05-01-2019 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

De uitgestelde vormingsnamiddag van het voorbije werkjaar had nu plaats op dinsdag 3 april. Bijna 40 leden verzamelden in Den Tichel om te luisteren naar Kris Vanderhoydonck, rasechte Wijchmalenaar, maar nu woonachtig in Hasselt.
Hij is coördinator forensische cluster bij het CAW( centrum algemeen welzijnswerk Limburg).
De bedoeling van zijn uiteenzetting was:  even kennismaken met wat het CAW is, iets vertellen over de gevangenis van Hasselt en hoe zij hulp- en dienstverlening doen aan gedetineerden.

Het CAW
Iedere Limburger die hulpverlening nodig heeft kan beroep doen op het CAW.
Deze hulpverlening kan allerlei vormen aannemen.
Zo kunnen mensen die nood hebben aan hulpverlening ( rond algemeen onthaal, ambulante begeleiding, forensisch welzijn, woonbegeleiding) zich begeven naar één van de kantoren in Limburg: Overpelt, Genk, Hasselt en Sint-Truiden.
Ongeveer 200 hulpverleners( opvoeders, maatschappelijk werkers, psychologen, criminologen,…) zijn verbonden aan het CAW.
Daarnaast is het CAW  een erkende eerstelijnshulpverleningsdienst met opdracht aan gedetineerden en hun naasten.

Enkele algemene cijfers
In België tellen wij per 100 000 inwoners ongeveer 95 gedetineerden.
In 2014 waren er 11769 gedetineerden met een gemiddelde capaciteit van 10 000. Er waren in 2014 472 vrouwelijke gedetineerden: dit is ongeveer 4 à 5%. Bijna 1800 personen staan onder elektronisch toezicht.
Van  al de opsluitingen heeft 60% de Belgische nationaliteit. De andere 40% zijn verspreid over 130 nationaliteiten.

Iets meer over de gevangenis van Hasselt
De gevangenis van Hasselt is open sinds maart 2005. De terreinoppervlakte bedraagt 9,11 ha en er is een omheining voorzien van 1  km lengte.
Zij beschikt over 450 plaatsen waarvan er 30 voorzien zijn voor vrouwen.
In 2016 was de gemiddelde dagpopulatie  550 gevangenen.
Per jaar gaat het hier over een 1200 opsluitingen waarvan 1/3 beklaagden en 2/3 veroordeelden.

De gevangenis bestaat uit 12 secties. Eén sectie telt 33 cellen. Meestal horen dezelfde gedetineerden thuis in één sectie: de drugvrije afdeling, D-radex, hoge veiligheid, vrouwenafdeling, beklaagden en kortgestraften.

Vanuit een bunker wordt de hele gevangenis gecontroleerd. Zo zijn er twee controlecentra die uitkijken over alle gangen.
Via twee kokers kunnen de gevangenen naar beneden komen voor een korte of een lange wandeling.

 De dagindeling van de gedetineerden
Het dient wel op voorhand gezegd dat de maaltijden cel per cel worden gebracht. De gedetineerden zitten dus niet in een gezamenlijke eetzaal voor de maaltijden.

7.30   ontbijt
8.00   werkhuizen - wandelingen
11.30 middageten
15.30 einde werkhuizen
16.30 avondeten - wandeling

De celindeling
Een cel is om en bij de 10 m² groot. Een bed, een kast, een douche, een toilet en een tafeltje zijn de meeste voor de hand liggende meubels in zo een cel.
Een TV kan gehuurd worden tegen betaling.

Hoe houden gedetineerden zich bezig?
Er worden culturele activiteiten georganiseerd. Ze mogen aan sport doen in de fitnessruimte. Er is rond gezondheid zowel fysische als psychische begeleiding.
Om een centje bij te verdienen kunnen ze in de werkhuizen  gaan werken.
Dagelijks zijn er twee grote en twee kleine wandelingen voorzien voor de meeste gedetineerden.

Sociaal contact met het thuisfront
Er zijn bezoeken toegestaan: tafelbezoek ( met velen in één ruimte aan één tafel met weinig privacy), glasbezoek, kinderbezoek in de binnen-of buitenspeeltuin, ongestoord bezoek.
Zij kunnen ook bezoek aanvragen van een priester of een iman.
Telefoneren mogen ze één keer per dag. (tegen betaling)

De uiteindelijke doelstelling: re-intregratie
Waarom inzetten op re-intregatie?
Iedere gedetineerde heeft recht op een menswaardige benadering omwille van de sociale omgeving. Werken aan re-integratie voorkomt herval ( een onderzoek wees uit dat 44% van de veroordeelden binnen de twee jaar hervalt) Tevens is deze persoon die terug vrij komt weer iemand in het economisch landschap.
Maar er zijn nog heel wat uitdagingen te verwezenlijken.
Naderhand werk vinden en opnieuw een inkomen verwerven.
Hoe zit het met de gemaakte schulden ondertussen? Kan de gedetineerde terug naar huis? Hoe reageert de familie of zijn directe sociale omgeving bij  zijn vrijlating ? Ze moeten vaak psychisch terug op de rails gezet worden: terug actief willen worden, zelf terug verantwoordelijkheid opnemen zowel naar de slachtoffers toe als naar de samenleving, duidelijk inzien dat je kan leren uit je fouten, terug  leren een zeker tempo aannemen.
Dit alles is een continu proces waar met velen van het CAW aan moet gewerkt worden.

Bij een tas koffie en taart werd de uiteenzetting nog druk besproken. Vragen konden naderhand nog gesteld worden. Voor de meesten onder ons ging er een gans andere wereld open.

Een zeer leerrijke namiddag. Dank je wel Kris.

                                                                                          Voor de Mutterd vanuit Den Tichel, reporter Leo

04-04-2018 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

Op dinsdag 20 maart vertrokken wij aan Den Tichel met een 35 KWB-Overdaggers naar Houthalen om een bezoek te brengen aan Renewi. Dit bedrijf is gelegen op de industriezone zuid in Houthalen en draagt het nummer 1538.
In een zaaltje kregen wij via een powerpointpresentatie uitleg over het bedrijf.

Het is Leo van Gansewinkel, een Nederlander, die zich in Mol in vestigt in 1964. Oorspronkelijk heette het bedrijf afvalverwerking van Gansewinkel. In 2015 vierde het bedrijf haar 50-jarig bestaan.
Pas in 2017 is het overgaan naar Renewi, een samensmelting van het Brits bedrijf Shanks en van Gansewinkel.

Doel en visie
* nieuw leven geven aan afval
* vervuiling tegengaan
* grondstoffen behouden en dit op een veilige, innovatieve en duurzame manier.
* klantgericht te werk gaan door samen op een open, respectvolle manier om te gaan met het afval dat er geproduceerd wordt.

Afval bestaat niet!
Wij kennen allemaal restafval, papier, GFT, plastic, glas, metaal dat wij naar het recyclagepark kunnen brengen. Maar daar moet het ook ooit afgevoerd worden.
Daarnaast zijn er de bedrijven die afval produceren. Ook dat wordt gerecycleerd.
Wist je dat in 2016-2017 15 miljoen ton afval werd verzameld in al de vestigingen waarvan 90% een nieuw leven kreeg door te recycleren in nieuwe producten of in de productie van energie. Zo werd er maar eventjes 172 miljard.watt/uur aan groene energie geproduceerd. Dit was voldoende voor 40 000 woningen te voorzien van elektriciteit.

En waarom is sorteren zo belangrijk?
* De grondstoffen zijn niet onuitputtelijk
* We willen de materiaalketen sluiten
* Er is tegenwoordig voldoende vraag en aanbod naar afval
* We willen met zijn allen verspilling tegengaan.

Ophalen van afval
Dit kan op allerlei manieren:
* wij zetten ons afval aan de straat. Tweewekelijks wordt het opgehaald.
            Dit is toepasselijk voor restafval( onze gewone vuilniszak), voor PMD,
            voor tuinafval. Papier en karton worden maandelijks opgehaald.
* wij brengen zelf ons afval naar het recyclagepark: glas, papier en karton,
            metaal, plastic, bouwafval, hout, elektrische toestellen, spuitbussen,
            chemisch afval, asbest, tuinafval, snoeihout, enz…
Al het afval op het park wordt door erkende firma’s afgevoerd naar bedrijven die dit afval een tweede nieuw leven geven.
* bedrijfsafval wordt ter plaatse opgehaald en afgevoerd naar Houthalen
            waar het gesorteerd wordt en  afgevoerd om gerecycleerd te worden.
            Dank zij nieuwe apparatuur kan er terdege gerecycleerd worden.
            Het afval wordt opgehaald met behulp van afzetcontainers, rol-
            containers, ondergrondse containers, perscontainers,…

Het wagenpark
In al de vestigingen zowel in binnen- als in buitenland rijden er 2500 voertuigen.
Voor de vestiging in Houthalen bestaat het wagenpark uit:
28 wagens halen het afval huis-aan-huis op
22 wagens zijn voorzien voor afzetcontainers
13 wagens zijn dienstig naargelang de inhoud ( bv. bulk)
Er is een chauffeur die dagelijks twee ritten doet naar Nike om vooral papier op te halen.

Naast het verwijderen van afval zijn er bij Renewi ook de reinigingsdiensten: industriële reiniging, ledigen van OWS-afscheiders, mobiele slibontwatering, graffitiverwijdering, stadsreiniging.

Na de deskundige uitleg van Sofie Wuyts van Renewi leidde ons Erik Ramaekers
in de verschillende hallen en buiten rond. Met eigen ogen konden wij zien hoe intens het afval gescheiden werd en in allerlei fracties werd opgestapeld.
Meerdere fracties werden in balen geperst. Zo kan alles gemakkelijker vervoerd worden.
In 2016 werd er in Houthalen 28800 ton afval verwerkt in een 3-ploegenstelsel.
87,5 % kon gerecycleerd worden, 10 % was restafval en 2,5 % plastic.

21-03-2018 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

Dinsdag 4 maart: 29 KWB-Overdaggers bezochten in Mol Euridice. Oorspronkelijk waren er 34 ingeschreven. Maar op het laatste moment moesten een aantal personen afhaken omwille van misschien wel dat griepvirus.

Wat moeten wij ons voorstellen van die naam?
ESV staat voor  “economisch samenwerkingsverband” tussen Niras (nationale instelling radioactief afval en verrijkte splijtstoffen) en SCK-CEN (studiecentrum kernenergie – centre d’ etude de l’ energie nucléaire).
SCK-CEN behoort tot de grootste onderzoeksinstellingen van België.
Meer dan 700 medewerkers zetten iedere dag zich in voor de ontwikkeling van vreedzame toepassingen van radioactiviteit. De ontwikkelingen resulteerden al in een lange lijst van innovatieve en toekomstgerichte toepassingen voor de medische wereld, de industrie en de energiesector. De expertise is wereldbekend.

In twee groepen werden wij verdeeld. Groep 1 kreeg de uitleg bovengronds aan de hand van tentoonstellingspanelen met de nieuwste snufjes van computervoorstellingen.
Ondertussen mocht groep 2 afdalen naar het ondergronds labo op 225 m onder de grond.

Enkele dingen die wij bovengronds vernamen.

Drie soorten radioactiefafval
categorie A: laag radioactief: afkomstig van de klinieken
            Dit kan zowel in vloeibare als in vaste vorm.
            Het vloeibare wordt opgeslagen in vaten van 400 l.
            Deze vaten mag je zelfs aanraken.
categorie B: midden radioactief afkomstig van de kerncentrales
            Dit wordt opgeslagen in vaten van 150 l
categorie C: hoog radioactief afval: ook afkomstig van de kerncentrales
            Uranium 235 wordt beschoten met electroden. Gevolg: we krijgen
            totaal verschillende elementen. De massa wordt omgezet in energie.
            Dit afval wordt opgeslagen in bunkers van 1,80 m dik.
            De vaten worden afgekoeld en later geborgen in graniet of kleilagen.

Het onderzoek naar berging van radioactief afval in kleilagen diep onder de grond is in vele opzichten innoverend.

Wat onderzoekt men allemaal?
Wetenschappers, ingenieurs en technici moeten een antwoord vinden op vele vragen zoals:
Hoe geschikt is een diepe kleilaag om radioactief afval te bergen?
In welke mate zouden radioactieve stoffen uit de berging in het milieu terechtkomen?
Hoe zouden uitgravingen de diepe kleilaag beïnvloeden?
Welke invloeden zou de warmte van het hoog radioactieve afval hebben op de diepe klei?
Hoe zou zo’n berging diep onder de grond er kunnen uitzien?
Hoe zou het radioactieve afval kunnen verpakt worden.
Hoe een supercontainer bouwen om hoog radioactief in op te bergen?

En nu naar de ondergrond!
Natuurlijk eerst een witte ja aandoen en een helm.
Via een lift met een 8-tal personen zoefden wij naar beneden.

Het ondergronds laboratorium HADES
Dit wordt beheerd door het ESV- Euridice.
Via bevriezing heeft men tussen 1980-1982 de eerste schacht gebouwd.
De eerste galerij werd gerealiseerd tussen 1983-1984 met enkele jaren later de tweede galerij.
De tweede schacht werd gebouwd tussen 1997-1999
met kort daarop een verbindingsgalerij.

Sinds 1980 verzamelt een internationaal team van wetenschappers, ingenieurs en technici er kennis over de mogelijkheid van berging in diepe klei en over de interactie tussen radioactief afval en de kleiomgeving.

Langdurige metingen
Sinds het begin van het ondergronds laboratorium worden metingen in de klei op een diepte van 225 m uitgevoerd.
De kleilaag noemen wij de Boomse klei, afkomstig van de afzetting van de zeeën zoveel miljoenen jaren geleden.
Verschillende proeven duren al 30 jaar. Deze metingen zijn belangrijk om de veiligheid van een bergingsinstallatie op zeer lange termijn te kunnen evalueren.

Waar staan wij nu?
Dank zij onderzoek tot op vandaag weten wij dat berging in diepe kleilagen in België een veilige en haalbare optie zou kunnen zijn voor het langetermijnbeheer van hoogradioactief en/of langlevend afval.
Het afval wordt afgezonderd in een stabiele grondlaag (= een natuurlijke barrière ) op grote diepte en in een speciale infrastructuur(=waterdichte verpakkingen in verschillende lagen, allerlei opvul-afdichtingsmaterialen en bergingsgalerijen.
Samen zorgen al die barrières voor onze veiligheid: ze zorgen voor de afzondering van het afval, voor de insluiting ervan en voor de vertraging en het gespreid vrijkomen van de radionucliden.

Slotbeschouwing
Het was een zeer leerrijke namiddag dank zij de twee uitstekende gidsen. Ze trachtten die moeilijke materie toch op een verstaanbare wijze uit te leggen. Soms was het toch af en toe boven ons petje. Maar ja…één ding is zeker dat ze enorm bekommerd zijn om de veiligheid van ons, van onze kinderen en kleinkinderen.

WIl je nog meer daarover weten surf maar naar Euridice of SCK.
Daar kan je uw wetensgierigheid nog op loslaten.
                                                voor De Mutterd vanuit Mol, reporter Leo

04-03-2018 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

We zijn al een stukje in het voorjaar en het heeft redelijk goed gevroren deze morgen, het ideale moment dus voor onze jaarlijkse KWB-brunch.

Met een 70 tal mochten we weer gezellig aanschuiven in den Tichel. Jos, Jaak, Filip, Bér en Louis kookten en bakten weer een heerlijke brunch bij elkaar. Bij de aanwezigen waren er redelijk wat kinderen dit keer (of kleinkinderen).

Zoals ieder jaar hebben  we aandacht voor een aantal verdienstelijke leden. Ook dit jaar: Maurice Vangeneugden met 25 jaar lidmaatschap, hij kon er helaas niet bij zijn vandaag. Guido Hons die we vooral kennen als kwb-volleyballer is ook 25 jaar lid. Dan is er nog Johan Cardinaels die al 35 jaar bij de kwb is, waarvan enkele jaren bij kwb  Peer. Hem kennen we als bestuurslid, een aantal jaren als verantwoordelijke van de Mutterd, zwemmer en zanger bij de kwb singhers. Dan is er nog Franky Vienne, hij is ook al jaar en dag bestuurslid, was een volleyballer en ook enkele jaren verantwoordelijke voor onze mutterd. Momenteel is hij actief als onze kwb-secretaris en de man die de blog onderhoudt. Normaal gezien stond hij vandaag achter de bakplaten maar de griep besliste om hem in bed te houden. Aan allen: een dikke proficiat!!

Het was weer een heerlijke brunch en een gezellig samenzijn. Toch weer een fijne kwb activiteit.

Willy,

25-02-2018 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

Dinsdag 20 februari 2018: 38 KWB-Overdaggers waren op bezoek in ‘De Korhaan‘ in Hechtel,  bij ons beter bekend als Leukenheide op de Lommelsebaan.

Een beetje geschiedenis
We moeten teruggaan tot 1833. De familie Antoon Bijvoet van Eindhoven vestigt zich in Hechtel in een vrij grote vierkantshoeve op het kruispunt om er een handel te beginnen in  “koloniale waren“. Nu zouden wij spreken van specerijen. Alles moest per paard en kar in Antwerpen aan de haven opgehaald worden. Daarnaast had hij ook een tabakshandel.
Omdat ieder dorp toentertijd een jeneverstokerij had begon hij op die plaats ook met een stokerij.. Hij vormde een medicinaal kruidenmengsel voor dieren om tot een variant geschikt voor menselijke consumptie. Het “elixir de Spiekelspade” maakt ook vandaag nog deel uit van het productengamma.
Deze stokerij kreeg de naam “de Korhaan”.

In 1937 ging hij spijtig genoeg failliet. Hij moest zijn goederen inkopen in Zuid-Amerika maar door de devaluatie van de Belgische frank kon hij  de zaak geen nieuw leven inblazen.
De zaak werd verkocht in 3 stukken: het gedeelte van de specerijen ging naar  
Schutjens, de stokerij naar de gebroeders Scheelen uit Reppel die daar reeds een stokerij hadden en de tabakshandel naar nog een andere eigenaar.
De gebroeders veranderden de naam van  “Korhaan” naar Leukenheide, verwijzend naar de vele heide in Hechtel en omgeving.

En dan kwam WO II. De Duitsers zagen het geheel als een ideale verblijfplaats voor hun soldaten en voor de opslag van munitie in de kelders.
Gedurende vier jaar bezetten ze het kruispunt, de ideale uitvalsbasis naar de vier windstreken. Bij de slag om Hechtel is er op het einde van de oorlog hard gevochten.

In 1833 werd door de familie Bijvoet een koperen distilleerketel geïnstalleerd. Tijdens  WO I hadden de eigenaars de koperen ketel verstopt. De Duitsers hebben hem ook niet gevonden. Tijdens WO II zijn de Duitsers naar de ketel komen kijken maar zijn later niet teruggekomen om hem te komen halen. Waarom? Niemand weet het.

Na 1945 heeft de familie Scheelen het stuk geschoten gedeelte van het bedrijf terug opgebouwd. Na de stokerij heeft men gedurende een vrij lange periode wijnen uit Frankrijk geïmporteerd ,  ze werden afgevuld in Hechtel en dan verder verkocht in gans België. Er was zelfs een tijd dat het bedrijf werk verschafte aan  35 mensen. Maar omwille dat Frankrijk de taksen verhoogde viel ook in Hechtel de wijnhandel stil.

In 1956 is Jaak Scheelen in het bedrijf gekomen om het in 1964  over te nemen. Dit heeft hij gerund tot 2014. Toen was hij zelf 81 jaar.
Hij wilde kost wat kost het ambachtelijke verder zetten.

In 2014 werd Leukenheide overgenomen door 3 investeerders.
Er werd toch het een en het ander vernieuwd. Er kwam een vertegenwoordiger op de baan; de naam ging van Leukenheide terug naar  “de Korhaan”; er werd op de gin-markt gesprongen; men leverde maatwerk (iemand die een eigen gin wou presenteren met een eigen etiket: dat kon allemaal)

Productiemethoden
De graan- en kruidenjenevers worden vervaardigd door distillatie en toevoeging van kruiden. De vruchtenjenevers worden gemaakt van verse vruchten.

De likeuren worden verkregen door middel van distillaten, maceraten (proces waarbij uit plantaardig materiaal  smaak-en kleurstoffen worden losgemaakt) plantaardig of percolaten (vocht dat doorheen een daarvoor apparaat bestemd sijpelt) of een combinatie ervan.
Voor de emulsieproducten wordt er gewerkt met de klassieke warme methode, waarbij de middelen in het ei zelf gebruikt worden voor het stollingseffect.

Grondstoffen
Er wordt gewerkt met zuiver natuurlijke ingrediënten en een grote verscheidenheid aan soorten. De nadruk ligt hier duidelijk op de kwaliteit en niet zo zeer op de kwantiteit. De meeste grondstoffen voor de producten worden zelf gemaakt door het distilleren van enkelvoudig en meervoudig plantenmateriaal en door maceratie en percolatie van planten en van verse vruchten.

*Bij de jenevers kan men onderscheid maken tussen de jonge, de oude en de smaakjenevers.
Principe: alcohol op basis van plantaardige producten, water, jeneverbes, moet meer dan 30° zijn, toevoeging van kruiden als koriander en engelwortel (maar dat is hun geheim)

*De likeuren zijn eerder zoeter van smaak  zoals de elixir en de fruitlikeuren.

*Daarnaast wordt er ook advocaat geproduceerd met verschillende smaken.

*De gin: alcohol op basis van natuurlijke producten, water, jeneverbes meer dan 37,5°, kruiden toevoegen. In de ‘ Korhaan ‘ heeft men momenteel 68 soorten gins.

Hoe maak je een gin-tonic?
De basis is: neem een gin-tonicglas, veel ijsblokjes, giet 1 borrelglaasje gin er in, voeg daarna pas de tonic er aan toe. Voor de meeste gin-tonics is de gewone tonic voldoende.
Iedereen mocht daarna zijn gin-tonic zelf samenstellen en natuurlijk minstens 3 à 4 gins proeven. Een drukke bedoening.

Bezoek aan het vernieuwde gedeelte
Geleidelijk aan wil men moderniseren zowel in apparatuur als in omgeving.
Zo wordt het ook gevraagd door de voedselveiligheid.
Zo deed een etiketteermachine en een afvulmachine zijn intrede. De inox koeltanks zullen op termijn vervangen worden door de koperen ketel die momenteel nog op zolder staat. Er is ook al een nieuwe aangekocht die in juni zal geïnstalleerd worden.

Een groep 2 ½  uur weten te boeien was deze keer helemaal geen opgave.
Tevreden keerde iedereen hetzij per auto of per fiets huiswaarts.
Iemand meende een euro te zien liggen kort bij de Spar in Wijchmaal en kuste letterlijk de grond. Had hij misschien pauselijke allures?

                                               Voor De Mutterd vanuit Hechtel --- reporter Leo

20-02-2018 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

15 bowlingers, 3 toeschouwers, 2 wandelaars en 6 kaarters waren afgezakt naar de FitLounge in Meeuwen.

De kaarters zetten zich met hun zessen in een hoekje en ze waren bezig, maar echt warm werden ze niet van hun spel, of was er tocht in de zaak? De 2 wandelaars (altijd dezelfden, altijd dezelfde route, altijd dezelfde café waar ze naar toegaan en altijd dezelfde mensen die ze daar ontmoeten eh Fons (Vdh)???) gingen op weg , Louis, Lisette en Staaf, de toeschouwers,  installeerden zich en de 15 bowlingers werden ingedeeld naar sterkte en dat mocht deze keer wel blijken. Groep 1: Lode, Christ, Roger, André, Fons (Plessers) en Albert. Groep 2: Gust, Ludo, Francis (nieuwkomer), Swa en Jaak,  en groep 3, ja groep 3 dat was een unicum in de annalen van het bowlingen van KWB-Overdag: 4 vrouwen: Maria, Alice, Ghislaine en Annie (ook nieuwkomer)..

In groep 1 werden al vanaf de eerste beurt hoge punten gegooid, behalve Albert die wat bleef hangen, maar die werd in de loop van het spel beter en beter, wat Fons, die vanaf de eerste spel aan de leiding stond bijna moest bekopen. Eindstand in groep 1: Fons en Albert wonnen met ieder 413 punten (waarbij Albert de hoogste punten gooide in beurt 3 nl. 164 punten ) , Christ was derde met 386 punten. Deze drie zijn ook de besten van alle deelnemers. Lode, Roger en André waren in een off-day (misschien de winterblues).

In groep 2 waren de werpers blijkbaar allemaal in een off-day (nog meer de winterblues, of speelde Tournée Muinérale hiereen rol???), geen van de vijf deelnemers was ‘in form’. Hier was Jaak het regelmatigst en eindigde met 275 punten, achternagezeten door broer Swa met 267 punten en Gust met 248 punten.

In groep 3 was het zware concurrentie bij de dames. Nieuwkomer Annie moest nog wat wennen aan de zware ballen en het licht. Maar Maria, Alice en Ghislaine maakten het elkaar niet makkelijk door ieder regelmatig ene strike of een spare te gooien. Als overwinnaar kwam Ghislaine uit de strijd met 257 punten, gevolgd door een ex aequo van Maria en Alice met ieder 249 punten.

Bowlingers, Kaarters, Wandelaars en Toeschouwers grijp volgende keer je kans om ook aanwezig te zijn in de FitLounge in Meeuwen. Jullie zullen wel moeten wachten tot +/- 4 december 2018. We zullen je tijdig verwittigen!!!!

                                                                       Longfellow.

06-02-2018 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

23 januari 2018: 44 KWB-Overdaggers bezoeken in ons stadje Peer de paardenkliniek gelegen op de hoek van - Op de Kippen 8 - en - de Kiezel Kleine-Brogel.

De naam en initiatiefnemers
De naam ’Het Bokt’ is ontleend aan het nabijgelegen industrieterrein Bokt. Paardenkliniek ‘Het Bokt’ opende op 5 juli 2015 zijn deuren. De initiatiefnemers zijn dierenartsen Steven Dhondt en Liesbeth Winters. Beiden studeerden af in 2004 aan de Universiteit van Gent en werden tijdens hun studies een koppel.

Het project in Peer:
Dit bestaat uit 3 luiken, die onafhankelijk van elkaar functioneren:
-  een tweede praktijk is gevestigd in Neerpelt waar Liesbeth Winters de kleine
   huisdieren voor haar rekening neemt;
-  haar partner Steven Dhondt staat in voor de grote huisdieren en het dekstation;
-  de paardenkliniek zelf fungeert als doorverwijscentrum. Hier ligt de nadruk op
   chirurgie en tweedelijnsdiergeneeskunde.

Hiervoor werd een associatie aangegaan met dierenarts Desirée Aerts, afkomstig uit Bocholt. Heel haar leven heeft ze reeds tussen de paarden gewerkt. In 2010 studeerde zij af met als specialisatie ‘paard’. Zij startte onmiddellijk met een opleiding paardenchirurgie bij Equitom in Meldert onder leiding van Dr. Tom Mariën.
Hier heeft ze zich gedurende 4 jaar verdiept in de orthopedie, chirurgie en inwendige geneeskunde bij paarden. Het team wordt vervolledigd door dierenartsen Katrien Houben en Naomi Pollenus voor de anesthesie en het assisteren bij operaties.

Het houden van paarden is een dure hobby en de onkosten die eraan verbonden zijn kunnen snel oplopen. Door een goed doordachte inrichting en budgettering van de uitrusting en infrastructuur, wil ‘het  Bokt' hoogstaande zorgen aanbieden aan redelijke tarieven.
Verder proberen zij natuurlijk eerst een conservatieve oplossing te vinden alvorens tot chirurgie over te gaan, om zowel de revalidatie voor het paard als de kosten voor de eigenaar te beperken.

Het is vanzelfsprekend dat de eerste- en tweedelijnsactiviteiten strikt gescheiden blijven. Paarden die op verwijzing van andere dierenartsen behandeld zullen worden, zullen ook thuis verder opgevolgd worden door de doorverwijzende dierenarts.

De indeling van het gebouw:

Paardenkliniek ‘Het Bokt’ bestaat uit 2 gebouwen, die door een overdekte passage met elkaar verbonden zijn. Op die manier moet een ziek of een pas geopereerd paard nooit door de buiten vooral bij slecht weer.

Aan de rechterkant bevinden zich 19 paardenboxen. Iedere box is voorzien van een voerbak, drinkwatervoorziening en een raampje om buiten of naar de gang te kijken. De paarden kunnen zowel op houtkrullen of op stro gestald worden.
Een aantal boxen zijn voorzien van een rubberen mat vooral voor paarden met een gips of voor jonge veulens die wat moeilijker recht kunnen. Ook nog aan de rechterkant bevindt zich de opslagruimte voor hooi, stro, voeder, de pakken met houtkrullen en het materiaal dat nodig is om de stallen uit te mesten. Ook daar staat de dekbok voor de hengsten om sperma af te tappen.

De linkerkant is ingenomen door het kliniekgebouw en het administratief gedeelte. Het kliniekgebouw bestaat uit een onderzoeksruimte met opvoelbox en een RX-ruimte, (per dag worden soms tot 100 foto’s gemaakt) 2 recoveryboxen, een operatiezaal met kijkruimte, labo, receptie en een apotheek.
De bovenverdieping bestaat uit een appartement waar steeds 1 dierenarts aanwezig is om permanentie en nachtobser-vatie van de gehospitaliseerde en kritieke patiënten te garanderen.

Aangrenzend aan de kliniek is er een weide waar de paarden die herstellen van kolieken te laten grazen. Aan de overkant bevinden zich de isolatiestallen en weiden.

De handelingen bij een operatie:
We mochten een operatie meemaken: de castratie van een hengst . In de box zelf krijgt het paard een eerste spuitje. Hier wordt het suf van. Vervolgens wordt de mond gespoeld om te voorkomen dat etensresten in de luchtpijp terecht komen.
In de voorbereidingskamer, volledig afgezet met rubberen matten, wordt het paard in slaap gedaan. De dierenartsen begeleiden het paard bij het vallen. Met een takel van 1 ton wordt het met de vier poten omhoog gehesen en naar de operatiezaal getakeld. Hartslag en de ademhaling worden constant door 1 arts in het oog gehouden.
De hygiëne is bij een operatie van zeer groot belang: ontsmetten van de plaats waar de operatie moet gebeuren, steriel materiaal en kledij gebruiken, plastic handschoenen.

                                               voor De Mutterd vanuit Peer, reporter Leo

23-01-2018 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

Een quiz in Wijchmaal, het begint stilaan een traditie te worden.  Reeds voor de 9^de  keer op rij is onze KWB-quiz een feit. Ook ditmaal zat "den Tichel" weer gezellig vol met 20 ploegen van telkens 6 deelnemers.

Ons “KWB-jong team” stelde de vragen samen. Tussendoor moesten er weer goed doordachte droedels opgelost worden. De ook al traditionele "cluedo" bleek voor sommigen iets moeilijker.

Ook dit jaar was de presentatie in handen van Jos Schrooten en Ronny Van Lishout. Johan Schuermans zorgde voor de puntentelling en Wim Elst, Siegfried de Smedt, Lode Cuypers en ikzelf zetelden in de jury terwijl Johan Cardinaels besliste wanneer een klacht over de vragen al dan niet  gegrond was.

Een activiteit als deze kan uiteraard niet doorgaan zonder hulp van de KWB medewerkers. Zij zorgden er voor dat iedereen op tijd zijn drankje of hapjes kreeg. Tussendoor haalden ze ook nog snel alle ingevulde vragen op.

Het was een nek aan nek race voor de ploegen die in de prijzen vielen dit jaar. Op 5 eindigde “Playday”, op 4 “De Pletterkes”, op 3 “Buurtwerking den Tichel”, op 2 “De bende van Twijfel” en de winnaars waren “De Paters Priapisten” met respectievelijk 101, 103, 104, 105 en 105 punten. Wetende dat de ploeg die laatst eindigde 79 punten behaalde toont aan dat er voor elk wat wils tussen de vragen zat.

Aan iedere deelnemer en KWB’er hartelijk dank voor uw aanwezigheid, deelname of medewerking en zeker en vast tot de volgende.

Willy,

19-01-2018 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

Een feestelijke dag vandaag: 9 januari 2018. Een zilveren jubileum mogen vieren met 78 KWB-Overdaggers verruimde de feestvreugde.
Een gans werkjaar besteedden wij aandacht aan dit jubileum. In het begin van het werkjaar stond de startdag reeds in dit teken.
Maar het Driekoningenfeest was de bijna hemelse bergtop van de viering.

Tussen één uur en half twee sijpelden al de ingeschrevenen goedgeluimd binnen. Want het was feest. Ze werden verwelkomd door de trekkersploeg in “zilveren ornaat”.
Natuurlijk hoorden daar ook nog "de beste wensen" voor een vredevol nieuw jaar bij.
Bij de genodigden waren ook burgemeester Steven Matheï, schepen Louis Linsen en educatieve medewerker van het KWB-Verbond Limburg Jo Vande Weyer.
Staaf Gabriëls mocht in naam van de trekkersploeg de huldezitting openen met iedereen welkom te heten. Maria Clerix verzorgde de bindteksten tussen de verschillende sprekers in, sprak woorden van dank en kondigde steeds de volgende spreker aan.

Een historisch overzicht kan je met een ellenlange uiteenzetting van feitjes, een opsomming  van personen, een relaas van allerlei activiteiten geven maar Swa, Staaf en Leo  brachten op een ludieke wijze in de vorm van “Wist je datjes” een beetje een geschiedkundig overzicht van de voorbije 25 jaar.
Ze hadden zich wel degelijk niet aan de originele tekst gehouden en er een beetje eigen interpretatie aan toegevoegd. Maar ’t viel in de smaak.

Dan was het de beurt aan K-Boem een djembégroep van het Buitengewoon Basisonderwijs Sint-Elisabeth onder leiding van Dirk Creemers. Prachtig om te aanhoren en versteld staan van het ritmisch gevoel op de leeftijd van 11-12 jaar. Een eerste keer brachten ze een viertal nummers ten gehore.

Nu kreeg onze burgemeester het woord. Het was juist geteld vijf jaar geleden dat hij als kersverse burgemeester ook op het 20-jarig bestaan van KWB-Overdag ons als eerste vereniging mocht toespreken.
In zijn uiteenzetting sprak hij vooral woorden van dank uit naar de mensen die zich op één of andere wijze hadden ingezet om vandaag dit feest te kunnen vieren. Een vereniging in een stad als de onze heeft nood aan vele vrijwilligers.
Zij zijn de spirit van onze stad. En verenigingen als KWB-Overdag maken mensen gelukkiger. Zij brengen mensen samen, doen aan gemeenschapsopbouw, verruimen de wij-cultuur. “Proficiat met jullie zilveren jubileum” zo eindigde onze burgemeester zijn dankwoordje.

Jo Vande Weyer, educatief medewerker bij het KWB-Verbond benadrukte dat KWB-Overdag kadert in een groot geheel van de KWB in Vlaanderen. Hij wenste ons proficiat omdat wij zo een gevarieerd jaarprogramma aanbieden.

Nu was het tijd voor een tweede optreden van K-Boem. Zelfs op het ritme van djembés zongen twee kinderen elk hun liedje. Het waren engelenstemmetjes om te aanhoren. Hoe kon het ook anders: ze kregen een daverend applaus.

Op het einde van de huldezitting sprak Willy Reynders, onze voorzitter van de “grote KWB”
- zoals wij dat noemen – woorden van dank uit voor de 25 jaar werking van KWB-Overdag. Heel kleinschalig begonnen maar uitgegroeid tot een vaste waarde in de KWB-werking van Wijchmaal.

Genoeg gepraat en geluisterd of toch niet. Maria kreeg het laatste woord om ons allen uit te nodigen op de receptie die doorging in de cafétaria van Den Tichel. Maar eerst had Staaf nog enkele humoristische mopjes te vertellen als dank voor de luisterbereidheid die iedereen aan de dag legde.

Een gezellige bedoening die receptie, ons aangeboden door het stadsbestuur.
Iedereen had van alles te vertellen ook over de zovele activiteiten die voorbij waren. Ergens hoorde ik: "Hoe krijgen jullie zo jaar na jaar het jaarprogramma toch maar ingevuld?"

Onze proost, pastoor Kris, leidde de bezinning over de vierde koning. Het was toch een Driekoningenfeest? Of moesten wij vandaag het "Vierkoningenfeest" noemen?

De culinaire verantwoordelijken – liever onze kookmoeders genoemd - zorgden voor de bediening en het bedelen van de hapjes.
Maar hoe gezellig zo een receptie kan zijn, was het tijd om de inwendige mens ook in de feestvreugde te laten delen.
Kristof met zijn KWB-Overdag-kookmoeders lieten zich van hun beste kant zien.
Gewoonweg lekker! Bij het opdienen werden ze geholpen door de trekkers van KWB-Overdag. Er mocht zeker niet een wijntje ontbreken op een feestelijke dag als vandaag.
Een voorgerecht, een kippensoep, een hoofdgerecht, een nagerecht, een tas koffie… het kon precies niet op.
Tijdens de feestmaaltijd kwam sjeik Ludo uit het Verre Oosten bij ons binnengewaaid. Voor die gelegenheid had de sjeik heel speciaal de Nederlandse taal geleerd. Als rijke man wil hij in de toekomst KWB-Overdag sponsoren als blijk van dank voor de unieke werking.

Natuurlijk horen bij een zilveren jubileum ook geschenken. Iedereen kreeg een KWB-balpen versierd met een mooi strikje en een extra Mutterd . Deze werd door onze huisfotograaf Guido tot in de puntjes gelayout.

Heel speciaal werden enkele mensen met een attentie bedacht. Want ze verdienden die ook.
Kristof, de gelegenheidskok, de kookmoeders en Guido voor de extra Mutterd.

                                               reporter Leo vanuit Den Tichel voor de Mutterd van KWB-Wijchmaal

15-01-2018 om 14:57 geschreven door Vienne Franky

19 december 2017: 42 KWB-Overdaggers bezochten “Winnerfarm” in Eksel, het rundveebedrijf van Stefan en Eliane Maes-Weltjens.
In 1989 nam Stefan het bedrijf over van zijn ouders. Nu baat hij samen met zijn echtgenote en zoon Stijn het bedrijf uit.

Over hoeveel vee gaat het hier?

Elke dag worden om en bij de 525 melkkoeien gemolken. In een aparte stal stonden de droogstaande koeien. Die krijgen een ander rantsoen als de melkgevende koeien. Droogstaande koeien moeten minstens een 50 dagen herstellen voor de volgende kalving.
In het totaal spreken wij van een 700 à 750 stuks vee zonder het jongvee. Ongeveer 300 stuks jongvee op een leeftijd van ongeveer 6 maanden wordt groot getrokken bij Roger Indekeu in Meeuwen. Bijna iedere dag heeft er een kalving plaats. Een paar dagen geleden waren er op één dag 5 kalveren geboren.

Het melken?

Iedere dag wordt er op 3 tijdstippen gemolken: vanaf vier uur in de morgen, vanaf 12 uur ’s middags en vanaf 7 uur 's avonds.
Iedere nacht wordt er om en bij de 15 000 liter melk opgehaald door Arla en naar Duitsland vervoerd. Het aantal liters melk is afhankelijk van de temperatuur, van het rantsoen dat ze krijgen, van de datum dat ze reeds gekalfd hebben. Hoog productieve en laag productieve koeien krijgen een ander rantsoen.
Een hoog productieve koe kan wel tot 11.700 liter per jaar geven. Een koe wordt drooggezet als ze maar 17 l melk meer geeft per dag als de prijs van de melk minder goed is. Is de prijs erg goed dan wordt ze drooggezet bij 14 l. In de melkstal zijn heel de dag door 3 personen aan het melken. Ieder heeft daar zijn specifieke taak. De resterende tijd wordt gebruikt om de leidingen en de koeltank zuiver te houden. De warmte van de melk in de koeltank wordt gerecupereerd en afgegeven naar het drinkwater dat dan ongeveer 22° bedraagt. Dit drinken de koeien veel liever dan het ijskoude water uit de grond.

Verzorging van de dieren?

Zoon Stijn staat vooral in voor de verzorging van de koeien.
Wat houdt dit allemaal in?
* de koeien in de ziekenboeg regelmatig controleren.
* instaan voor de inseminatie van de koeien bij verhoogde activiteit
* camerabewaking bij het afkalven (90% van de koeien kalft alleen)
* kijken of mestrobot zijn werk doet opdat de hygiëne optimaal verloopt
* één keer per maand komt de klauwverzorger: nagaan welke koeien hun klauwen moeten bijgewerkt worden. Een klauwverzorger kan tussen de 90 en 120 koeien per dag verzorgen.
* Op regelmatige tijdstippen moeten de koeien door een bad met kopersulfaat om ziektes tussen de klauwen tegen te gaan. Dit bad wordt twee keer per week gezuiverd.
* nagaan wanneer de dierenarts moet geroepen worden
* om het dierenwelzijn te bevorderen hangen er grote ventilatoren. Ze zorgen dat er overal verse lucht aanwezig is.
* de windzeilen worden automatisch geregeld: bij warm weer omhoog, bij kouder weer naar omlaag.

Verzorging van de kalveren?

Ongeveer 14 dagen blijven de pasgeboren kalveren in aparte kalverboxen. Nadien worden ze per zes opgehokt. Stierenkalveren verlaten na 14 dagen het bedrijf. Heel voornaam voor de kalveren is dat ze voldoende biestmelk krijgen: 4 l per keer. Indien er te veel biestmelk is wordt ze ingevroren en gebruikt wanneer dit nodig is. Ze wordt verwarmd "au bain-marie" tot 38°.
Heel belangrijk is dat de kalverstal voldoende belucht wordt. Dit gebeurt 6 keer per dag. Om het dierenwelzijn te verhogen liggen de kalveren in een warm nest van stro. Vanaf dag 1 krijgen de kalveren steeds zuiver water aangeboden. Krachtvoer en hooi komt vrij snel na de geboorte. Dit versneld de aanpassing in het opfokbedrijf.

Waaruit bestaat hun rantsoen?

Op het bedrijf is er maïs, soja, draf, stro, citrus- en appelsienenpulp. Een zelfrijdende mengwagen brengt alles naar de stallen. Op voorhand wordt er op de boordcomputer het rantsoen ingegeven per kilogram naargelang voor welke koeien het bestemd is. Een robot keert 16 keer per dag het voeder bij.
Al de voorraad is op de eigen boerderij hetzij in de buiten hetzij onder een hangaar opgeslagen. Momenteel was men bezig aan de maïs van 2016. Ze zijn van oordeel dat er steeds voldoende voorraad moet zijn om steeds bij afwijkende weers-omstandigheden verder te kunnen. Sappen uit de kuilen worden via een riool  afgevoerd naar een speciale put.

Machinepark?

De meest noodzakelijke machines waren allemaal aanwezig op het bedrijf. Het onderhoud van de machines gebeurt hoofdzakelijk in eigen beheer. Een groot gedeelte van de werkzaamheden laten ze in loonwerk doen. 200 ha kunnen ze zelf bemesten waarvan 60 ha gras. Heel vermeldenswaardig was een groot borstelmachine. Minstens één keer per week wordt er op gans het bedrijf geborsteld.

Vooruitzichten?

* uitbreiding van het aantal stuks vee
* beginnen in 2019 met een ijssalon en een B&B in 2020
* opslaan van het teveel van elektriciteit, opgewekt door de zonnepanelen opslaan in batterijen.

Afsluiting

Bij een tas koffie en cake werd de namiddag afgesloten.
Stefan, Eliane en Stijn  bedankt dat wij met onze afdeling op bezoek mochten komen. Wij weten dat een rundvee bedrijf uitbaten meer is dan wat voer voor de koeien gooien.

                                                           voor De Mutterd vanuit Eksel, reporter Leo

19-12-2017 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

12 bowlingers, 1 toeschouwer, 2 wandelaars en 9 kaarters waren afgezakt naar de FitLounge in Meeuwen.

De kaarters waren snel bezig, de wandelaars vertrokken, Louis de toeschouwer installeerde zich en de 12 bowlingers werden ingedeeld naar sterkte. Groep 1: Julien, Mon, Henri, Christ en Albert. Groep 2: Jaak, Michel, Roger en Lode en groep 3: Maria, Swa en Staaf.

In groep 1 gooide Albert in de eerste ronde de rest op achterstand, het leek verloren moeite voor de rest, maar Albert slabakte en moest in zijn groep Christ laten voorgaan na drie rondes.

In groep 2 gooide Jaak het regelmatigst, Roger had één uitspringende ronde, maar Lode was heer en meester.

In groep 3 was Swa de man die zich elke ronde verbeterde.

Bij de mannen was Lode de winnaar met 397 punten in 3 rondes, tweede werd Christ met 361 en derde Albert met 349 punten.Maria werd de winnaar bij de vrouwen ….

Bij de bowlingers was het aantal een beetje aan de lage kant, dus mannen en vrouwen: grijp op 6 februari 2018 je kans en kom bowlen, kaarten, kijken of wandelen.

                                               Longfellow.

05-12-2017 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

!!!Op foto klikken om groter te maken!!!

Op 19 januari ‘18 organiseren wij de KWB-quiz, voor het negende jaar op rij.
We dagen jullie dus opnieuw uit om het stof van jullie collectief geheugen te blazen…
Wij hopen jullie te mogen ontvangen op een in- of ontspannende avond vol vragen, raadsels, droedels enz.
Inschrijven kan via KWB-kwis@hotmail.com tot uiterlijk 14 januari 2018.

26-11-2017 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

22 november 2017: 33 KWB-Overdaggers gaan op bezoek op de BE-Mine site in Beringen.
Twee gidsen (Willy en Taïsa) staan klaar om ons die namiddag rond te leiden.
De site van Beringen is er gekomen na de sluiting van de mijn.
Een eerste vraag werd op ons afgevuurd: “ Wie kent nog al de namen van de Limburgse mijnen.” Een snuggere onder de Overdaggers kende hieromtrent een rijmpje namelijk: ” In de winter (Winterslag) was het water (Waterschei) zwart (Zwartberg ) in Eisden en die van Beringen  gingen op zolder (Zolder) hout halen
(Houthalen).
Op heel veel plaatsen zijn de mijnsites geherwaardeerd.

De mijnsite in Beringen.
In Beringen is het meest bewaard gebleven wel 80 % van de 100 000 m² gebouwenpatrimonium. Dit toeristisch-recreatief project is het grootste in Vlaanderen en zelfs zeer uniek  Europa. Na jaren verloedering werd de NV BE-Mine boven de doopvont gehouden.  Deze NV is een samenwerking tussen LRM (Limburgse reconversie maatschappij), DMI Vastgoed (Democo group), Van Roey Vastgoed, de stad Beringen en een aantal kleinere sponsors.
De historische locatie kreeg een waardevolle eigentijdse invulling zoals een groot zwembad (sportoase), klimmuren, moutainbikeparcours op de afvalbergen, een avonturenberg met 1600 palen in de grond dienstig als hindernissenparcours, een amfitheater,  een winkelcentrum met ruime parking (gratis) en last but not least een duikcentrum. Dit centrum werd officieel geopend op 29 oktober in 2016. Tot nu toe heeft de hele renovatie al 150 miljoen € gekost.

Het duikbassin
De grootste betonnen kuip (vroeger werden hierin de kolen gewassen)  werd door een investering van 9 miljoen € omgevormd tot een groot bassin waar je kan snorkelen en duiken tussen de vissen. De kuip is 12 à 13 m diep en heeft een doorsnede van 36 m met een inhoud van 6.2 miljoen liter water.
In het bassin zijn er allerlei objecten geplaatst zoals het geraamte van een auto.
Zowel de temperatuur van het water als van de omgeving bedroeg tussen de 23° en de 24°.
Je kan hier duiken als in een tropische rivier en genieten van de acht themazones in het bassin.
Elke dag wordt door verschillende filters deze massa water gefilterd om het water gezond te houden zowel voor de duikers als voor de vissen.
Naast het grote bassin lagen er twee instructiebaden. Er waren rekken voorzien voor de gewichten indien nodig, de duikhelmen, de zwemvliezen.
De meeste duikers gebruiken tegenwoordig een duikcomputer die de diepte aangeeft, de druk van de duikfles, hoelang je reeds onder water bent.
We mochten zowel buiten als binnen de ronde maken van het bassin.
Langs de grote en kleinere ramen kon je de vissen en de duikers gadeslaan.

De duikers
Om te mogen duiken moet je een minimum leeftijd van 8 jaar hebben en kunnen zwemmen.
Je kan er een opleiding krijgen tot duiker. Een vierdaagse opleiding met minimum 10 personen kost al gauw 450 € per persoon.
De duikers gaan via een lift naar de kuip. Ze dalen maar af tot op een diepte van 10 m omdat je dieper decompressieverschijnselen krijgt.
Dit duikcentrum trekt veel Nederlanders en Duitsers aan omdat daar meer duikclubs zijn.

De vissen:
Er zwemmen 2500 tropische zoetwatervissenvissen: een 30-tal soorten: van kleine, middelgrote tot grote vissen, kleurrijke, zwarte, witte, een kleurenpracht van jewelste.
Op een muur stonden de namen – zowel de Latijnse naam als de  zoals de vissen bij ons gekend zijn.
Er zijn visverzorgers die elke dag de vissen voederen op een gekend signaal. Het voedsel is in korrelvorm. Een vis heeft 1 kg voedsel nodig om 1 kg aan te dikken.
Vooraleer vissen in het grote bassin te zetten worden ze eerst gedurende een periode in quarantaine geplaatst.

Andere ruimtes in het centrum:
Deze waren: de ruimtes waar de verwarmingsinstallaties staan, de kledingafdeling, de generator waar gas omgezet wordt naar elektriciteit, de lokalen met wasmachines en de spoelafdeling, opleidingslokalen, een duikersbar, administratieve ruimtes, vergaderlokalen, en ….

En tot slot:
Het indoorduikcentrum is één van de paradepaardjes van de recreatieve component van be-MINE.
Het is een fantastische locatie voor een gezellige BBQ, een zomerse partij, een familiefeestje of een onvergetelijke winterborrel.
Als slot van de rondleiding dronken de meesten onder ons in de cafetaria een blonde of een donkere “ koolputter ”.
Een fijn bezoek, heel wat bijgeleerd en nog niet zo ver van Wijchmaal.

voor de Mutterd vanuit Beringen-Mijn, reporter Leo

23-11-2017 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

17-11-2017 om 17:53 geschreven door Vienne Franky

15-11-2017 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

Juist geteld 43 Overdaggers mochten de Ceo en de andere verantwoordelijken van Diresco Composiet in hun bedrijf welkom heten.

Wat voor een bedrijf is Diresco?
Het is een Belgisch familiebedrijf en enige producent van kwartscomposiet in Noord-Europa. In 2003 zijn vader Chris Schelfhout en zoon Dirk hiermee begonnen, eerst kleinschalig in een kleine hal maar nu tot een groot en sterk  bedrijf. In 2012 werd een volledig nieuw concept uitgebouwd zoals wij het nu zagen.

Wat is kwarts?
Kwarts is een keihard gesteente, wit van kleur. Het is bijna zo hard als diamant.
De grondstoffen worden geïmporteerd uit o.a. Brazilië, Turkije, Frankrijk, India, Duitsland e.a. Het kwartsgranulaat wordt in big-bags aangeleverd en kan je vergelijken met grove fijne suiker.

Wat moeten wij ons bij kwartscomposiet voorstellen?
Kwartscomposiet is tot een ingenieuze samenstelling van harsen, graniet-of kwartsgranulaten en kleurpigmenten omgevormd naar een oersterk materiaal.
De kleurenwaaier heeft momenteel een update gekregen en de kleurenkaart is bijna onbeperkt. Toch blijven wit en zwart de trendsetters.
Kwartscomposiet laat zich in iedere omgeving en in iedere situatie probleemloos toepassen.

Eigenschappen van kwartscomposiet
* kras-en zuurbestendig
* bestand tegen corrosie of vocht
* vloeistofdicht en vlekbestendig
* duurzaam
* maatvast en schokbestendig

Onderhoud van kwartscomposiet.
3 afwerkingen:
poli: een werkblad met een hoogglansafwerking heeft het voordeel dat het oppervlak sterk afgedicht is waardoor de vlekmakers niet kunnen doordringen.
velvet: de luxueuze matte uitstraling van deze oppervlaktebewerking zorgt voor een esthetische meerwaarde en is tevens garant voor een uitstekende dichtheid, diepe kleur en een aanzienlijk verhoogde onderhoudsvriendelijkheid.

anticato: het is een ruwer oppervlak. Het kan in iedere omgeving toegepast worden. Het heeft echt decoratieve perspectieven en gaat slipgevaar tegen.

Van kwartsgranulaat naar kwartscomposiet.
Het gemalen kwarts gaat via een transportband naar een mixer. Hier worden  kleurstoffen toegevoegd, daarna gaat dit goedje naar een menger. Als bindmiddel wordt er hars gebruikt.
Deze mengeling wordt automatisch in grote rubberen mallen (1 mal= 2000€) verdeeld. Iedere mal krijgt daarna een deksel bovenop, wordt nu geperst en gaat  naar een trilmachine om de massa te ontdoen van luchtbellen, wordt nu gebakken op 120° C, afgekoeld tot 40° met veel water (wordt steeds gerecupereerd). Gedurende 24 uur moeten de platen op bokken acclimatiseren.
Tot hiertoe hebben wij een half-fabricaat. Deze platen worden op de juiste dikte gebracht ( 12 -20- 30 mm dik ), nu gepolijst en haaks gesneden op
3,18 x 1.55 m., aan controle onderworpen en voorzien van een plastic folie om de plaat stofvrij te houden
Vooraleer ze vertrekken naar het magazijn krijgt elke plaat een etiket waarop alle gegevens vermeld staan zodanig dat de computer met behulp van een rolbrug de juiste plaat in een stapel vindt.
In het magazijn liggen zomaar eventjes 25000 platen horizontaal gestapeld.

Personeel:
Het bedrijf stelt in totaal ongeveer 100 mensen te werk in een drieploegenstelsel. Het systeem bolt in twee lijnen van maandagmorgen tot zaterdagmiddag. Momenteel lag één lijn stil om alle machines zuiver te maken om zo de kwaliteit te bestendigen.

07-11-2017 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

Madrid-reis van 1 tot en met 5 november 2017 -  Ingericht door de groep cultuur KWB Wijchmaal

In de vroege morgen van woensdag 1 november om 5 u. 30 verzamelden 30 reislustigen aan De Tichel in Wijchmaal voor onze Madrid-trip. Met een gezellig busje (31 personen reden we naar Brussels South oftewel Charleroi om onze vlucht met Ryanair te nemen. Jef heeft hierover meerdere slapeloze nachten gehad of we wel zouden kunnen vertrekken omwille van de afgelaste vluchten, maar het lukte die ochtend vrij vlot. Ook de prognose voor het weer in Madrid was vooraf nogal negatief, maar toen we daar aankwamen was het zonnetje van de partij.

Met de bus naar het hotel, onze koffers afleveren en direct op wandel naar de metro om de Goya-tour in Madrid te starten naar de San Antonio de la Florida-kapel waar we plafondfresco’s van Goya bewonderden, dan verder stappen voor een panorama van Madrid, maar geen gewoon panorama, de organisators hadden een “ritje” voorzien met de Téléferico de Madrid, schitterend uitzicht, drankje op het terras en weer terug om vervolgens naar de Templo de Debod te gaan, een Egyptische tempel die steen voor steen per schip uit Egypte werd overgebracht om in Madrid ook weer steen voor steen opgebouwd te worden. Verder stappen naar de Plaza de España, een groot plein nabij het Koninklijk Paleis met een standbeeld van Miguel de Cervantes, schijver van o.a. Don Quichote. Daar begon de vermoeidheid al te tellen. Dus terug naar het hotel, inchecken, verfrissen en het diner (in de vorm van een buffet) in het restaurant van het hotel genuttigd, waarna een deel van de groep ging slapen en een ander deel nog een afzakkertje nuttigde.

2 november. Vertrokken om 9 uur, na ontbeten te hebben, voor een doortocht door de oude stad. Normaal zouden we beginnen met het Congreso de los Diputados, maar dat was onmogelijk omwille van het “Catalaanse probleem”. Dan maar naar het Museo de la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, ook wel het kleine Prado genoemd,  waar doeken, sculpturen en tekeningen te bezichtigen waren van Spaanse, Vlaamse, Italiaanse enz… meesters (o.a. Rubens, Goya e.a.). Na dit bezoek gingen we op weg naar de Puerta del Sol één van de bekendste blikvangers van Spanje, waar tevens het “Kilometer Nulpunt” van Spanje (referentiepunt voor alle snelwegen) gelegen is, waar een beeld staat van de beer aan de meiboom, waar zich de klok van het Casa de Correos bevindt, als deze klok op oudejaarsavond 12 keer slaat is het een traditie dat op elke klokslag een druif gegeten wordt voor het bekomen van een goed jaar. We wandelden verder naar de Plaza Mayor, een groot plein, omringd door arcaden en met vele (dure) terrasjes, vandaar dat we iets buiten het plein op zoek gingen naar tapas en vonden vlak langs de Mercado de San Miguel  … Na de maaltijd een korte wandeling en dan gingen we het Palazio Real (Koninklijk Paleis) bezoeken. Maar het liep een beetje anders. Er was nl. van 16 uur tot 18 uur gratis toegang en er stond een ellenellenellenlange rij te wachten, dan maar naar de Murale Arab, de oude muurresten van Madrid, en de Catedral de la Almudena waar we de crypte bezochten en vervolgens naar de tuinen van het paleis, het Campo del Moro. De avond viel en we begonnen aan de wandeling naar het restaurant Zahara de Osborne, gelegen aan het Plaza St. Ana, waar we eerst nog een aperitiefbiertje nuttigden in de cerveceria Naturbier. Met het eten hier ( een gazpacho, dan aardappelen met een beetje pikant sausje en groenten, vervolgens kipfilet, gevolgd door een nagerechtje) hadden sommigen wat problemen.  Terug wandelen via Puerta  del Sol, de metro in en terug naar het hotel, met vervolg: slapen of afzakkertje en dan slapen.

3 november was het vertrek ook weer voorzien om 9 uur om een rondje kunstzinnig Madrid te doen. Van de Mercado de San Fernando, waar op dat ogenblik nog geen kat te zien was en nog vele kraampjes gesloten waren  naar het Reina Sofia museum. Indrukwekkend gebouw met glazen liften aan de buitenkant waarin je een fraai uitzicht hebt op Madrid. Dit museum is natuurlijk het meest gekend omwille van het schilderij “Guernica” van Pablo Picasso, de schreeuw van woede om het bombardement op het Baskische stadje Guernica in de Spaanse burgeroorlog. Maar er was hier nog veel meer natuurlijk, o.a. werken van Miro, Ernst en Magritte en tentoonstellingen van allerlei aard. Tijdens de wandeling naar de Reina Sofia hadden we ook al het grootste spoorwegstation van Madrid gezien, Atocha, In dit station is een botanische tuin gevestigd, wat ons  deed opmerken dat dit in België onmogelijk zou zijn, ze krijgen de roltrappen zelfs niet hersteld… Nadat we een hapje gegeten hadden werd onze wandeling voortgezet naar het Parque del Retiro met een mengeling van geometrisch aangelegde tuinen, gazons en een grote vijver, het Palacio de Cristal en het Palacio de Vélasquez en natuurlijk met terrasjes en hier en daar wat muzikanten. Hierna zakten we terug af naar Atocha om een bezoek te brengen aan het aangrijpende monument dat werd opgericht  ter ere van de 192 mensen die omkwamen bij de terroristische aanslag van 11 maart 2004. Van daaruit gingen we weer naar de plaza St. Ana voor het aperitief om vervolgens naar het restaurant Casa Patas te gaan, een typisch Spaans restaurant met een gezellige drukke sfeer en heerlijke tapas en wijn. Op de terugweg in de metro kreeg Stefan te maken met een geslepen dief die van de drukte gebruik maakte om met zijn lange vingers de portefeuille uit de schoudertas te halen. Een domper op de reisvreugde. Naar het politiekantoor met de met ons meegereisde Spaanse tolk om aangifte te doen en een bewijs te krijgen om op zondag terug naar huis te kunnen.  En voor de anderen was het vervolgens idem dito als de avond van 2 november.

4 november. Zelfde beginscenario. Om 9 uur stond de autobus klaar voor ons bezoek aan Segovia waar we na 1 u.15 aankwamen en direct de tocht opwaarts richting Alcazar,met mooie vergezichten, aanvatten. Maar eerst was er een bezoek aan het Museum van Segovia. Een mooi museum, goed ingericht en didactisch onderbouwd. Voor ieder “wat wils” over de geschiedenis van Segovia en omgeving : van Romeinse mozaïeken, Visigotische sluitspelden tot bewegende maquettes die oude beroepen uitbeelden. Tijd tekort om alles te zien en dan op weg naar het Alcazar met prachtig gedecoreerde kamers, mooie gotische meubelen, koffers met gesofisticeerde sloten, wapenuitrustingen en wandtapijten,  ook zijn er vele mooie cassetteplafonds in Mudejarstijl (kunststijl met moslim en christelijke vormen) en glasramen te bewonderen. Van daaruit startten we de wandeling naar de Plaza Real om aan ons opkomend hongergevoel te voldoen. We hadden gehoord van het typische Segoviaans streekgerecht “cochinillo” (speenvarken) en dat moest natuurlijk geprobeerd worden. Een aanrader. Daarna deden groepjes apart hun wandeling naar het monument waar Segovia vooral voor bekend is, nl. het Romeinse aquaduct: 2 bouwlagen van 163 bogen van precies op maat gehouwen graniet (zonder mortel!!), hoogste punt 29 meter en 813 meter lang. Voila, Segovia in het kort. Terug naar het hotel, verfrissen en op naar het vlakbij gelegen Restaurante Oviedo waar we een heerlijk diner voorgeschoteld kregen met (een) eveneens heerlijke fles(sen) wijn. En voor de rest, wat denken jullie: idem dito.

5 november. De meeste koffers waren waarschijnlijk al gepakt voor het ontbijt. Dorien hare GSM was gepikt, naar de receptie reclameren, terug gaan kijken met enkele personen. Dorien hare GSM was teruggelegd. Onderzoek door personeel van het hotel. Een poetsvrouw was de oorzaak. Zaak opgelost. Sommige reizigers wilden het rustig aan doen en maakten een korte wandeling door een park, sommige dames-reizigers wilden toch zeker de Gran Via met haar winkels gezien hebben en taxieden heen en weer, een deel niet-moe-te-krijgen reizigers wilden nog naar Nieuw-Madrid om daar eens tussen de scheve torens en langs een monument van Calatrava te lopen. Enfin iedereen voldaan, de bus was er, op naar de luchthaven , landen in Eindhoven, nog ene drinken van de organisators in De Tichel en onze Madrid-reis was geschiedenis.

Met dank aan Roland (kunstexpert), Louis (Segovia-expert) en Jef (reis-, hotel- en restaurantexpert) voor de puike organisatie, voor het mooie weer (want ge krijgt wat ge verdient) en voor de oplossingen die gevonden werden voor de gesloten en/of te drukke niet-bezochte plaatsen.

                                                               Longfellow.

03-11-2017 om 00:00 geschreven door Vienne Franky

01-11-2017 om 12:07 geschreven door Vienne Franky

Dinsdag 3 oktober 2017: ruim 35 KWB-Overdaggers waren present om de verplaatsing naar Postel te maken. Wij gingen het bedrijf Franken Agro bezoeken.
Rond de klok van 14 uur waren ter plaatse.
Het bedrijf is een echt familiebedrijf: vader Jos, moeder Maria en de drie kinderen : Dirk, An en Leen. Ieder had zijn of haar specifieke verantwoordelijkheid in het bedrijf.
In het totaal werkten hier 30 equivalenten personeel.
3 grote takken in het bedrijf:

1. De aardappelen:

Momenteel waren er reeds op de dag van het bezoek 140 ha geoogst. Er moesten toen nog 300 ha geoogst worden.
Al de aardappelen werden opgestapeld in de aardappelschuur met een maximum van 4 m hoog. Ventilatoren zorgden voor de verluchting van de aardappelen. Deze schuur was maar één van de 16 schuren waar de voornamelijk bintjes werden gestapeld. In ieder van deze schuren kon tussen de 2000 en de 2500 ton aardappelen.
Om scheutvorming tegen te gaan was het noodzakelijk dat de temperatuur slechts 7,8° C bedroeg. Daarbij kwam ook nog dat de aardappelen moesten afgeschermd worden van het licht. Zo kon men tot in april aardappelen leveren.
Niet enkel in de Kempen maar ook in Wallonië had het bedrijf veel aardappelen staan.
Hier heeft men goede grond en voornamelijk kan men beschikken over grote stukken. Er is teeltafwisseling: aardappelen, graan, bieten.
In het voorjaar werd gedurende 16 uur geplant. Om dit te kunnen realiseren heeft men natuurlijk personeel nodig met veel toewijding. Daartegenover stond een goed verlofstelsel.
Het bedrijf heeft nul uren loonwerk. Met het voorhanden zijnde personeel deden ze alles zelf: grond bewerken, planten ( het pootgoed kwam hoofdzakelijk uit Nederland), spuiten ( hier wordt een strak spuitschema gehanteerd), oogsten.
De smaak van de aardappelen kan je sturen door de bemesting.
Twee keer per jaar werd de prijs aangepast indien nodig.
30 % van de opbrengst diende om te herinvesteren om zo op de markt bij te blijven.

2. Grasmatten:

Om grasmatten te kunnen snijden begint men reeds 12 maanden op voorhand.
De velden worden met een laser waterpas gelegd, het water wordt gestuurd, de grond wordt keihard gelegd  want het graszaad kiemt het best onder hoge druk. Na vier dagen kan je reeds een groene schijn waarnemen. Het is heel belangrijk dat men juist mest om een juiste kleur, een goede groei en een stevige beworteling te verkrijgen.
Het oogsten van de grasmatten kan je vergelijken met een groot scheermes dat 2 cm onder de graszoden snijdt. De graszoden – omwille van economische redenen 58 cm breed - worden machinaal op een palet gestapeld, 50 m² per palet. Heel veel tuinaanleggers en particulieren komen hier op bestelling dagvers hun grasmatten  afhalen.
Bij grote projecten ( voetbalvelden)zijn de grasmatten 90 cm breed.
Met vier man kan men tot 1000 m² leggen op één dag met deze brede matten.
Deze worden machinaal afgerold.
Gesneden grasmatten dient men binnen de 24 uur te verwerken.

3. De groenten

Naast aardappelen en grasmatten is Franken Agro gespecialiseerd in het verwerken van aardappelen en groenten.
Heel veel pakken van 10 kg gesneden frieten gaan naar de frituren, de warenhuizen en privé personen. Ook de groenten worden in kleinere pakjes verwerkt en zo aan de man geleverd.
Het afval van de groenten werd terug als meststof op het land gebracht. Ook hier is er teeltafwisseling noodzakelijk.
Deze tak van Franken Agro is niet de grootste.
Wij zagen mensen aan het werk, met vernuftige machines om te kunnen concurreren op de markt.
Alles was er hygiënisch en proper.

4. Een kijkje in het machinepark:
Je kunt het u niet indenken welke moderne tractoren en machines er daar stonden: kleine en grote walsen, haspels met ½ km darm, aaltonnen, spuitmachines, grondbewerkingsmachines, grasmatsnijders, een grote aardappelsorteerder   enz…
Bij Franken Agro waren al de machines uitgerust met een GPS-systeem.

Na een tweetal uren rondgeleid te zijn door een gids - die het goed kon uitleggen- konden wij in de winkel aankopen doen voor wie het wilde.
Een unieke ervaring om dit mee te maken.

                                               Voor de Mutterd vanuit Postel, reporter Leo

01-11-2017 om 11:21 geschreven door Vienne Franky