Rond 10u vertrokken oma en opa Frankrijk naar de luchthaven. Vandaar richting Lima en dan vlogen ze verder met tante Chantal richting Frankrijk. Op kantoor hebben we tegen 11u de verjaardag van Sr. Fabrizio gevierd.  Deze keer met wijn in plaats van Inca Kola. Twas maar best dat even veranderde, want van die Inca Kola plakt je mond toe. 

Maandagmorgen was ook Sra. Eveling terug van haar vakantie naar Patagonië. Geen idee dat je in het hoogseizoen vakantie kon krijgen, maar blijkbaar wel. Al denk ik niet dat ik op dat moment vakantie ging gekregen hebben, er was werk genoeg. 

's Avonds nog een briefing voor mij en drie voor de gidsen. 

Dinsdag 14/08

Om 9u was er al een transfer out. Van het hotel naar de luchthaven. Warry had eentje om 9.30u. Vandaag kwamen ook de Taiwanezen toe. Een groep van 21. Omdat die niet allemaal in 1 busje konden, moesten Warry en ik allebei gaan, om hen op te halen. We konden natuurlijk een grote bus gereserveerd hebben, maar dan zou de bus niet door bepaalde straatjes kunnen dus moesten ze in 2 aparte busjes. Warry had me verteld dat hij bij de groepsbegeleider in de auto zou zitten, maar bleek uiteindelijk dat ik die eer had. Ondertussen maakte ik wat aanduidingen over de stad in het Engels en toen kwam de vertaling in het Chinees. Tijdens de autorit leerde ik ook wat Chinees. "neen" is bijvoorbeeld "mail". Zo wordt het natuurlijk niet geschreven, maar de uitspraak trekt er goed op. Het woord "ja" is nogal onuitspreekbaar.

Eenmaal in het hotel, hielpen we hen met inchecken en daarna kregen ze een welkomstdrankje en wij ook. Ze hadden de keuze uit limonade of Pisco Sour en de reisleider koos voor iedereen limonade. Tijdens de briefing onderbrak hij ons vaak om iets in het Chinees te zeggen. Ondertussen maakten Warry en ik dan grapjes, want ja twas nogal Chinees voor ons. 

Daarna verder naar een ander hotel, waar passagiers zouden toekomen. Eenmaal toen ze er waren, bleek het niet het correcte hotel te zijn. Het was een hotelketen en ze hadden er zeker 4 in Cusco. Gelukkig was het niet al te ver naar het andere, maar toch heb ik volgens Warry moeten bellen naar de chauffeur om terug te keren. Het kon prima te voet, maarja... Eenmaal in het juiste hotel de briefing gegeven en toen de introductie gemaakt voor de gids van het mountainbiken. 

Woensdag 15/08

's Morgens mijn kaasbroodjes gedeeld met Paola. Ik was aan het eten en toen stak ze haar handje uit van zeg en ikke dan? 

Op het werk was alles rustig, geen briefings enkel twee transfers. De eerste was om 12.30u en dan hop snel naar de andere om 12.50u. Bij de laatste moest blijkbaar nog een extra nacht betaald worden. Hierover hadden ze een afspraak met Warry en die was het waarschijnlijk opnieuw vergeten te zeggen. Maar goed. Die man gaf me dus het geld in dollar en jammer genoeg kon ik dus niet teruggeven in dollar. Geen probleem zei de man, laat dat wisselgeld maar zitten. Ik heb nog iets tegoed van Warry. Blijkbaar doen ze dat vaker een soort ruil. Ze zouden Warry een liedje laten zingen in ruil voor het wisselgeld. De volgende dag gevraagd aan Warry, maar niets. Geen liedje, enkel een uur gebabbeld aan de telefoon met hen. 

Donderdag 16/08

Ik was begonnen met enveloppes maken tot ik plots ontdekte van ha er zijn geen enveloppes meer.. Daarna maar aan Rose gevraagd wanneer ze inkopen ging doen en dan enveloppes meebrengen. 

's Avonds briefing gegeven aan 6 passagiers. Eerst hadden we op kantoor wat gediscussieerd wie de briefing zou doen, want hun reisleider is nogal streng, tis nooit goed genoeg... Dus uiteindelijk zijn Warry en ik samen geweest. Hun reisleider kwamen we tegen en ze was iets te vriendelijk naar me gedacht maarja. Toen we stoelen aan het verzamelen waren voor iedereen, meldde ze dat ze niet bleef. Heel raar, want normaal blijft ze altijd en onderbreekt ze bijna na iedere zin zodat ze de briefing praktisch zelf doet. 

Op de terugweg naar het werk, leerde Warry de woorden dankjewel en asjeblief. Het is toch wel tijd dat zijn Nederlandse kennis iets verder gaat dan "hallo" en "nietjesmachine"...

Eenmaal op kantoor gesmst met een mevrouw die hoogtevrees had en van plan was de Inca Trail te doen. We stuurden haar enkele foto's, maar nooit geen reactie meer gehad. 

Vrijdag 17/08

Op kantoor gevraagd hoe het was met de dame met hoogtevrees en bleek dat ze gewoon de trein verder genomen had naar Aguas Calientes met haar man en hun kinderen (tieners) hebben dan met de gids de trail gelopen. 

Om 18u ging ik naar een briefing, maar niet om hem te geven. Enkel om hallo te zeggen, foto's te nemen van hun paspoorts en de stempels en toen was ik terug weg. Om 19u was er een andere briefing die wel voor mij was. Rond 20.20u was ik terug thuis. Eigenlijk duurde de briefing 20min en de rest waren gezellige praatjes. Blijkbaar hebben ze een speciale dierenliefhebberij. Tot enkele jaren geleden hadden ze 20 vogelspinnen, 30 slangen en enkele hecko's.. Maar daarnaast was er ook een hond en een katje. Er bestaat blijkbaar een vogelspinnenvereniging. Als er mensen zijn met interesse..

Zaterdag 18/08

De groep van 6 passagiers waaraan ik briefing gegeven had, zeiden dat ik had gezegd dat de gids naar het hotel zou komen. Maar dat klopt helemaal niet. Verder was de chauffeur te vroeg bij hun hotel, waardoor ze meer dan een half uur moesten wachten in het station. Bleek toen ze wilden uitstappen naar het station dat de chauffeur hen soort van tegenhield. Hij beweerde dat de gids naar de auto zou komen en toen werd het een hele mix. De passagiers waren aan het wachten in de auto op de gids. De gids zelf wachtte op hen, zoals ik zei, in het treinstation.  

Die mensen hadden gebeld naar hun reisleider, reisleider naar sra. Duvali en sra. Duvali naar de gids. Bleek op dat moment dat de gids de passagiers al gevonden had en toen opnieuw een belletje naar de reisleider dat alles in orde was. 

Daarnaast gebeurde er nog vanalles.. Een van de Taiwanezen was van plan om de Regenboogberg te doen, maar ze wilde niet vroeg opstaan. Dus de avond ervoor was het de hele tijd heen en weer gebel van ja ze doet het en toen was het weer van oei ja ze twijfelt... Om 4.15u was ze toch begonnen aan haar trekking zonder ons nog iets te laten weten.. Op kantoor was het dus alle hens aan dek. 

Zondag 19/08

Om 6.25u opgestaan om te gaan wandelen met Ores en enkele vrienden van hem. De zaterdagavond voelde ik me niet zo goed, maar dacht dat het met slapen wel zou overgaan. Bleek niet dus. Wakker geworden van de warmte en me aangekleed en buiten gaan zitten om af te koelen. Nadien buikkrampen en hopla overgegeven. Geen idee wat de oorzaak was, maar geen wandeling dus voor mij.. De hele dag in bed gelegen en zeker 8u extra geslapen. Oma Violeta was er ook en op "bevel" moest ik muna thee drinken en slapen.