Hebben jullie mijn bonneke, ik bedoel het zonneke zien en voelen schijnen vandaag? Jaaa, Kozelie wel hoor. Gisteren is mijne Nengel vertrokken naar de andere Nengels daar boven. Ik durf er voor wedden dat zij voor dat mooie weertje vandaag heeft gezorgd. Ze heeft vast eerst stevig van de rijstpap gesmikkeld
Iemand op die grote reis laten vertrekken is nooit makkelijk maar oh wat was het een mooi afscheid. Zoals ze t altijd zelf zo graag wou; nog bij dr volle verstand en niet al te veel afzien. 94, bijna 95 jaren heeft ze van het aardse leven kunnen proeven. Nu is het dus tijd voor rijstpap en enotterpojntofjoew, als dat er dan is want volgens haar is weg is weg. Afgelopen donderdag hebben we nog samen in de cafetaria van het rusthuis oliebollen gegeten en E viva espana gezongen. De ochtend van haar vertrek heeft ze nog gepoogd het rusthuisrecord 100 m rollatorrace in de gang te verbreken. Jammer genoeg is ze daarbij 2x gevallen en dat was niet in de prijzen. Toch, van een ereplaats was ze in elk geval zeker, een ereplaats in Kozelies hart. Mijne Nengel, bedankt voor die glinsteringen in je ogen en bedankt voor al die mooie momenten. Je was dé gedroomde grootmoederclown, lucky me !! Niet te hard vloeken wanneer je mij weer eens een maaltijd ziet overslaan hé, stel dat ze je naar beneden sturen dan gaan we mekaar niet terugvinden hoor, ahum
-x-
