De laatste dagen weinig uitgevoerd. Vooral vrienden en kennissen uitgewuifd. David en Reneé zijn vertrokken naar Long Island , New York. Heel gezellig koppel: hij een gepensioneerd gerenommeerd advocaat. Stopte met werken op zijn 80ste ( is nu 87) maar op zijn kaartje staat niet: attorney- retired maar: colonel of the airforce retired. Hij was als bommenwerperpiloot actief tijdens WOII en zelfs nog jachtpiloot in Vietnam. Zij werkte in en reisbureau in New York. Beiden onmiskenbaar Joods en heel charmant. Zijn moeder had vroeger een hotel ergens in New England waar alle groten van die tijd kwamen: Red Buttons, Frank Sinatra, Ava Gardner, Glen Miller, Louis Armstong. Hij had ze allemaal ontmoet. Vorig jaar nog was hem een post aangeboden als lobbyist in Washington; met een bezoek an Obama incluis maar het was nu wel genoeg geweest vond hij.En kapsones had hij niet. Zo zijn Amerikanen nu ook wel.
De dag ervoor was Dale vetrokken een beetje eenzame weduwnaar die we ook van vorig jaar kenden. Hij vertrok volgende week naar Europa. Ging inOberammergau de beroemde passiespelen beluisteren en bekijken.
Morgen vertrekt Robuit Minnesota.( zie foto bij verslag volgende dagen). Kleurrijk figuur met een kleurrijk accent; een vroege vijftiger. Hij werkt niet meer ( hij had een Chevrolet dealership dat hij net op tijd verkocht heeft) en hij kwam hier een tweetal weken met zijn vriendin in zijn eigen condoluieren. Hij was naar Paul McCartney gaan luisteren die in Scottsdaleconcerteerde.Het water kwam me in de mond maar 250 dollar per persoon was ons toch iets te veel. Overdonderend succes: de zaal was uit zijn voegen gebarsten.
De Canadezen uit de compound zijn ook allemaal vertrokken. Het valt een beetje op de Amerikanen niet zo gek op hen zijn.
Uiteindelijk blijven van de toeristen alleen Frank, Ken en wij over.. en volgende woensdag zijn wij ook weg zucht.- Ken vertrekt half april naar Wisconsin en Frank en Kathy vertrekken op 1 mei naar Boston- Massachuchetts. De temperatuur gaat nu snel de hoogte in en omgekeerd evenredig daalt het aantal toeristen. In mei heerst hier een loden stilte.
Op een avond zijn we nog eens naar Papagopark geweest. Vanuit een holte in een hoge rots kun je de zonsondergang boven Phoenix bewonderen. Een beetje klauteren hebben we er wel voor over.
Het is een zoele avond en alles kleurt oranje en rood. In de verte stoot een gambels quail nog een laatste klaaglijke kreet uit.Geruisloos landt weer een vliegtuig op Sky Harbor Airport.
In Phoenix wordt het nu snel donker en daar past een gedichtje bij van Luuk Gruwez.
Ik zit in mijn eentje op de eerste rij ik roep grappige dingen naar de mensen achter mij ze stoten elkaar aan, lachen, herhalen wat ik zei ze zeggen vaak tegen elkaar, wat een leuke jongen is hij ze mogen me, waarderen me, ik hoor er nu eenmaal bij maar een ding gaat aan ieders oog voorbij ik zit daar in mijn eentje, het plaatsje naast me is nog vrij
3 fotootjes van kleurrijke bushokjes. Groot contrast met het fantasieloze België op dat vlak.Nog meer van dat in een volgend verslag.
Scottsdale " on the Waterfront"
Wij in een Thai's restaurant: Malee in downtown Scottsdale
Papagopark bij valavond. Nu nog naar de rots bovenaan klauteren.
Als je bovenaan bent ( je komt achteraan uit) moet je door dit gat om de zonsondergang te bewonderen.
3 fotootjes van de zonsondergang. De 'highrise' achteraan links is downtown Phoenix.
Het internationale vliegveld van Phoenix is niet veraf. Elke minuut zie je wel een vliegtuig landen.
De engel des wrake of Sonja ' heb je nu nog niet getrokken?'
Twee dagen na elkaar op stap geweest. Zaterdag naar de flea-market in Mesa. Vorig jaar hebben we dit ook gedaan; maar nu hebben we ons beperkt tot 2 rijen stalletjes. ( van de 1600 stalletjes alles bij elkaar!!) Weer een paar zaken gekocht om aan de familie uit te delen. Kan hier dus niet vertellen wat precies!
s Middags, moe gelopen, middenin de markt geluncht: chicken tenders and fries for me chili bowlfor Sonja, begeleid door een duo country and westernzangers.
Buiten schijnt staalhard de zon; binnen is het nog aangenaam koel.
De dag daarop trekken we naar het Arts Festival in Tempe; een bruisende bedoening; elk jaar georganiseerd in maart. Geen rommeltjes hier maar stalletjes met echt mooie stukken: keramiek; geblazen glas, juwelen, hoedjes ( zie fotos vorig jaar). Ik koop me een oplader voor mijn gsm. De ouwe heb ik met de Amerikaanse stofzuiger per ongeluk aan flarden gezogen.?Heb er nu een voor een Amerikaans stopcontact.
Sonja koopt een stuk zeep dat naar vanille en lavendel ruikt. Daarvoor liepen we eerst minutenlang als goedgetrainde jachthonden te snuffelen aan tientallen stukken zeep. We drinken een Bud Light en eten een comboschotel bij de Chinees voor 10 dollar. Iedereen loopt hier rond met een glimlach op het gezicht. Het weer is uiteraard schitterend. Op de hoek worden een paar punkers door de veiligheidsmensen aan een nader onderzoek onderworpen. Ernaast wordt gratis snoep uitgedeeld.
s Namiddags liggen we weer aan de pool.
Frank en Ken staan ons al op te wachten in de pool . Ken; voor 90% blind, roept:" Is that you Koert and Sonja?
Hi guys;, were back. How are you today."
ZIEKENBEZOEK
Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed. Toen hij zijn hoed had opgezet zei ik, nou, dit gesprek is makkelijk te resumeren. Nee, zei hij, nee toch niet, je moet het maar eens proberen.
zicht op ons binnentuintje: 2 sinaasappelbomen - alle dagen liggen er op de grond
In Amerika kun je tegen betaling zelf kiezen wat er op je nummerplaat komt
2 fotootjes van de flea market in Mesa
weer een nieuwe portefeuille!
vanaf hier is alles van de kunstmarkt in Tempe
Zelfs de vuilnisbakken moeten in Amerika groter zijn dan bij ons
je kan het niet zien maar dit zijn 2 steltlopers: ik sta gewoon rechtop te fotograferen
oef: eindelijk zitten en een biertje - Budweiser draught of course
Amerika - USA
