Ik ben wel gelukkig ja, er prijkt dan ook een stapel Happinez-magazines hier in mijn zetel, je zou van minder happy worden. Neen, eerlijkheidshalve moet ik toegeven, al is het een fijn nalatenschap van de verhuizende buurclown, mijn geluk heeft niet zoveel daarmee te maken. Ik voel mezelf alsmaar sterker worden, meer energie, betere fysiek, weer ruimte om weer aan werken te denken alleen slapen doe ik nog niet goed maar dat heeft daar natuurlijk ook wel wat mee te maken. Als je ziek bent is gaan slapen een verlossing, er is gewoon niks anders dan de ziekte om aan te denken, je geest vindt dat wellicht geen leuke gedachte, maar het is er maar één, ze werkt overigens verlammend en veroorzaakt dus minder chaos dan nu al die mogelijkheden die plots weer opduiken; het is gewoon weer feest in mijn hoofd; my mind is a DJ, en blijkbaar kent die geest des huizes niks van avondklokken of dag-nachtritmes. Naast die nachtelijke 'dwalingen' is ook mijn gesaboteerd telsysteem mogelijk een oorzaak van mijn insomnia. (je weet wel, om alsnog in slaap te vallen, schapen tellen, maar bij mij worden die wollige blaters telkens weer verdrongen door mjawel nog steeds dat stuk Zero-chocolade ). Als de zon nu heeeeel hard meewerkt, dan moet ooit dat stuk toch gewoon smelten? De vraag is echter wel, vindt Kozelie zon gesmolten reep chocolade nog wel even interessant??!! Jung, jung, jung toch!
-x-
Jaaaa, de zon heeft wat afgebabbeld vandaag en ze heeft nog inspiratie voor een paar dagen dus dat belooft. Ik daarentegen word overvallen door transpiratie maar de inspiratie lijkt weggesmolten... Om het in facebooktermen te zeggen; vind ik niet leuk.
Maar, zoals alles, komt ook dit wel weer goed waarschijnlijk
Vorige week werd ik uitgenodigd op een upper @ home-party nu begrijp ik waarom er zoveel geheimzinnige commentaar kwam op de gesprekken die ik soms heb met Geentje (mijn jullie reeds bekende badeendje) Veel van Geentjes vriendjes lijden blijkbaar aan een vorm van Parkinson Geentje niet, Geentje is gewoon eendje, niet meer, en niet minder. Ah ja, en dit wil ik ook nog even vertellen; als ik via de oude baan van Mechelen naar Edegem rijd, dan passeer ik een aantal van die met neonlampen in fluo kleuren verlichte huisjes, met grote ramen achter dewelke nogal schaarsgeklede dames TV zitten te kijken. Zo gaat het een aantal km en dan passeer ik een bord met schietstand Waarom precies is moeilijk uit te leggen, toch moet ik hier altijd om lachen.
Schaaplekker allemaal x-
Ik wilde nog een grapje gaan verzinnen over donderdagen bij heldere hemel en hemelvaartdag maar vandaag is zulks net zeker niet om te lachen. Vandaag kreeg ik het nieuws dat een gelijkgestemd clowntje, n soulmate-je zeg maar, de strijd met dit leven heeft opgegeven. Ik snap het wel, maar ik begrijp er niks van. Half februari ging het met geen van ons beide echt goed. We hadden toch afgesproken om een fietstochtje te maken samen maar op de dag zelf belde je af; we zullen onze afspraak moeten uitstellen want ik moet voor een tijdje naar het ziekenhuis. Ik plande een fietstochtje alleen, naar het ziekenhuis. We hebben daar nog een terrasje gedaan, met onze snoet in de zon, vertellend over jouw angsten maar oh zo grote vechtlust ook waarmee je die demonen waaronder die dekselse CVS toch klein hoopte te krijgen. Ik was blij dat ik ondanks je zichtbare teleurstelling in het leven toch ook nog die moed zag, al moet ik nu toegeven dat die moed me op dat moment wat misplaatst leek, zoiets was het dat ik voelde. Ik had een wrakje verwacht maar er zat iemand tegenover mij die gelaten was, misschien al wel de verlossende beslissing had genomen. Je was blij met mn kaartje waarop ik je lievelingsgedicht had geschreven. De lotusvlinder heeft het op een iet-wat-anders-dan-verwachtte manier opgelost en uit de grond van mijn hart hoop ik dat je nu de rust mag hebben gevonden die hier onbereikbaar bleef. Gelukkig blijf je voor altijd Kozelies soulmate en wees maar zeker dat deze nu nog meer vastberaden is om te doen wat we samen voor ogen hadden; de CVS aanvaarden, overwinnen, en er uiteindelijk anderen op één of andere manier mee helpen. Hou me goed in de gaten van daarboven, stuur me af en toe ook een beetje bij als je wil en ondertussen alvast bedankt voor je vriendschap en je vele lieve, motiverende woorden. De lotusvlinder zal voor eeuwig jouw gedicht blijven.
-x-
Kozelie vroeg aan papa Kados of hij wist wat een elfje was. Een elfje mmm, een elfje dat zijn twee kleine eentjes! Tjah, eigenlijk had hij wel gelijk maar ik bedoelde de dichtvorm (elf woorden; 1 woord, 2 woorden, 3 woorden, 4 woorden, 1 omschrijvend woord). Sinds ik maandagavond met mijn poëzieke neef (dus niet de tekenneef van vorig blogstukje) naar een freepodium van een dichterscollectief ben geweest, ben ik weer helemaal ge-dicht. Het was dan ook een fijn avondje neef/nicht. Grappig om te merken dat onze generatie Kados eerder kunstzinnige bezigheden zoekt, terwijl de vorige generatie vooral de heilige Koersfiets aanbeden heeft, dat overigens nog steeds doet, en dus eerder competitief is aangelegd.
Ik zal nog een poging doen tot het geven van een paar voorbeeldjes van een elfje, maar de regelindeling zal misschien niet kloppen daar de lay-out van Kozelies blog nogal simpel in mekaar steekt en het eigenlijk niet zo begrepen heeft op het veranderen van regels... Ik zal er een slash tussengooien dan...
* Één/het gaat/vanzelf voor ik/het besef zijn er/elf *
* zoekend/veel gevonden/nog lange weg/met open hongerige geest/ontdekkingsreizigster*
-x-
Ik hoorde ooit iemand zeggen: als je veel wil weten, moet je veel met de mensen praten Hoewel Kozelie zonder dr rode neus niet zon geweldige prater is, heeft ze dat zinnetje van die wijze meneer (die trouwens altijd alles wist over iedereen, zelfs soms nog voordat de persoon in kwestie zélf op de hoogte was) wel altijd in het achterhoofd gehouden. Soms voel je wanneer iets een belangrijk gegeven voor je is. Meerdere malen deze week werd het me duidelijk dat praten inderdaad werkt en dat dat niets met financiële instellingen te maken hoeft te hebben. Van de pijndokter heb ik vernomen hoe de maatschappelijke evolutie zich ook toont in de aard van de pijn steeds meer pijnklachten gaan over spierspanningen en dus uiteraard meer nog over alles wat daarachter schuil gaat, en paracetamol (een dafalganneke) zou bij ouderen niet functioneel meer zijn omdat de hersendeeltjes die door deze stof worden beïnvloed bij bejaarden al zouden zijn afgestorven Interessant. Ook interessant was het bezoek aan de tentoonstelling Antwerpen tekenen van mijn neef, de woestijnvis die de dag op dag tekenverhaaltjes maakt in man bijt hond. Een dag schetsen in de stad Antwerpen leverde enkele mooie kunstwerken op maar alweer, het meeste leer je wanneer je met de tekenaar zelf een praatje maakt. Het is vooral mooi om naar de ziel te luisteren van zon artiest, want die is namelijk duidelijk hoorbaar wanneer je hem een vraag stelt over zijn werken. Zijn tekeningen zijn nog tot begin juni te zien in de bar van het Zuiderpershuis, uiteraard te Antwerpen. http://misterkosolosky.blogspot.com/,
Mister Kosolosky gaf ons trouwens ook letterlijk én figuurlijk zijn visitekaartje mee (zie foto). Zielswerk is toch werkelijk het mooiste en het meest inspirerende wat er bestaat hé bedankt hiervoor kleine neef!
Ik had zelf nooit gedacht dat een aan-babbels-met-de-zon verslaafde Kozelie deze uitspraak ooit zou doen maar; wat een geluk dat het regende vandaag! Dit heeft vast wat uitleg nodig. Wel, ondanks de wél al stromende energie her en der blijft de schouder van Kozelie enorm zeuren. Het enige wat die schouder een beetje kan sussen is een warmwaterkruik, een warm bad of een inwrijfbeurt met warmwordende zalf Dat laatste houdt echter een klein gevaartje in als je niet meteen je handen wast nadien Deze ochtend, nog half slapend waarschijnlijk, wreef ik dus netjes mijn nek-en schouderregio in dewelke al spoedig lekker warm begon te worden. Goed zo! Ondertussen even de eitjes van het vuur halen en nu nog mijn dagcrème aanbrengen Met een iets meer dan gezond kleurtje, mijn neus verdween als het ware in mijn gezichtslandschap, stond ik voor de spiegel te bedenken dat ik eigenlijk zo maar moeilijk de straat op kon tenzij het regende! Ik heb namelijk een rode paraplu en als iets mijn zongedroogde tomaat-imitatie zou kunnen camoufleren dan was het wel mijn paraplu. Voor even was ik dus heel blij dat het regende! Vanaf morgen was ik wel mijn handen hoor zon! Ugh!
-x-
Ik zal wel ver-kontichen tot snel, terwijl ver-waarloos ik jullie seg! Kozelie werd een beetje afgeleid door een stuk Zero chocolade Kozelie lust supergraag Zero chocolade maar blijkbaar is dat niet wederzijds seg Maar bon, we zijn er geraakt. Kozelie heeft de laatste tijd echt weer meer energie. Meer positieve, stromende energie bedoel ik, want als ik de Chinezen goed begrijp dan is de hoeveelheid energie wel altijd dezelfde maar verandert deze gewoon van aard. Interessant allemaal toch. Wie nooit van aard zal veranderen maar altijd overladen is met positieve energie is mijn beste maatje dewelke ik zaterdag nog eens ben gevolgd in de Antwerpse Gay-scene. Kozelie heeft dus vooral heel veel mooie, verzorgde mannelijke clowntjes gezien en aangezien mijn maatje vrijwel iedereen daar kent en mij telkens voorstelde als zijnde zijn zus, kreeg ik op één avondje tijd van wel heel veel knapperds een smakkerd. Woehoew! Het zal nooit meer worden dan dat, dat is een feit, maar goed, dat hebben we dan toch maar gehad. Ik vond het wel grappig om daar zo tussen al die enthousiast feestende mannen te staan terwijl het nummer who run the world? GIRLS! door de boxen galmde! Zondag was er dan familiefeest van de kant van de Kadosjes. Kozelie vertelde over het uitje van zaterdag aan een tante en kreeg meteen de vraag of ze daar dan als vrouw wordt aanvaard het zal nog niet zijn; je bent wie je bent in regenboogland, zo simpel is het en zo mooi kan het zijn! 'who run the world? THE PEOPLE!'
Dadaaa x-
Eerst en vooral een zalige Pasen iedereen!!
Ik was vanmorgen heel vroeg wakker en ik zag precies nog net hoe de Paashaas zijn laatste ei neerlegde onder de struik achteraan in de tuin. Fin, ik zag het niet zo goed maar ik zag zeker nog een oor van dat beest verdwijnen tussen de bladeren. Nu ja, zon oor lijkt natuurlijk ook wel wat op de staart van een vrouwtjesmerel In ieder geval, het is Pasen en er worden eieren gelegd! Gisteren echter legde een zwarte kat ook haar ei Knabbel heeft geen Babbel meer want Babbel werd de knabbel van de zwarte kat. Het is de werking van de natuur, dat weet ik wel, maar ik zie een eekhoorn toch liever chaotisch rondhollen dan dat ik m daar zo levensloos in de tuin zie liggen Ik denk dat mijn hoofd zich beter terug kan vinden in het eerste tafereel dan in het laatste, of niet? Of wel? Of niet? Of wel? Ik weet het niet.
Ik had ook al bezoek vanmorgen en ik ben gaan lopen. Ik ben pas gaan lopen nadat het bezoek weer weg was hé. Het doet Kozelie deugd te voelen dat ex in ex-schoonfamilie vooral slaat op de familie en niet op de schoon, want die ex-schoonfamilie blijven lieve, mooie mensen! En, het doet Kozelie ook deugd te mogen ervaren dat dagelijkse ademhalingsoefeningen, al zijn ze dan soms saai, merkelijk helpen bij het leveren van een fysieke inspanning (uiteraard dan ook bij een inspanning van mentale aard daar ik niet geloof in die scheiding der machten). Dan, wil ik jullie toch nog iets grappigs meegeven, gegrepen uit het leven van een bevriend clowntje van me. Naar een begrafenis gaan is meestal niet zon gezellige bezigheid, maar plots kan ook daar oprecht gegniffel en wat hilariteit ontstaan. Zo zat dat bevriende clowntje van me met vier kids,waaronder eentje van ongeveer twee, net neer toen die tweejarige uk plots een groot kruisbeeld in zijn vizier kreeg. Met zijn vingertje wijzend naar de afbeelding roept de kleine dolenthousiast PA-PA Tjah niet lachen is dan wel erg moeilijk, ook te weten dat het niet PA-PA maar JE-ZUS is
Nog een fijn Paasweekend en tot snel!
-x-
Tegenwoordig word ik s ochtends wakker geroepen door een groene specht. Ik vind het geweldig mooie beestjes, en sinds ik de verrekijker van mn kwismakker heb gekregen bedoel ik ook écht ge-wel-dig. t Is machtig hoe dat diertje zich in het drinkbakje wast en zich dan droog schuurt tegen het gras. Ook Knabbel en Babbel wonen in onze tuin en zijn fantastisch. Twee eekhoorns met licht tot matig ADHD etiket hollen mekaar achterna alsof hun leven er van afhangt ik denk dat het leven van hun nakomelingetjes er van afhangt ☺ t Zou wel fun zijn moesten ze eens in hun Engelstalige versie in de tuin verschijnen Ach ja, de lente
Ik ga het kort houden deze keer, een beetje om mijn vorig epistel wat te compenseren . Ik wil wel graag nog een uitspraak rond ons stress-systeem met jullie delen
Bij een examen bereidt ons lichaam zich voor op de kwetsuren en infecties die we kunnen oplopen tijdens de jacht op een mammoet. Meneer Bruce McEwen, Kozelie vindt dat mooi gezegd!
Slaapwel!! x-
Waar zal ik beginnen? Waar ik gestopt ben dan maar Kozelie is gestopt met de cursus clownerie dat wil niet zeggen dat ik niet meer verder ga clownen, het is vast niet mijn laatste cursus geweest. Alleen, soms moet het klikken tussen lesgever en leerling, dat was niet het geval. Persoonlijk viel het allemaal wel mee hoor, alleen lag de manier van lesgeven me niet. Vorige cursus reed ik met plezier (dan zat ik niet zo alleen tijdens de rit) een uur en een kwartier naar Leuven. Het was elke keer plezier maken en toch bijleren, mijn zelfvertrouwen steeg ook elke keer. Nu, ik dacht eerst ik moet dit wat volhouden, leren wat er te leren valt, maar ik moest me echt slepen naar de les, werd tijdens de oefeningen niet deftig gecoached en keerde elke keer weer met een teleurgesteld gevoel huiswaarts, waar oh waar ben je dan mee bezig Er zijn gelukkig wél wat lesgevende clowns die me liggen en ooit komt er wel weer een voortzetting, dat vermoed ik toch. Weet niet of het een must is anderzijds Ik heb nu min of meer mijn zinnen gezet op het uitwerken van een recoveryprogramma voor mensen met CVS, Fybro en aanverwanten. Ik voel dat ik sterker word (stilaan, ben niet meteen Megamindy ofzo en mocht dat ooit zover komen zou ik zeker voor een andere outfit kiezen ). In dat programma kan zeker de filosofie van het clownen worden geïntegreerd; het is een stukje mindfulness en ik ben er van overtuigd dat mindful leven één van de sleutels is naar genezing van een stressgerelateerde ziekte. Voor iedereen die het nog moeilijk zou hebben met zon stressgerelateerde aandoening; het gaat hier wel degelijk om fysieke symptomen zoals koorts en spierpijnen, concentratieproblemen enz dat sluit geen psychische factor uit hoe belangrijk is rust in je hoofd? Als je van een dagje koortsgevoel alleen een dagje koortsgevoel kan maken dan geeft dat je lijf veel meer kans om zichzelf te genezen, als je van dat koortsgevoel een rampcenario maakt à la ; oh nee, wéér die miserie, morgen een drukke dag, dat haal ik niet, ik ga achteruit, ik ga nooit meer kunnen werken, ik kan niet meer genieten zo, dan is het niet moeilijk om te begrijpen dat dat je ziekte in stand zal houden. Als het toch nog wat ongrijpbaar zou zijn, denk dan aan een maagzweer maagzweren ontstaan vaak door stress en zorgen, betekent dat dat die maagzweer ingebeeld is en geen fysiek bestaan heeft?
Genoeg over ziek, nu over écht ziek ;) Vrijdag kaarten gewonnen voor de show van Els De Schepper. Al was de titel van de show dan niet geschikt als moeder toch waagde ik het erop mijn mama uit te nodigen ☺ Gewonnen kaarten, ik dacht een verrekijker zal wel vanpas komen, niks was minder waar mailtje ingeruild en op de kaarten las ik heel verbaasd; 2 e rij parterre. Els heeft al een hele zoektocht afgelegd in dr leven, dat voel je in haar shows maar ze is er nog niet mee rond, en dat voel je ook in haar shows daarom is het zo herkenbaar allemaal, althans voor wie een beetje aan zelfonderzoek wil doen. Toch doet ze het maar en gebruikt haar talenten om ook haar moeilijke deeltjes van t leven te ventileren. Zo herkenbaar, zo grappig maar ook vaak erg ontroerend.
Er is ondertussen nog wel wat gebeurd hoor; een fietstochtje gedaan en in panne gevallen waardoor het fietstochtje is overgegaan in een wandeling én frietjes. Dus of dat nu pech of net geluk is En nu ga ik stoppen, er volgen nog Kozelies, ongetwijfeld maar nu wachten er andere taken; de fiets moet naar de dokter uiteraard en ik ga iemand ervan overtuigen dat Sinterklaas nog steeds bestaat maar zich gewoon af en toe van datum vergist een hele fijne dag jullie en tot snel 'jeeeuj! ' x-
VOOR JOUW, MIJN CLOWN ! HOPPERDEPOP RAHOE !
Precies een jaar geleden ontsnapte je uit één van de kamers van mijn hart... met veel te veel schmink op je snoet en nog wat verlegen doch enthousiast besloot je je wat meer in de buitenwereld te gaan begeven.
't Was zonder twijfel de magie van de rode neus die je daarbij een handje hielp. Als de klank van een toverfluitje of de blik van de Koningin Van Onderland hypnotiseerde dat kleine masker jou en lokte je naar buiten. In feite begon je als een soort typetje, een creatie. Al snel bleek dat er niet teveel te creëren viel, dat je doodgewoon een reeds bestaand deeltje van mezelf was dat ik té lang té diep had weggestopt. Heerlijk hoe je dan plots tot uiting kwam; fouten maken was zo erg niet meer, ik deed spontaan een verhaal tegen de planten, de zon en mijn badeend, ik verwonderde me weer over de felle kleuren van een kever of een mooie paddestoel (en dat moet zo'n 30 jaar geleden zijn geweest). Ik durfde toe te geven dat het soms moeilijk was om ziek te zijn en pijn te hebben, ik trok me minder aan van wat anderen van me zouden denken, ik durfde zelfs m'n Elmo-t-shirt weer aan, kortom, ik leef meer mijn leven ipv dat van een ander... Dankzij jouw ontsnapping, mijn bloggende clown, leef ik toch enigszins anders, intenser, misschien wel wat gemakkelijker en besef ik gelukkig al wat vaker dat het allemaal zo erg niet is, wat het ook is. Bedankt Kozelie !
En bedankt lezers om een jaar lang alle schrijfsels van Kozelie te lezen, haar te stimuleren en te inspireren... we gaan er alvast nog een jaartje mee door.
Githa.
Vorige week geen puzzelronde in de kwis, dan maar een puzzel als prijs mee huiswaarts genomen. De dame met de hermelijn ligt hier in 1000 stukjes over Kozelies tafel verspreid. Vroeger werd ik zenuwachtig van puzzelen, nu word ik er rustig van Als ik zo zit te zoeken dan moet ik de puzzel altijd met mijn leven vergelijken, misschien is het inderdaad ook wel een hele mooie metafoor. Bij t kiezen van de prijs stond ik er niet bij stil dat dit, met de vele zwarte stukken, wel eens een hele taaie klus zou kunnen worden huspaké, doos open en oei dit lijkt wel onbegonnen werk Toch, stukje voor stukje wordt het een mooi plaatje. Meestal vind ik een passend stuk dat me opeens veel verder brengt net bij het zoeken naar een ander stuk, wat ik dan even moet loslaten. En net als ik helemaal lijk vast te lopen, duikt er een verlossend stukje op en kan ik weer verder Ja, zo is het.
Jammer genoeg wordt bij sommigen hun puzzel plotsklaps stukgemaakt , plots en veel te vroeg. Door een verkeersongeval met een reisbus bijvoorbeeld En Kozelie vindt het enorm mooi dat iedereen hierbij stil staat, voelt natuurlijk ook zelf wel mee met de nabestaanden van de kleine clowntjes die hun aardse leventje hebben moeten stopzetten, maar zit toch wat gewrongen met die hele heisa. Echt, ik vraag me af welk deel hier écht medeleven is en welk deel hier kuddegedrag is. Er sterven elke dag kinderen, toch? Hebben de dierbaren van die enkelingen dan niet evenveel steun en medeleven vandoen Het is slechts de mening van deze kleine clown hoor, maar toch
Tot slot wil ik graag nog een dankwoordje richten tot de zon; bedankt zon, voor de mooie pré-lentedagen, zo krijgen zelfs mijn donkere puzzelstukjes een beetje glans!
-x-
Nog tien dagen en Kozelie is jarig. Fin, de blog van Kozelie. Ik moet nog eens nadenken over een cadeau... wat vindt een blog een leuk cadeau... Ik denk dat ik het weet, maar ik ga het natuurlijk hier niet verklappen, mijn blog kan wel niet praten maar toch... ik laat het liever tot volgende week!
Donderdag in de les kregen we de opdracht om met twee door de deur te gaan... Daar stond ik dan met mijn clowneriemaatje te kloppen aan een deur maar er stond niemand achter die deur dus er deed ook niemand open. Interessant! (voor een clown is het probleem altijd interessant, de oplossing is bijzaak, misschien is dat wel het grote verschil met een doorsnee mens; de wereld zou waarschijnlijk iets té vrolijk worden moest elk probleem met een enthousiaste 'interessant' worden ontvangen :)). Ik weet dat als er wél iemand achter de deur zou staan dat er dan ook iemand zou kunnen open doen. Dus opende Kozelie de deur, ging er doorheen en deed ze weer dicht. Probleem opgelost want als nu mijn maatje klopte, kon ik de deur voor haar openen. Ach, het heeft nog wel een tijdje geduurd hoor alvorens we alle twee netjes door de deur waren, van het ene probleem komt immers gelukkig het andere. Nu we het toch over deuren hebben, binnenkort is het opendeurdag en kan iedereen eens proeven van clownerie en zoveel meer. Informatie volgt nog wel.
Zo, dat was het voor vandaag. Zo dadelijk ga ik een stapje in de kwiswereld zetten en ik moet m'n schoenen nog inwrijven met contactlijm, dan sta ik er stevig in! Ik wens ook jullie een fijne verderzetting van het weekend!
Bye bye bye -x-
Toen ik vannacht om half 3 thuiskwam ja, t is bijna lente, de bloemetjes horen buiten te worden gezet dacht Kozelie zaten er in de boom twee wel heel vroege vogels hun liedje te zingen. Ik dacht dat moeten blinde vinken zijn die zien natuurlijk niet dat het nog pikkedonker is ☺ Ik lag nog maar net in mijn bed en Kukelekuuuuu, Haantje-de-voorste liet ook van zich horen. Ik vermoed dat ze t naar hun zin hadden, ik heb trouwens ook een heel fijne avond gehad. Het is misschien moeilijk om te snappen voor een buitenstaander maar de laatste tijd werd Kozelies leventje een beetje ingenomen door pijn en ziek-zijn. Ik probeer nu te leren om van een symptoom, bv. koortsgevoel, ook gewoon het symptoom koortsgevoel te maken en niet het hele verhaal shit, ja lap, het is er weer hé, weeeeer zon dag zetel-hangen, weer niet rondkomen met mijn taakskes, ik ben altijd ziek, ik ga daar nooit uitgeraken, hoe kan ik nu ooit nog deftig leven, werken, plezier maken, en uitgaan, daar moet ik zelfs nog niet aan denken, dat gaat gewoon niet. Snaptet? Kan nie goed zijn hé; is een fulltimejob zon scenarios schrijven! Kozelie voelt wel dat het helpt, dat het een heel vermoeiende vicieuze cirkel doorbreekt en dat veel oefenen de boodschap is. Ik houd jullie op de hoogte. In elk geval, het uitje van gisteren is helemaal goed gegaan dus kijk, zoveel angst voor zoveel niks Het was ook zo fijn om een aantal clowns van vroeger terug te zien en Kozelie is blij dat ze blijkbaar haar lezers wel kan beroeren, kan boeien in dit geval. Wie er ook was op het feestje was mijn vroegere buurclowntje in die tijd was ik nog Petoetje ipv Kozelie, uiteraard was zij Petatje. De GSM daar was toen nog geen sprake van maaaar we hadden écht ons eigen systeem; Petatje woonde op t eerste verdiep in t apartementsgebouw naast Petoetjes huisje. We hadden een lang touw omgetoverd tot teleferiek en daarmee verstuurden we dus, met wasspelden vastgemaakt, boodschapjes, snoepjes, op de duur waren het heeldere emmers (die toen nog bij KV Mechelen speelde) met allerlei materiaal maar die moesten we dan nadien vaak terug gaan schooien bij de onderburen van Petatje, tja het systeem stond nog niet helemaal op zn punt geweldige tijden! Maar t zijn nu ook mooie tijden natuurlijk, alleen een beetje anders, een beetje maar!
Een fijn weekend allemaal!
-x-
Wat ben ik blij dat de mollen vrijwel alle bacteriën hebben opgesnoept! Jammer genoeg zit mijne nengel nu met koortsbeesten die haar de weg naar de cafetaria versperren. Ze zijn zo vastberaden dat ze haar zelfs pootjelap hebben gezet Naast het feit dat ze vrijwel niks meer hoort, kan ze nu ook haar hoofd niet meer draaien door die val pfff soms gaan spreekwoorden er helemaal over vind ik wie niet horen wil moet voelen. Beste meneer het spreekwoord, er is een hemelsbreed verschil tussen niet kunnen en niet willen !!! Veel beterschap voor mijn nengeltje.
Kozelie had geen zin om weer maar eens de zetel gezelschap te houden en is daarom vanmiddag met de fiets naar Ranst gereden om er de zon te gaan zoeken. Ik moet wel toegeven dat de fiets gewoon achteraan in de auto lag maar bon, ik kan toch niet ontkennen dat ik met de fiets in Ranst ben geweest. In Ranst ligt een mooi bos; het Zevenbergenbos. De zeven bergen heb ik niet gevonden, de zon was nergens te bespeuren maar Lars, die was er wel! Ik heb een foto van hem genomen, kijk maar Hij vertelde me dat hij heel soms een vervangingske doet in het bos van de Efteling en bij nader inzicht, mja
Ik heb mn longen vol verse lucht gestopt en mijn maag euhm bloos vol hamburger. Ja sé, ik kon er echt niks aan doen; ik liep op het kerkplein voorbij een winkeltje en hoorde plots een stemmetje mijn naam roepen en ik dacht ham met die burger.
-x-
Sniffel snaffel snot, geef mij in plaats van een zakdoek maar een schotelvod Ik ben ziek en daar is maar één ding tegen te doen; ik ga mollen kweken paraceta-mollen!!
Kozelie was eigenlijk best verdrietig want ze dacht dat dit iets te maken had met dr gezondheid in het algemeen; dat er een processie van Echternach aan de gang was, maar dan omgekeerd Ik was dus eigenlijk wel blij toen het een bacteriële infectie bleek en meer nog, ik ben er weer vast van overtuigd dat de algemene gezondheid kan hergeprogrammeerd worden. Ik ben op iets gestuit waar ik wel geloof aan hecht. Ik ga het uitproberen en als het werkt, lezen jullie het zeker klinkt het niet dan Bots het
Kozelie heeft het nogal moeilijk met sommige regels maar soit, natuurlijk niet Always, dus ik ga hierover ook niet verder in detail treden
Gisteren heb ik echt leuke dingen gedaan; ik heb miniminiminimini gespeeld met mijn klasgenootjes. Ik ga ook dit hier niet volledig expliqueren maar als je miniminiminimini nog niet kent dan moet je me bij gelegenheid maar eens de spel pfff regels vragen! Het is geweldig leuk, echt waar! Wat ook dolle pret is, is het spel callisto gekregen van een heel fijn clowntje (Kozelie houdt van clowntjes wiens auto nog rommeliger is dan de hare, dat geeft moed en vooral een reden om nog lang niet aan een auto-opruimdag te moeten denken). Callisto is een eenvoudig, strategisch spel Kozelie vind het leuk maar is er niet zo goed in dat komt natuurlijk omdat ik zelf heel ingewikkeld en vooral NIET strategisch ben . Ik heb de duimen mogen leggen tegen een 6-jarige maar wel eentje dat voor 10 telt dus eigenlijk, allez ja pfff, verliezen is belangrijker dan winnen hé zoiets ni?
Tijd nu om mijn badkamervloer van de verdrinkingsdood te gaan redden want ik zie mijn badeend hier precies voorbij komen drijven x-
Rompeldepompel, eindelijk! Eindelijk begrijp ik de codes hier Al een hele tijd zitten de bomen vol zwarte vogels met zon wat grijzer kopje kouwen dus en dat het koud is heeft Kozelie vanmorgen geweten; ik moest lampen gaan halen want die waren stuk. Waarschijnlijk hadden die het ook koud, wilden ze zich verwarmen door wat te gaan springen t Is nu echt weer voor warme warme appeltaart en chocolademelk met melk en chocolade! En het is ook weer tijd om terug naar school te gaan voor Kozelie. Je weet pas hoe fijn iets is als je t een hele tijd hebt moeten missen Clownerie was weer dolle pret. Zelfonderhoud is zon moeilijk woord dat Kozelie ook stilaan begint te missen. Vooral op dagen dat de schouder niet zeurt en de koortsbeesten op uitstap zijn, dan zou ik graag weer bergen gaan verzetten, die dagen zou dat ook kunnen, misschien geen bergen maar zeker al flinke heuvels. Spijtig genoeg komt twee, drie dagen nadien de schouder weer aan mn arm trekken en schreeuwen zodat ik me op niks anders meer kan concentreren, om dan nog maar te zwijgen van die koortsbeesten die bij thuiskomst weer mijn hele huis op stelten zetten. Op zulke dagen mag ik blij zijn dat ik het stapeltje afwas weet weg te werken Maar dat maakt het leven van Kozelie natuurlijk niet minder boeiend, integendeel, het zijn mooie lessen maar geen gemakkelijke Aah voila, witwitwitwieeet het vogelrijk kennen en begrijpen en weersvoorspellingen zijn een pies of keek Voorzichtig op de baan en enjoy het witwitwitwieeeete sneeuwtapijt. En voor diegenen die niet van sneeuw of van het weekend houden; meet Julien, de roodoogmaki-opkikker.
-x-
Waar was ik gebleven? Wie heeft dat eigenlijk uitgevonden Waar was ik gebleven ? Waarschijnlijk dezelfde als die van de afwas Als ik ergens was gebleven dan moest ik er toch niet op terugkomen en als de afwas werkelijk afwas waarom bestaat er dan een afwasmachine? Laat vallen Kozelie Lap, nog zoiets; wàt moet ik dan laten vallen? Ingewikkeld met wc-papier daar was ik gebleven!
Vanmorgen maakte de zon het mij wel erg makkelijk om uit bed te komen. Ze spande weer samen met de koffie, hoe kan een clown nu in bed blijven liggen als er koffie en zon staan te wachten? Ik doe het niet zo vaak meer tegenwoordig want ik woon hier graag, maar ik ben toch nog eens gaan lopen en ik bedenk me net iemand die de waarheid in pacht heeft en deze meeneemt tijdens zon loopje, das dan eigenlijk een leugenaar sowieso?? Interessant! Interessant is ook dat mijn maag knort en toch niet varken noemt. Laat je dus niet vangen als iemand je het raadsel voorlegt; je kan het vinden op de boerderij en het knort, wat is het? Jamaar, niets is altijd wat het lijkt hé Smakelijk ! x-
AiAiAi (Aiaiaaaaaai Puerto Rico), lang geleden, ik weet het, het schaamrood staat me op de neus maar Kozelie heeft haar tijd wel nuttig besteed hoor. Zo ben ik gisteren naar een expo geweest van Véronique Nyberg, een clowntje dat bij haar C.V. ook een S heeft staan. Ik begrijp het verhaal achter haar schilderijen en het werkt inspirerend. Voor sommigen zal een pisbak van de heer Duchamp misschien ook wel inspiratie geven wie weet, mij doet het niks, helemaal niks. Maar ik ga het hierbij laten voor vandaag want ik moet plots dringend plassen dikke kus en tot snel! x-
VOOR JOUW, MIJN CLOWN ! HOPPERDEPOP RAHOE !
Precies een jaar geleden ontsnapte je uit één van de kamers van mijn hart... met veel te veel schmink op je snoet en nog wat verlegen doch enthousiast besloot je je wat meer in de buitenwereld te gaan begeven.
't Was zonder twijfel de magie van de rode neus die je daarbij een handje hielp. Als de klank van een toverfluitje of de blik van de Koningin Van Onderland hypnotiseerde dat kleine masker jou en lokte je naar buiten. In feite begon je als een soort typetje, een creatie. Al snel bleek dat er niet teveel te creëren viel, dat je doodgewoon een reeds bestaand deeltje van mezelf was dat ik té lang té diep had weggestopt. Heerlijk hoe je dan plots tot uiting kwam; fouten maken was zo erg niet meer, ik deed spontaan een verhaal tegen de planten, de zon en mijn badeend, ik verwonderde me weer over de felle kleuren van een kever of een mooie paddestoel (en dat moet zo'n 30 jaar geleden zijn geweest). Ik durfde toe te geven dat het soms moeilijk was om ziek te zijn en pijn te hebben, ik trok me minder aan van wat anderen van me zouden denken, ik durfde zelfs m'n Elmo-t-shirt weer aan, kortom, ik leef meer mijn leven ipv dat van een ander... Dankzij jouw ontsnapping, mijn bloggende clown, leef ik toch enigszins anders, intenser, misschien wel wat gemakkelijker en besef ik gelukkig al wat vaker dat het allemaal zo erg niet is, wat het ook is. Bedankt Kozelie !
En bedankt lezers om een jaar lang alle schrijfsels van Kozelie te lezen, haar te stimuleren en te inspireren... we gaan er alvast nog een jaartje mee door.
Githa.
