|
Maandag 16/07
Deze morgen geen ontbijt voor mij. Tot ik er zelf aan begon, Ores had hem overslapen.. Hij kwam binnengestormd toen ik mijn fruitslaatje in alle gemak aan het opeten was. Na 10.000 keer sorry maakte hij nog kaasbroodjes voor me en toen ben ik vertrokken naar het werk.
's Morgens de transfers voor Warry en ik alles klaargemaakt van enveloppes voor de komende week, want veel tijd zou daar niet voor zijn, gezien het schema. In de namiddag om 14.30 mijn mensjes afhalen van de terminal Cruz del Sur (busmaatschappij). Bleek dat ze een uur en half te laat waren, weeral. Geen idee hoe het komt, maar elke keer als ik toeristen moet ophalen in de namiddag, is er vertraging. Warry is 1 keer geweest om 06.00 u 's morgens en maar 15min vertraging en bij mij altijd meer dan 1u...
Dinsdag 17/07
Opnieuw Warry de transfers laten doen van vannacht en 's morgens vroeg. Een goeie deal vindk zelf, hij doet meestal de zaken vroeg op de dag en dan werk ik in de namiddag en de avond wat meer. Op die manier kan ik mijn 9-10u slaap per nacht behouden. Klinkt raar eh zo veel slaap, maar geen idee normaal slaap ik thuis ook zoveel uren niet. De hoogte die meer energie vergt zeker.
Deze middag mocht ik een Belgische familie gaan kalmeren, compensatie aanbieden en hen laten kiezen in de menu voor die avond. Ze hadden een nogal slechte ervaring achter de rug in Machu Picchu. Volgens hen was de gids niet ok en was er vanalles slecht verlopen. Normaal gezien zou Warry gaan om te praten en de compensatie aan te bieden en die dingen, maar hij was nogal "bang". Hij dacht dat de volledige familie hem beschuldigde van de zaken die fout gelopen waren. En durfde dus eigenlijk niet zo goed meer gaan, dus kreeg ik de bijzonder leuke taak op mij. Voordeel het was in het Nederlands, dus iedereen kon vrijuit spreken. Nog een voordeel, ik sprak alleen de mama en gelukkig niet de papa. Hij was nogal ongeduldig en stelde rare vragen. Toen ik Warry's kant vertelde bleek dat totaal niet zo te zijn en toen voelde ze zich wat ambetant omdat hij er zo over dacht. Nadien alles verteld aan Warry en toen was er toch opluchting te zien.
Woensdag 18/7
Deze morgen diezelfde familie van gisteren naar de luchthaven gebracht. Warry was er nog niet helemaal over dus... Voor de deur van het hotel was er een parade aan de gang van het feest van ZONDAG: Virgen de Carmen. Nja Cusco is een beetje speciaal als het daarop neerkomt. Al 2 weken voor dit feest schoot men vuurwerk zonder kleur af, elke morgen om 7u, 7.30u en 8u. In volledig Peru duurt dit feest 1 dag en in Cusco 3-5 dagen. Het begon de donderdag en liep dan tot een hoogtepunt de zondag. Bleek dus langer want de woensdag was het nog bezig.
Om 16u hadden we al briefings. Toen ik de gids ontmoette in het hotel, zagen we ook 1 toerist. Ze vroeg uiteindelijk of de briefing eventueel in het restaurant kon, waar ze aan het wachten waren op hun pannenkoeken. Wel geen probleem voor ons. Gezellig de briefing tussen pannenkoeken. Voor de eerste keer was de briefing niet op het kantoor of in de lobby van een hotel. Halverwege de briefing begon het plots te miezeren. Geen probleem in 10min is het opnieuw helderblauwe hemel. Misgedacht 5 minuten later viel de regen met bakken uit de lucht. Snel verhuisd, want wij zaten in het binnenpleintje zonder overdekking. Die avond nog een stuk of 3 briefings voor mij en de rest voor Sra Duvali en de gidsen.
Donderdag 19/07
Deze morgen vertelde Ores me dat vandaag en morgen er verschillende stakingen aan de gang zouden zijn. Vooral tegen de politieke corruptheid. Tussen 10-11u zouden de marches beginnen. Blijkbaar was er een groep studenten die een rat uit papier gemaakt hadden. Deze stond symbool voor een politiek figuur. Ze hadden de rat boven aan een lantaarnpaal gehangen met de boodschap "pak de rat". Natuurlijk waren er dus verschillende mensen verzameld rond die paal en toen kwam de politie. Ze haalden de rat naar beneden en beschermden het tegen de mensenmassa die de rat probeerden te vernietigen. Symbolisch of niet, toch maar een raar kantje, nee?
Vandaag geen transfers, maar 3 briefings in de avond. Een dag vol papierwerk en briefings op kantoor. Enkele toeristen kwamen langs om te betalen en dan hebben we direct ook de briefing gegeven, betekende eentje minder die avond.
Daarnaast hadden ze mijn Nederlandse kennis opnieuw nodig om een verontschuldigingsbriefje te schrijven. Een van de belangrijkste groepen had vluchtproblemen gehad en zat daardoor verspreid over 4 vluchten. Voor ons niet ideaal, maar toch moest het briefje geschreven worden. Daarbij moest ook het logo van het reiskantoor in België staan. Sra. Eveling is verantwoordelijk voor de groep dus ze was in sneltempo bezig om een gepaste compensatie te vinden voor hen. Uiteindelijk koos ze voor een dure fles wijn. In verband met het logo van het reiskantoor. Dit werd afgedrukt op een bepaald soort papiertje waardoor je extra of overdreven veel inkt had die op de foto bleef liggen. Oh we kunnen het als stempel gebruiken zei Eveling. Ze zocht een wit blaadje en plante de stempel erop. Eenmaal ze het blaadje wilde tonen aan me, bleek het de achterkant van de enveloppe te zijn. Paniek bij haar en een lachbui bij mij. Dit was dus absoluut de bedoeling niet en twas nog scheef ook.
Vrijdag 20/07
Met de paraplu naar het werk vertrokken... Warry deed opnieuw de transfers in de voormiddag en ik ging om 12u naar huis. Ik belde met Liz, het transportbedrijf. Bleek, ze had de transfer van die middag niet staan! Gelukkig dat ik belde om het dan recht te trekken, anders stond ik daar proper met mijn toeristen.. Met de nodige vertraging toch aan mijn toeristen geraakt in de terminal en tegen 16u was ik terug op kantoor. Daarna nog briefings 's avonds en toen zat de dag er al weer op.
Zaterdag 21/07
Toen ik wakker werd, hoorde ik een raar geluid. Het regende.. Ores vertelde me dat het al van vrijdagavond rond 23u was begonnen was en niet gestopt had tot 8u zaterdagmorgen. Dus opnieuw met de paraplu naar het werk. Daar een grote chaos. Verschillende excursies die niet door konden gaan door de regen.. Wegen die onbegaanbaar waren, aardewegels die veranderd waren naar modderstraten.. Alles kwam bij ons terecht en wij moesten het maar oplossen, aan de toeristen vertellen en daarnaast alle gidsen van uitleg voorzien die aan de lopende band langs kwamen. Dacht je oef gelukkig, net drie buitengekuist, dan had je ongveer 5 minuten rust voor een ander langskwam.
In de namiddag opnieuw transfer van de terminal Cruz del Sur, deze keer met paraplu er naar toe en daar 1:30u gewacht. Vertraging wegens de grote regenval. Verschillende straten bleken volledig onder water te staan waar de bus moest doorrijden. Vandaar de vertraging. Ik had de hele tijd met de chauffeur in de auto gezeten en gebabbeld ofja meer geluisterd. Die mens was een sprekende waterval. Tegen 17u was ik eindelijk vrij. Normaal gezien zou Warry deze transfer doen en had ik eens een namiddagje vrij, maar door Sr. Fabrizio moest hij andere dingen doen en ik de transfer. Daar ging mijn vrij namiddagje.
Zondag 22/07
Om 7u belde Warry al. Deze morgen om 08.20u transfer!! Niet vergeten. Gelukkig was ik het niet vergeten en ook al wakker. Jammer genoeg was ik vergeten te melden aan Ores of Emy dat ik transfer had en dus vroeger ontbijt nodig had. Dusja transfer op een lege maag. Tegen 9.30u-10u was ik terug thuis en kon ik naar de keuken om te ontbijten. Eindelijk!
Er waren enkele donkere wolken dus was het wat donker in de keuken en Ores wilde het licht aansteken. Geen licht. Water koken, geen lichtje dat brandde. Bleek geen elektriciteit. Geen bel, geen wifi, geen licht, geen waterkoker voor thee. Dan hebben we maar de fluitketel opgezet. Gelukkig dat het fornuis op gas werkt, zo kon er tenminste ontbijt gemaakt worden. Even laten probeerden we het nog eens, maar niets. Navraag gedaan in de straat bij de buren en ook zij niets. Blijkbaar een kortsluiting in de volledige wijk San Blas. Twas wel eens gezellig zo geen elektriciteit. Dan moet je wel de waterkoker aan de kant zetten en andere middelen gebruiken. Zelfredzaamheid die op de proef gesteld wordt.
In de namiddag opnieuw naar de busterminal om 9 passagiers op te halen. Vandaar naar het hotel en rond 17u terug thuis. Tegen die tijd was er al opnieuw elektriciteit.
Tussen alle transfers ben ik een receptenboekje aan het maken met alle gerechten dat ik hier heb leren eten of dat ik gewoon lekker vindt. Wel, het is praktisch vol dus iedereen die in de buurt durft te komen als ik aan het testen ben, hangt eraan.
|
Kyara in Peru
