Daarstraks zag ik een wei met een hele boel schapen er in. Maar toen ontdekte ik de naam van de straat waarin die wei is gelegen de Wolvenstraat. Hoe, in Gods naam (je mag er ook in Boedhas naam of in Allahs naam of in gelijk-wiens naam van maken voor mijn part, t is gewoon om mijn verwondering wat kracht bij te staan) hoe is het mogelijk dat die beesten daar zo rustig bij kunnen blijven? Vast weer één of ander grapje van God of Boedha of Allah of van gelijk-wien. t Is niet de eerste keer; mijn ouders wonen ook in de Fortuinstraat
Gegroet oh dierbare bloglezers, en ah ja geniet van morgen en van de dag daarna; de zon heeft vrije raadpleging, naar ze schijnt ! -x-
t Zijn maar donkere tijden vind ik de zon zegt amper iets en de wind lijkt wel boos, of verdrietig, in elk geval is het duidelijk dat hij niet blij is met de huidige stand van zaken. Ik begrijp de wind helemaal. In de aanloop naar de zomer is hij ingesteld op koele bries of fris windje zodat hij de mensen die een praatje maken met de zon (en sommigen kletsen wat af hoor ) blij kan maken, wat verkoeling kan brengen. In de plaats daarvan voelt hij zich momenteel verloren; chaotisch waaiend, nutteloos, verward en daarom ook wat boos en verdrietig. De mensen sluiten hun ramen en deuren en erger nog, ze knijpen ook hun ogen dicht als ze de wind opmerken. Ze slingeren verwijten naar zn kop of althans zo voelt hij het aan, en hij slaagt er maar niet in om zich daarbij neer te leggen... Zo graag zou hij iets willen betekenen, zich nuttig willen maken. Zeg maar, meneer de Wihind; en de surfers dan, en de molens die dankzij jou hun werk kunnen doen en de vliegers boven de stranden en de bloemen die dankzij jou worden bevrucht en de windorgels die prachtige klanken voortbrengen, ook allemaal door jou Zo had meneer de Wind het nog niet bekeken, hij voelde zich opeens al heel wat beter terwijl hij zich afvroeg wie of wat het was dat hem zulke fijne dingen had ingefluisterd, hij dacht diep na en het werd windstil.
-x-
