|
Maandag 09/04
Nog altijd in de living ontbijten, omdat de keuken nog teveel naar verf
stinkt.. Op een of andere manier heeft Ores andere kaas gebruikt. Minder
lekkere dan anders. Normaal wanneer de broodjes in de pan belanden ofja
eruitkomen is de kaas gesmolten. Bij deze niet dus, jammer. Op het werk de
volledige reisprogramma's gemaakt van september tot december. De voormiddag was
redelijk rustig, niet veel gepland van werk. De namiddag zat wel redelijk vol.
In totaal waren er 4 briefings: 17u, 18u, 18.30u en 19u. Redelijk grappig
eigenlijk want we hebben er maar eentje gedaan, de eerste. Dit waren Belgen die
vanuit Puno kwamen met de bus. Ze zouden rond 17.15u aankomen aan het
busstation. Wel busstation kun je het eigenlijk niet noemen, zelf geen halte.
De bus stopt gewoon aan de straat en schut je er zo een beetje uit. Geen enkel
bordje dat dit de halte is. Oh, er is wel een kantoor waar de bus stopt, maar
het is nooit open dus veel nut heeft het niet. Wel op 17.45u zaten we nog
altijd te wachten. Uiteindelijk de bus maatschappij gebeld. Daar kregen we te
horen dat er een ongeval gebeurd was en ze daardoor vertraging opgelopen
hadden. Rond 18.15u zouden ze dan aankomen. Het werd 18.15u, 18.30u, 18.45u...
Om 19u toch opnieuw gebeld. Weer hetzelfde verhaal en het nieuwe aankomstuur
zou nu 19.15u zijn. Gelukkig was het deze keer wel juist. Toen de bus stopte en
de Belgen in de auto zaten, heb ik het toch eens gevraagd. Bleek dat er twee
ongelukken gebeurd waren en ergens een staking. Blijkbaar zouden ze een hele
hoop stenen op de weg gelegd hebben. Aangekomen in het hotel gaf de gids hun de
briefing voor de Inca trail en toen was het mijn beurt om te spreken. Ik
overliep hun redelijk druk programma in Cusco en dit moest jammer genoeg in het
Engels. Anders zat de collega er een beetje voor niets bij want ja Nederlands /
Vlaams spreekt hij niet. Behalve de woorden dat ik hen al geleerd heb, zoals
nietjesmachine, gsm en enveloppe. Niet echt de woorden die tijdens een briefing
aan bod komen.
Dinsdag 10/04
Vandaag kwam er een meneer spreken over zijn bedrijf, hun aanbod en de
updates. Het bedrijf had een grappige naam ofja dat vond ik toch toen ik het
voor het eerst hoorde: Strawberry travel Bolivia. Letterlijk vertaald Aardbei
reizen Bolivia. Ja die aardbei doet daar toch iets raars mee... Toen ik 's
middags thuis kwam om te eten liep er een hond in de patio. Ik had al eerder
met Ores over honden gesproken tijdens de wandelingen en hij wil er wel eentje,
maar dat gaat niet zo goed met al de toeristen die over de vloer komen. Dus ja,
ik was wel redelijk verbaasd. Bleek dat het de hond van zijn neef was die op
bezoek kwam. Een Duitse herder van twee jaar oud. Het enige dat hij nodig heeft
is veel plaats en iemand die zijn balletje weggooit, iedere keer opnieuw. Eerst
even met de hond gespeeld en toen gekeken om te eten. Dat vond hij niet zo
plezant. 's Middags laat ik mijn deur altijd open om de zon binnen te laten en
natuurlijk hop da balletje op me schoot. Iedere keer opnieuw brengen en halen.
Voor zijn tweejarige leeftijd kon hij dus wel goed apporteren.
Woensdag 11/04
Op het werk mijn eerste eigen enveloppe gemaakt voor de briefings. Ik
heb er waarschijnlijk twee uur over gedaan, maar het was me wel gelukt.
Gelukkig kan ik het nu wel al veel sneller maken. Nu ik weet waar ik moet
klikken en zoeken kan het binnen het half uur. In de namiddag opnieuw enkele
briefings. Eentje van de Inca trail twee dagen en eentje van vier dagen. Ik
mocht er helemaal alleen naartoe. Ze hadden er ook niet beter op gevonden om de
twee te laten doorgaan in hetzelfde hotel, op hetzelfde uur.. Dus het was een
beetje schipperen tussen de twee. De ene waren redelijk goede wandelaars en
goed in Engels. Bij de andere groep moest ik heel vaak herhalen en vertalen.
Plots kreeg ik bericht van het kantoor dat de mensen van de vierdaagse ook nog
slaapzakken moesten betalen. Dat dus ook nog geregeld en tegen 19.45u was ik
eindelijk terug op kantoor met een kop die een beetje op ontploffen stond van
het geluid en de warmte in het hotel.
Donderdag 12/04
In plaats van gewoon donderdag moeten we deze dag misschien de Spaanse
dag kronen. Ik heb praktisch geen enkel woord Engels gebruikt. Niet 's morgens
tegen Ores en Emy tijdens het ontbijt en niet tijdens de werkuren. Opnieuw de
enveloppes gemaakt voor de briefingen van die namiddag. Wary ging de briefing
doen en ik ging naar hotel San Blas, dichter van huis, om gids en toeristen op
te wachten. Volgens de gegevens zouden ze rond 18u toekomen. Wel, ik zal moeten
beginnen wennen aan het Peruviaanse uur want om 18.30u kwamen ze pas toe.
Gehaast, en niet goed gezind. Ik heb wel al betere en leukere toeristen
ontmoet. Op het kantoor geroosterde maïs gegeten. Hier is het natuurlijk andere maïs, want ik vroeg me het af waarom het niet in popcorn veranderde. Het was anders, maar wel lekker.
Vrijdag 13/04
Tijdens het ontbijt vroeg ik Ores hoe lang hij met zijn emmer yoghurt
kan doen. Blijkbaar moet hij elke zondag nieuwe halen. Op de een van de foto's
kun je die emmer zien staan in de frigo. Elke zondagmiddag gaat hij langs bij
zijn vriend waar hij die dus koopt. Vandaag geen briefings, enkel deze voor het
weekend voorbereid. In mijn siesta tijd heb ik het bureau gezocht om mijn
internationale studentenpas aan te vragen. Helaas, of miraculeus was het bureau
verdwenen. Ik heb de straat twee keer afgelopen, maar geen bureau te vinden..
Tijdens mijn wandeling terug naar huis passeerde ik over/ langs het Plaza de
Armas. Daar was er een soort danswedstrijd aan de gang. Er werden verschillende
dansen uitgevoerd voor een jury. De dansers droegen traditionele kledij en
hadden soms wat rare attributen mee. De ene groep had lintjes, de andere hadden
emmers en ballonnen.
Zaterdag 14/04
Tijdens het ontbijt vertelde Ores dat zijn neef zou trouwen vandaag. De
opa zou op Paola komen passen zodat zij alles konden voorbereiden, als ik dus
vragen had kon ik ze stellen aan de opa. Op het werk een beetje vanalles
gedaan. Vouchers geprint, enveloppes gemaakt tot plots.. Iedereen begon te
kuisen. Carlin begon de ramen te poesten, Heidy de vloer van de
benedenverdieping te kuisen en Eveling die van de bovenverdieping. Duvali ging
de badkamer poetsen en Hilda deed "de keuken". Blijkbaar is de
zaterdag om 10.30u gebombardeerd tot kuisdag. Nadat we allemaal geholpen hadden
en het lekker fris rook, toch nog een beetje gewerkt. Om 11.30u ben ik gestopt
en richting het hotel van een Belgische familie gegaan. Ze gingen naar huis en
ik mocht hen uitzwaaien, maar eerst moesten ze wel het evaluatie formulier
invullen. Hun reis was goed verlopen, behalve de gids van Machu Picchu die niet
echt meeviel. Tot 12.30u hebben ze verteld over hun reis en toen werden ze naar
de luchthaven gebracht om terug naar België te vliegen. Toen ik die middag naar
de keuken ging, was de opa aan het eten. Ik zei dat ik later wel ging
terugkeren om eten te maken, maar daar was geen sprake van. Hij kon geen Frans
of Engels, dus opnieuw een conversatie in het Spaans. Nu en dan begreep ik het
wel niet en moest ik het vragen, maar hij leek het niet erg te vinden.
In de namiddag met het thuisfront gebeld in het warme zonnetje. Paola
was ondertussen ook wakker en was aan het rondwandelen in de patio. Rond
16u vroeg de opa iets over "helado", wat ijsje betekend. Ik
verstond "a lado" en heeft als betekenis naast. Ik was ondertussen
bezig met Paola die in mijn stoel naast me zat. Zijn volledige zin had ik niet
gehoord, enkel die woorden. Ik dacht dat hij bedoelde van let je even op Paola?
Ze zit zo mooi naast je. Bleek dat hij in de keuken ijsjes aan het uitscheppen
was. Dus opnieuw een conversatie tijdens het eten in het Spaans. Toen kwamen
Ores en Emy terug van het klaarzetten en namen ze Paola mee om haar te
verkleden voor het feest.
Waarschijnlijk zal ik morgen eens proberen om appelmoes te maken. Ik heb
enkele appels, die wel lekker zijn om te eten, maar het zijn niet de beste.
Daarnaast heb ik verse patatjes gekocht dus morgen kan ik ze koken en dan maak
ik er extra veel zodat ik het restje maandag kan bruinen. Mmmh zal wel lekker
zijn zeker?
|
Kyara in Peru
