Zaterdag 6 maart. De regendag is lang vergeten. 4 mooie dagen gehad - we beginnen er al als halfbloedjes uit te zien. Al onze kennissen van vorig jaar zijn hier opnieuw. Vooral met een koppel uit Massachuchetts zijn we bevriend geraakt. Kan ook moeilijk anders: hij was leraar theater aan highschool en college; zij verpleegster. Ze zijn een stuk ouder maar heel sympathiek. Ik laat ze bij een andere gelegenheid wel eens zien op het scherm. Vandaag hebben we onze eerste uitstap achter de rug. Het "Lost Dutchman State Park" - één van de 13 !!! State Parks die dit jaar gesloten worden uit financiële overwegingen. De crisis heeft hard toegeslagen in Arizona. Omdat we niet zomaar wilden ronddwalen in het park hebben we in de voormiddag een georganiseerde rondleiding gekozen. Een taaie vrouwelijke parkranger maakte de dienst uit. Twee uur gehiket onder een weldadig zonnetje en met een miniem te overbruggen hoogteverschil. Het park ligt aan de voet van de Superstitious Mountains; een bergketen die zijn naam gekregen heeft door de Apaches die van hieruit de boeren overvielen die aan de voet van de bergen hun landerijen hadden. De naam van het State Park komt van een Duitser ( Deutschman werd Dutchman - iets waar Hollanders wel niet zullen kunnen om lachen) die hier een goudmijn angstvallig verborgen hield. In de latere namiddag nog een bezoekje gebracht aan een verlaten spookstad - een vroeger 'golddiggerstadje'. Verlaten wekt misschien verkeerde ideeën: er liepen hier honderden toertisten rond. Maar - en dit is het leuke eraan - het zijn allemaal Amerikanen. Europeanen vind je hier niet. Except for us of course; but we blend in nicely. Hondsmoe thuisgekomen - theetje en muffin met poppyseeds naar binnen gegaffeld ( woord van Sonja) en vanavond DVD'tje bekijken van bibliotheek hier. By the way: prachtige bibliotheek - heel goed uitgerust en alles gratis.
Tot slot: een mooi natuurgedicht van Wordsworth: I wandered lonely as a cloud: de eerste strofe
I wandered lonely as a cloud That floats on high o'er vales and hills, When all at once I saw a crowd, A host of golden daffodils; Beside the lake, beneath the trees, Fluttering and dancing in the breeze.
Scottsdale by night
Zicht op het 'Waterfront'
Aan de voet van de Superstituous Mountains
De vruchten van de Chainfruit Cholla. In de verte een 200 jaar oude Saguaro
chainfruit cholla's
saguaro's
saguarostekels zijn niet van de poes.
cactusfruit van heel nabij
de gevangenis van 'Goldfield'
het gebit in de mond is vals!
de real American hamburger and fries. met mosterd - mayonaise - ketchup and a Bud light.
Arizona 25 februari - 7 april 2010 Na een reis van 23 uur moe maar tevreden ( zo hoort het toch ) aangekomen in Scottsdale. Wel weer een probleempje met huurwagen. Al drie jaar na elkaar. Enfin, dat lossen we wel op. Eerste en tweede dag weer zoals we het gewoon zijn hier. Zon en warm; zo'n 22 graden. Tweede dag oh onheil , regen!!. Eerste regendagje voor ons in de drie jaar dat we hier komen. En niet zo'n klein beetje: het regent zoals bij ons: de hele dag zowat. Vandaag weer hele dag zon. Ha. Hoe durven ze. Dus heb ik nog niet zo veel foto's. Ik wil alleen maar zonnige foto's nemen natuurlijk en zo weinig mogelijk Photoshop gebruiken om blauwe luchten te simuleren. Alhoewel; ik moet toch eens kunnen oefenen nietwaar. Vandaar: fotootje van condo: eigenaar heeft beetje vernieuwd: nieuwe 'countertops' in de keuken ( graniet) en nieuwe dampkap: voor die Belgen kan niets goed genoeg zijn in de keuken nietwaar. Nieuwe lamellengordijnen. Vorig jaar kreeg je ze wel open maar nooit meer dicht. Volgend jaar vragen we een tafeltje voor op het balkon. Je weet nooit. Vandaar: maar twee buitenfoto's: wandeling rond meer gisteren. Mooie wandeling in opklarende luchten. Rondom nog paar toegangswegen onder water van de zondvloed van gisteren. Een rioleringssysteem kennen ze hier niet natuurlijk. Het regent zo weinig in de woestijn dat je het maar beter niet laat verdwijnen in de riolen. Vandaar: thuis gegeten en fotooke aan tafel van Sonja. Geen steakmessen aanwezig dus maar bief gesneden met vervaarlijk uitziend vleesmes. Geen nood - I'm still alive. En natuurlijk fotootje van nieuwe rental car: een Toyota Prius: een hybride wagen: elektrisch en benzine. Heel zuinig. Heb wel garagemecanicien twee keer moeten laten opdraven om me uit te leggen hoe ik de auto kon starten. Er is namelijk geen contactsleutel. je opent de deur automatisch met zo'n deuropener - maar er hangt verder geen sleutel aan. Je moet binnenin op een 'Power'knop drukken en de motor slaat. dat wil zeggen: het dashboard wordt verlicht maar verder hoor je niets en dan bedoel ik ook niets: je hoort de motor helemaal niet draaien. Raar. Dan zet je de voetrem uit ( handrem bestaat niet in de VS) en met een beetje geluk kun je vertrekken. Nu zijn we'm wel al gewoon. En tenslotte paar foto's van de verder uitgebreide Fashion Square Mall. Voor de vrouwelijke bloggers: zeker de moeite waard. Een pareltje in de woestijn van Arizona. Voor de mannelijke bloggers: zucht: misschien twee winkeltjes voor ons in het hele complex.
denk niet dat Sonja alleen in de keuken staat - maar iemand moet toch de foto nemen nietwaar
Het vervaarlijke vleesmes. Ik sneed mijn vlees met het uit België meegebrachte aardappelmesje. Ik was heel lief tijdens de maaltijd.
The brand new car. Op de achtergrond zie je de compound waar we al drie jaar logeren: Camelback House
Voor Nieman Marcus. Een veiligheidsagent kwam al vertellen dat we eigenlijk geen foto's mochten nemen met een statief. Netjes voeten aan geveegd. Die Amerikanen hebben nog steeds een trauma van 9/11
Er zijn dit jaar een 35 nieuwe winkels aan het complex toegevoegd. Dit is er één van.
We eindigen met 2 foto's natuur. 's Avonds na de regens. met vestje want nog ietsie pietsie fris die dag.
And we saved the best for last. See you in a couple of days.
Amerika - USA
, regen!!. Eerste regendagje voor ons in de drie jaar dat we hier komen. En niet zo'n klein beetje: het regent zoals bij ons: de hele dag zowat.
