Kozelie is er eventjes tussenuit geweest. Drie dagjes Retranchement. Retranchement is gelegen in, raar maar waar, Nederland. Ik vind het wel grappig en best moedig dat Nederlanders zichzelf aan van die linguïstische uitdagingen wagen, of beter, hoe ze toeristen in verwarring weten te brengen met zulke braintricks. Zonder er bij na te denken spreken zij het uit zoals je het leest; zonder het ook maar een ietsje Frans te doen klinken, terwijl Kozelies hersenen telkens weer voor een zwaar dilemma stonden wanneer ze het gehuchtje van Sluis ter sprake diende te brengen. Dat doet me denken aan de manier waarop ik soms onwetendheden rond spelling omzeil Als ik niet weet hoe ik een woord moet spellen, én ik heb geen google of andere hulplijn ter beschikking, zoek ik naar een synoniem of wring ik mijn zin in één of andere haarspeldbocht zodat ik toch hét woord niet hoef te gebruiken. Vaak gebeurt het ook dat ik niet op een woord kan komen tijdens een gesprek. In dat geval probeer ik het met zelfgemaakte woorden, volgens mij is zo het Zuid-afrikaans ontstaan en dan zoek je verdomme een voorbeeld en dan vind je er geen Dat is het moment waarop er een stilte valt, of een x-
