|
Maandag 02/04 - Paasmaandag
's Morgens paaseitjes mee voor de mensjes op het werk. Expres een beetje
vroeger vertrokken om te proberen dat alles klaar zou liggen voordat de meeste
toekwamen. Mis gedacht. Blijkbaar waren er enkelen van plan om rond 08.30u al
te beginnen met werken. Ja, dan was het geen verrassing meer voor hen... Nadat
ik voor iedereen ongeveer 8 à 10 eitjes had klaargelegd, was mijn zak nog niet
helemaal leeg, nog een 6-tal over. Ik was er zeker van dat er één van de
collega's kleine kindjes had, dus de laatste aan haar gegeven en gezegd dat ze
voor haar kindjes waren. Ze was er super blij mee. Achteraf gezien was ik ook
blij dat ik ze aan haar gegeven had en niet zelf opgegeten had 
Voor ik vertrok naar huis om 13u had ik nog mijn evaluatieformulier
afgegeven aan de chef. Ik vertelde het hele verhaal van de stage en dat de
indiendatum zaterdag was. Wel oorspronkelijk zondag, maarja soms een beetje zelf
voorziend zijn zeker? Fabrizio, "de chef" antwoordde van uuuhm ja we
gaan dat aan Hilda geven om in te vullen. Zij is de administratief medewerker
binnen het bedrijf. Toen hij haar dus alles nog eens uitlegde, vroeg ze aan mij
of ze daarvoor 15 dagen tijd had. Nja een Peruviaanse gewoonte zeker.. Wonder
bij wonder toen ik om 16u terug was, om mijn laatste 4 uren te werken van de
dag, kwam ze het formulier al terug brengen. In het weekend gesproken met Dirk,
de Vlaming die in Lima werkt en eigenlijk mijn stagementor is, over mijn vrije
dagen voor als mama en papa hier zijn. Hij vertelde me dat hij moest
kijken of ik nog niet ingepland was in het uurrooster voor juni. Dat is
eigenlijk een domme zet of uitleg, want ik weet dat men hier niet of bijna niet
het uurrooster volgt of maakt, dus aanpassingen zijn snel gemaakt in mijn ogen.
Dinsdag 03/04
Leren lunchboxen maken voor de Inca Trail twee dagen. Leek mij een
simpele opdracht. Eerst noten en rozijnen kopen om zo een pakketje dessertjes
te maken. Daarnaast nog een fles van 1 liter water, super lekkere koekjes, nog
paar snoepjes en chocolaatjes om het suikergehalte op pijl te houden tijdens de
tocht. De lunch zelf is echt wel lekker. Het bestaat uit twee delen. Het eerste
is een empanada. Dit lijkt op een croissant of pisolet met een vulling. Dit kan
kaas of kip of iets anders zijn. Daarnaast komt nog iets anders. In mijn ogen
leek het op een kaaskroket die nog gefrituurd moet worden. Zo een ronde met ja
paneermeel die uiteindelijk kokospoeder bleek te zijn. Hier zien ze dit als
cake. Ik noem het kaaskroket.
Om 14u de taxi genomen naar de luchthaven om een Belgische familie op te
halen. Jammer genoeg weer de taxi. Ik had het liever te voet gedaan, maar het
weer zag er niet super ok uit en de verschillende bussen ken ik nog niet uit
elkaar dus taxi was een enige oplossing. De familie was met vijf personen dus
bij aankomst telde ik ze voor de zekerheid. Uit gewoonte deed ik dit in het
Nederlands. Het jongste meisje zei daarop: "He? Nederlands?" Ik zei
van jah, kwil het ook in het Spaans doen, als je dat liever hebt. Toen moest ze
wel eens goed lachen. Echt een leuke familie. Heel open voor andere cultuur en
ze hebben zeker geen zittend gat.
Vandaag was er ook een soort van taart toegekomen voor ons. Tarta con
leche. Letterlijk vertaald: taart met melk. De taart was gemaakt van drie
soorten melk. Ik vroeg van ok dus melk van een koe, dan alpaca en lama? Dit was
niet echt het goede antwoord. Iedereen die binnen hoor afstand stond, begon te
lachen. Toen ze uitgelachen waren, kreeg ik de uitleg. Heel vaak wordt melk
hier gezien als 1/4 melk aangelengd met 3/4 water. Ja klinkt niet echt logisch.
Dusja een van de drie soorten was dus deze. De andere was gesuikerd en de
laatste was iets die leek op soyamelk. Persoonlijk vond ik het niet zo lekker,
maar dan toch maar mijn best gedaan en hapje voor hapje opgegeten. Wary,
collega met bureau naast de mijne, had twee stukken. Op dinsdag at hij het
eerste. Tegen het einde van de dag zei ik hem van ja je hebt nog een stuk
taart, wat ga je ermee doen. Oh ik ga het bewaren voor morgen zei hij. Kzeg van
ja ok, waar dan? Hij leegde een van de lades van zijn bureau en stopte het
taartje erin. Klaar! en hij vertrok nr huis, de werkdag zat erop.
Woensdag 04/04
Vandaag verschillende programma's gemaakt voor de klanten van dag tot
dag, gedetailleerd met de uren van vertrek en aankomst. Tegen de middag klonk
er plots een drumslag. Blijkbaar was ik de enige die ervan schrok op kantoor,
want iedereen werkte gewoon door. Na die ene slag volgenden er nog enkele deze
keer met geschreeuw. Ik dacht dat er iets gebeurt was ofz, maar toen ik vroeg
aan de collega's zeiden ze heel gewoontjes oh das niets, dat is een protest die
aan de gang is. Dusja dit kan ik ook al afvinken van mijn lijstje zeker.
In de namiddag kwamen er uniformen toen voor ons. Polo's met lange en
korte mouwen en een lekker warme jas. Eerst moesten we alles soort per soort
leggen en dan was het pastijd. Enkele collega's hadden er niet beter op
gevonden om een fotoshoot te houden met de uniformen. Uiteindelijk waarschijnlijk
twee uur niet gewerkt, maar daarmee bezig geweest. Op het einde van de dag
herinnerd ik me dat taartje in Wary zijn lade. Toen ik hem ernaar vroeg zij
hij, ohja das niet erg, ik eet het morgen wel op. Melk die al twee dagen niet
in de frigo zit?
Donderdag 05/04
We waren allemaal stil en goed aan het werken tot Señora Silvana binnen
kwam. Ze ging naar haar bureau en haalde daar een rare pot uit. In die pot
zaten lekkere paaskoeken. Het lijk niet op paaskoeken van bij ons, maar zo een
soort van zandkoekjes met van de gekleurde bolletjes op. Super lekker! Veel
lekkerder dan die melk taart.
Op een bepaald moment had Señora Dubali een papiertje nodig die op mijn
bureau of op die van Wary zou moeten liggen. Op de mijne lag het niet, wist ik
zeker. Dus ik begon met alle papieren te bekijken die op zijn bureau lagen.
Niets. Ja, dan maar de lades doorzoeken. De eerste lade papieren en papieren,
maar niet dat wat ik zocht. Dus verder naar de tweede lade. Daar haalde ik iets
anders tevoorschijn. Het melk taartje! Ik haalde het uit en vroeg aan Señora
Dubali: "Zocht je dit soms?" Op dat moment was Wary ergens op de
verdieping onder ons en hij kwam redelijk snel terug naar boven toen ze hem
riep. Hij kreeg een redelijke preek over dat hij eten niet mag laten rondslingeren
en zeker niet in de lades van zijn bureau. Uiteindelijk is het blaadje dat we
zochten niet boven water gekomen. En het taartje? Dat belande in de vuilbak..
Vrijdag 06/04
Vandaag opnieuw de familie Wauters tegengekomen. Na hun Inca Trail
hadden ze twee vrije dagen gepland in Cuzco. Rond 10u op hun eerste vrije dag,
stonden ze al in het kantoor. Ja het gaat ons niet om zo niets te doen was het
antwoord. Dus vertrokken ze de volgende morgen om 5u naar de regenboogberg.
Morgen (maandag) zal ik ze niet meer zien omdat ze richting Puno zijn
vertrokken. Om 17u hadden ze een briefing over hoe de volgende dag in zijn werk
zou gaan. Deze mocht ik bijwonen om eventueel te vertalen en de gids te
beoordelen. Vertaling was niet nodig want de jongste van 12 jaar verstond de
gids.
Vandaag was het ook echografie week voor Emy, de tweede baby op komst.
Toen ik om 15.30u terug vertrok naar het werk vertelde ze plots dat ze nog iets
wilde zeggen. Ik dacht oeps heb ik een licht vergeten uit te doen of iets
verkeerd gedaan. Toen vertelde ze dat ze gisteren naar de echo was geweest,
maar er niets te zien was omdat het baby'tje met de benen gesloten lag. Vandaag
moest ze op controle bij de dokter en daar konden ze het wel zien. Het wordt
een meisje! Ores was een beetje teleurgesteld, hij wilde liever een jongetje.
Toen heb ik hem maar verteld dat hij nu zeker geen chef van het gezin zal
worden. Hij pest Emy en Paola ermee dat zij de chef zijn en dat hij moet doen
wat ze zeggen. Een extra vrouw in huis zal daar hoogstwaarschijnlijk niets meer
aan veranderen.
Zaterdag 07/04
's Morgens eten we normaal in de keuken ontbijt ofja ik toch met de
lokale familie. Sinds woensdag is het ontbijt in de living. Er zijn werken aan
de gang in de keuken. Dus het fornuis en al het materiaal is verhuisd naar een
slaapkamer en dient nu als keuken. Normaal zou het zondag af zijn. De werkers
zijn studenten die op deze manier hun studies kunnen betalen. Het zijn wel
goede werkers want nu (zondag) is het helemaal gevloerd en geverfd. Eerst was
het een redelijke vloer, maar ja met plekken die er waarschijnlijk niet meer
uit konden. Nu is het een tegelvloer. Handiger om te kuisen denk ik, voor Ores
dan. Ik zie hem altijd kuisen en poetsen.
Zaterdagavond proberen te koken op een gasfornuis. Hmm is niet uitgedraaid
als ik wilde. Mijn aardappelkoekjes waren wel lekker hoor, maar ja niet zoals
thuis. Deze middag macaroni gemaakt. Op het eerste zicht vond ik de melk al
raar uitzien, maar ik had ze pas gisteren gekocht. Zo erg kon het toch niet
zijn dan? Dusja water gekookt voor pasta en dan ja, zoek een pot om dat in te
doen. Niet gevonden. Mijn alternatief was een tas met een bordje op. Niet heel
praktisch, maar doenbaar. Melk gekookt, bloem bijgevoegd, kaas en toen de pasta
en de worteltjes. Het was niet zoals die van mama, maar het was wel ok denk ik.
Het smaakte anders, ja met andere melk en zonder nootmuskaat 
Daarna mooi mijn afwas gedaan en alles terug gezet zoals het was. De
keuken is altijd een beetje een rommeltje dus je moet goed opletten dat je
niets omstoot. Maarja het is niet de echte keuken, het is maar een invalkeuken.
Normaal gezien kunnen we bijna terug in de echte keuken eten, maar nu ruikt het
vooral nog naar verf dus het is niet aangenaam om daar 5 minuten binnen te
zijn. Maar het zal verbeteren.
|
Kyara in Peru
zag het al voor me .
