Toen de huisarts mij gisteren een smsje stuurde dat mijn bloed wél ok is, dan voelde ik mij plots een heel stuk beter. Raar, maar de energie schoot weer door mijn aderen! Terug een beetje vertrouwen in mijn eigen lichaam, in mijn eigen opbouw van witte bloedcellen.
Toch een antibioticakuurke voor de infectie die koorts geeft. Ondertussen heb ik maar rond de 37° meer, dus dat zit wel goed. Maar ik hoest mij 's avonds en 's nachts wel een ongeluk...
De volgende keer zal ik nog voorzichtiger moeten zijn, nog meer opletten dat ik niemand zoen én misschien ook beter geen hand meer geef....
Ongelooflijk asociaal, ik weet het. Maar wat moet ik doen? Het gevaar dat een gewone verkoudheid bij me onmiddellijk een serieuse longontsteking wordt, is te groot.
Als alles normaal blijft gaan, krijg ik maandag dus toch chemo. Natuurlijk met gemengde gevoelens. Aan de ene kant weet ik wel dat het weer nodig is dat er een atoombom om me losgelaten wordt maar aan de andere kant wil ik ook wel heel hard weglopen. Maar aangezien ik door mijn longen niet hard meer kan lopen zal ik me maar braaf maandagmorgen gaan aanmelden....
Hopelijk kan dit nog eens een normaal weekend worden!
Morgen gaan we oma nog eens bezoeken in het rusthuis in Ieper. Ze schijnt wat opstandig te worden, ik ben benieuwd. Het is een tijdje geleden dat ik haar gezien heb...
Daarna plannen we door te rijden naar zee, gelukkig regent het daar nooit!  
En zondag gaan we tgv Openbedrijvendag eens een kijkje nemen in het nieuwe atelier van www.ds-houtskeletbouw.be van metekind Stijn en vriendin Leentje.
Als alles onder controle blijft natuurlijk!
05-10-2012 om 11:55
geschreven door Brigitte 
|