Nog niet zo lang terug van de CT-scan...
Ik heb mij eerst (koffie)moed moeten indrinken en rozijnenkoeken moeten eten vooraleer ik aan mijn blogverhaal kon beginnen.
En dat heeft dan nog niets met de uitslag van de scan te maken!
Mijn extra dunne adertjes zijn alweer opnieuw de oorzaak van mijn scanmiserie. Omdat er voor die contrastvloeistof een grote naald moet gebruikt worden, is er bij mij veel kans dat de adertjes doorscheuren. Niet minder dan 5 artsen en/of verplegers hebben deze morgen mijn 'geval' zitten bestuderen, afbinden, bekloppen, inprikken.... De conclusie was (helaas) dat het 'adertjes uit de Sarma' zijn....
Na enkele foute prikacties (?) op de radiologie en een pijnlijke arm rijker, werd ik dan maar doorverwezen naar de recoveryafdeling van het operatiekwartier. De dienstdoende anesthesist Dr. Cooman kon me gelukkig vrij vlot op de juiste manier een infuus aanleggen. Oef!! Dank je wel!
Dan weer terug naar de radiologie, gelukkig ging de verpleegster mee, want met een handtas aan de ene arm en een infuuszakje aan de andere arm, is zo'n terugweg nog niet vanzelfsprekend. Ondertussen heb ik nu wel eens kunnen binnenloeren in het nieuwe tijdelijke gedeelte van het ziekenhuis. Waw, je zou echt niet zeggen dat dit maar een tijdelijke prefaboplossing is!
Zo'n scan zelf duurt maar enkele minuutjes. En oef, de contrastvloeistof kon ingebracht worden zonder dat het adertje scheurde!
Ik kreeg het eerst warm in mijn buik en dan in mijn hals en dan begonnen mijn ogen te prikken en mijn oren ontzettend te jeuken. Toch raar dat je iedere keer een totaal ander gevoel krijgt!
Maar het was de eerste keer dat men mij waarschuwde voor 'weffels'. Dat blijkt het Oudenaards te zijn voor bubbels van brandnetels...(???)
Waarschijnlijk kwam die waarschuwing omdat ik zo'n jeukgevoel kreeg. 10 of 20 'weffels' kon geen kwaad, maar vanaf 100 'weffels' zou ik best zo vlug mogelijk naar de spoed komen. En in het kleedkamertje zag ik dat ik inderdaad 'bobbels' aan het krijgen was....Ik wist niet dat ik allergisch zou reageren op die contrastvloeistof!
Buurvrouw Katia beloofde mij dat ze me naar de spoed zou voeren als er meerdere 'weffels' opdoken, maar gelukkig blijft de stand status quo!
Graag wil ik toch iedereen van AZ Oudenaarde bedanken voor hun vriendelijkheid, goedlachsheid én geduld deze morgen!
Dat mag zeker toch ook wel eens vermeld worden want mijn dunne adertjes moeten toch wel een serieus tijdsverlies betekenen!
Nee, ik ben blij dat ik me hier in Oudenaarde laat behandelen!
Morgen volgt er natuurlijk een heel ander verhaal.....
12-06-2012 om 12:52
geschreven door Brigitte 
|