij elkaar. Ik heb er lang over gedaan om de beslissing te nemen bij haar weg te gaan (want wij hadden ondertussen een leventje opgebouwd), maar ik heb ze genomen. Ik heb eerst enorm veel gepraat met mijn vrienden en zij gaven mij allemaal gelijk. Ze vertelden mij ook dat Ashley eigenlijk helemaal niet bij me past. En nu de verliefdheid weg is, zie ik dat ook. Maar ja, liefde maakt blind, dus toen was dat verloren gezegd. Toen ik in het begin twijfelde over mijn relatie met Ashley ben ik met die twijfels naar mijn beste maat, Brian, gegaan. Hij werkt ook bij ons en het klikte van in het begin. Brian vertelde mij dat zijn huwelijk ook niet goed meer zat. Zijn vrouw is nogal van het dominante type, maar naar wat hij mij vertelde was ze veel meer dan enkel dominant. Hij mocht geen leven leiden naast haar. Hij mocht niet bij zijn beste vriend gaan om een avondje de voetballen op de playstation, hij mocht geen pintje drinken, zelfs niet thuis,... En hij bracht het geld binnen, maar zijn vrouw is werkloos. Niet werkzoeken, nee, werkloos. Ze voelt zich te goed om te werken. Dus 't einde van de maand kwam hij thuis met een mooi loon, en zijn vrouw wilde dan jurkjes van over de 100 terwijl hij niets mocht kopen voor hemzelf. En nee, ik overdrijf dit niet, ik heb dit zelf ook gezien en gehoord. Dus ik ging met mijn relationele problemen bij hem, en hij bij mij. En je hoort me al komen...
Wij zijn verliefd geworden, Brian en ik. Ergens in het voorjaar... Er was altijd chemie in de lucht tussen ons, achteraf gezien, en daar hebben we het over gehad. Inderdaad, vorig jaar was er al iets aan het bloeien, maar ja, hij had zijn vrouw, ik was bij Ashley, je geeft daar gewoon geen aandacht aan. In het voorjaar zijn we met ons viertjes, Brian, zijn vrouw, Ashley en ik, naar Disneyland geweest. Het was supergezellig met ons vieren, we hebben veel plezier gehad. Maar toen we op een ochtend opstonden en zijn vrouw doodleuk vroeg of we hen hadden gehoord 's nachts, wist ik voldoende. Ik was er het hart van in. Raar, eigenlijk, want ze zijn tenslotte man en vrouw. Maar het deed me pijn, te weten dat Brian de liefde bedreef met zijn vrouw. Toen wist ik het: dit gaat verder dan vriendschap.
Uiteindelijk, een goeie maand nadat we naar Disney zijn geweest, krijg ik telefoon van Brian zijn vrouw dat hij een rustpauze wilde. Ze was er het hart van in. Ze had het niet zien aankomen. Natuurlijk niet, zij vond niet dat zij iets misdeed, maar gedurende de 12 jaren die zij samen hebben doorgebracht heeft Brian zich dan ook niet verzet. De bom was ontploft. Het lot wilde dat Brian nergens naartoe kon voor zijn rustpauze, dus hebben Ashley en ik hem dan maar bij ons laten logeren. Slecht idee!! Ashley werkte ondertussen (geen paniek, ze werkt nog maar een maandje of 2 en het is part-time, dus ze zal haar niet overwerken), en dus waren Brian en ik vaak alleen. En toen... onderweg naar het werk met ons tweetjes... de eerste kus. Die was een ramp! Zijn mond te groot, de mijne te klein. Maar ja, als je 3 jaar geen tongkus hebt gekregen van je vriendin en ineens wil dat lekkere stuk je de kus van je leven geven, tja, dan sla je in paniek. Maar buiten het feit dat de kus tegenviel, voelde het wel goed aan. En toen -om en lang verhaal kort te maken- zijn Brian en ik een soort 'affaire' begonnen. Hij heeft dan nog even getwijfeld om zijn vrouw een tweede kans te geven, maar nadat hij een dag of 3 met mij had meegemaakt, (dagje Terneuzen, dagje zwemmen, dagje zeteltje), voelde hij wat hij had gemist en had hij spijt van het feit dat hij tegen zijn vrouw had gezegd dat ze nog een kans kreeg. Hij wilde scheiden. Ondertussen zat ik nog met Ashley. Pas op, ik zie dat meisje enorm graag, maar de liefde was weg. Er was enkel nog vriendschap. Dus heb ik haar gebeld (ik weet het, dat was laf) en haar gezegd dat ik meer nodig had in mijn relatie dan gewoon een partner... ik wilde mijn dekseltje, een soulmate, passie, genegenheid, gezelligheid, en vooral, ik wilde niet vanzelfsprekend genomen worden, en dat deed zij wel. Dus ik vertelde haar dat, via de telefoon, van bij Brian thuis...
De volgende dag ben ik naar huis gekomen en heb ik alles nog eens herhaald, en ik heb erbij gezegd dat ik verliefd geworden ben op Brian... Op zich kan dat gebeuren, maar eigenlijk wilde ik dat niet. Omdat Brian... Nogal ingewikkeld is... Brian is... Brian was... Wel, Brian is geboren als vrouw. Hij is transeksueel. Zo, dat is er ook weer uit. Als kind vroeg hij elke avond aan God voor het slapengaan of hij de volgende dag mocht opstaan als man... tjah, God heeft niet geholpen, dus op zijn 18e is hij dan maar zelf aan dat proces begonnen. Tegen z'n 22ste levensjaar heeft hij zijn vrouw leren kennen (toen hij zelf nog vrouw was), maar zijn vrouw is hetero. Ze zou verliefd geworden zijn op zijn mannelijke kant die hij toen als vrouw al had. Ik kan dat volledig begrijpen, want ik had hetzelfde met Ashley, zoals jullie weten, ben ik echt wel hetero. En nu is dat nogmaals bevestigd. Okee, Brian is Brianna geweest, maar nu is hij op en top man. Alles erop en eraan...
Op zijn 24ste heeft hij zijn borsten laten weghalen en hij wilde daarna zo snel mogelijk dé operatie. Maar zijn vrouw hield hem tegen. Hij mocht het niet doen. Wat egoistisch van haar! Ze kon het niet aanzien dat hij man zou worden. Sorry, maar zo is hij gelukkig. En dat wil je toch? Dat je partner gelukkig is? Zich goed voelt in zijn leven? Toen zijn borsten werden weggehaald is hij ook van naam veranderd en begon hij door het leven te gaan als man. Hij kreeg hormonen voor baardgroei en stemverandering e.d., maar hij mocht hét pronkstuk van het man-zijn niet laten 'plaatsen' door zijn vrouw. Van zijn 24ste tot vorig jaar, is hij dus door het leven gegaan als iets... onzijdig... voor haar. Is dat normaal? Ik denk het niet.
Vorig jaar, op zijn 33ste, is de operatie eindelijk gebeurd. Hij wilde eindelijk volledig man zijn, volledig gelukkig zijn. Zijn vrouw is dan enorm lastig en nog afstandelijker geworden. Hij is heeft 12 jaar van zijn leven doorgebracht met haar, als koppel, maar seks... nee, dat ging niet bij haar. Omdat ze in haar verleden misbruikt is. Die jongen is dus volledig gekraakt. Hij mocht zichzelf niet zijn (of worden, is te zien hoe je het bekijkt), hij hing aan een ketting, en kreeg geen seks. Hij mocht enkel werken en mooie, dure kleedjes voor haar kopen, dan was het in orde. Logisch dat die bom ontploft is, nee? Dus verleden jaar is Brianna eindelijk Brian geworden, en tja, wij zijn verliefd. Toen Ashley hoorde dat ik verliefd geworden was op Brian, kon ze haar oren niet geloven. Is wel te begrijpen, hij is transeksueel. En ik wilde eigenlijk niet verliefd worden op hem... hij is transeksueel. Wat gaan de mensen denken? Wat gaan ze zeggen? Zullen ze ons nakijken als we op straat lopen?
Na heel veel problemen is Ashley uiteindelijk terug bij haar moeder gaan wonen. Brian wil zo snel mogelijk de scheiding inzetten, maar zijn vrouw werkt enorm tegen. Brian en ik zijn nu een goeie maand tesamen. De collega's (die op de hoogte zijn van zijn situatie) steunen ons allemaal. Iedereen vindt hem heel sympathiek en wenst hem het beste met mij. Dito voor mij. Mijn moeder en stiefvader staan ook volledig achter ons. Ashley denkt dat ik haar gedumpt heb voor hem, maar zoals eerder vermeld, wilde ik al een tijdje bij haar weggaan. Brian heeft het gewoon versneld, dito voor zijn scheiding. Hij wilde weg bij zijn vrouw, maar door mij is dat proces sneller gelopen. En ik weet wat jullie nu denken, maar nee... Als je niet weet dat Brian een vrouw was, dan zie je het gewoon niet. Hij was nogal een manwijf vroeger, en nu met die hormonen is hij op en top man. Verleden week zijn we nog een stapje gaan zetten, we hebben nieuwe mensen leren kennen, en die mensen hebben niets verdacht opgemerkt. Integendeel, ik kreeg complimenten over mijn knappe, nieuwe vriend, die trouwens 25 jaar geschat is, terwijl hij er 34 is. We passen ook enorm goed samen. Zal het blijven duren? Ik weet het niet. Ik hoop het, maar zoiets weet je nooit. Brian en ik hebben daar al over gepraat, en wij komen overeen in onze mening. We hopen dat het blijft duren, en zo niet, hebben we het wel geprobeerd. In het begin gaat het sowieso altijd goed, maar wat binnen een jaartje...?
En ik... tja, ik heb weer iets uitgespookt he? Van hetero-zijn, naar een vriendin, naar een transeksueel. Hoe leg ik dat uit aan mijn grootmoeder?
Hier ben ik eindelijk nog eens. Ik heb echt zeer weinig tijd. Niet alleen voor mijn blog, maar ook voor Ashley. Gelukkig heeft zij daar alle begrip voor en gaat het nog steeds goed. Binnen enkele maanden zijn we 2 jaar samen. We zijn nog steeds even gelukkig als voorheen. Wat zeg ik? We worden gelukkiger met de dag! Financieel leek het iets beter te gaan. Ik was aan het sparen voor een reisje met ons 2, maar ineens kreeg ik een rekening binnen van maar liefst 1050 euro. Ik heb vroeger in Nederland toeslag gekregen en nu willen ze dat terug. Konden ze dat toen niet zeggen dat ze dat ooit gingen terugvragen? Dan had ik mij daarop voorzien. Heb al eens 850, 350, 215 euro betaald, en nog nog eens 1050. Pff, waar moet ik het blijven halen?
Op het werk gaat alles goed. Het is heel zwaar, maar ik heb er nog steeds plezier in. Tot zolang het geld binnenrolt, is het voor mij okee.
Binnenkort heeft Ashley enkel nog een inkomen van 300 euro per maand. Alles zal dus op mijn schouders vallen. Ze is nu bijna een jaar werkloos. Ze zoekt nochtans heel goed, maar niemand wil haar tewerkstellen. Waarschijnlijk door de crisis? Dat die maar snel om is...
Verder weinig te melden, eigenlijk. Still livin' my life...
Eindelijk nog eens de tijd gevonden om hier eens te komen kijken. Sinds ik werk, heb ik echt geen tijd meer. Mijn sociaal leven is 0. Ik heb nu twee weekjes verlof, gelukkig. Al heeft m'n werk me wel al opgebeld dat ik morgen een dienst moet gaan doen. Maar het is dubbel betaald en ik krijg er een recup-dag voor. Tussen Ashley en mij gaat het goed. Heel mijn familie weet eindelijk dat wij iets hebben samen en we zijn nog steeds bij iedereen welkom. Maandag wordt Ashley 22, ik heb mijn familie uitgenodigd voor een stukje taart en op haar verjaardag zelf wordt er hier een ontbijtje geleverd. Ik kijk er naar uit. Zij weet van niets. Morgen komen de tante en nonkel van Chris. Hij heeft alweer zijn werk opgegeven in die supermarkt en werkt nu via interim bij de post. Sinds wij uit elkaar zijn, steekt hij echt domme dingen uit. Hij gaat van de eene job naar de andere, hij laat zijn familie links liggen en verzorgt zichzelf niet meer. Maar dat ligt ook voor een deel aan zijn nieuwe vriendin denk ik. Toen ik haar enkele weken geleden tegen het lijf liep en een gesprek met haar aanging, kon ik haar op 1 meter afstand ruiken. Ook haar tanden worden niet gepoetst, dat was duidelijk. Chris moet er maar zin in hebben Maar dat moet hij weten. Ik ben al zeer blij dat zijn tante en nonkel hier iets komen eten, het zijn toffe mensen en het zal deugd doen om eens te kunnen bijpraten. De dag daarna komt mijn familie taart eten. Ik hoop dat het meevalt. Er komt een tante (met 2 kinderen en man), een nonkel (met 1 kind en vrouw) en mijn grootmoeder. Mijn vader heb ik niet uitgenodigd, omdat die dan ook zijn vrouw meebrengt, maar die maakt het mij heel moeilijk de laatste tijd. Telkens als ik haar zie, vertelt ze mij hoe dom ik ben dat ik me bezig houd met Ashley. Ze breekt onze relatie constant af en daar ben ik nu eenmaal niet mee gediend. Of ik nu bij een vrouw ben, of bij een man, alles kan verkeerd lopen, en het geslacht heeft daar niets mee te maken. Juist toch? Maar ja, het is nu eenmaal het grote voorbeeld van een stiefmoeder, dat mens. Ik heb dat mens liever niet in mijn buurt, maar het is nu eenmaal de vrouw van mijn vader. Ik zei hem dat als hij een stuk taart wil komen eten, dat hij dan zelf maar eens moet bellen wanneer hij vrij is, maar ik weet als ik de bal in zijn kamp leg, dat hij hem niet terugslaat. Dus ik hoef hem niet te verwachten, en daar ben ik blij om.
En dan maandag... het ontbijt. Ik heb een luxe-ontbijt besteld. Zonder champagne weliswaar, want daar houden we niet van, maar wel met alles erop en eraan. Ashley weet van niets en zal het super vinden! Ik wil echt haar gezicht zien!
Voor volgend weekend proberen we nog wat vrienden naar hier te krijgen, maar zij studeren allen en hebben heel weinig tijd, met de examens die voor de deur staan. We zien wel.
Verder is er niet veel nieuws. De hond van de buurvrouw doet nog steeds heel lastig, 'smorgensvroeg, overdag, 's avondslaat en 's nachts. Maar ergens durf ik de politie niet te bellen. Stel nu dat hij zegt dat ik mijn katten moet wegdoen, no way! Niemand heeft last van mijn schatten.
Financieel gaat het beter. Ashley krijgt een uitkering en ik heb mijn loon. Ik klop zware uren en word per uur betaald, dus ik kan echt niet klagen. Verleden maand was het iets minder, maar dat komt deze maand wel goed. Ik hoop dat alles zo blijft meevallen. We verdienen het wel.
Op het werk gaat alles goed. Ik doe mijn job heel graag. Het is natuurlijk een job in het verkeer, en ik heb mijn eerste ongeval achter de rug. Geen gekwetsten, alleen een vader die twee keer zal nadenken voor hij zoonlief met zijn mercedes laat rijden... Ik heb echt weinig tijd om hier mijn verhaal te komen doen, aangezien ik in ploegen werk, en soms diensten doe van 10 uren... Hopelijk is dat te begrijpen.
Met Ashley gaat het goed... Ik heb eindelijk aan mijn tante en nonkel verteld dat wij iets hebben en ze stonden er helemaal achter, wat ik helemaal niet verwachtte. Ze zit hier naast mij in de zetel, ze ziet er weer leuk uit, in haar pyjama. Ik hou nog steeds heel veel van haar, al moet ik zeggen dat er op mijn werk een knap ventje rondloopt. Maar ja, kijken mag he!
Ikzelf ben wat ziekjes, heb enkele dagen geleden overgegeven en loop heel de tijd duizelig. Binnen een goed uurtje ga ik dan ook naar de dokter, want ik heb een briefje nodig voor mijn werk. Ik heb weer een zware week voor de boeg, en zoals ik me nu voel, kan ik die echt niet gaan draaien.
Vandaag heb ik ook nog slecht nieuws gekregen: mijn moeder en stiefvader gaan scheiden. Ik hou van mijn stiefvader. Ik zie hem als mijn echte vader. Ik hoop dat ze het toch nog kunnen uitpraten, want mijn moeder is heel depressief de laatste tijd. Misschien is het door haar pillen dat ze van hem wil scheiden. Ze gaat enkele dagen naar het hospitaal waar ze therapie e.d. zal volgen, en hopelijk is ze daarna weer voor rede vatbaar. Ik hoop dat het goed komt!
ik zit nu volop in mijn opleiding. Het is een hele zware opleiding, maar ik doe echt mijn best. Ik had vrijdag al een examen, waar veel van afhangt in de toekomst, en ik ben geslaagd. Ik had maar twee fouten. Volgende vrijdag heb ik alweer een examen. Het gaat goed voorlopig, ik hoop dat het blijft lukken. In de opleiding zijn we met vijf. Vier mannen en ik. Die ene probeert mijn aandacht te trekken en dergelijke, maar ik hou van Ashley, ik denk niet dat het hem zal lukken. Om hem te tonen dat zijn inspanningen verloren tijd zijn, heb ik hem uitgenodigd bij ons thuis, om hem te laten zien dat Ashley en ik heel gelukkig zijn. Hij had massage-olie mee, omdat hij had gezegd de eerste dag van de opleiding(!) dat hij mij ging komen masseren. Hij komt ook steeds heel dicht bij mij staan enzo, maar dat kan mij geen moer schelen. Ik ben gelukkig met mijn meisje.
Morgen is het een feestdag, dus dinsdag ga ik terug naar de opleiding. We moeten dan leren werken met het apparaat dat biljetten aanmaakt en dergelijke. Daar maken we dan oefeningen op, en vrijdag examen. Als ik voor dat examen geslaagd ben, dan mag ik vanaf dinsdag 29 juli echt beginnen. Dan begint de praktische kant van de opleiding. Ik mag dan rijden op de tram. Ik hoop dat het goed gaat... Maar eerst mijn examen...
Nog een kleine maand en ik mag beginnen werken! Ik heb zenuwen, maar kijk er wel naar uit. Ondertussen zit ik zonder inkomen, en ik vind het de moeite niet om toeslag te vragen. Eer alle papieren in orde zijn, is het toch niet meer nodig. Mijn eerste loon zou ik krijgen rond 10 augustus, dus tot dan moeten we het uitzitten met Ashley's 700 euro in de maand. Is al 500 euro huishuur, dus ik weet niet hoe we het moete doen. Ik heb nog wat spaargeld opzij, maar da's echt niet veel. We trekken het wel... Binnenkort als ik werk zal het beter gaan. Ik heb mijn contract getekend en daarin staat dat ik bruto 12.768 euro verdien per uur. Is mooi bedrag, niet?
Met Ashley is ook alles ok. Ze is werk aan het zoeken. Het gaat moeilijker dan verwacht, omdat je tegenwoordig als administratief bediende al turks of russisch moet spreken. Maar ze komt er wel. Ons seksleven was niet meer zo spannend, daarom is Ashley handboeien gaan komen, en ze wil ook graag glijmiddel met smaak. Dat zal maar zijn voor als ik mijn loon heb gehad, want zoiets kost meteen veel.
Onze vrienden hebben eindelijk gedaan met hun examens, dus ons sociaal leven zal er weer op vooruit gaan. Eindelijk! Gisteren zijn er al twee vriendinnen langsgeweest en we hebben ons goed geamuseerd en goed bijgepraat.
Vandeweek ging ik langs bij mijn oma, en wie kwam er net toe met de auto? Chris met zijn nieuwe vriendin. Alhoewel, nieuw, ze zijn volgende maand een jaartje samen. Ik ken haar wel, ze zat bij mij op school. Ze is vrij sympathiek, maar haar hygiene is niet alles. Ze had een t-shirt aan met korte mouwen, en haar armen waren bijna zwart van het vuil. Haar gebit en mond was duidelijk ook niet verzorgd en ze kleed haar helemaal niet goed. Ze is vrij mollig, iets meer dan ik, maar ze kleed zich als al die magere meiden. Spannende broek met spannende t-shirt. Ze ziet er niet uit. Maar ze passen bij elkaar. Ze zijn beiden niet echt naar hun leeftijd. Ze gedragen zich nogal kinderachtig voor hun cijfer, maar dat wist ik van Chris. Chris deed vrij koel, wat ik had verwacht van hem, maar zij was heel sociaal. Beetje te sociaal. Ik heb maar gezegd dat ze eens moeten langskomen om wat bij te praten, we zien wel wat er van komt. Maar een goede vriendschap zal het niet zijn. Misschien worden ze gewoon kennissen, die we tweemaal per jaar uitnodigen ofzo. Da's voldoende voor mij. Ik hoorde van Chris zijn oom en tante dat hij zich ook minder en minder verzorgd, en ik heb het bewijs gezien... Ze verdienen elkaar...
Ik ben geslaagd voor het examen!! Ik heb een score van 84% behaald! Vanaf ik de brief heb ontvangen mag ik een afspraak maken voor het spycho-examen. Als ik daar ook geslaagd voor ben, mag ik beginnen in de firma waar mijn ouders werken! Hopelijk slaag ik voor het psycho-technische examen! Ik hou je op de hoogte van de datum, zodat je aan mij kan denken!
She keeps the secrets in her eyes She wraps the truth inside her lies And just when I can't take what she's done to me She comes to me And leads me back to paradise
She's so hard to hold But I can't let go
I'm a house of cards in a hurricane A reckless ride in the pouring rain She cuts me and the pain is all I wanna feel She danced away just like a child She drives me crazy, drives me wild But I'm helpless when she smiles
Maybe I'd fight it if I could It hurts so bad, but feels so good She opens up just like a rose to me When she's close to me Anything she asked me to, I would
Out of control But I can't let go
I'm a house of cards in a hurricane A reckless ride in the pouring rain She cuts me and the pain is all I wanna feel She danced away just like a child She drives me crazy, drives me wild But I'm helpless when she smiles
When she looks at me You know, I... I... I get so weak You know up to now...
I'm a house of cards in a hurricane A reckless ride in the pouring rain She cuts me and the pain is all I wanna feel She danced away just like a child She drives me crazy, drives me wild But I'm helpless when she smiles
Hierboven een songtekst van de Backstreet Boys. Dit is nog maar een klein voorbeeld van de pakkende teksten die zij schrijven en zingen. Ik heb ook twee foto's bijgevoegd van de groep. Ikzelf vind het leuker om ergens een gezicht bij te zien... Op de eene foto zie je de groep zoals die nu is: zonder Kevin. Hij heeft de groep verlaten om een gezinnetje te stichten met zijn vrouw. Op de andere foto zie je de band toen Kevin er nog bij was. Om alle twijfel weg te doen gaan: Alle 5 zijn ze verloofd of getrouwd!
Pfff, ik had een hele pagina geschreven, probeer foto's bij te voegen, die zijn te groot, en dat ding hier heeft nu al mijn tekst gewist. Ik ben niet van plan om de hele reutemeteut opnieuw te schrijven... dus ik geef even de hoofdpunten van deze maand:
1 mei: Mijn vader is komen helpen om te tuin op te knappen. Het was echt een oerwoud, het gras stond zeker een halve meter hoog, dat is dus nu het geval niet meer. Ook al de rotzooi is weg!
3 mei: Samen met een tante en nonkel van mijn ex Chris zijn Ashley en ik naar een pretpark geweest! Het was heel gezellig! Ze hebben ons nogmaals verteld dat ze ons veel toffer vinden dan hun neef.
4 mei: Na 8 jaar eindelijk naar een concert geweest van de Backstreet Boys! Ashley en ik zijn sinds onze jongste tienerjaren helemaal gek van hun muziek! We hebben nooit de kans gehad om hen live te zien, en nu is dat eindelijk gelukt! Met tranen in de ogen hebben we genoten van de muziek die zij ons brachten. We kijken uit naar een volgende optreden. Foto's hebben we niet, omdat fototoestelen niet mochten, terwijl iedereen er wel foto's heeft getrokken en gefilmd heeft. Als we dat hadden geweten, hadden we ons fototoestel ook wel meegenomen hoor! Maar we kunnen enkele beelden terugzien op youtube. Het was fantastisch!!!!
5 mei: Naar de Belgische kust geweest met mijn moeder. Het was een toffe dag! We hebben veel plezier gehad, zeker wanneer die duif mijn moeder had uitgekozen en mooi op haar hoofd had gemikt!
9 mei: Examen om te werken in de firma waar mijn ouders werken. Ik denk dat ik het goed gedaan heb, maar wacht nog steeds vol spanning op de uitslag.
11 mei: Moederdag. Bij mijn moeder geweest. Was gezellig!
12 mei: Naar Ashley's moeder geweest. We zijn daar heel lang geweest, maar haar moeder was er blij mee! Heb haar een beeld gegeven dat ik zelf geschilderd heb. Da's een hobby van me. Ik zal eens wat foto's posten (wat ik probeerde maar mislukt is.)
17 mei: Naar de dokter geweest... verlenging gekregen tot 28 juni! Joepie! (Als je in ziekteverlof bent, is de uitkering hoger dan normaal.)
Deze maand nog te komen:
Een feestje voor mijn 20ste verjaardag. Heb al enkele familieleden gecontacteerd, maar de meerderheid kan op de voorgestelde datum niet aanwezig zijn (om de volgende redenen: etentje met collega's, boodschappen ) Een vriendin van vroeger zou ook eens langskomen. Haar broer was mijn danspartner toen ik nog aan stijldansen deed. Het was een mooie tijd...
Met Ashley gaat alles goed. We zijn heel gelukkig. Het is lang geleden dat we nog ruzie hebben gehad. We houden nog steeds heel veel van elkaar, en het gaat heel goed tussen ons.
Zo... en nu ga ik dit eerst posten, en dan klungelen met foto's.
Het weekend was super! We hebben veel plezier gehad! Op naar volgend weekend, want deze week wordt niets. We moeten vaak weg, naar zaken waar we niet heen willen, en we moeten steeds vroeg op, behalve donderdag en vrijdag. Heb gisteren mijn ex Chris gezien en gesproken! Na een jaar! Hij probeerde zo normaal mogelijk te doen, maar hij had duidelijk zenuwen. Hij wilde hem ook beter voordoen dan hij is. In de betekenis van: hij wilde zich sterker tonen dan hij is. Dat merkte ik ook in bepaalde dingen die hij zei. Waar ik ook van schrok, was dat hij mij een kus gaf op mijn kaak. Eerst spreekt hij me een jaar niet, negeert hij me volledig, reageert niet op smsjes, niet op mijn verjaardagswensen, ... maar hij gaf me wel een kus op de kaak?? raar.... Anyway, ik heb hem gezegd dat hij welkom is hier bij mij en Ashley, met of zonder zijn vriendin, maakt niet uit. Hij zei dat hij wel eens ging komen... ben benieuwd. Hij heeft een weekendje met haar gepland, hoorde ik van zijn tante en nonkel... Je zou denken een weekendje Ardennen ofzo... Hij gaat een weekend met haar 'dogsitten' in zijn ouderlijke huis! Wat een weekend zeg! Ik zou kwaad geweest zijn moest hij dat bij mij gedaan hebben! Tussen mij en Ashley gaat het nog steeds goed. Ze moest weer allerhande dingen regelen in de buurt van haar ouderlijke huis... en tjah, ze is om 9u15 vertrokken, het is nu 13u24, en ze is nog steeds niet thuis. (Terwijl ze een afspraak had om 10u15 en om 11u, allebei niet langer dan een uur). Nee, ze zit zelfs op msn met mij, right this second, van bij haar moeder thuis. Zou liever hebben dat ze al naar huis was gekomen, dan dat ik haar moet spreken over msn. Maar ja, ze houdt er gewoon van om bij haar moeder te zijn. Ze wil vanavond rijst met tomatensaus eten. Ligt het aan mij of is dat een echt rare combinatie?? Ze doet maar, ik zal wel zien of ik het lekker vind, en anders eet ik wel iets anders, als dat mogelijk is, want we zitten al bijna twee weken zonder degelijk voedsel. En geld hebben we ook al niet om boodschappen te gaan doen. Heb ook verscheidene rekeningen nog niet kunnen betalen, allemaal omdat de ziekenbond te lang wacht met mijn geld uit te betalen. En heb nu ook gehoord hoeveel het zou zijn... 500 per maand. Mijn helft van de huishuur is al 250,.... man man man, wanneer stopt de miserie! Ik hoop echt dat ik in dat bedrijf kan gaan werken waar mijn ouders werken! Zo snel mogelijk!
Wat heerlijk was deze week toch! Fantastisch! Ashley en ik zijn echt close geweest deze week! We hebben ook 2 keer seks gehad, op haar initiatief, wat me verwonderde, maar ik was er heel blij om! Het was echt zalig. Het gevoel dat ik heb als ik met haar vrij, is geweldig! Ze heeft zelfs enkele nieuwe manieren geprobeerd om me te verwennen, en het is haar nog gelukt ook! Alleen, ik hoop dat ze snel over haar angst is. Overmorgen (27 april) zijn we een jaartje samen. Nog steeds heeft ze schrik dat ik haar zou pijn doen bij penetratie. Of het nu met een vibrator is, een wijsvinger of een pink, ze laat het mij niet toe. Door haar verleden denk ik. Ze is vroeger vaak verplicht door jongens om dingen met hen te doen, en de enkele prutsers waar ze echt verliefd op was en die ze in haar muurtje liet komen, die hebben haar pijn gedaan. Ze waren te bruut, sommigen zaten volledig verkeerd met hun vinger, en deden haar zelfs bloeden. Ze is nog maagd, ze heeft enkel nog maar een vingertje in haar gehad, en dat liep toen mis. Als ik ook maar iets dichter kom bij haar opening, slaat ze volledig in paniek, hoe onstpannen of opgewonden ze daarvoor ook was. Ik vind dit echt jammer. Ik zou echt langzaamaan willen gaan, op haar tempo, maar ze is te bang... te bang voor de pijn. Maar ik vergeef het haar. Maybe someday... Het is gewoon heel moeilijk om seks te hebben met iemand die verboden zones heeft. Stel je voor dat je mag vrijen met de vrouw van je leven, maar dat je haar vagina niet mag aanraken... Ja inderdaad! Moeilijk dus. Ben al blij dat ik haar wel mag verwennen op de uitwendige manier! Genoeg daarover. Dinsdag zijn onze vrienden langsgeweest, en zij hebben ons geholpen met onze tuin wat op te peppen. De vorige huurder heeft de tuin laten verwilderen, en nu mogen wij het oplossen, maar wij hebben helemaal geen groene vingers. Mijn vader ging komen helpen, maar als je op die man moet wachten... Altijd druk... met niets doen, eigenlijk. Dus hebben zij het gras (wat al op dijbeenhoogte stond) afgegooid met zo'n electrisch ding (vraag me de naam niet). Dus nu is het weer om aan te zien, behalve dan het gras dat nog weg moet met de container (we hebben geen hark ) We zijn echt blij dat we hen als vrienden hebben. Ze staan echt altijd voor ons klaar, ookal komt het hen net niet uit, ze zullen er zijn. Het is echt een leuk koppel. Hij studeert voor zo ongeveer alles wat met computers te maken heeft en zij studeert voor dierenartsassistente. Nog maar goed ook... Onze langharige kat moest nodig eens ontdaan worden van de plukken haar onder zijn "oksels", dus had ze gezegd dat zij hem ging vasthouden (op de dierenartsmanier) en dat ik dan de haren makkelijk kon verwijderen met een schaar. Maar dat was buiten de kat gerekend. De eene oksel ging goed, maar bij de tweede begon ie te spartelen, waardoor ik zijn vel meehad. Ik heb gewoonweg mijn kat verminkt! Volgens haar was het niet zo erg, en dat was het eigenlijk ook niet, maar mijn katten zijn mijn schatten! Ik heb zeker een half uur zitten wenen als een klein kind! Ik voelde me zo schuldig! We hebben er wat isobetadine (lees: roodsel) op laten druppen en eens gekeken wat het beestje nu eigenlijk mankeerde. Naar het schijnt is er een klein stukje vel af, maar heb ik geen bloedvaatjes geraakt. (we hebben achteraf ook nergens bloed gevonden). Dus heel erg is het inderdaad niet, maar het feit dat ik in mijn kat geknipt heb... brrrr. Hij stelt het ondertussen wel al veel beter! Het wondje geneest heel snel, en last had hij er niet van, want hij liep 5 seconden na het ongevalletje al weer te ravotten met de andere twee poezen! Woensdag moest Ashley samen met haar moeder naar een fotograaf om foto's op te halen van Ashley's baby-broertje. Ik dacht dat ze wederom lang zou weg zijn, maar raad es? Om 12u stipt was ze al terug! Nog geen 3 uurtjes heb ik haar moeten missen! Ik was in de zevende hemel! Als klap op de vuurpijl had ze mijn favoriete bakkerssnoepgoed mee: een donut! Goh, wat hou ik van die meid! Vandaag was het dan weer een drukke dag. Ashley heeft er net haar laatste week werk opzitte en is dus volop aan het solliciteren geslagen. Vandaag moest ze naar Antwerpen om daar testen, proeven, examens en gesprekken af te leggen voor een (voor haar) toffe job. Ik ben deze ochtend met haar opgestaan, heb haar gebracht, ben naar mijn moeder gegaan voor twee uurtjes en ben haar terug gaan ophalen. Maar toen ik dat deed: Ik ben nog nooit zo bang geweest in mijn hele leven! Toen het bordje einde autosnelweg naderde en ik dus gas terugnam, zag ik ook dat de verkeerslichten (met flitspalen) op rood gingen. Ik ging snel op de rem (want een boete kan er echt niet af). Maar die vrachtwagen achter me, dacht dat ik erdoor zou gaan en was al te dicht genaderd om te stoppen. Ik heb geprobeerd om zo snel mogelijk opzij te gaan, maar haalde het niet en stond dwars over de weg, ook de vrachtwagen probeerde uit te wijken, maar hij was geladen en dat ging dus niet zo makkelijk. De vrachtwagen mistte me op 10 centimeter, aan ongeveer een 100 km/uur. Na dit voorval heb ik me even langs de kant gezet, want ik beefde enorm en huilde tranen met tuiten! Sommige mensen stopten om me op te vangen, maar ik bedankte en ben een straatje ingeslagen, weg van de autobaan, weg van de mensen. Ik wilde even rust, en bekomen. Na enkele minuten ben ik dan maar terug richting Antwerpen gereden om mijn schat op te halen. Het was heel angsaanjagend, en ik zie nog steeds de beelden in mijn hoofd: ik die in de achteruitkijkspiegel kijk en die vrachtwagen op me af zie komen! Op dat moment dacht ik dat het voorbij was! Ik beef nog steeds als ik eraan terugdenk... snel over iets anders dan maar...
Morgen gaan Ashley en ik een wandeling maken, met een club waar we lid van zijn. Na de wandeling gaan we een museum bezoeken, en daarna eten à volonté! Vooral dat laatste zie ik zitten! Mijn moeder en stiefvader zullen er ook bijzijn, maar dat weerhoudt ons niet om ervan te genieten. Zondag gaan we naar zee. Chris (mijn ex, remember?) zijn tante en oom hebben daar een staancaravan en hebben ons uitgenodigd om eens langs te gaan! Het idee dat die mensen liever ons zien komen dat Chris doet me echt deugd! Zegt genoeg nietwaar??! Ik ben er zeker van dat het een superweekend wordt! Met mijn lieve schat, waar ik zondag een jaartje mee samen ben! Ze komt hier nooit, en weet er waarschijnlijk ook niet van, maar :
Eerst en vooral: Albertje, het doet me enorm deugd dat je nog steeds mijn dagboekje opvolgt! Het is erg leuk om af en toe een reactie te krijgen! Bedankt daarvoor, want jij bent het die ervoor zorgt dat ik hem up-to-date hou. Er komt anders niemand lezen... dus 't is helemaal voor jou!
Gisteren was fantastisch! Een bevriend koppel kwam onze playstation terugbrengen die we hen hadden uitgeleend en vroegen ons mee uit. Ashley gaat niet zo graag stappen, het is dan ook al geleden van augustus 2007 dat we uit zijn geweest. Wonder boven wonder antwoordde ze JA en zijn we gezellig gaan stappen met onze vrienden. We zijn naar de studentenbuurt geweest, hier niet zo ver vandaan, naar een danscotheek waar ik vroeger altijd ging met Chris. De muziek is er nog steeds fantastisch, en er is voor de verandering eens niet gevochten ofzo. Meestal gebeurde er wel iets als we daar waren, maar nu was het vrij rustig. Ashley heeft wel enkele lelijke reacties gekregen van het mannelijk volk daar. Ze heeft een korte haarsnit, en draagt meestal een mannelijke jeansbroek met een hemdje, wat ze gister ook droeg. Eerlijk? Als ze zo gekleed is, is ze precies een man. Maar wel een hele knappe! Ze ziet er wel vrij jong uit, ze is begin haar 20, maar ziet eruit als een jongetje van 15 jaar. Meestal komen er mensen op ons af die dan vragen of ze mijn zoontje (!!) of broertje is. We storen ons er niet aan, we lachen ermee. Waar was ik... Oh ja, ze kreeg dus nare reacties van het mannenvolk ginder, omdat ze een knappe jongen is..., een jongetje van 15 lijkt én omdat zij diegene was waar ik bij zat. Er keek wonder boven wonder wel een man naar mij... maar het was weer een turkse man of marokkaan. Als je billen hebt en borsten ben je al ok voor hen. Niet dat ik racistisch ben, maar toch... Wederom was het moeilijk voor mij om niet aan de alcohol te zitten. Toen ik daar ging met Chris, en Ashley was daar ook, dan dronk ik mijn favoriete drankje (wodka-redbull) om zo snel mogelijk beschonken te worden, om zo Ashley te kunnen kussen met het excuus dat ik dronken was. Ik dronk er wel gemiddeld 8 op enkele uurtjes. In die tijd gingen we bijna elk weekend daar naartoe, dus je kan zeggen dat ik bijna verslaafd was, denk ik. Ik dronk thuis nooit, omdat ik vond dat het daar niet even lekker is, maar vanaf ik ging stappen stonden mijn wodka-redbulls al te wachten op me. Gisteren was het dus echt moeilijk, onze vrienden hun eerste drankje was een cocktail, en daarna hebben ze elk nog 2 van mijn favo drankjes gedronken. Elke keer ze het rietje vastnamen om te slurpen van hun drankje, kwam de zoete geur mij tegemoet, en eerlijk, ik had het moeilijk. Gelukkig dronk Ashley cola. En ik... de enige die moest rijden (want onze vrienden konden te voet naar hun huis) ik dronk spa blauw, of plat water in mijn woorden gezegd. Lekker was het niet, maar het stilt de dorst. Ashley is uit zichzelf tussen mijn beentjes komen staan om te dansen, en ze heeft me ook enkele keren gekust. Da's niet van haar gewoonte, maar hey, je hoort me niet klagen! Deze ochtend ben ik nogmaals naar de psychiater geweest. Niet omdat ik gek ben, maar omdat zij me ziek kan schrijven voor een maand, terwijl een dokter maar enkele dage tot een weekje schrijft. En ja, ... Ik zit weer thuis tot en met 27 mei. (Wat trouwens mijn verjaardag is!) Nu kan ik weer met een gerust hart werk zoeken en krijg ik een deftig inkomen van de ziekteverzekering. Weer een last die van mijn schouders valt...voorlopig. Strakjes hebben we bezoek. De buren van als Ashley nog maar 8 jaar oud was. Ze heeft sinds kort weer contact met die mensen en heeft ze bij ons uitgenodigd. Ooit zijn we hen eens gaan bezoeken, maar dat is zeker al 4 jaar geleden, en toen heb ik alleen die vrouw gezien. Toen waren Ashley en ik enkel beste vriendinnen, dus ik ben benieuwd wat haar buren zullen zeggen als ze merken dat ze met een lesbisch koppeltje te maken hebben. Ook hun zoontje Andrew, die ondertussen al een jaartje of 10 zal zijn, zal er ook bij zijn. Dus we zullen ons wat moeten inhouden, ook omdat we niet weten op welke manier dit gezinnetje omgaat met mensen zoals ons. Zullen ze nog steeds die sympathieke mensen zijn die Ashley zich herinnert? Ik kijk uit naar volgend weekend. Vrijdag is er een quiz op onze oude school, en als oud-leerlingen worden wij elk jaar uitgenodigd. Samen met 3 vrienden van ons en (jawel) mijn stiefvader doen we lekker mee. Het is altijd al heel moeilijk geweest, maar mijn stiefvader wil zich bewijzen. Ik ben benieuwd. Hij zal nog verschieten! En wie weet wil Ashley dat weekend weer eens uitgaan... We zullen zien.
Eindelijk heeft mijn werk me ontslagen! Nu kan ik weer beginnen werken via interim, en wachten tot ik examens mag doen om te beginnen werken in de firma waar mijn ouders werken. Ondertussen zou ik recht hebben op wat stempelgeld, dus op zich zouden er zich geen problemen mogen voordoen. Maar ja, tegen dat het allemaal in orde is... Ik hoop echt dat ik snel bij die firma mag beginnen. Ik zal zeker mijn best doen! Ashley en ik hebben een heel goed weekend gehad tot dusver. Vrijdagavond was mijn moeder haar verjaardagsfeestje, ze werd 44. We hebben een stukje taart gegeten en daarna wat borrelhapjes. Het was vrij gezellig. Ze had heel veel pijn in haar rug, ze moet medicatie nemen daarvoor. Schijnt dat ze een ontsteking heeft. Hopelijk komt het snel goed. Gisterenavond was het ook super! We hadden een etentje met wat vrienden bij hun thuis. Het eten was lekker, en het was heel gezellig. Na het eten hebben we samen de afwas gedaan, en daarna hebben we wat "come together" spelletjes gespeeld op de playstation. Eerst wat buzzen, daarna hebben we singstar gedaan. Het was heel gezellig, en het werd heel laat. Wij waren pas thuis om 4u 's morgens. Het enige wat ik echt spijtig vond, is dat ik als enige moest rijden. Onze vrienden waren thuis, andere vrienden werden later opgehaald, en iemand die door omstandigheden niet naar huis kon, en ook geen rijbewijs heeft, die heb ik dan maar thuis afgezet. Er werd gedronken en gelachen. Ik had ook plezier, maar op zo momenten is het heel jammer dat ik niets mag drinken. Het zou anders te gevaarlijk zijn. Na 22u ben ik in het weekend niet verzekerd met mijn auto (zo werkt mijn verzekering nu eenmaal), en ik moet dus enorm opletten. Ik mag rijden, maar op eigen risico. Dus ik was heel nuchter, en heb de hele avond volledig beleefd, zonder alcohol. Waar ik ergens wel fier op ben. Maar het blijft jammer. En als onze vrienden naar hier komen, blijven zij meestal niet heel erg lang. Och ja, ik kan tenminste bewijzen dat ik een verstandige meid ben, en Ashley houdt er trouwens niet van als ik alcohol drink. Ze heeft een paar slechte relaties achter de rug, waar ook veel alcohol in gemoeid zat. Dus ik begrijp haar wel. Ashley en ik zijn ook in orde! Het gaat weer heel goed. Ashley had een weekje verlof, en meestal loopt het wel eens verkeerd als we een tijdje alleen thuis zitten met ons tweetjes. En nu... het ging heel goed. Daar ben ik heel blij om! Ik hou van die meid! Financieel gaat het wel weer wat minder... Ik heb maar een half maandloon gekregen van mijn ex-werkgever, en de rest krijg ik van de ziekteverzekering, maar wanneer dat gaat komen... Ik heb dus mijn huishuur al betaald, geld op onze rekening gestort voor boodschappen en een rekening betaald... en tjah, ik heb nu nog 100 euro over, van dat half maandloon, en ik heb net een rekening gekregen van mijn autoverzekering, van 120 euro. Dus voor het eerst kan ik mijn rekeningen niet betalen. Ik heb nog even tijd, en hoop dus ook dat de andere helft snel komt, want ik wil geen problemen. Ik heb enorm veel stress door deze problemen ivm geld, maar ik wil het niet aan mijn hartje laten komen. Waarom kan nooit eens alles goed gaan?? Al is het maar eventjes...
Ik ben blij dat ik kan vertellen dat alles met Ashley weer in orde lijkt te zijn. Ze zit soms met twijfels, maar dat is normaal, en dat weet zij nog niet, omdat het de eerste keer is dat ze met iemand samenwoont. Dus met Ashley alles in orde. Ze houdt wel van me, daar mag ik niet meer aan twijfelen. Wat ook nieuws is: ik mag meedoen aan een examen om te beginnen in hetzelfde bedrijf als mijn ouders! Het is een bedrijf waar doorgroeien mogelijk is, dus ik zie het wel zitten. Als ik door de selecties ben, en mag beginnen, moet ik wel nachtdiensten doen, en krijg ik slechte uren, maar elk begin is moeilijk. Ik hou jullie op de hoogte! Er is ook slecht nieuws: Mijn oma is overvallen. Twee mannen zijn met een smoes haar huis binnengedrongen en hebben haar portemonnee gestolen. Normaal gezien zit daar nooit echt veel geld in, maar aangezien ze net klaar stond om schoenen te kopen en naar de kapper te gaan, zat er deze keer dus enorm veel geld in. Ze is ook haar paspoort kwijt, haar abonnement voor het openbaar vervoer, foto's van kleinkinderen en mijn overleden opa, en ook haar huissleutel zit steeds in haar portemonee, dus ze heeft nog een nieuw slot mogen steken ook. Ze vertelde me dat het vreemde mannen waren, maar geen turken of marokanen, eerder van die oostblokkers zei ze. Dan verwacht men dat we niet racistisch worden... Ik snap het niet. Ze maken ons zo! Ik heb echt medelijden met mijn oma. Mijn oma heeft me minstens 15 jaar opgevoed, ik woonde bij haar. Ze heeft een hart van goud. Ze verdient het niet. Maar ja, een oude vrouw van 73 jaar is makkelijk te bestelen he. Ik wou dat ik haar kon helpen. Maar mijn oma is een sterke vrouw. Ze heeft verdriet voor haar foto's en voor het geld dat ze kwijt is, want ze heeft ook maar enkel een pensioentje, en ze heeft het vooral moeilijk omdat ze weet dat ze weer van het éene naar het andere zal moeten lopen voor een nieuw identiteitsbewijs en dergelijke. Ze heeft wat last in haar benen, dus ik snap het wel. Maar verder klonk ze vrij goed. Zoals ik al zei: het is een sterke vrouw! Ik kijk echt naar haar op! Meer nieuws heb ik voorlopig niet. Het gaat terug goed met Ashley, het werk zoeken begint ook stilletjesaan te vlotten, ik ben gezond, dus veel is er niet te vertellen. Ik denk dat ik me ga trakteren op een pc-spelletje vandaag. Voor mij is dat een ontspanning. Even geen strijk, geen dweil, geen afwas, enkel ik en ontspanning. Het zal eens deugd doen, want het is lang geleden.
Elke dag krijg ik meer en meer schrik dat ze van me zal weggaan. Ze tilt aan alles zo zwaar. Alles wat ik zeg, zoekt ze iets achter. Ze kan niet gewoon een open relatie hebben, waarin alles word uitgepraat. Als er iets is, kropt ze het op, en ik moet het eruit sleuren, om erover te kunnen praten. Ik durf niets meer te doen, zonder aan haar te vragen, omdat ik bang ben, als ik iets verkeerd doe, zal ze weggaan. Ik heb schrik dat haar geduld met mij op raakt. Maar het probleem is, ik doe niets verkeerd. Ze neemt gewoon alles wat ik doe verkeerd op. Toen ik enkele dagen terug met een vriendin over Ashley sprak, kwam Ashley vroeger thuis dan verwacht. Ze hoorde wat ik vertelde aan die vriendin: dat Ashley heel vaak bij haar moeder is, en dat ze meestal enkel haar eigen ding wil doen, zonder het met mij te bespreken, dat ik soms bang ben, dat ze gewoon bij mij blijft omdat het makkelijker is voor haar, want ze kan de kosten delen, en ze wordt elke dag van en naar haar werk gebracht door mij. Dit hoorde ze dus, maar wat ze niet hoorde, is alles wat ervoor kwam: dat ik haar heel graag zie, enorm van haar hou, en dat ze het allemaal waard is. Dat ik mijn leven met haar wil delen, dat ik ook fouten maak, dat ik alles wat ik voor haar doe, met plezier doe. Anyway, ze was kwaad op mij, omdat ik raad vroeg aan een vriendin, die ons beiden al heel lang kent. (wat ze niet weet, dat ik om raad vroeg, ze dacht dat ik kwaad aan het spreken was over haar). Nu heeft ze mij verteld dat ze enkele weken geleden niet naar één of andere meeting moest van haar werk, maar dat ze een vreemde, die alleen haar kent, van haar 12 keer te ontmoeten voor het werk, heeft verteld wat er gaande is tussen ons. Een vreemde, enkel haar versie. Een vreemde die mij niet kent. Een vreemde, nam ze in vertrouwen. Dat doet ze nog liever, dan er mij mee te confronteren, en erover te praten. En ik mag niet gekwetst zijn? Omdat ze loog waarover ze was? Omdat ze over onze problemen sprak met een vreemde? Ze vertelde mij dat die man haar zei, dat ik waarschijnlijk, uit haar beschrijven te begrijpen, een heel onzeker meisje ben. Verder niets. Ik geloof haar niet. Er moet meer verteld zijn geweest. Het kan gewoon niet zijn, dat die vreemde haar na heel haar verhaal gewoon zei dat haar vriendin een onzeker meisje is. Het kan niet. Het moet meer geweest zijn. Maar dat verzwijgt ze. Om welke reden? Dat ze het mij niet durft zeggen? Omdat het negatief is? Heeft hij haar omgepraat? Om bij me weg te gaan? Heeft hij haar 'raad' gegeven? Om zachtjes aan afstand van mij te nemen? Want zo voelt het bij mij wel. Deze ochtend moest ze niet rechtstreeks naar haar werk, dus is ze met het openbaar vervoer gegaan. Ik lag nog in bed, en ik verwachtte op zijn minst een kusje. Gewoon.... afscheid nemen. Ik doe het altijd bij haar, zij doet het altijd bij mij. Maar er kwam geen kus. Toen dacht ik, 'er zal wel een briefje liggen'. Maar neen, geen briefje, niets. Toen ik haar smste, om te vragen waarom ik geen briefje of kus kreeg deze ochtend, zei ze dat ze het uur uit het oog had verloren, en snel moest vertrekken. Is dat echt zo? Of is ze afstand aan het nemen? Ze knuffelt me niet meer, ze kust me niet meer, als we in bed liggen, legt ze haar hand niet meer in de mijne. Wat is er aan de hand? Zie ik iets over het hoofd? Ze zegt dat ze van me houdt. Maar hoe moet ik haar geloven? Ze verzwijgt dingen tegen mij, ze liegt tegen mij, en ze doet het tegenovergestelde van tonen dat ze van me houdt. Enkel als ze iets gedaan moet krijgen van mij, is ze weer lief. Is het toeval? Ik zou het zo graag allemaal weten, eens een eerlijk gesprek met haar. Maar ze houdt koppig haar mond, bij elk gesprek dat ik met haar wil hebben over ons. Is er nog een 'ons'? Ik heb pijn in mijn hart. Ik ga kapot van twijfels. En ondertussen blijf ik haar tonen hoeveel ik van haar hou. Ondertussen doe ik zoveel mogelijk huishouden, en doe ik zo weinig mogelijk andere dingen, zodat ik zeker niets verkeerd kan doen. Want dan geef ik haar nog een reden, om bij een vreemde man raad te vragen... over hoe ze weg kan gaan bij mij? Ik hoop dat dit snel opgelost raakt, want ik ga er kapot aan. Het is al enkele dagen, dat er een gevoel aan me vreet, iets wat ik niet kon omschrijven. En daarnet, ineens, wist ik het. Ze vertelde me via msn, dat ze naar haar moeder gaat na haar werk, om wat taartjes te brengen. En ze zei: ik ga dan vertrekken. Ik vroeg wanneer ze ging thuis zijn, en excuseerde me meteen voor mijn bemoeienissen. Zo ver gaat het al. Ik durf haar niet te vragen wanneer ze zal thuis zijn, of waar ze is, of wat dan ook, omdat ik niet wil dat ze denkt dat ik haar controleer. Dus ik bood mijn excuses aan, en vroeg haar enkel om me een smsje te zenden als ze bij haar moeder vertrok, of als ik haar moet ophalen. Ze antwoorde niets meer, en zei: ik ga nu vertrekken. Met twee x-jes erbij. Enkele weken geleden, vond ze het nog moeilijk om afscheid te nemen via msn. Ze zond me verscheidene hartjes, beertjes en schreef enkele keren 'love you' voor ze uiteindelijk online ging. En dit is wat ik vandaag kreeg: xx
) We zijn echt blij dat we hen als vrienden hebben. Ze staan echt altijd voor ons klaar, ookal komt het hen net niet uit, ze zullen er zijn.
