Heb jij of ken jij iemand met kanker, neem dan dit lintje mee en plaats hem op je blog.
Kanker is een versckrikkelijke ziekte, En het is ons doel om dit lint op elk punt te krijgen.
Over mijzelf
Ik ben Meurs Jonas
Ik ben een man en woon in Herenthout (België) en mijn beroep is Pestkopje eerste klas.
Ik ben geboren op 13/08/1999 en ben nu dus 26 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Film, boeken. Ik ben gek van de film Cars .
GOEDE DOELEN:
Betekenis Jonas
Babynaam:
Jonas
Geslacht:
Mannelijk
Oorsprong:
Hebreeuws
Betekenis Jonas:
Duif, geschenk van God
Afgeleide namen:
Jona, Jonah
Een vrijdagskind is aangenaam en gul
Jonas
Werd geboren op een vrijdag, 13 Augustus, 1999 onder het Chinese teken van de kat Katten zijn gevoelig en tactvol
Zijn sterrenbeeld is Leeuw Een leeuw is grootmoedig
Zijn geboorte bloem is de zonnebloem Zijn geboorte steen is de robijn Zijn kleur is oranje
Mijn Leven, de single van Andy Sierens aka Vijvenveertig Feat. Hooverphonic is nieuw binnengekomen op nummer 1 in de Ultratop.
Andy's nationale debuut is dus een schot in de roos. Het is de zesde keer sinds het ontstaan van Ultratop in 1995 dat een song binnenkomt op nummer 1. Wim Oosterlinck van Q-Music belde Rani De Coninck op om het goede nieuws te melden. Voor Rani is dit overweldigend nieuws: "ik ben sprakeloos".
Andy Sierens kreeg op zijn 21e verjaardag te horen dat hij non-hodgkinlymfoon had, een zeer agressieve kanker... Ondanks zijn ziekte bleef Andy vechten en zette hij zich in voor zijn grote passie: muziek maken. Het was de zus van Andy die Hart voor Mekaar inschakelde om Andy's grote droom waar te maken. Samen met Hooverphonic kreeg de rapper de kans in een professionele studio de single Mijn Leven op te nemen.
Het ontroerende verhaal krijgt nu dus een bijzonder vervolg in de Vlaamse hitlijst.
Op de website van VTM kan je zijn hit downloaden. De opbrengsten van deze single gaan integraal naar vzw OIGO (Opgeven Is Geen Optie) die zich inzet voor hoger patiëntencomfort op de afdeling Hematologie/B.M.T. van het UZ Gent.
Mijn maatje Arjen op de drums !!
Omdat ik Seppe* NOOIT wil en zal vergeten !!!
De mooiste reclamespot
Een van de meest hilarische sketches van Gaston & Leo !!! Het is en blijft geweldig !!! Kijken maar:
Bij onze jongste spruit wordt Non-Hodgekin T-lymfocyten kanker vastgesteld. Wij geven jullie hier de kans om z'n verhaal een beetje te volgen:
16-09-2008
Dag 286 & dag 287 maandag 15 september & dinsdag 16 september.
Hoikes,
gisteren weer heel hard gewerkt hoor. Na m'n doucheke en m'n ontbijt komt de kinésiste langs voor m'n kinébeurt. Na de sessie mocht ik nog eens gaan rechtstaan in m'n staplank. Zalig om nog eens recht te staan.
Nadien was het tijd voor middageten en daarna kwam juf Greet. Ook met haar heb ik flink geoefend. Omdat m'n tellus vorige week is "opgesmoord" in't ziekenhuis moesten we iets anders doen, maar dat was ook leuk hoor. Als juf Greet weg was, heb ik samen met papa op zijn computer gespeeld. Tegen 16.30 uur was onze Wannes thuis en hebben we samen gegeten. Nadien nog wat TV gekeken tot het tijd was om te gaan slapen.
Vandaag heb ik geslapen tot wel 10 uur, zo moe was ik. Na m'n wasbeurt, maar zonder ontbijt (ik wou niet eten) zijn mama en ik naar't dorp gewandeld om boodschappen te doen. Tegen de middag waren we terug thuis. Ik was nog maar net binnen of ik moest braken. Waarom? Ik heb geen koorts, nergens pijn, voel me niet echt misselijk,... "We zullen wel zien hoe het verder gaat vandaag" zegt ons mama.
Als papa thuis komt genieten we samen van ons middagmaal. Ik eet flink mee en heb géén klachten meer. Na het middagmaal mag ik nog even mee weg met papa & mama. Als we terugkomen, speel ik weer met de papa op z'n computer. Tegen 16.30 uur is onze Wannes er weer en genieten we samen van ons avondmaal. Nadien kijk ik nog wat Tv en straks op tijd m'n bedje in, want morgenvroeg moet in naar het ziekenhuis op controle.
Groetjes,
Jonas
P.S.: voor diegenen die het nog niet wisten ons Sien zit voor een week aan de zee. Yep, die is al op zeeklassen naar de Hoge Duin in Oostduinkerke.
even tijd voor iets anders op den blog. De firma Bruynzeel heeft een actie georganiseerd. Alle kindjes die willen mogen een tekening maken .
Wereldrecordpoging: De langste tekening van de Wereld Wat is er nou leuker dan zelf mee te tekenen en te kleuren aan een wereldrecord? Het huidige wereldrecord willen wij samen met jou gaan verbreken. Alle tekeningen die worden ingezonden plaatsen we op deze site en de komende maanden kun je zelf zien hoeveel meter er al gekleurd en getekend is! Staat jouw tekening er al bij? Het thema van de tekeningen is: jouw Wereld van Inspiratie, dus je mag tekenen wat jij leuk vindt, wat jou bezighoudt, of waarover je droomt. Dus teken mee om het record te verbreken!
Hoe doe je mee? Download hier de tekening en print deze uit. Je kunt direct aan de slag met tekenen en kleuren.
Steun een goed doel: Villa Pardoes En met het inzenden van je tekening steun je ook nog eens Villa Pardoes. Villa Pardoes is een vakantieverblijf, speciaal voor kinderen met een levensbedreigende ziekte. Samen met hun familie kunnen zij hier genieten van een gratis vakantie in een van de acht thema-appartementen, zoals Sneeuwwitje, Ridder en Space. Waar alles is aangepast aan de beperkingen die de ziekte met zich meebrengt.
Bij 5 kilometer tekening, tekent bruynzeel-sakura voor de herinrichting van één van de vakantiehuisjes.
Al jullie tekeningen (liefst in een een A4 envelop zodat ze niet kreuken) mogen jullie bezorgen bij:
gisteren een lui lekker dagje genomen hoor. Iedereen was hier moe van gisteren. We hebben dus echt niet veel uitgezet zene. Wat film gekeken,spelletjes gespeeld ,... En onze Wannes, ja die sukkelaar moest natuurlijk leren, want die heeft wel redelijk wat toetskes van Latijn hoor. Ja, dat is zo hé als je naar't middelbaar gaat.
Ben ook weer zeer misselijk geweest de zondag, raar hé. En ik heb nochthans geen overdaad gedaan zene gisteren. Maar ja, dat zal wel beteren zekers en zo niet moeten ze me maar iets extra geven tegen de misselijkheid.
hier ben ik dan met het verslagje van gisteren. Zoals jullie al wel wisten was het gisteren de uitgestelde communiefeest van onze Wannes. En of ze goed was? Ze was geweldig, we hebben met z'n allen genoten, lekker gegeten, leuke spelletjes gedaan, hard buiten gespeeld,... Kortom voor herhaling vatbaar. Onze Wannes was al kei lang aan't zeuren voor pensen, hij had echt zin in pensen en daarom heeft hij dus voor een Breugeltafel gekozen. Lekkere boerekost en meer moest dat niet zijn, als we maar gelukkig zijn en plezier hebben.
vandaag is het zo ver. Eindelijk gaat het communiefeest van onze Wannes door. Tegelijkertijd vieren we ook een beetje m'n goede resultaten van de intensieve behandeling en toosten we op het verder (hopelijk) goede verloop van m'n behandeling. Spijtig is wel dat we daardoor niet op de familiedag in Wetteren kunnen zijn vandaag. Maar weet dat we aan jullie denken hé. Geniet er alllemaal van en aan iedereen de groeten hé!!!
hier ben ik weer hoor. De nacht van donderdag op vrijdag heb ik voor de eerste maal deze week thuis in m'n eigen bedje gelegen. En eerlijk gezegd, er gaat niets boven m'n eigen bedje hoor. Maar ja wat moet dat moet en daar valt niet over te zeuren. Vannacht wel even moeten wakker worden rond de vijven,want ik moest een medicijntje innemen om m'n spiegel oké te krijgen. Dus ikke flink geweest en alles mooi ingenomen, daarna vredig terug gaan slapen. Toen onze papa rond de zessen nog eens effe kwam piepen op m'n kamertje had ik alles uitgebraakt, kei tof . Ons mama uit haar bed gezet en alles netjes opgeruimd. Daarna terug slapen zene, want het is toch nog wel te vroeg om op te staan hoor.
Als het dan eindelijk tijd is om op te staan en te ontbijten doe ik dat ook weer zeer flink hoor. Onze Wannes had speciaal voor mij een boke geroosterd, dus dat kon ik toch niet laten liggen hé. Nadien voor de tweede maal vandaag gewassen en me verder nog geamuseerd met m'n broer die thuis was.
's Middags met z'n allen gegeten, tegen 15.30 uur ons zus van school gehaald en dan direct verder richting Gent voor een nieuwe bloedname. Tegen 18.30 uur hebben we daarvan de resultaten en deze zijn goed. M'n spiegel staat goed, hij is al gezakt tot 0.13. (hij moet beneden de 0.20 zijn om goed te zijn) Dus wij weer naar huis. Thuis gekomen nog een lekkere pizza besteld en nadien gaan slapen want ik was echt wel moe hoor.
even een verslagje van de voorbije 24 uur. Deze waren weer niet veel soeps hoor. Weer braken tot 's middags. Dan heb ik een poging gedaan om te eten en wonder boven wonder heb ik 1/4 van m'n middagmaal opgegeten. Niet veel maar toch iets hé en het is binnen gebleven tot 's avonds .
Tegen 17 uur kwamen ze bloed nemen om m'n methotrexatespiegel te bepalen. Tegen 19 uur hadden we de uitslag hiervan. Te hoog, wel maar 0,04 maar te hoog is te hoog. Dit wil zeggen met pillekes naar huis, thuis veel drinken en vrijdagnamiddag weer naar Gent voor een nieuwe controle ). Maar wat moet, dat moet dus zullen we straks maar weer in onze auto stappen en richting Gent cruisen. Verder heb ik gisteren héél flink m'n best gedaan bij de juf, Sabine nog effekes gepest, 's avonds frietjes gegeten,...
hier ben ik weer. De voorbije 24 uur waren niet zo denderend hoor. Ik ben enrom misselijk geweest, heb nog dikwijls moeten braken en veel op m'n bedje gelegen. Niet echt iets voor mij hoor, maar ja. Van eten en drinken is er weer niet veel in huis gekomen hoor. Als ze nog maar over eten spraken, werd ik al misselijk en moest ik braken. Hopelijk ben ik tegen morgen wat beter zene en tegen de zaterdag al helemaal, want dan hebben we feest hé. Mee duimen is dus de boodschap, gaan jullie dat doen?
een nieuwe dag is aangebroken,dus tijd om het verhaal van gisteren neer te pennen.
Na een goede nacht,begin ik goed aan m'n dag alhoewel dat goed maar van korte duur is hoor. Ik ben al snel letterlijk "kotsmisselijk" (om het zo lelijk te zeggen) en voel me dus superellendig. Eten zit er voor mij niet in hoor (sorry Ann & Wendy ), het gaat echt niet. Ik probeer wel een beetje te drinken, maar wat erin gaat komt er onmiddelijk terug uit. Tegen de middag geven ze me dan nog extra medicijnen tegen die misselijkheid. Nadien ga ik toch maar wat op m'n bedje liggen om te rusten. 's Namiddags voel ik me effe wat beter, maar tegen de avond is het weer van dat. Braken,braken en nog eens braken. Nog maar eens wat extra medicijnen tegen de misselijkheid en hopen op en goede nacht.
vanmorgend vroeg uit de veren gemoeten. Om 5.30 uur waren we al op weg richting UZ Gent. Yep, vandaag is't zover ik moet weer een weekje binnen om te gaan kuren. Aangekomen in Gent moet eerst even de dokter van wacht langskomen om te kijken hoe het met m'n zonaletsels is gesteld. Als ik nog te veel letsels zou hebben, mag ik niet op de afdeling binnen omdat het besmettingsrisico dan te groot is. Maar alles was oké, dus ik mag naar boven. Snel nog even m'n bedje in en nog wat rusten. Slapen zit er niet meer in, maar ja.
Om 9.30 uur komen ze m'n pompje uitschakelen (dit moet 8 uur uitstaan alvorens ik mag kuren), vanaf nu nog acht uren wachten om te starten met m'n eerste hoge dosis methotrexate kuur in m'n onderhoudsfase. Om 17 uur komen ze m'n novaban aanhangen en een goed half uurtje later hangt m'n kuur aan.
In de loop van de dag komen de artsen nog even langs op de kamer. De vraag van de operatie aan m'n heupen werd hen gesteld en deze mag doorgaan. Ze gaan nu de komende weken goed m'n bloedwaarden opvolgend. M'n wittekes, plaatjes, hemoglobine en neutrofielen worden zeer aandachtig opgevolgd en aan de hand van deze waarden gaan ze bepalen wanneer m'n operatie mag doorgaan. Eventueel spelen ze een beetje met de concentratie van m'n puri-nethol om zo het aantal wittekes,plaatjes & neutrofielen op een optimaal niveau te brengen. Spannend hé, maar toch wel hoopgevende vooruitzichten. Niet dat ik zo scheutig ben op operaties, maar botbreuken omdat ik de plaatjes er niet kan laten uithalen lijkt mij ook niet zo'n leuk idee. Ook komt Leen de psychologe een babbeltje doen met ons mama, Sabine is van de partij, alsook Elsie, Marijke, ... allemaal komen ze eens even binnen op de kamer om een babbeltje te doen en te zien hoe het met mij gaat. Wat eten betreft voor deze dag, het is weer op z'n Gents hoor, dus eigenlijk niets....
's Avonds kruip ik op tijd onder de wol omdat ik zeer moe ben.
Dag 276 t/m dag 278 vrijdag 5 september t/m zondag 7 september
Hallokidoki,
hier ben ik weer. De voorbije dagen zijn hier zeer rustig verlopen. We hebben niets speciaals uitgespookt. Ook probeerden we niet te veel te denken aan hetgeen de orthopedist tegen ons zei. Gewoon genieten en niet nadenken was de boodschap.
Vrijdag is juf Greet langs geweest. We werkten wat op m'n tellus, speelden een spelletje met eendjes en we deden een wat hoort bij wat spelletje (appel hoort bij fruit, sla bij groenten,...). Het was weer keiplezant en het ging ook supergoed. Juf Greet en ons mama stonden evan versteld dat ik nog zo veel wist. Ik heb door m'n ziekte immers een jaar niet kunnen oefenen. Dus chapeau voor m'n eigen
Verder hebben we eigenlijk niets uitgespookt zene. Alleen nog de nodige boodschappen gedaan en ik mocht mee. Overal was m'n blij mij terug te zien. Hoe vaak we de reactie kregen van: "Hey Jonas, wat tof dat jij er nog eens bij bent, want dat is wel lang geleden hé man!!", dat weet ik niet precies, maar héél vaak dus. Niet dat ik dat erg vind hoor,want ik geniet wel van al die aandacht. Ik op de moment als "BH" (bekende Herenthoutenaar ".
Ik zou zeggen amuseer jullie nog en tot de volgende.
Groetjes,
Jonas
P.S.: de volgende week vertoef ik in Gent. Ik ga een weekje kuren. We zullen jullie van daaruit op de hoogte houden hoor.
vandaag naar het UZ Antwerpen geweest omdat ik toch wel last blijf hebben van m'n knie. Daar hebben ze een foto genomen en ze zien niet echt iets afwijkend. Wel heb ik maar "dun bot" heeft de dokter gezegd. Voor die kniepijn, gewoon verder pijnstilling innemen. We moeten zelf maar zien welk dafalgan codeïne of tradonal of zo. Maar van die tradonal ben ik altijd zo in de wind dat ons mama & papa dat niet zien zitten. Ik ben daar echt niet goed van hoor,roze olifanten,groen schapen,... . Dokter Fabry heeft ook maar ineens m'n heupen gecontroleerd (ik ben daar op 6/9/2007) aan geopereerd. Plaatjes en boutjes ingezet om die op z'n plaats te houden. Vooral m'n linker heup zat niet goed in elkaar vroeger. Nu is dat oké. Maar dokter Fabry zei tegen ons mama dat ik tussen dit en maximum een half jaar die plaatjes moet maten verwijderen. Ik ben te snel aan't groeien en daardoor verschuiven die plaatjes naar beneden (die worden eigenlijk naar beneden getrokken). Als ik die plaatjes er niet laat uithalen, riskeer ik botbreuken!!! Allemaal goed en wel, we willen dat wel laten doen, maar onder chemo en cortisonen genezen wonden niet goed en is opereren niet ideaal. Nu gaan we volgende week in Gent met onze behandelende arts daar eens bespreken hoe we dat gaan oplossen? Het zoveelste probleem. Een mens zou van minder triestig worden. Het stopt hier precies niet.
Eerst m'n handicap,dan zware eerste levensjaren, de volgende jaren toch wel regelmatig een pruts voorgehad + enkele malen geopereerd voor prutsen, maar het komt er toch maar bij hé. Dan op 6/9/2004 m'n baclofenpompje moeten laten plaatsen = serieuse ingreep. 3 jaar later op 6/6/2007 moet ik geopereerd worden aan m'n twee heupen tegelijkertijd en doen ze een soort van spierverlenging. Ik moet in toaal 6 à 8 weken plat op m'n rug blijven liggen met m'n beide benen in het gips van m'n billen tot aan m'n tenen. Plus dat m'n benen door een spreider uit elkaar gehouden worden. Knuffelen, op schoot zitten,... dat zat er allemaal niet in hoor. Eten moest ik liggend doen,Tv kijken vanuit m'n bedje, allez ik lag constant in m'n bedje. Maar goed dat ze dat in de living hadden geplaatst zene. Eind 2007 heb ik dan gesukkeld met die "pneumonie", die dan uiteindelijk non-Hodgekin T-lymfocyten kanker bleek te zijn. De rest van dit verhaal kennen jullie vanop dit blog. En nu dit weer, zou je niet gek worden??????
We houden jullie op de hoogte van het verdere verloop hoor,dat is beloofd.
Groetjes en tot de volgende,
Jonas
P.S.: de rest van de dag is verlopen zoals een dag hoort te verlopen: goed dus!!!
Dag 273 & dag 274 dinsdag 2 september & woensdag 3 september
Hoikes,
even een update van de voorbije twee dagen. Ik ben het ondertussen al goed gewoon dat onze Wannes en ons Sien terug naar school zijn. Terug alle aandacht alleen voor mij, dat went snel hé. Heel veel speciaal spookte ik wel niet uit hoor. Enkel wat spelen,boeken lezen, film kijken, op m'n tellus werken,....
Jaja, nu ik terug met m'n tellus kan werken (tijdens de intensieve behandelingsfase lukte dat niet meer. M'n coördinatie was niet meer oké), voel ik me weer in m'n nopjes hoor. Wat is er nu leuker dan achter de rug van ons mama van alles te openen (wat niet mag en ik niet nodig heb) op m'n computer(dit is z'n afbeelding van zo'n Tellus). Ik heb eigenlijk enkel m'n computer nodig in combinatie met het programma Mind Express (dit is m'n communicatieprogramma).
Verder zijn deze dagen goed verlopen hoor. Woensdag weer naar't ziekenhuis geweest voor een bloedname. M'n wittekes zijn weer gezakt !! Ze staan nu op 2600. Nochthans ben ik 10 dagen gestopt geweest met puri-nethol en met ledertrexate. Je moet er maar aan uit blijven kunnen hoor . Woensdagavond zijn we dan met al de mannen van Et Alors (toffe gasten overigens) samengekomen voor een verslagje voor de krant en een groepsfoto. Yep, volgende week zal ik blinken in de streekkrant.
Thuisgekomen was het echt tijd om gaan te slapen. Ik was echt wel héél moe, dus Raf :
de eerste dag van het nieuwe schooljaar is gepasseerd.
Iedereen was 's morgens op tijd uit de veren en tijdig gewassen en aangekleed. Na het ontbijt was het dan tijd voor onze Wannes om voor de eerste keer naar't middelbaar te gaan. Ons Sien vertrok voor de eerste dag in haar laatste jaar lagere school.
Mijn dag begon ook vroeger als tijdens de vakantie,want om 9.15 uur was de kinésiste hier al. Nadien heb ik nog wat gespeeld met m'n spelcomputer en boeken gelezen. 's Middags is ons zus thuis komen eten en als zij terug naar school was, begon mijn eerste lesdag thuis. Jaja, juf Greet is voor de eerste maal teruggeweest. Ik was enorm blij en gemotiveerd. Ik heb goed meegewerkt. Flink geoefend op de verschillende kleuren en ik mocht terug op m'n Tellus (m'n stemcomputer) werken.
Toen 's avonds broer en zus terug thuiskwamen van school,was het hier een drukte van jewelste hoor. Iedereen had wel iets te vertellen,een hoop papierenwerk,nog wat materiaal halen,... Jullie kennen dat wel hé, zo'n eerste schooldag.
Tegen slaaptijd was iedereen dus doodmoe en zijn we moe maar voldaan gaan slapen.
het is weer voorbij, die mooie vakantie ..... Twee maanden ontspannen, geen verplichtingen, gaan slapen wanneer we wilden, doen waar we zin in hadden,... Dat maakt morgenvroeg plaats voor: Op tijd opstaan, netjes in't rijtje lopen (op school dan toch), op tijd in't bed, huiswerk maken,... Dat gaat weer effe aanpassen worden in't begin en tegen het einde van de week zijn we weeral vergeten dat er vakantie geweest is.
Vandaag hebben we het hier nog wel naar onze zin gehad hoor. Nog leuke dingen gedaan en bezoek gehad van nonkel Toine en tante Viviane. Als oom Toon (zo noemt onze papa hem) in huis is, is er gegarandeerd fun te beleven. Het is lachen, gibberen,lol,lol en nog eens lol als hij er is. Dus ik klaag niet hoor, ik heb echt een ganse namiddag gelachen en zo hebben ze het hier graag. Dat maakt naturlijk wel dat ik op tijd in m'n bedje moet 's avonds, want ik ben echt moe van dit namiddagje fun. Maar dat heb ik er graag voor over zene .
nog snel een verslagje van de laatste zaterdag van de vakantie. Deze is supertof geweest voor ons.
Terwijl onze Wannes en ons mama naar de onthaaldag geweest zijn van het college in Herentals, ben ik samen met m'n zus en papa de boeken van onze Wannes gaan halen en natuurlijk een terraske gaan doen. Na het onthaalmoment op school zijn we richting Turnhout gereden. Broer en zus zijn er gaan zwemmen in het stadspark.
Wij hebben daar ondertussen een terraske gedaan. Een lekkere croque gegeten, gelachen, boeken gelezen,...
Nadien zijn we met z'n allen naar Viersel gereden en hebben er lekker getafeld in het Renteniershuis.
Dat het een ongelooflijk gezellige, toffe, rustige en late avond geworden is verdient verder geen uitleg zekers?
de laatste vrijdag van de "grote vakantie" zit erop. Wat is die vakantie toch weer snel gevlogen hoor. Vanaf volgende week vertrekken m'n broer en zus weer alle dagen naar school en ik, ik blijf alleen achter bij ons mama. Ja, voor mij zit school er de eerst volgende periode nog niet in hoor. Al zeker tot aan de paasvakantie thuis en misschien nog gedurende de ganse onderhoudsperiode. Dat gaan papa & mama tegen dan bespreken met de artsen. Maar het is niet omdat ik niet naar school mag, dat ik niets te doen heb hoor. Vanaf volgende week vlieg ook ik er terug in.
Elke maandag kiné en les (thuisonderwijs). Dinsdag mag ik effe rusten. Woensdag steevast naar het ziekenhuis voor een bloedcontrole. Elke donderdag kiné. En de vrijdag komt de juf ook langs voor thuisonderwijs. Ondertussen moet ik ook nog af en toe wat rusten en op controle naar het UZA voor m'n heupen. Die moeten toch ook in orde blijven hé, we kunnen met het één probleem, het andere niet verliezen hé.
Verder is er hier gisteren niet echt veel spectaculairs gebeurt hoor. Enkel heb ik ons mama de nacht van donderdag op vrijdag wel 6x uit bed gezet . Voor de rest is de dag hier vlotjes verlopen.
Dag 267 & dag 268 woensdag 27 augustus & donderdag 28 augustus
Hallokidoki,
hier ben ik weer. De vorige dagen zijn verlopen zoals dertien in een dozijn. Dit wil dus zeggen dat er niets speciaals te vermelden is. We hebben niet zo veel uitgezet. Het is hier echt genieten van de laatste vakantiedagen, alles doen waar we zin in hebben. Geen stress, geen gezeur (alleen de kids onderling, die kunnen kibbelen ja), ...
Donderdag zijn we wel even naar het UZ Antwerpen om de rijglaarsjes te laten nakijken. Die moesten weeral wat vergroot worden en nu maar hopen dat die wonden aan de enkels wegblijven hé. We hebben daar ook nog snel even gekeken naar de nieuwe rolstoel die ik waarschijnlijk ga krijgen. Knap hoor !!!!
Zo ene zal het worden, ook in't "limoengroen". Opvallen zal ik. Jullie moeten wel die zitschaal wegdenken hé, want zoiets heb ik niet nodig hoor. Bij mij gaan ze dit aanpassen aan mijn behoeften.
Daarna zijn we nog even naar Antwerpen geweest en naar Lier. Lekker een terraske gaan doen. Gezellig hoor op het terras van den oude komeet. Thuis nog lekker gegeten en dan moe (zeer moe) m'n bedje in.
Waargebeurd. Gewoon effe bij stilstaan. Om kippenvel van te krijgen.
WAARGEBEURD VERHAAL
Zegt een zoon tegen zijn vader : Pap, wil je een marathon met me lopen? De vader, die ondanks dat hij een hartaandoening heeft zegt JA.
Ze lopen een marathon samen.
Zoon vraagt : Pap wil je nog een marathon met me lopen? Vader zegt weer ja.
Op een dag vraagt de zoon aan zijn vader "Pap wil je de Ironman met mij doen?". De "Ironman" is de zwaarste triatlon die er bestaat (4 km zwemmen, 180 KM fietsen en vervolgens 42 km hardlopen).
Vader zegt weer ja.
Het verhaal klinkt nog niet erg spannend totdat je dit filmpje ziet :
Dag 265 & dag 266 maandag 25 augustus & dinsdag 26 augustus
Hoikes,
hier ben ik nog eens met wat leesmateriaal. Allez, heel veel speciaal is er hier niet gebeurt hoor. Alles gaat hier z'n gewone gangetjes. Althans dat proberen we toch, we doen ons best om terug een beetje een normaal leven te leiden, maar dat is niet zo simpel.
De maandag heb ik na m'n wasbeurt en m'n ontbijt niet zo veel uitgezet. Met m'n broer en zus wat spelletjes gedaan en met de blokken gespeeld, maar dat was het dan ook hoor.
Na het middagmaal is Lisette op bezoek geweest. Wat was dat lang geleden dat ik haar gezien had, maar het heeft wel deugd gedaan haar weer te zien hoor.
Als ik m'n patatjes, groentjes en vlees naar binnen heb gewerkt gaan we nog even naar de braderij. Als we daar van terug zijn is het voor mij bedtijd, want morgen moet ik naar het ziekenhuis op controle.
Den dinsdag dus op tijd opgestaan omdat ik naar het ziekenhuis moet voor een bloedname. Deze is goed, maar m'n wittekes zijn toch gedaald hoor ondanks het feit dat ik al een week gestopt ben met m'n chemo ? We zullen wel zien hé. Als we van het ziekenhuis komen, stoppen we nog even op de markt voor een lekkere Brusselse wafel. Thuisgekomen belt de papa dat hij ook onderweg is naar huis en een uurtje later zitten we alweer met z'n allen in de wagen voor een leuk namiddagje uit. We rijden naar Maasmechelen Village. Het wordt weeral een leuke namiddag. 's Avonds komt onze Paul (zonder Kika) nog effe op bezoek om wat PC-problemen op te lossen. Nadien kruip ik in m'n bedje om weer eens goed te rusten.
2 x 6 ml Zantac 2 x 5 ml Bactrim 1 capsule Puri-nethol
Donderdag - Zaterdag - Zondag:
2 x 6 ml Zantac 1 capsule Puri-nethol
Vrijdag:
2 x 6 ml Zantac 1 capsule Puri-nethol 1 capsule Ledertrexate
Iedere woensdag bloedname in Lier. Elke vijfde week naar Gent op controle. Elke tiende week vier dagen naar Gent voor een grote Methotrexate kuur. Vanaf nu elke zondagavond voor aanvang van de kuur 1/2 Temsta (om de angst weg te nemen) en als dat lukt waarschijnlijk alle avonden tijdens die week kuren!
Deze liedjes hebben een speciale betekenis voor mijn papa & mama !!!
Mama is gek van:
grey, blue-nosed...tatty teddy
Sommige mensen weten wel waarom!!
Official Story. Written by Miranda. Actual book illustrated by Steve Mort-Hill
The oldest, smallest house you can imagine was about to be knocked down. All the things that once made the house nice and cosy had been thrown outside and piled up in the front garden, from the soft springy bed the owners slept in, to the old wooden floorboards they used to walk on...and even...surely by some mistake...a little brown teddy bear.
He was trapped amongst all the other unwanted things, and couldn't move. Then, one day...a very, very cold day, something fell from the sky... ...a little snowflake. It landed on the teddy bear's little nose and was then followed by many more. He began to get cold, very cold indeed.
More and more snow fell, heavier and heavier. The little bear was now so cold that his nose started turning blue... ...so cold that his brown fur started turning grey.
He was cold, unloved and all alone in the world, and felt very, very sad. Winter finally passed and the weather got warmer, and, one beautiful spring day, a little girl was playing near the old house, when she spotted the grey bear in the pile of unwanted things.
He was like no other bear she had ever seen, and she pulled him out from where he was trapped. She dusted him down and lifted him high in the sky to look at him. "A grey bear...with a blue nose?" She thought. "How strange!" The teddy bear wanted to cry. He thought she didn't like him and would throw him back with the other unwanted things. "But he's lovely!" she continued and she fell completely in love with him.
She ran home as fast as her little legs would carry her to see if her Grandma could patch him up, as a lot of his stuffing had fallen out, and he was very much in need of repair.
She looked on has her Grandma replaced his stuffing and patched up his holes. His stitches has started showing where his fur had worn away, but little girl thought he looked perfect.
It was all cosy and warm in the little girl's house and the bear now felt cosy and warm in his heart. However, his nose was still blue and his fur was still grey, and they would never return to brown. He was unique amongst teddy bears.
The little girl gave him a great big hug. She loved him more than anything else in the world...her little, grey, blue-nosed...tatty teddy.
Mannelijk 
Andy's nationale debuut is dus een schot in de roos. Het is de zesde keer sinds het ontstaan van Ultratop in 1995 dat een song binnenkomt op nummer 1. Wim Oosterlinck van Q-Music belde Rani De Coninck op om het goede nieuws te melden. Voor Rani is dit overweldigend nieuws: "ik ben sprakeloos".
Hoikes,
"We zullen wel zien hoe het verder gaat vandaag" zegt ons mama.
Hoipiepeloi,
. 
".
? We zullen wel zien hé.
