Heb jij of ken jij iemand met kanker, neem dan dit lintje mee en plaats hem op je blog.
Kanker is een versckrikkelijke ziekte, En het is ons doel om dit lint op elk punt te krijgen.
Over mijzelf
Ik ben Meurs Jonas
Ik ben een man en woon in Herenthout (België) en mijn beroep is Pestkopje eerste klas.
Ik ben geboren op 13/08/1999 en ben nu dus 25 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Film, boeken. Ik ben gek van de film Cars .
GOEDE DOELEN:
Betekenis Jonas
Babynaam:
Jonas
Geslacht:
Mannelijk
Oorsprong:
Hebreeuws
Betekenis Jonas:
Duif, geschenk van God
Afgeleide namen:
Jona, Jonah
Een vrijdagskind is aangenaam en gul
Jonas
Werd geboren op een vrijdag, 13 Augustus, 1999 onder het Chinese teken van de kat Katten zijn gevoelig en tactvol
Zijn sterrenbeeld is Leeuw Een leeuw is grootmoedig
Zijn geboorte bloem is de zonnebloem Zijn geboorte steen is de robijn Zijn kleur is oranje
Mijn Leven, de single van Andy Sierens aka Vijvenveertig Feat. Hooverphonic is nieuw binnengekomen op nummer 1 in de Ultratop.
Andy's nationale debuut is dus een schot in de roos. Het is de zesde keer sinds het ontstaan van Ultratop in 1995 dat een song binnenkomt op nummer 1. Wim Oosterlinck van Q-Music belde Rani De Coninck op om het goede nieuws te melden. Voor Rani is dit overweldigend nieuws: "ik ben sprakeloos".
Andy Sierens kreeg op zijn 21e verjaardag te horen dat hij non-hodgkinlymfoon had, een zeer agressieve kanker... Ondanks zijn ziekte bleef Andy vechten en zette hij zich in voor zijn grote passie: muziek maken. Het was de zus van Andy die Hart voor Mekaar inschakelde om Andy's grote droom waar te maken. Samen met Hooverphonic kreeg de rapper de kans in een professionele studio de single Mijn Leven op te nemen.
Het ontroerende verhaal krijgt nu dus een bijzonder vervolg in de Vlaamse hitlijst.
Op de website van VTM kan je zijn hit downloaden. De opbrengsten van deze single gaan integraal naar vzw OIGO (Opgeven Is Geen Optie) die zich inzet voor hoger patiëntencomfort op de afdeling Hematologie/B.M.T. van het UZ Gent.
Mijn maatje Arjen op de drums !!
Omdat ik Seppe* NOOIT wil en zal vergeten !!!
De mooiste reclamespot
Een van de meest hilarische sketches van Gaston & Leo !!! Het is en blijft geweldig !!! Kijken maar:
Bij onze jongste spruit wordt Non-Hodgekin T-lymfocyten kanker vastgesteld. Wij geven jullie hier de kans om z'n verhaal een beetje te volgen:
26-04-2008
Dag 141 t/m dag 143 woensdag 23 april t/m vrijdag 25 april
Hoipiepeloi,
hier ben ik weer voor meer nieuws.
De voorbije dagen heb ik flink gekuurd. Woensdag lukte het niet zo best en ben ik serieus misselijk geweest hoor. Dus eten zat er niet in. Alhoewel het in de namiddag pannenkoeken waren als vieruurtje en die gingen er wel in. Dat is een kwestie van weten aanpakken zekers.
Verder is de juf en de kiné geweest de woensdag en dat ging wel. Ik was wel wat stijver dan anders zei de kinesist, maar als ze straks de pomp terug komen activeren zal dat wel beteren. 's Avonds ben ik zeer flink gaan slapen, want ik was enorm moe vandaag.
Donderdag was het al wel wat beter dan de woensdag. Niet dat de misselijkheid helemaal over was, maar het was dragelijker. Na een kinébeurt,wasbeurt en wat pesterijen aan ons mama haar adres, was het al snel middag en tijd voor mama om te gaan eten. Als mama gaat eten komt de juf en knutselen we samen. In de namiddag is de papa er en is hij het doelwit van m'n pesterijen . Deze dag gaat vlot voorbij en de misselijkheid is tegen de avon vrijwel helemaal verdwenen. Alleen die ellendig vieze smaak in de mond hé.
De nacht van donderdag op vrijdag is zéér goed verlopen. Ik heb enorm goed geslapen. Toen ons mama de vrijdagmorgend binnen kwam, was ik dan ook zeer goed gezind en klaar om mee naar huis te gaan. Tegen 10 uur waren de bloeduitslagen bekent. Deze waren weer OK en ik mag naar huis. Dus zo gezegd, zo gedaan en wij naar Herenthout. Thuisgekomen heb ik eerst een boterham gegeten. Daarna wat TV gezien en tegen 15 uur mocht ik even bij de kapper passeren om "m'n contouren " wat te laten bijscheren. Het is een enorm verschil hoor (jaja ik ben m'n ijdelheid nog niet verloren). Na het avondeten zijn we nog gaan wandelen en toen we terug thuis kwamen, was het tijd om me klaar te maken en te gaan slapen. Dit zal ik wel nodig hebben, want ik ben weer moe.
Dag 138 & dag 140 maandag 21 april & dinsdag 22 april
Hallokes,
hier zijn we nog eens. Maandag flink opgestaan en genten van een laatste halve dag thuis van deze week. Vanmiddag moet ik terug naar Gent voor het vervolg van de kuur. In de voormiddag mocht ik nog mee naar de winkel met ons mama (ik moest dan wel in auto blijven zitten), daarna heb ik nog wat gelezen in m'n boeken, een filmpje gezien en samen met de mama het eten voor 's middags klaargemaakt.
's Namiddags heb ik nog even iets leuk gedaan met papa & mama. Tegen 14.30 zijn we broer en zus gaan halen op school en zijn we naar Gent vertrokken. De heenrit verliep vlotjes. Aangekomen in het ziekenhuis hebben ze direct een bloedname gedaan en m'n pompje afgezet zodanig dat ik klaar ben om morgenvroeg om 8 uur aan m'n kuur te beginnen. De rest van de avond houd ik me nog wat bezig met m'n broer en zus tot het tijd is om te gaan slapen. Ze maken me dan klaar om te gaan slapen en dan vloeien er tranen, ik ben heel verdrietig omdat ons mams enzo naar huis gaan. Maar ja, morgenvroeg is de mama er terug en kan ik maar best flink rusten nu. Het wenen was dus vlug over en ik heb genoten van m'n nacht.
Dinsdag morgend was ons mama er al vroeg. Om 8.15 uur was ze er al, maar ik had voor haar ook een verrassing hoor. De verpleegster had me al gewassen nen ik was al bezig aan m'n kuur. Ons mama is daar van verschoten, maar was wel blij. De rest van de voormiddag lezen we samen boeken en kijken een film. Eten is er voor mij toch al niet meer bij, dus daar verliezen we geen tijd mee.
In de namiddag komt de juf en gaat ons mama eten. Als de mama terug komt heeft ze de papa bij, dus dat is dubbel genieten. De namiddag verloopt vrij goed tot ik rond 18 uur begin te klagen van misselijkheid. Ik heb die avond ook een keer gebraakt, maar daar is het wel bij gebleven.
's Avonds ben ik flink gaan slapen en hoop ik weer te genieten van een goed nacht.
Dag 134 t/m dag 137 donderdag 17 april t/m zondag 20 april
Hoikes,
de voorbije dagen zijn allemaal zeer goed verlopen. Donderdag om een bloedname geweest en die resultaten waren zeer goed, dus ik mag maandag gaan kuren.
Vrijdag en zaterdag niets speciaals op het programma. De zondag was de papa thuis en zijn we gaan wandelen. We zijn de zondag ook een terraske gaan doen en daar hebben we met z'n allen van genoten. Lekker buiten in't zonnetje genieten van het zonnetje.
Dat was zeer kort het verloop van de voorbije dagen.
Dag 130 t/m dag 133 zondag 13 april t/m woensdag 16 april
Hallokes,
nog even het verslagje van de voorbije dagen.
Deze zijn allemaal vrij goed verlopen. Buiten wat misselijkheid en wat temperatuursverhoging heb ik nergens last van gehad.
Ik heb de voorbije dagen m'n kiné gehad en juf Ann is op bezoek geweest. We knutselden samen iets voor moederkesdag in elkaar. Nu was ons mama toch te snel terug van de winkel zekers en hebben we nog héél snel moeten zijn of ze had haar verrassing al gezien. Was dat effe spannend.
De maandag ben ik samen met papa en mama mee naar m'n schooltje geweest om een oud computerscherm weg te brengen. Ik heb daar juf Christel, Frie (met haar schoon benen), Gonda, .... gezien en heb er echt van genoten. Verder heb ik samen met mama leuke dingen gedaan en me enorm god geamuseerd thuis. Den dinsdag is ook ons Greet met Marlies op bezoek geweest en die hadden lekkere ijsjes bij voor mij, maar een boek dat waren ze vergeten (hahaha de kiekens )
Dag 128 & dag 129 vrijdag 11 april & zaterdag 12 april
Hallokes,
hier weer een verslagje van deze 2 dagen. Een vrijdag nog vree misselijk geweest in' ziekenhuis. Alhoewel ik in de voormiddag toch 4 beschuiten heb gegeten, heb ik de rest van de dag niets gegeten. Ons mama hooptdat het vlug keert, want dit is echt niet leuk hoor.
De vrijdag heb ik nog les en kiné gehad op de afdeling. Samen met mama heb ik ook op de computer gewerkt en gepuzzeld. Verder heb ik samen met mama nog wel genoten van een gezellig dagje onder ons tweetjes. Mijn mama is vandaag ook te weten gekomen dat ons liefste Lien* gestorven is aan haar ziekte. Ik zal je missen lieve Lien*. Altijd zal je in m'n hartje blijven en elke dag zal ik 's avonds dag doen naar een extra mooie fonkelende ster in de hemel. Het ga je goed daarboven meid. Want een plaatsje in de mooie hemel heb jij zeker wel verdiend.
Tegen 17 uur zijn ze een bloedname komen doen, deze is bepalend of ik wel of niet naar huis mag vandaag. Tegen 20.30 uur hebben we de uitslag maar pas (problemen in't labo) en ja hoor alles is in orde en ik mag naar Herenthout rijden. Zo gezegd zo gedaan en wij vertrekken naar huis. Thuis aangekomen heb ik nog wat froetjes gegeten, want ik had immers honger. Wat wil je, na een week niet eten in't ziekenhuis.
De nacht van vrijdag op zaterdag verloopt zonder problemen.
Zaterdag op tijd uit m'n bedje, want vandaag gaan Wannes en Sien met de brussen naar Bobbejaanland. Wij brengen ze zelf naar daar en gaan ze ook halen, dus moet ik op tijd opstaan. Maar dat is geen probleem hoor. Als we broer en zus hebben afgezet, doe ik samen met mama nog enkele boodschappen (niet naar de winkel hoor, maar andere dingen). Als we daar van terug zijn, dan wil ik wel gaan rusten op de zetel zene. Wat ben ik deze keer toch moe van die chemo.
Juist na het middageten heb ik ook nog wat op de zetel gelegen omdat ik te moe was. Ik heb dan wel film gekeken, maar dat was het dan wel voor vandaag. 's Avonds ben ik nog snel Wannes en Sien mee gaan halen en ben iets nadien in bedje gekropen omdat ik te moe was.
Dag 126 & dag 127 woensdag 9 april & donderdag 10 april
Hallokidoki,
hier zijn we weer. De voorbije twee dagen zijn er twee om snel te vergeten hoor. Misselijk, misselijk en nog eens misselijk. Ik heb moeten braken, voelde me superellendig . Eten en drinken was niet aan mij besteed. Echt ik kon niets verdragen. De juf en de kiné die kwamen wel langs, maar daar was dan ook alles mee gezegd. Echt enthousiast was ik niet hoor. Het interesseerde me niet, maar ik heb toch meegewerkt om toch even alle ellende te vergeten. Hoe ziek en misselijk kan een kind toch zijn van al die chemo? Ocharme aan al die kindjes die van elke chemo zo misselijk zijn. Nu zal ik er niet meer mee lachen hoor. Ik heb nu ook eens aan den lijve mogen ondervinden hoe ziek je van die rommel kan zijn.
Het positieve is wel dat m'n poepje nu niet open gegaan is. Het ziet wel wat roder, maar dat is alles. Al maar goed dat ik daar nu geen last van heb, want dan zou ik het effe niet meer zien zitten.
Zo dat was het korte verslagje van de voorbije 2 dagen. Een van de volgende dagen zijn we er weer met meer nieuws.
Dag 123 t/m dag 125 zondag 6april t/m dinsdag 8 april
Hallokes,
hier zijn we weer. Tijd om nog eens een verslag op den blog te zetten, anders geraak ik zo ver achter.
De zondag is uiterst vlot verlopen met z'n allen genoten van een heerlijk ontbijt. Jaja, onze papa was thuis gebleven en we hebben een ontbijtkorf laten komen om toch nog een beetje onze Wannes z'n communie te vieren. Gezellig dat da was. Zo lang geleden dat we nog eens met z'n vijven ontbeten hebben. Nadien allemaal uitgebreid genoten van een badje of douche en dan met zn allen boodschappen gedaan.
's Namiddags deed iedereen waar hij zin in had en 's avonds hebben we lekker gekookt en samen gegeten ter ere van onze Wannes. Tegen de avond waren we allemaal zo moe dat we op tijd in bed gekropen zijn.
Maandagmorgend moesten broer en zus op tijd uit bed, want die moesten weer naar school. 's Middags kwamen ze thuis patatjes eten en als ze 's avonds van school kwamen was het tijd om naar Gent te vertrekken. Yep, het is weer tijd om aan een nieuw stukje kuur te beginnen.
Maandagavond hebben ze buiten een bloedname niets meer gedaan, dus vragen we ons af waarom ik zo vroeg binnen moest komen, maar ja het is nu zo. Ik ben die nacht zeer flink ingegaan en heb zeer goed geslapen.
Dinsdagmorgend hebben ze dan weer m'n baclofenpomp komen uitschakelen en 8 uur later mag ik dan beginnen aan m'n kuur. In de loop van de dinsdag kwamen ze jongleren en gitaar spelen voor mij op de afdeling en ik mocht ook samen met Magali theelichthouders schilderen. Verder is er die dag niet zo veel gebeurt. Alleen ben ik misselijk van m'n chemo en moet ik 's avonds braken. Hopelijk duurt het braken niet de ganse nacht en kan ik wat slapen. Dat verslag zal ik morgen brengen.
Gisteren was het zo ver onze Wannes deed z'n Plechtige Communie!!! Omdat ik niet mee mocht naar de mis enzo is Sanne bij mij komen babysitten. Dat was echt geweldig tof. We hebben samen allerlei leuke dingen gedaan. TV gekeken, gepuzzeld, geknuffeld, gelachen, gegeten,.... Ik heb mij absoluut niet verveeld en enorm hard genoten. Dat mag voor mij nog eens herhaald worden.
Na de mis zijn de papa, onze Wannes, ons Sien en ons mama nog gezellig gaan tafelen en het was hun gegund. Ze hebben lekkere tapa's gaan eten. Onze Wannes had ook al cadeau's gekregen van de mensen van de familie die naar de mis gekomen waren. Greet & Marc, Paul & Rita, Vake & moeke ik moest jullie langs deze weg van onze Wannes ook alvast nog eens bedanken. Ook had de papa van enkele patiënten al cadeautjes bij en kreeg hij nen echt cheque aan van ons tante Marina op zijne naam. Hij is zo fier als wat. Aan al die mensen bedankt. Zij hebben van mijnen broer zijnen dag op deze manier een leuke dag gemaakt, bedankt dat jullie hem niet vergeten zijn in heel deze toestand.
Verder is er gisteren niet zo veel speciaals gebeurt hoor. Mijn stomme verkoudheid begint te beteren en verders voel ik me goed. Ik hoop dat zo te houden.
Dag 120 & dag 121 donderdag 3 april & vrijdag 4 april
Hoikes,
hier nog een even een verslagje van de voorbije 2 dagen. Deze zijn weer goed verlopen.
Donderdag zijn we op controle geweest in het ziekenhuis van Lier. Deze bloedcontrole was goed. M'n witte bloedcellen en m'n neutrofielen zijn oké. Dus ik mag de maandag terug naar Gent om te kuren. Goed hé!!!
Verder heb ik een donderdag nog leuke dingen gedaan en flink gegeten.
De vrijdag is er ook niet zo veel speciaals gebeurt hoor. Allerlei leuke dingen gedaan en me goed geamuseerd.
Zo dat was het dan. Ik weet het is niet veel, maar er is ook niet zo veel speciaals gebeurt.
Dag 115 t/m dag 119 zaterdag 29 maart t/m woensdag 2 april
Hallokes,
we hebben nog eens effe de tijd gevonden om een berichtje te plaatsen. Het is hier de laatste dagen zo druk geweest met die voorbereiding voor de communie van onze Wannes. Onze Jonas is van de zondag terug thuis en is van de maandag aan't snotteren, dus nog eens extra zorgen toe te dienen. Ge kent dat hé. Maar laat ons even van bij het begin beginnen.
De zaterdag is goed verlopen, naast de gewoonlijke misselijkheid bij de MTX-kuur zijn er geen verdere problemen. De dag in't ziekenhuis verloopt ook zeer goed en vlug omdat we er met z'n allen samen zijn. 's Avonds wordt de MTX-spiegel van Jonas gecontroleerd en deze zit in de lijn der verwachtingen. Als alles zo goed blijft gaan,dan mag Jonas morgen mee naar huis. Dus fingers crossed!!!
Zondagmorgend staat ons manneke weer zo misselijk als iets op en van eten komt er weer niet veel in huis die dag. Jonas geniet wel van de aandacht die hij krijgt van broer en zus die dag en doet flink zijn best die dag. Enkel dat eten hé. Rond 18 uur 's avonds is het weer tijd voor de bloedname. Deze is alles bepalend: mag hij mee naar huis of niet? Tegen 19.30 uur kennen we de uitslag en deze is goed. Dus snel de koffer inpakken en richting huis keren is de boodschap. Thuis gekomen is het eerste wat ons patat vraagt: mama nam? En ja hoor thuis heeft hij direct een potje pudding naar binnen gewerkt.
Maandagmorgend staat Jonas weer goed gezind op en hij eet 2 boterhammen op. Na z'n wasbeurt geniet hij van een leuke dag zonder verder al te veel problemen en een enorme eetlust. Toch zalig hé dat hij het eten van papa & mama verkiest boven de ziekenhuiskost. Jonas is wel snotterend opgestaan en dus moet hij voor de zekerheid naar de dokter. Hij moet starten met extra medicijnen en we moeten hem extra controleren. Die dag blijft hij wel verder koortsvrij en dat is goed.
De dinsdag verloopt ook zonder problemen. Alles gaat z'n gangetje en iedereen is goed gezind.
Woensdag is aangebroken en Jonas blaft als een hondje. Dus terug die dokter contacteren. Jonas moet aan den aërosol, dat er ook nog eens bij. Maar zolang hij geen koorts maakt, mag hij thuis blijven en zijn wij tevreden. De dag verloopt verder wel goed enkel dat hoesten is voor ons patat een beetje vervelend, maar ja. Z'n eetlust en temperatuur zijn nog steeds oké 's avonds, dus wij gaan met een gerust gevoel naar ons bedje toe.
2 x 6 ml Zantac 2 x 5 ml Bactrim 1 capsule Puri-nethol
Donderdag - Zaterdag - Zondag:
2 x 6 ml Zantac 1 capsule Puri-nethol
Vrijdag:
2 x 6 ml Zantac 1 capsule Puri-nethol 1 capsule Ledertrexate
Iedere woensdag bloedname in Lier. Elke vijfde week naar Gent op controle. Elke tiende week vier dagen naar Gent voor een grote Methotrexate kuur. Vanaf nu elke zondagavond voor aanvang van de kuur 1/2 Temsta (om de angst weg te nemen) en als dat lukt waarschijnlijk alle avonden tijdens die week kuren!
Deze liedjes hebben een speciale betekenis voor mijn papa & mama !!!
Mama is gek van:
grey, blue-nosed...tatty teddy
Sommige mensen weten wel waarom!!
Official Story. Written by Miranda. Actual book illustrated by Steve Mort-Hill
The oldest, smallest house you can imagine was about to be knocked down. All the things that once made the house nice and cosy had been thrown outside and piled up in the front garden, from the soft springy bed the owners slept in, to the old wooden floorboards they used to walk on...and even...surely by some mistake...a little brown teddy bear.
He was trapped amongst all the other unwanted things, and couldn't move. Then, one day...a very, very cold day, something fell from the sky... ...a little snowflake. It landed on the teddy bear's little nose and was then followed by many more. He began to get cold, very cold indeed.
More and more snow fell, heavier and heavier. The little bear was now so cold that his nose started turning blue... ...so cold that his brown fur started turning grey.
He was cold, unloved and all alone in the world, and felt very, very sad. Winter finally passed and the weather got warmer, and, one beautiful spring day, a little girl was playing near the old house, when she spotted the grey bear in the pile of unwanted things.
He was like no other bear she had ever seen, and she pulled him out from where he was trapped. She dusted him down and lifted him high in the sky to look at him. "A grey bear...with a blue nose?" She thought. "How strange!" The teddy bear wanted to cry. He thought she didn't like him and would throw him back with the other unwanted things. "But he's lovely!" she continued and she fell completely in love with him.
She ran home as fast as her little legs would carry her to see if her Grandma could patch him up, as a lot of his stuffing had fallen out, and he was very much in need of repair.
She looked on has her Grandma replaced his stuffing and patched up his holes. His stitches has started showing where his fur had worn away, but little girl thought he looked perfect.
It was all cosy and warm in the little girl's house and the bear now felt cosy and warm in his heart. However, his nose was still blue and his fur was still grey, and they would never return to brown. He was unique amongst teddy bears.
The little girl gave him a great big hug. She loved him more than anything else in the world...her little, grey, blue-nosed...tatty teddy.
Mannelijk 
Andy's nationale debuut is dus een schot in de roos. Het is de zesde keer sinds het ontstaan van Ultratop in 1995 dat een song binnenkomt op nummer 1. Wim Oosterlinck van Q-Music belde Rani De Coninck op om het goede nieuws te melden. Voor Rani is dit overweldigend nieuws: "ik ben sprakeloos".
. Deze dag gaat vlot voorbij en de misselijkheid is tegen de avon vrijwel helemaal verdwenen. Alleen die ellendig vieze smaak in de mond hé.
