Hallo allemaal. Kozelie heeft vanmorgen een byzonder briefje gevonden op de tafel moeten jullie lezen
Lieve G,
Ik bezorg je alweer een tijdje heel wat last, maar dat is eigenlijk helemaal niet mijn bedoeling hoor. Mijn taak is om jou stabiliteit, steun en evenwicht te geven bij alles wat je doet. Op de één of andere manier gaan de spieren in mijn buurt allen aardig tegenwringen. Ze hebben, dus ook ik, het gevoel dat ze je niet mogen of kunnen los laten, dat ze de touwtjes flink moeten aanspannen of dat je anders in mekaar zal zakken.
Onlangs is het me een poosje gelukt om me wat vrijer, opener, minder betuttelend t.o.v. je te gedragen, maar dat lukt me nu niet zo goed. Ik heb het gevoel dat ik het allemaal voor je in de hand moet houden, dat het allemaal weer wat bij mij (je rug) en mn broer (je nek) terecht komt. Dat vind jij niet leuk, we doen je pijn, je krijgt het er zelfs van op je heupen Maar ook wij moeten dan te hard werken en zo gaan we je nog meer last bezorgen. G, ik heb echt het gevoel dat het tussen ons kan lukken zonder al die pijn, maar als jij niet op de juiste manier voor jezelf zorgt, doet alsof wij niet bestaan, dan moeten wij (je nek en je rug) jou in evenwicht sleuren en dat doet pijn net zolang totdat je t zelf overneemt en die touwtjes losser kunnen. Sorry voor de pijn, maar blijf zoeken en groeien, je bent niet zo slecht bezig, t wordt echt beter!
Warme groetjes,
Je rug.
Ik weet niet zeker wie die G dan wel mag zijn, maar Kozelie voelde zich toch zelf wel een beetje aangesproken.
-x-
