Het verrast mij steeds dat zoveel mensen mijn blog bezoeken...Enkele dagen geleden werd zelfs het record verbroken: 119 unieke personen logden in!
En toch ben ik nu van zin de blog iets af te bouwen. Niet mee stoppen, natuurlijk niet! De blog heeft mij in mijn eerste periode met Cruella veel meer steun gegeven dan ik had verwacht. En daarvoor wil ik iedereen van harte bedanken! Maar ik ga er niet elke dag meer op schrijven!
Ondertussen weet iedereen wel dat het mij de ene dag goed gaat, de andere dag wat minder. Mijn ademhalingsproblemen en rugproblemen zullen blijven, niet altijd gemakkelijk, maar dat went. Iressa geeft mij puistjes en diarree en mijn huid droogt erg uit, maar Iressa maakt mij voorlopig ook het leven leefbaar!
Daarom wil ik het leven ook meer gaan leven, terwijl het nu nog kan.
Eén van mijn grote passies is sinds jaren keramiek. Maar sinds mijn ziekte heb ik er enorme drempelvrees voor. Alleen de ichtus-visjes voor pastoor Patrick heb ik nog afgewerkt. Verder niets...
Door nu ook reclame te maken voor mijn andere blog www.bloggen.be/kerabee wil ik mijzelf terug verplichten om terug actief boetseerwerk te doen.
Een beetje in de vorm van 'kleien of boetseren als therapie'. En als iedereen ook regelmatig op die blog kijkt, dan kan ik toch ook niet gaan teleurstellen en moét ik wel terug actief gaan boetseren!
Dus bloggertjes, doe mij een plezier, bezoek ook www.bloggen.be/kerabee en trek serieus aan mijn oren als er weer enkele weken geen nieuwe berichten zijn!
Terug lichte pijn rond mijn rechterlong, achter het borstbeen, in mijn onderrug...
En dan plots, toen ik iets aan het lezen was, viel een dikke druppel bloed op mijn blad. Het bleek een banale bloedneus te zijn, maar ik was er zo erg van geschrokken! Zou dit nu al het einde zijn van de werking van Iressa?
Vandaag had ik dan ook een beetje last van 'de blues'...Vervelend, maar toch niet slecht om eens bij jezelf stil te staan. Wat kan ik nog doen en wat wil ik nog doen? En wat is voor mij nu het belangrijkst om eerst te doen?
Ik droomde deze nacht van tanden, hele grote reusachtige tanden.
De tanden waren wel van plastiek en zacht. Harmless!
Misschien droomde ik hiervan omdat Lieve en ik het gisterenmiddag hadden over Wardje en Lieke, die alles in hun mondje steken. Tandjes?
Maar misschien zou Sigmund Freud mij met plezier op zijn divan duwen en er één of andere gevatte uitleg voor geven. Maar Freud is niet mijn vriend.
Later in de nacht gingen we naar Vichte om het nieuwe bedrijfsgebouw van metekind Stijn te bewonderen. We reden met Werners auto, maar toch was ik heel blij dat ik mijn autootje daar zo gemakkelijk kon parkeren. Het gebouw lag in een onmetelijk woestijngebied. We ploeterden door het gele en rode zand...Het gebouw van Stijn was heel gemakkelijk te vinden, een torenhoog huis in houtskeletbouw stak er bovenuit. Waren we in Monument Valley? Maar toch gingen we in de verkeerde richting...
Vriend-buurman Marc was er plots ook bij. We kwamen in een straat met allemaal rijhuizen. Werner en Marc wilden van ieder huis de exacte breedte kennen.
Het gesprek kwam op de nieuwe elektronische identiteitskaart.
Vanaf nu moet iedereen jaarlijks een nieuw exemplaar aanschaffen voor 29, zei Marc.
Met de crisis zullen die dingen binnen enkele jaar niet meer te betalen zijn!, mopperde Werner. Zouden we er niet onmiddellijk voor elk van ons 3 nieuwe bestellen?
Maar die nieuwe identiteitskaarten interesseerden mij niet erg...
Nog later in de nacht zocht ik in onze berging naar een zacht plastieken matje voor in het park van Lieke. En gelukkig vond ik onmiddellijk wat ik zocht. Even later lag Lieke daar in een hele grote kamer op een kamerbreed speeltapijt. Ze was er helemaal alleen maar amuseerde zich wel kostelijk te midden al het nieuwe speelgoed...
Is dromen niet als surfen op een knotsgekke computer?
In feite zouden we al onze dromen onmiddellijk moeten kunnen opschrijven!
Of aan dat gevoel dat ik hier aan een vervroegd zinloos pensioen begonnen ben?
Of aan die vage wetenschap dat ik misschien nog enkele maanden kan leven of misschien ook wel enkele jaren?
Zou het niet gemakkelijker zijn voor alles een exacte datum te weten? Tot die datum gaat het goed, vanaf die datum krijg je weer meer pijn, en vanaf die datum kijk je uit naar de dood?
Rusteloos!
Misschien ook omdat we andere jaren rond deze periode een rondreis gepland hebben om terug een nieuw stukje van de wereld te ontdekken.
Er stond nog zoveel op het programma: Zuid-Amerika, Rusland, Australië....
Nu durf ik door die longproblemen niet eens meer het vliegtuig te nemen!
Pffff, rusteloos!
Maar misschien moet ik vandaag eens verwoed kasten binnen opruimen, dat zal mij kalmeren!
Of terug gaan boetseren! Iedere maand een groot beeld, als onderdeel van een totempaal!
Bedankt aan alle bloggertjes die op de blog hun mening gegeven hebben over de uiercreme, de Nivea en de Dove...Ondertussen heb ik hieromtrent ook enkele persoonlijke mails ontvangen, gelukkig niet van de fabrikanten van deze merken ( maar misschien komt dit nog wel!).
De meningen zijn verdeeld, dus ik ga de test zelf moeten doen!
In de test worden volgende producten opgenomen:
-Nivea blauwe doos
-Nivea SOS Repair & Care
-Uiercreme
-Dove Firming voedende melk
Alle producten beloven mijn kartonnen huid om te toveren in een gladde, streelzachte huid!
Waw, ik zie er echt al naar uit!
Ik verdeel mijn lichaam in 4 gelijke delen en ik zal gedurende 5 dagen iedere morgen elk deel met steeds dezelfde crème insmeren.
Graag dus in de komende dagen 's morgens zeker niet aanbellen of opbellen voor 10 uur! Want dan ben ik nog aan het smeren!!!
Het is een heel druk en gezellig weekendje geweest!
Gaan eten met onze warme groep Zuid-Afrikaantjes, naar zee geweest en voor het eerst sinds maanden weer op een fiets gereden, samenkomst met de buren....
En plannen gemaakt: voor een weekendje Nieuwpoort met de 'ijsberen' in maart, voor een burenfeest in april, om mee te doen aan een 'homemade happens'-marktje in mei in de week van de amateurkunsten...
Allemaal heel leuke dingen...Maar plots zit ik hier een beetje angstig voor de computer, kan ik wel zolang vooruit plannen maken???
Hoeveel kans is er dat ik die dingen dan nog aan kan?
Maar misschien voel ik mij nu alleen maar heel erg moe...
Gisteren mocht ik een nieuw doosje Iressa gaan ophalen.
Na 3 maand dagelijks gebruik zal opnieuw een scan gemaakt worden om na te gaan en te vergelijken of het middel ook effectief werkt. Dan pas kan er een goedkeuring gegeven worden voor de verdere terugbetaling. Mijn eerstvolgende scan-afspraak is 12 maart.
Natuurlijk voel ik zeer goed dat Iressa nu helpt, maar soms vrees ik dat dit in de eerste maanden alleen een 'schrikeffect' is. Mijn monster voelt zich verrast en aangevallen en kruipt in haar kooi terug, tot ze zelf ook een lumineus plan bedacht heeft....Maar misschien heb ik een oerdom monster in mij!
Ik hoop dat Cruella mijn blog niet leest!!!!
Maar ondertussen gebruik ik mijn doosjes Iressa als blokken, bouwstenen om letters en hopelijk ooit ook woorden te vormen!
Om de 4 dagen krijg ik via mail 'Vitaminen voor de ziel' door, een beetje vergelijkbaar met de spreuken van de Bond zonder Naam, maar meer naar je persoonlijk welzijn en bewustwording gericht. Ik weet niet eens meer hoe ik op die contactlijst terecht gekomen ben. Waarschijnlijk via via, door één of andere cursus te volgen....
Maar het is nu pas in de laatste weken dat ik ook effectief stil ga staan bij die teksten.
Spreuk van de dag:
Gisteren is voorbij.
Morgen zien we wel.
Het leven is hier, nu.
Een waarheid als een koe! (om in de wereld van de spreuken en gezegden te blijven!)
Daarjuist uit 'goede bron' vernomen dat onze dokter zich gisteren inderdaad niet goed voelde!
Voor mij in feite een geruststelling!
Deze nacht lag ik na te denken over gisteren, over het gebrek aan communicatie tussen ons en de dokter, of ik niet beter een dokter kon zoeken waar ik beter mee kan praten....Maar nee, natuurlijk niet, competentie is nu het belangrijkste!
Sorry dokter, iedereen kan wel eens een slechte dag hebben, het moeten niet altijd de patiënten zijn...
Volgende keer stuur ik u vooraf een mailtje met alles wat me bezig houdt!
Deze morgen dus nog eens op consultatie in het ziekenhuis, het was reeds een kleine 4 weken geleden.
Onze dokter zag er precies niet te goed uit en was ook niet erg spraakzaam!
Werner was speciaal meegekomen om ook 500 van mijn 1000 vragen te stellen. Maar helaas, ook Werner had de indruk dat onze dokter niet echt 'in form' was. We bleven dus een beetje op onze honger zitten... Maar kan er wel een antwoord gegeven worden op onze vragen???
Alles hangt af van persoon tot persoon, zegt Dr Ottevaere. En op mijn vraag hoelang Iressa zal werken: dat kan enkele maanden zijn maar er zijn ook patiënten die het enkele jaar kunnen nemen, maar de uiteindelijke prognose is negatief... Natuurlijk weet ik wel dat ik nooit meer kan genezen, maar na de euforie over de goede werking van Iressa is het toch 'back down to earth!'. Toch weer enkele uurtjes nodig om te bekomen en me te herpakken....
Ik kreeg deze morgen een algemeen onderzoek, een echo, een bloedafname en foto's van de longen, En er werd een kleine 400 ml longvocht van achter mijn slechte long weggetrokken. Dit laatste klinkt misschien erg, maar zoiets doet helemaal geen pijn! Na een kleine plaatselijke verdoving wordt er een naald tussen de ribben aan de rugzijde ingebracht. Daarmee wordt het vocht naar een maatbeker gedraineerd. In 5 à 10 minuutjes is de klus geklaard!
Door dat longvocht weg te trekken, zou ik terug minder kortademig moeten zijn. En dat ga ik nu onmiddellijk eens uitproberen door nog enkele kilometertjes te gaan stappen voor het terug regent!
, enkele oosterse wijsheden:
).
