Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Heerlijk zijn de velden,
zacht is de zee, zoet is het strand,
zalig lang de dag, aanhalig de vrouwen,
welig de kudden,
haast opgedroogd het moeras,
God schept vreugde in kalmte,
de duivel stookt graag onrust,
iedereen snakt naar eerbetoon,
maar de machtige -
zijn einde is onmacht.
een jonge grote afstand wandelaarster (Zotte mie)
22-09-2009
Gedane wandelingen in september
Hey,
Ja ik zit nog altijd achter met mijn verslagen. Dus ik ga het voor de volgende wandelingen kort en bondig houden. De maand september is begonnen met ne 50km van de Heuvellandstappers van Ieper Heuvelland. Daar volgt nog een uitgebreid verslag van. De volgende dag was het de kwaktocht van de Vossen Buggenhout. Ik heb daar eerst een wandeling van 18km gedaan. In brouwerij Bosteels een beetje blijven plakken en blijven drinken. Iets na 14u ben ik mijn boekje gaan laten afstempelen en dan samen met nog andere mensen nog eens de 14km gedaan. En dan terug bij Bosteels. Als ik al mijn karmelieten optel dan kom ik uit bij 4. Ik heb diene dag 4 karmelieten gedronken. En nee ik zen gene dronkaard. Ik kon om 19u nog recht (echt recht) naar huis rijden met mijn fiets en ik ben niet gevallen.
In de week daar op volgend ben ik donderdag, vrijdag en zondag gaan wandelen. Donderdag was het de nazomertocht van De Kadees Aalst. Daar heb ik op mijn gemakje de 17km gedaan samen met nog mensen van Egmont Zottegem. Ik had wel 1 klein probleempje. Voor ne keer heeft mijn broer mij afgezet op de wandeling. Het probleem was dan terug thuis geraken. Ik moest op mijn eigen houtje terug thuis komen. Om iets voor 17u hebben mensen van de wandelclub Denderklokjes Lebbeke me naar huis gevoerd. Waar voor dank ander moest ik met de bus naar huis als ik al aan het station van Aalst zou geraakt zijn.
Vrijdag 11 september was het wandelen van Hopbeltjes Opwijk. Zij organiseerde hun 20ste stichtingstocht. Dat was een tocht dat ik niet kon laten links liggen. Ik heb daar 2 wandelingen gedaan, namelijk de 18km en de 6km. De 18 had eigenlijk maar 2 controleposten en ik heb daar 4 van gemaakt. We zijn bij mijn moeder aan haar werk gepasseerd dus daar eens gestopt, bij mijn moeder ook en dan de 2 voorziene posten. De controlepost waar alle kms kwamen was eigenlijk in de kantine van de voetbal waar ik bij speel. s Avonds moest ik daar dan nog eens zijn omdat ik nog een match spelen. Helaas zijn we die match verloren met 0-3.
Zaterdag heb ik rust genomen want na de match deed mijn enkel terug zeer dus wijselijk besloten om een dagje rust te nemen. Na 1ne dag luieren was ik het al bui dus moest ik zondag wel buiten. Normaal gezien dacht ik naar Munkzwalm te gaan maar door mijne voet wou ik dan toch zo ver niet gaan om niet veel te doen. Dus ben ik met de fiets naar Humbeek gereden. Daar ging het goed met mijn boet en heb ik 24km gedaan. Ook deze keer liep ik niet alleen dat had je wel kunnen verwachten.
Afgelopen weekend ben ik zaterdag naar Baasrode geweest maar ik moest wel op tijd naar huis vertrekken. Daar voor dat ik aan mijn wandeling vertrok wat gebabbeld. Uiteindelijk zen ik dan toch vertrokken aan mijn wandeling. Ik dacht wel om de 20 te doen maar ik heb er 17km gedaan. Dan was het nog wat blijven plakken op de start tot 15u want dan moest ik naar huis. Ik moest nog naar een barbecue. Van diene barbecue lag ik pas tegen 1u45 in mijn bed. Wat laat was, ik dacht dat ik er iets vroeger in ging liggen. Nu ik moest zien dat ik in de voormiddag op een degelijk uur ne trein kon nemen naar Deinze. Ik had die mensen belooft om te komen dus belofte maakt schuld. Ja er was ook ne bus van de club zelf die naar Deinze ging maar die reden iets voor de middag al door naar Lombarszijde. Mijn bedoeling was om alleen in Deinze ne grote afstand te doen. De afstand is toch niet zo groot geworden want ik heb het bij 14km gehouden.
De parcours van alle wandelingen waren goed. De ene wandeling was wat meer asvalt dan de andere. Maar ik had telkens tof gezelschap dat het dan weer wat anders maakte. Het weer was ook op elke wandeling goed om te wandelen. Het waren dus 6 geslaagde wandelingen.
Zondagmorgen om half 6 ben ik thuis vertrokken naar het industrieterrein te Lebbeke. Daar is de thuisbasis van De reizende vriend. Met een groepje van 10 mensen zijn we naar Groot-Bijgaarde gereden. Onderwegen hebben we nog iemand opgepikt. In Groot-Bijgaarde zijn we dan overgestapt op de bus van Deinze. Die stonden ons al op te wachten. Vandaar zijn we dan door gereden naar Mühlbach. Rond 9u zijn we voor de eerste keer gestopt. Daar hebben we van chauffeur gewisseld en kon iedereen een ontbijt nemen. De middag stop was om 13u. Voor elke stop hadden we ongeveer 3 kwartiers de tijd. Ik heb tot nu toe geslapen, af en toe wat gebabbeld en iets gegeten. Onze namiddag stop was om 20 na 16. Daar kregen we een half uurtje de tijd voor iets te drinken of iets kleins te eten. Voor mij was het gewoon om mijn benen te strekken. Vanaf deze stop heb ik niet meer geslapen tot dat we aan het hotel Alpenrosen waren. Tijdens da laatste stuk heb ik wat rond gelopen in de bus en onder tussen wat met de mensen babbelen. Natuurlijk konden ze het dan ook niet laten om mij te plagen. Om 19u50 zijn wat dan eindelijk over de grens Duitsland Oostenrijk gereden. Een goed uur later zijn we dan in Mühlbach toegekomen. Het eten stond al gereed dus konden we direct aan tafel. Tijdens het dessert heeft iedereen schnaps van Meneer Mayer de hotelbaas gekregen. Van zodra je de sleutel van de kamer had, kon je uw valies gaan uitpakken. Rond 23u zijn ik en Sofie nog naar de bar getrokken. We waren niet de enige dat daar zaten van onze groep. Tegen 24u lag ik wel in mijn bedje.
Maandag 03/08/09
Ik ben deze morgen om half 4 wakker geworden. Ik heb nog geprobeerd om verder te slapen maar het mocht niet zijn. Het ontbijt is pas vanaf 8u dus moest nog een paar uurtjes wachten. Om 9u moesten we beneden aan het hotel verzamelen om aan de eerste wandeling van deze vakantie te beginnen. Het was een rustige wandeling om ons dorpje een beetje te verkennen. Na een kleine rond trek in het dorpje zelf zijn we wat geklommen om aan de hut Pauss te komen.s Middags waren we terug aan het hotel. De gene die wouden konden dan diene middag in het hotel eten tegen een goede prijs. Om half 14 zijn we met de bus hoger op gereden. Voor de gene die een zwaar en avontuurlijke wandeling wouden moesten mee uitstappen met Men. Mayer. De rest bleef op de bus zitten en deed met David een lichter tocht. Het was de eerste dag en natuurlijk bijna iedereen stapte uit om met Men. Mayer mee te wandelen. De wandeling begon goed via een verharde baan maar niet voor lang. Door het volgen van een veldbaantje zijn we aan een poort gekomen. Da baantje liep wel nog verder ma wij moesten door de poort de wei op. Op dit moment zijn we nog altijd aan het klimmen en dat zonder problemen maar niet voor lang. Het kleine paadje dat we volgende van af de poort ging over in een koeienwei. We zijn gewoon zonder pad of iets door de wei getrokken en eerlijk gezegd lag ze er goed bij om uw voeten om te slagen. Na een kleine afdaling zijn we dan toch terug op een padje terecht gekomen. Na een uurtje wandelen zijn we op een hoogte van 1450m hoogte gestrand aan de Stegmoos alm. De hut was te klein voor met heel de groep binnen te kunnen zitten. De andere mensen van onze groep die een lichter tocht maakten waren daar voor ons gearriveerd. Na dat iedereen iets gedronken heeft, zijn we terug vertrokken. David en Marc zijn terug afgedaald naar waar de bus stond. De rest is met Men. Mayer mee gegaan om de tocht verder te zetten tot de plek waar de bus ons kwam oppikken. In da laatste stuk had ik het lastig. Ik had op 2 nachten zeer weinig geslapen, ik heb de klop van de hamer gehad.Een maal in het hotel ben ik me een goeie douche genomen en was er al terug wat boven op. Andere zijn naar de sauna geweest of nog naar de bar. Om 19u werd avondeten op gediend.. Na het eten zijn we naar de bar getrokken. Daar hebben we ezellen gespeeld. Da is een spelletje met kaarten. Tegen 23u da ik mij naar de 3de verdieping begaf voor in mijn bedje te kunnen kruipen.
Dinsdag 04/08/09
Onze 2de wandeldag in Oostenrijk. Deze keer had ik wel een goeie nachtrust. Ik ben gisteren avond als een blok in slaap gevallen. Jammer genoeg moest ik om 7u terug opstaan. Tijdens het ontbijt werd meegedeeld dat het vertrek van de wandeling een uur uitgesteld wordt van wegen het slechte weer. Net zoals gisteren namiddag zijn we met de bus vertrokken. Deze keer zijn we tot 1500m hoogte gereden. De volledige wandeling was ongeveer op die hoogte. Onze eerste stop was aan de 4hutten. Daar hebben we ook onze middagpauze gehouden. Om half 14 hebben we onze tocht verder gezet naar een volgende hut. Tot de middag heb ik me droog kunnen houden door een paraplu. Ik wou toch wat fotos trekken vandaar. In de namiddag kwam de wind opzetten en heb ik mijn paraplu toegelaten. Dus op den duur was ik gewoon doorweekt. Het heeft niet hard geregend, het heeft een hele dag door gemiezerd. Aan gekomen in de laatste hut hebben we ook de gelegenheid gekregen om iets te drinken en desnoods iets te eten. Net zoals deze middag heb ik een soepje genomen. Deze keer was het wel om mij wat op te warmen. Vanaf de laatste hut moesten we nog geen half uurtje dalen tot aan de parking waar de bus stond. Aan die parking was ook een bron. Die werd op gevangen in een uitgeholde boomstam. Daarin hebben we onze schoenen wat af gekuist. Ik daar en tegen heb mijn schoenen gedoopt. Ik ben met mijn schoenen per ongeluk er volledig gaan in staan. Maar dat was niet alles. Aan die bron ben ik ook mijn wandelstok kwijt gespeeld die ik pas nieuw gekocht had. Na een kleine rit met de bus waren we terug aan het hotel, daar zijn de meeste mensen naar hun kamer getrokken. Sommigen daarentegen zijn naar de sauna gegaan. Ik ben voor de aller eerste keer naar de sauna geweest. Het is voor herhaling vatbaar. Tegen 19u stond het avond eten gereed. Maar voordat ik ging gaan eten, heb ik een mailtje naar huis gestuurd. Na het avondeten werd er ene filmpje getoond over Mühlbach en omstreken. Jammer genoeg heb ik er niet veel van gezien want ik viel in slaap..
Woensdag 05/08/09
Het is al onze 3de wandeldag. Net zoals de andere dagen nemen we de bus tot op een bepaalde plek om van daaruit onze wandeling te beginnen. Deze keer zijn we naar een ander dorpje gereden waar de Jägersee gelegen is. Dat is een dorpje lager gelegen dan Mühlbach. Vandaar begon onze wandeling met een serieuze klim naar de Tappensee. Deze is gelegen op een hoogte van 1760m. De beklimming was zigzaggend over een waterval. Voordat we aan deze beklimmen begonnen hebben we allemaal schnaps gekregen. Daarna is iedereen aan de beklimming begonnen. Ik ben als allerlaatste van de groep aan de beklimmen begonnen. Ik had zelfs een kleine achterstand omdat ik voor portier speelde. Maar geen nood, ik ben bij de eerste 4 mensen boven gekomen aan de Tappensee. Klimmen is voor mij geen probleem.
Een halfuurtje na ons zijn de laatste personen van de groep boven gekomen. Aan de Tappensee hebben we op ons gemak de middagstop gehouden.. Nog een halfuurtje later zijn er 5 mensen nog een stapje verder gegaan naar een hut gelegen op 1815m hoogte. De weg heen en terug duurde ongeveer een halfuurtje. We hebben de rest van de groep wel zien vertrekken voor de afdaling naar de Jagersee. Om volledig terug beneden aan de Jagersee te komen moesten we volledig de zelfde weg terug naar beneden. De beklimmen was voor mij niks, natuurlijk het kost energie en moeite maar het ging goed. De afdaling was totaal iets anders. Geloof het of niet maar ik ben als aller laatste beneden gekomen van de volledige groep. Wie geregeld mijne blog leest weet dat ik een licht ontsteking heb gehad in mijn linker knie. Wel die knie wou niet zo goed mee. Echt zeer deed het niet maar ik voelde toch iets. Vandaar ook dat ik de afdaling traag heb gedaan en ik ben zelfs 2 keer gestopt onderwegen om mijn knie even rust te geven. Iedereen verschoot er wel van, ze konden het zelfs met moeite geloven maar het is echt waar. Het moet niet altijd dezelfde zijn die laatst eindigt. De wandeling was wel prachtig. Mooie natuur met regelmatig zicht op de waterval en de vele vergezichten. Na de afdaling kwamen we aan een hut waar we tot 17u zijn blijven zitten. Ik heb daar een lekker ijsje gegeten. Terug in het hotel zijn die wouden gaan kegelen na het avondeten. Er waren wel maar 2 banen dus het was ieder om de beurt. Dan ben ik naar de bar getrokken voor iets te drinken en wat de babbelen.
Donderdag 06/08/09
Dag 5 van onze wandelvakantie was mooi begonnen. Vanaf dat je opstaat scheen de zon. s Morgens was het wel nog frisjes buiten. Na het ontbijt moest iedereen buit aan het hotel verzamelen. De wandeling werd vandaag geleid door Men. Mayer zelf. Die niet mee gingen konden zelf kiezen. Een paar hebben de lift genomen om boven aan op de berg een rustig klein wandelingetje te maken. In de namiddag zijn de mensen die voor de lichtere tocht kozen bij ons gekomen aan de hut van Men. Mayer. Voor dat onze wandeling begon zijn we een eindje geklommen met een busje. Dat busje heeft wel 3 keer moeten rijden om iedereen boven te krijgen. Vandaar uit vertrok onze wandeling. Na enige tijd zijn we een zeer stijl veldbaantje ingeslagen. Niet iedereen was er even blij mee. Een maal boven kwamen we op een goede baan. Wie het rapst boven was kon met Men. Mayer mee eens gaan zien naar houthakkers. Het was niet indrukkwekkend. We zijn op onze stappen terug gekeerd om ons terug bij de rest te voegen. Na weer een tijdje wandelen stopte we. Deze keer kregen we de keuze om via een veldbaantje omhoog te gaan of gewoon de baan te volgen en zo bij een hut terecht te komen. De grootste groep koos voor het veldbaantje. Het was minder stijl dan het vorige. Boven had je een mooi uitzicht op Johannesburg. Dat is de hoofdstad van Salzburgland. Nog even stijgen en dan begon de afdaling naar de hut waar de rest van onze groep wachtte. Daar hebben we dan geluncht. Bij de hut waren ezels, zelf een veulen van 1dag oud. Van deze hut stapte we door naar de hut van Men. Mayer. De wandeling zou 2 uur duren. Op een gegeven moment stopte Men. Mayer en zei dat er 2 verschillende wegen waren naar zijn hut. Je had een lange, rustig stijgende weg en een korte weg die zeer stijl was. Men. Mayer en een deel van de groep koos voor de korte, stijle weg. Voor een groot deel van de weg stegen we gewoon door ongerepte natuur. Om tot bij de hut van de hotelbaas te komen moesten we nog een beetje dalen. Bij de hut stonden banken, tafels, parasols gereed voor ons. Daar hebben we van Men. Mayer schnaps, appelgebakje en koffie gekregen. Voor een bergprijsje van 1euro kon je ook nog iets anders zoals frisdrank te drinken krijgen. Niemand heeft de drank betaald wegens het goede hart van de wandelclub van Deinze. De mensen die niet van s morgens mee waren zijn daar iets na ons ook toegekomen met David. Zij hebben een lichte wandeling gemaakt tot aan de hut. Na wat drinken, eten, muziek en veel leute zijn de meeste aan de afdaling naar het hotel begonnen. Maar ik was daar niet bij. Ik samen met nog 3 andere mensen zijn met de auto naar beneden gegaan. Ik wou het mijne knie niet aan doen om die afdaling te doen. Bij het hotel ben ik me wat gaan opfrissen en dan terug naar beneden gegaan om de rest te zien toekomen. Het avond eten was wat minder dan anders maar dat komt omdat we aan de hut van Men. Mayer al redelijk wat gekregen hebben. Het voorgerecht heb ik overgeslagen. Ik ben direct naar het hoofdgerecht gegaan. Deze keer kon dat omdat het een boerenbuffet was. Het zag er allemaal zeer smakelijk uit. Ik heb niet veel gegeten omdat ik totaal nog gene honger had maar ik heb toch iets genomen voor tegen de honger die komt. Het dessert dat we hebben gekregen vond ik niet lekker. Na het eten werden we getrakteerd op wat muziek door iemand die accordeon bespeeld. Ik ben niet lang meer beneden gebleven omdat ik dood moe was. Daarom lang ik ook om 22u in mijn bed. Ik ben nog iets vergeten. Vandaag was het voor één van onze groep een speciale dag, het was hare verjaardag. Zoiets wordt niet vergeten natuurlijk.
Vrijdag 07/08/09
Voor de eerste keer deze week heb ik tot 7u geslapen. Dan maar opstaan en mij klaar maken om te gaan ontbijten. Toen ik beneden kwam stond er nog niks gereed in de zaal. De gene die al beneden waren vonden het raar. Nu moest iedereen van David dichte schoenen aan trekken, alle beter gezegd gewoon uw wandelschoenen. Iedereen moest zonder ontbijt de bus op. Na een klein busritje zijn we uit gestapt en een eindje verder stond ons ontbijt klaar. Het was een prachtige morgen en met ontbijt in de bergen maakte het nog mooier. Er was spek met eieren, brood, pistolets, kaas en vlees. Het spek en de eieren werden voor onze neus gebakken door De heer en Mevrouw Mayer. Dat was alleen maar om te eten, nu om te drinken konden we kiezen uit koffie, thee en fruitsap. Melk was er ook maar het was volle melk. Na het ontbijt konden we nog genieten van wat accordeon bespeeld door Men. Mayer. Na het ontbijt in de bergen kregen we wat muziek door Men. Mayer gebracht op zijn accordeon. Na het ontbijt zijn we terug naar het hotel gegaan om ons gereed te maken voor de rest van de dag. Een deel van de groep had gekozen voor de dagwandeling met Men. Mayer. De rest zijn naar de Liechtensteinklamm geweest. Dat is een waterval waaruit een mooie rivier ontstaat. Als je het ene keer gezien hebt dan heb je het ook gezien. Om kwart na 14 werden we aan de bus terug verwacht om door te rijden naar Arthurhause te Mülhbach. Dat is op ongeveer een hoogte van 1500m gelegen. Daar zijn we ookaan de wandeling van onze 2de wandeldag begonnen. Van aan Arthurhause zijn we aan onze kleine wandeling begonnen. Het was een wandeling tot aan de eerste hut die we tegen kwamen. Daar hebben we genoten van het uitzicht en van een drankje. Via dezelfde weg terug naar de bus om dan terug naar het hotel te rijden. De andere groep van de daguitstap met Men. Mayer waren ook al aan het hotel. Bij de meeste waren hun valiezen al terug ingepakt nog voor het avondeten. Ook mijn valies was al voor een deel ingepakt. Nu ons laatste avondmaal viel wat tegen voor mij. Het was vis met spinazie en aardappelen. Maar ik eet absoluut niet graag vis. Ik heb wel geproefd maar ik vond het slecht. Ik heb mijn vis en spinazie weg gegeven. Tijdens het dessert werden de fotos getoond die Men. Mayer getrokken heeft. De fotos waren prachtig. Na het eten is iedereen naar het terras getrokken. We zaten wel een beetje opeen gepakt maar het was wel leuk. In het begin was het nog wat praten maar daarna zijn we zelfs beginnen te zingen. Ja ook ik heb meegezongen. Om iets na 22u ben ik maar gaan slapen want we moesten de volgende morgen er zeer vroeg uit.
Zaterdag08/08/09
Onze laatste dag van onze vakantie te Oostenrijk. De dag dat we terug keren naar ons nederig landje. Vanaf 6u30 konden we al ontbijten. Voor dat we gingen ontbijten moesten de valiezen ingeladen worden. Iets na 7u zijn we dan huiswaarts getrokken. Men. en Mevr. Mayer hebben ons goed ontvangen en gesoigneerd. Alles was goed verzorgd. De eerste stop was rond half 10. Na 20minuten zijn we al terug vertrokken dus was het een kleine stop voor iets te drinken. s Middags kregen we 3 kwartier de tijd. Ik had niet veel honger want ik had op de bus al iets gegeten maar ik heb me toch ne spaghetti besteld. Diene spaghetti was veel groter dan ik dacht maar zoals ik een braven ben, heb ik toch heel mijn bord leeg gegeten. Op weg richting onze volgende stop rond half 17 hebben we veel file gehad. Ook dan heb ik even kunnen slapen in het gangpad. Niemand kon passeren of ze moesten mij eerst wakker maken en dat hebben ze niet gedaan. Door de file zaten we achter op ons schema. In de voormiddag speelde de film Ben X en in de namiddag was het The wedding planner. Voor dat we in België warenzijn we nog van chauffeur gewisseld. Dan hebben de meeste ook benut voor hun avondeten. Ik had de vorige stop al een koffiekoek gekocht als avondeten maar had het laten liggen op de bus. In Groot-Bijgaarden zijn dan de mensen die naar Lebbeke moesten overgestapt naar een andere bus. Ik was thuis rond 23u en voor de mensen van Deinze was het iets later.
Het was een toffe, leuke vakantie. Het is nu al 2jaar achtereen dat ik met de mensen van Deinze meekon op reis en ik heb het me nog geen ene keer beklaagd dat ik het heb gedaan. De sfeer was fantastisch. Met andere woorden het is voor herhaling vatbaar.
Vrijdag 21/08/09 en zaterdag 22/08/09 4daagse Yzer
Na een hele dag gewerkt te hebben ben ik met de trein van uit Asse naar Ieper vertrokken. Ik ben 2u onderweg geweest om in Ieper aan te komen. Daar werd ik afgehaald door 2 toffe mensen Paul en Marc. Iets later waren we in het kamp van Ieper. Daar stond mijn bed al klaar, ik moest er zelfs niet naar zoeken tussen al de rest. De mensen die in dezelfde tent sliepen als ik waren nog van te voren gewaarschuwd dat ik kwam. Die avond hebben we nog wat doorgebracht in de bar. Natuurlijk ook wat gedronken en niet te vergeten werden er ook fotos getrokken. Tegen half 23 lag ik in mijn bed, ik was doodop. Helaas werd ik iets voor 2u wakker en heb ik een uur wakker gelegen. Eigenlijk heb ik bijna een uur buiten gezeten in mijn slaapzak wat te lezen in een boek dat ik mee had. Dan ben ik terug nog een dikke 2u gaan slapen. Om half 6 was ik terug wakker. Dan ben ik nog een tijdje terug buiten gaan zitten in mijn slaapzak want het was wel koud. Daarna me dan toch maar gaan aankleden om wat later dan te gaan ontbijten. Om half 9 zijn de eerste wandelaars vertrokken en de rest van de massa volgende. Na enige twijfel heb ik dan wijselijk besloten om de mini te doen. Natuurlijk was ik weer niet alleen op stap. Vorig jaar bij de 4daagse heb ik Stefanie leren kennen. Zij is bij de waterhoekstappers van Heestert. Dit jaar hebben we een dikke 10km samen gewandeld. Iets voor bij de plek waar je hommelbier kreeg ben ik met de mensen van de grote tocht meegegaan. Rond 13u ben ik dan binnen gekomen en dan was het wachten op Marc en Paul. Want ik niet wist was dat Marc iets na 13u al binnen was. Na een tijdje gewacht te hebben is Paul dan binnen gekomen en dan heb ik ook Marc pas gezien. Nog wat drinken, gedag zeggen tegen mensen die je kent en een babbeltje slaan. We moesten wel op tijd weg zijn voor de slotdefilé. Het is de eerste keer dat ik die zie. De mensen die de grote tocht gedaan hebben, hadden hun costum aan en ik had ze niet herkend tot dat ze voor mijn neus stonden. Na de defilé terug het kamp. Wat inpakken, douchen en alles in de auto laden. Dan was het al hoog tijd om terug naar huis te gaan. Ik werd thuis voor mijn deur afgezet. Nu deze 1ne dag dat ik daar was, was een plezante dag geweest. Het heeft me deugd gedaan en ik denk zelfs om eventueel volgend jaar nog eens mee te doen voor de volledige 4dagen. Maar dan slaap ik wel in een kamp of op een camping in een tentje.
Zondag 23/08/09 Opwijk 1eurowandeling
Het is zondag en ik kan nog niet uitslapen omdat het wandeling is van de club. Op een eigen organisatie ben ik zo goed als altijd aanwezig. Ofwel ben ik aan het helpen of aan het wandelen ofwel beide. Deze keer heb ik een beetje geholpen achter de toog. Lege bakken weg brengen en volle aan brengen. De frigos bij vullen en op tijd eens de wandelaars bedien.Nu dat was niet het enige wat ik heb gedaan natuurlijk. Op tijd en stond een babbeltje maken hoort er bij en dan ruimde ik ook wel eens de glazen af. Het was een warme dag en voor wat afkoeling had ik wel een leuk ideetje. Maar daarvoor moet je naar de fotos zien. Eigenlijk was het niet volledig mijn idee. Nu voor deze wandeling mochten we 1600 wandelaars verwelkomen. Wat ik ook tof vond is dat er tussen die 1600 wandelaars enkele van Deinze waren die mee zijn geweest op reis. Er waren ook nog vele andere mensen die ik kende natuurlijk maar dat verwonderd niemand zeker.
Zondag 30/08/09 Hamme
Het weekend van 30 augustus was een druk weekend. Zaterdag en zondag ben ik gaan helpen op een mosselfestijn. De zaterdag was ik pas om 00.30u thuis maar ik wou zondag mijn wandeling dus moest ik er om 5.30u er al terug uit. Zo kon ik dan tussen 6u en 6.30u vertrekken met mijn fiets naar Hamme. Een goed uur later ben ik dan aan de startzaal toegekomen. Iets later nadat ik iedereen een goeie dag gezegd heb ben ik aan mijn kleine wandeling vertrokken. Tot aan de splitsing waar de 8km er af ging heb ik met mensen van de wandelclub van Temse gewandeld. Verder tot aan de controlepost liep ik alleen en vandaar had ik companie van iemand die bij de wandelclub van Buggenhout is. Het was een toffe, rustige 8km. Aan de start rap nog iets drinken en dan maken dat ik weg was naar dat mosselfestijn. Om iets na 11u ben ik daar toegekomen. Rap omkleden en dan wachten tot dat het volk toekomt om te beginnen werken. Ik was die avond was ik thuis om 18.15u
Hey, Sorry dat jullie zolang hebben moeten wachten voordat ik nog iets geschreven heb. Wel het zit zo ik ben een weekje naar Oostenrijk geweest en de maandag dat er op volgende moest ik direct beginnen werken. Ik moest in de week dan eigenlijk 's avonds verslagen typen maar daar was ik gewoon te moe voor omdat te doen. Ik heb wel wat geschreven zodat ik niks zo vergeten wat er is gebeurt. In de loop van deze maand zal alles wel verschijnen qua verslagen van afgelopen wandelingen en reis. Da is iets wat ik plechtig beloof echt waar en als ge me ni gelooft moet ge het ma zien.
Nu het is al de maand september voor de meeste kinderen betekent dat het school weer begonnen is voor mij nog niet. Op 18 september heb ik ne introductiedag. Dan moet ik voor de eerste keer naar school. En eerlijk gezegd ik kijk er al naar uit. Voor de gene die het nog niet weten ik ga voor kinesitherapie studeren. In september heb ik nu al enkele wandelingen gedaan. Ik ben op 05/09 naar Dranouter geweest voor de 11bergentocht van de Heuvenlandstappers. De dag er na ben ik bij de Vossen van Buggenhout geweest voor de Kwaktocht en donderdag 10/09 ben ik bij de Kadees Aalst geweest voor de nazomertocht.
In augustus ben ik na Puurs en de dodentocht nog 1ne dag naar Ieper geweest en naar Hamme. Ieper was de laatste dag van de 4 daagse Yzer. Een verslag volgt nog zowel van Ieper als van Hamme en de tochten van in september.
Nu voor de gene die al wat gewacht hebben en gedacht hebben dat ik al een planning zou op gesteld hebben. Ik heb dat al gedaan maar het is alleen nog maar in mijn hoofd en vanaf nu is het voor iedereen te lezen.
Vrijdag Vendredi 11/09/09 Opwijk (Vlaams-Brabant) 09.00-16.00u 20ste Stichtingstocht 6-12-18 km Oprganisator: W.S.V. De Hopbelletjes Opwijk (252) Start: Bakhuis G.C. Hof ten Hemelrijk, Kloosterstraat, Opwijk.
Voor de zaterdag of zondag weeet ik nog niet waar ik ga wandelen dat maak ik op het moment zelf wel uit.
Woensdag - Mercredi 16/09/09 Zottegem (Oost-Vlaanderen) 09.00-17.00u 8Ste Herdenkingstocht Marc Verstraeten 7-10-14-18-21 km Organisator: W.S.V. Egmont Zottegem (163) Start: Zaal Hemelrijk, Hemelrijkstraat, Zottegem. (Misschien, ik weet nog niet zeker dat ik naar Zottegem ga.)
Zondag - Dimanche 20/09/09 Deinze (Oost-Vlaanderen) 07.00-15.00u 28ste Canteclaermarsen - De Gordel der Leiestreek - Wisselbekertocht 6-12-18-24-32 km Organisator: A.T.B. De Natuurvrienden Deinze (140) Start: V.T.I, Leon Declercqstraat, Deinze.
Zaterdag - Samedi 26/09/09 Melle (Oost-Vlaanderen) 07.00-15.00u 10de Deliriumtocht - 8ste 50 km door het land van Rhode 6-14-21-50 km Organisator: W.S.V. Land van Rhode (196) Start: College Paters Jozefieten, Brusselsesteenweg 459, Melle
Zondag - Dimanche 27/09/09 Berlare (Oost-Vlaanderen) 07.30-15.00u Pa en Gijs tochten 6-9-12-18-24-30 km Organisator: Boerenkrijgstappers Overmere (450) Start: Festivalhal aan de oever van het Donkmeer.
De rest van de maand volgt nog. Ik ben moe en ga afsluiten. Groetjes Zotte mie Katrien
Zondag 9 augustus, de dag na dat ik terug thuis gekomen ben van een weekje Oostenrijk, ben ik naar Puurs gereden. Natuurlijk wel eerst wat uitslapen voordat ik vertrok. Ik was rond de middag in Puurs. Daar heb ik dan een wandeling van 16km gedaan. Ik had geluk dat mijn voeten dat toelieten anders was het maar10km geweest. Ik ben wel in Puurs blijven plakken tot half 19 of zo iets. Da komt er van als je iedereen kent. Nu ik ben Willy tegen gekomen. Diene had ik ruim een jaar ni meer gezien dus wa bij geklets he. En onder tussen nog nieuwe mensen leren kennen. Meer heb ik er ni over te zeggen. Foto's heb ik niet getrokken omdat mijn geheugenkaart van mijn fototoestel.
Vrijdag 14 augustus was het voor de 40ste keer de start van de dodentocht. Wat 40 jaar geleden met een paar mesnen is begonnen, is nu uitgegroeid tot een groot event. Over vele wandelaars in België en Europa is het bekend. Voor deze 40ste editie zijn er 10792 deelnemers vertrokken om 21u met de bedoeling 100km te wandelen. Natuurlijk niet alle deelnemers hebben de eindstreep gehaald. Er zijn zo'n 6500 deelnemers dus ongeveer een 60% dat binnen is gekomen.
Voor mij was het de 2de keer dat ik daar aan de start stond. Vorig jaar stond ik daar iest vroeger dan nu. Dat komt omdat ik eerst een hele dag moest gaan werken. Ik mocht we een uurtje vroeger stoppen of we waren nog later in Bornem. Nicole de vriedin van mijn vader heeft ons (mijn vader en mij) in Bornem afgezet. Aan de tent ging mijn vader zich inschrijven. Ik was al op voorhand ingeschreven en ik had mijn schip al. Het wachten duurde te lang naar mijn goesting en ik ben vertrokken naar het café achter de tent. Daar zoals vorig jaar zaten mensen die ik ken en het waren veel de zelfde van vorig jaar. Dan maar naar de start plaats begeven. Daar dan nog tegen mensen gepraat die ik kende en nog nieuwe mensen leren kennen. Nu de start is redelijk gegaan. Ik ben alleen vertrokken maar er sloot zich al rap iemand bij mij aan. Nog wat later sloten wij bij een groep van 4 personen aan. Samen stapten we verder tot in kalfort daar moest er iemand afhaken. De rest zijn samen gebleven tot aan het einde.
Nu om een beetje over mijn ervaring vertellen van deze dodentocht. Rond een uur of 2 's nachts kreeg ik mijne eerst klop. Deze duurde echt tot da de dag weer aan brak. Ik kreeg op den duur hoofdpijn en dan nog van mijne rugzak nekpijn. Ik moest ook zo vechten tegen de slaap dat ik bijna met mijn ogen dicht aan het wandelen was. Nu mijn gedachten gingen meer en meer uit naar opgeven. Nu in de duvel stond ik bij wijze van spreken al met ene voet bij de opgevers. Maar ik heb in de duvel ne dafalgan genomen met water en wat gegeten en het ging al iets beter. Dus opgeven was dan weer wat uitgesteld. Op weg naar de duvel had ik ook belooft om het tocht zowiso te proberen om in Steenhuffel te geraken. Da was dan toch gelukt. Vanaf daar was het stapje voor stapje, stuk voor stuk en voetje voor voetje. Na Steenhuffel zijn we dan naar Merchtem getrokken. Daar stond mijn moeder me al op te wachten met mijn stiefvader. Voor ne keer konden ze niet uitslapen. Na een goeie banaan en wat frisdrank wandelde we verder naar Buggenhout. Voor de verandering is de dodentocht een klein stukje door buggenhoutbos getrokken. Iets daarna op het kruispunt met Kalkestraat en Bovendonkstraat stond mijn moeder me al op te wachten om een klein stukje mee te wandelen. In de Bovendonkstraat werden we dan nog aangemoedig door nog leden van de Hopbelletjes en de Vossen. Nu in Buggenhout zijn we door een kantine getrokken direct na de controlepost de Pit. Daar in dat kantinetje was familie van mij aan het helpen. Mijn neefje stond me al op te wachten. Het deed me deugd om hem te zien. Daar iets gedronken en gegeten en dan door stappen om aan de mobilhome te komen waar de rest van mijn companie op mij zat te wachten. Van daar uit was het naar Opdorp, Lippelo, Puurs, Sint-Amands, Branst en dan Bornem. Nu op weg naar Puurs liep ik weer een beetje achter. Daar had ik terug een kleine tegenslag gehad. Ik denk af en toe graag eens voorop maar deze keer was het niet leuk. Vorig jaar is er in Sint-Amands iets gebeurt en ik kan het helaas niet uit mijn geheugen wissen. En op weg naar Puurs begon ik daar dan terug aan te denken omdat ik al wist dat een zeker persoon binnen was. Ik dacht dat het dit jaar weer ging gebeuren maar ik had geluk. Diene persoon stond er niet. Terwijl ik daar aan dacht heb ik iemand op gebeld en die heeft er mij weer een beetje door gehaald. Voor de rest ging het redelijk tot op de dijk. Daar had ik ook een moment van zwakte en dan nog eens op het einde in de laatste 3km. In die laatste 2km heb ik me nog eens neer gezet. Het was eigenlijk niet de bedoeling maar iemand van onze groep zat er nog iets meer door dan ik en diene moest echt effe op zijn positieven komen. En ik heb dan van dat moment mee geprofiteerd om ook nog effe tot rust te komen. Dat laatste stuk ging dan weer en zeker als je bij de supporters komt. Iedereen die ge kent die u wilt feliciteren en zo. Maar ge kunt nooit weten hoe blij ik was toen ik over die eindmeet ging en dat ik dat diplomake in mijn handen had samen met al de rest. Ik wil die 2 gasten van de Hopbelletjes bedanken en die andere ook natuurlijk die er bij waren. Ook de mensen die mij geregeld gebeld hebben tijdens de tocht of een smsje gestuurd hebben. En ik mag de mensen ni vergeten die me via het internet hebben gevolgd. Er hebben meer mensen me gevolgd via het internet dan ik me denk ik kan voorstellen.
Sorry voor de mensen die mee geweest zijn naar Oostenrijk. Het verslag van dan zal nog eventjes op zich laten wachten. De foto's staan al op het internet maar op een ander account van piccasa. Ik moest een nieuw aanmaken omdat mijn eerste dat ik doorgegeven heb helaas al te vol stond voor al de foto's van Oostenrijk er op te krijgen. Deze week stuur ik naar mensen door waarvan ik het email adres heb (die mee waren naar oostenrijk) en ik vermeld het hier op mijne blog ook. Ik ga nu afsluiten want ik zen doodop.
Voor de gene die zich afvragen waar da ik zit omda ge misschien ni ziet. Ik zen in Oostenrijk op wandelvakantie. Het is ne hele bus vol. Er zijn 4 van den horizon, enkele individuele en een 30 memsen van de wandelclub van Deinze. Tot nu toe is het al goe geweest. Het is een plezante bende waarmee ik op reis zen. Uitgebreide verslagen en foto's zijn voor na de zaterdag. Ik kom zaterdagvond thuis. Zondag ga ik met de velo naar puurs. Vraag me ni wa uur want da weet ik ni. Da hangt er van af van hoe moe ik de zaterdag ga zijn.
alle misschien tot zondag Groetjes Zotte mie Katrien
Hey, Er is alweer een maand voor bij.Het is zomer en voor alle studenten is de heflt van de vakantie nu voor bij. Voor mij betekent da YES eindelijk een week je van iedereen weg. Ik vertrek naar Oostenrijk voor een weekje. Niet om uit te rusten maar om elke dag te wandelen en me goe te amuseren. Vandaag nog rap de laatste zakens regelen zoals mijn valies maken, naar Bornem, enzo. Met andere woorden ik heb nog duizend en een zaken te doen voor da ik vertrek. Want na mijn weekje Oostenrijk zijn de lietjes voor mij uit en 'moet' ik een maand gaan werken. Elke dag met de fiets naar Asse en terug. In de maand augustus beginnen de trainingen voor de voetbal terug. We hebben ons schema al gekregen maar van de 9 training kan ik er maar 3 meedoen. De boslopen kan ik helaas niet meedoen omdat ik tot 18u moet werken en de bosloop in Buggenhoutbos al om 18.30u beginnen en dat haal ik niet met de fiets. Die 3 trainingen die ik kan meedoen zijn trainingen op het veld. Nu genoeg gezeverd over voetbal en zo. Tijd om mijn planning voor deze komende maand bekent te maken.
ZONDAG-DIMANCHE 09/08/2009
PUURS (ANTWERPEN) 07.30-15.00u
Ibis Wandeldriedaagse - Duveltocht 4-10-16-21-30-42 km
Organisator: W.S.V. IBIS PUURS V.Z.W. (093)
Start: Cultureel Centrum Kollebloem, Kloosterhof (inrit Hooiveld), Puurs.
(wisselbekertocht)
OF
ZONDAG-DIMANCHE 09/08/2009
OUDENAARDE (OOST-VLAANDEREN) 06.30-15.00u
20ste Ronde van Vlaanderen voor wandelaars 5-7-12-20-30-42 km
Organisator: HANSKE DE KRIJGER OUDENAARDE (233)
Start: Evenementenhall De Qubus, Lindestraat 45, Oudenaarde.
(wisselbekertocht)
VRIJDAG-VENDREDI 14/08/2009
BORNEM (ANTWERPEN) 21.00u
100 km Dodentocht 100 km
Organisator: V.Z.W. DODENTOCHT - KADEE (310)
Start: Tent, Kardinaal Cardijnplein, centrum Bornem.
ZONDAG-DIMANCHE 16/08/2009
SINAAI-WAAS (OOST-VLAANDEREN) 07.30-15.00u
20ste Reynaerts-Bokkentocht 6-11-18-23-30 km
Organisator: W.S.V DE REYNAERTSTAPPERS BELSELE-SINAAI (150)
Ik was al bijna vergeten dat ik het verslag van mijn laatste wandeling nog ni getypt heb. Dus zal er nu maar ne keer aan beginnen he. Zondag 26 juli stond op mijn planning dat ik naar Everbeek ging gaan. Tot 2 weken daarvoor kreeg ik een folderke in mijn handen geschoven op de wandeling in Denderleeuw. Het was een folderke van de kadees van Aalst. Zijle organiseerde een wandeling te Aaigem en voor de verandering was er ook een 50km. Oei welke wandeling moet ik nu doen 50km te Aaigem of een 42km te Everbeek. Naar Everbeek zou ik de trein en ne bus moeten nemen om ginder te geraken, naar Aaigem is da alleen mijne fiets. Na lang te twijfelen heb ik besloten om naar Aaigem te gaan. Dat is voor mij het gemakkelijkst te bereiken t.o.v. Everbeek.
Zondag morgend heel vroeg ben ik vertrokken met de fiets naar Aaigem. Na een uur en half fietsen of 26km ben ik in Aaigem toegekomen. Mij inschrijven en tegen de mensen die ik ken ne goeiendag zeggen en vertrekken aan mijn wandeling. Nu in de start zaal ben ik iemand van de wandelclub vanVollezele tegengekomen. We zijn samen vertrokken en samen toegekomen van 50km. Qua parcour viel het mee. Er was afwisseling van natuurwegen en geasvalteerde wegen. In de eerste 25km hebben we de meeste natuurwegen onder ons voeten gekregen, de 2de 25km waren meestal geasvalteerde wegen. Het parcour was redelijk goed maar de controleposten. De controleposten op zich waren goed verzorgd maar er mochten toch enkele posten meer zijn dan er nu waren. Nu waren er 5 controleposten wat weinig is voor 50km. Het kleinste stuk was 6,6 en dat was ook het laatste stuk. We hebben volgende stukken gedaan in volgorde: 8,9 - 7,6 - 10,8 - 7,9 - 7,7 en als laatste 6,6km. De eerste 4 stukken gingen redelijk goed maar de laatste 2 gingen minder goed omdat het warm was en veel op geasvalteerde wegen. Met de 50km zijn we door Ressegem, Herzele, Woubrechtegem, Sint-Antelinks, Aspelare, Nederhasselt en Heldergem getrokken. De controleposten bevonden zich in Woubrechtegem, Sint-Antelinks, Aspelare en Haaltert. In Aspelare hebben we 2keer controle gehad. Nu ga afsluiten.7 Mijn volgende wandeling weet ik ni. Het kan zijn deze maand nog maar het kan ook zijn volgende maand.
Dinsdag was het Nationale feestdag van België. Diene zelfde dag was het ook wandelen in Ruisbroek. Ik heb er een fiets en wandeltochtje van gemaakt. Het is 20km fietsen heen en dan nog eens terug. Om te wandelen kon je kiezen tussen 5, 10, 15, 20 en 25km. Nu mijn moeder zou graag gehad hebben da ik op een redelijk uur thuis kwam zodat ik nog wa kon helpen thuis. Daarom was ik al om 7u30 in Ruisbroek en heb ik maar de 20km gedaan. Het was een mooie wandeling. Het eerste stuk was minder, het was zo goed als asvalt. De rest was mooi en zeer afwisselend. Het weer was goe meer moest da ni zijn voor ne wandelaar, alleen hoe later op de dag hoe warmer het werd. Dan was het wel lastig om te wandelen ma. Nu rond 13u wou ik naar huis rijden (het kan iets vroeger geweest zijn ook) ma juist aan de start was er een cafetje da open was. Daar op het terras zaten wandelaars, enkele daar van waren van de wandelclub van Baasrode. Ik heb dan nog een tijdje bij hen gezeten. Ik was tegen 15u thuis. Da valt nog mee he. Dan heb ik nog wa in de nof gewerkt tot da het eten gereed was en daar na is da beginnen regen en dan was het aan gieten.
De woensdag ben ik naar Humbeek geweest. Ook hier was ik met de fiets. Net zoals dinsdag was het een dikke 20km fietsen heen en terug. Da is voor mij tegenwoordig niks meer. Maar voordat ik kon gaan wandelen moest ik eerst nog een beetje werken zodat ik wa geld had om de wandeling te kunnen betalen. Je kon kiezen tussen 6, 12 en 18km. Het parcour zelf bestond uit 3 verschillende lussen. Nu ik dacht de 12 op mijn gemakje te doen maar ik zen ni aan 12km geraakt. Ik was bijna binnen van de eerste lus wanneer ik een berichtje kreeg van een nicht van mij. Zij wou graag gaan zwemmen en vroeg of ik mee ging. Dus voor de verandering zen ik meegeweest. Maar moest me wel een beetje haasten. Ik heb rap iets gegeten en dan vertrokken met mijn fiets naar huis. Ik moest nog een uur rijden en mijn nicht wou al om half 14 vertrekken. Maar da lukte mij net niet. Een 10minuten later was ik bij haar en iets later zijn we vertrokken naar het zwembad in Lebbeke. Da zwemmen heeft me deugd gedaan. Nu mijn volgende wandeling is zondag te Aaigem. Maar verder zeg ik niks daarover. Je zult het wel lezen in het volgende verslag.
Hey, Na een saai, lui weekje op een camping inNieuwpoort eindelijk thuis. Zaterdagmorgend moesten we vroeg opstaan om de caravan op te ruimen, op te kuisen en de auto in te laden. Rond een uur of 11 waren we thuis en een goei 50min later zen ik terug vertrokken. Maar voor ik vertrok moest ik de auto uitladen, mijn mails checken en opzoeken waar de wandeling in Wolvertem was. Zodra ik de weg kende ben ik vertrokken met de fiets. Na een dik half uurtje fietsen heb ik de start bereikt. Tegen iedereen ne goeiendag zeggen, mij inschrijven en vertrekken aan mijn wandeling. Ik heb eerst de lus van de 15 en de 20km gedaan dat een 8km was. Dan was het controle in de startzaal zelf. Daar waren Chris en Anny zij moesten wel nog starten aan hun wandeling. Zijle hadden besloten om de 10 te doen da 11km was. Ik heb samen met hen die 10 gedaan. Als ge dan alles optelt bekom je de km's die ik gedaan heb en da is 19km (8+11). Het parcour was redelijk veel op geasvalteerde banen maar zeer landelijk en hier en daar een veld weggetje. Het weer was goed. het zonnetje scheen en meer moet da ni zijn.
Zondag ben ik met de fiest naar Bornem geweest. Voor ne keer had ik een wandelmaatje voor heel de tocht. Van uit Deinze kwam ne bus met 64 man op, Sofie zat er ook op. Ik heb haar en nog andere mensen van Deinze leren kennen vorig jaar in Zwitserland. Een weekje Zwitserland op wandelvakantie en we hebben ons goed geamusseerd. Dit jaar ga ik terug mee met Deinze maar nu is het naar Oostentijk. Nu diene bus uit Deinze is iets voor 9u toegekomen in Bornem. Ik was daar al van kwart voor 9. Samen met Sofie hebben we de 30km gedaan. Het parcour was goed. Er was veel afwisseling. Onderwegen hebben we 2 mensen van de HopbelletjesOpwijk in gehaald en we zijn bij elkaar gebleven voor de rest van de tocht. We waren nog niet zo lang met onze gevieren als er iets gebeurde. Ik was aan het babbelen zoals gewoonlijk en in ene keer stond daar ne paal voor me. De rest moet ik ni meer vertellen want da kunt ge misschien zelf wel bedenken. Ma voor de gene da ni kunnen, ik zen tegen diene paal gelopen. Ik had op da moment ook mijne bril op. In het begin dacht ik da er aan mijne bril niks was maar da was fout gedacht. Diene stond wel wa scheef. Da is gebeurt als we op weg waren naar de 3de controlepost in Hingene waar we dan halverwegen waren. Voor alle zekerheid toch ijs gevraagd om tegen mijn hoofd te houden. Natuurlijk moest dan bijna iedereen weten wa er gebeurd was en me er een beetje mee plagen. Voor de rest is er niks meer gebeurd, alle geluk. Iets na 15u zijn we binnen gekomen van onze wandeling. De bus vertrok ma pas om 17u ma da was geen probleem. Ik ben daarna nog gebleven tot 18u30. Dan hebben mensen (nog andere) van de hopbelletjes Opwijk me met fiets en al naar huis gevoerd. En rond 18u heb ik nog een telefoontje gehad van mijn moeder met de vraag waar ik was. Ik had de zaterdag tegen haar gezegd da ik ne hele dag thuis ging zijn ma zen ne hele dag weggeweest. Ik had me vergist van dag. De zaterdag dacht ik da het zondag was. De maandag was ik dan wel ne hele dag thuis. Foto's van in Bornem zals gewoonlijk op picasaweb. Tot op een wandeling.
Het vorige weekend was druk voor mij. iets wat niet nieuw is voor mij. Vrijdag ben ik met de trein naar Oudenaarde gereden. Zo kon ik deelnemen aan de jubileumtocht van Hanske de Krijger Oudenaarde. Je kon kiezen tussen 100, 50, 32, 21, 14, 7, 4 km. De 100km vertrok wel de vrijdagavond. Nee ik heb niet deelgenomen aan de 100km. Dat was net iets te ver naar mijn goesting en ik had er geen tijd voor. Ik moest zaterdag op tijd thuis zijn omdat ik nog naar ne barbeque moest. De 50km wou ik en moest ik doen voor mij.
Om de zaterdag zo vlug mogelijk te kunnen vertrekken had ik besloten om te overnachten op een camping. Die lag zo'n kleine 3km van de start. Door dat kon ik ook de deelnemers van de 100 veel succes gaan wensen voorda ze vertrokken en ik heb dat ook gedaan en ondertussen ook een babbeltje geslaan. Ondertussen probeerde enkele van hen mij om te praten om toch maar die 100 te doen. Mijn antwoord bleef neen. Om iets voor 21u vertrokken de wandelaars met de fanfare als begeleiding naar het marktsplein. Nog een kleine speech en dan wachten tot de klok 21u sloeg en de wandelaars konden vertrekken. Voor mij was het tijd om terug naar de camping te gaan. Maar was blijkbaar nog niet moe genoeg omdat ik eerst de verkeerde kant op ging. Na een 4uurkes te slapen was het al terug tijd om op te staan en alles in te pakken en af te breken. Dan was het gepakt en gezakt te voet naar de start te gaan. De rugzak was op zich niet al te zwaar maar toch te zwaar om er 3km mee te wandelen. na een goed half uurtje en afgezien van pijnlijke schouders was de start in zicht. Rap alles weg zetten, inschrijven en uiteindelijk kan ik vertrekken voor de 50km. De eerste controle post was in Eine en hadden we 4,7km afgelegd. Voordat ik daar was haalde 2 wandelaars me in die verkeerd waren gelopen. Ik heb mijn wagonnetje bij hen aan gehangen. We hebben de rest van de 50km samen gestapt. Ik heb wel nog een klein stukje van in Eine naar Welden met andere mensen gestapt. Het was een stuk van 5,6km waarbij we Nederename passeerden. In Welden zat je op 10,3km en kreeg je een yoghurtje. Daar voegde ik me terug bij die 2 wandelaars. Na een dikke 2.30u onderweg te zijn vanaf de start kwamen we in Mater terecht. Daar zagen we ook wandelaars van de 100km. De meeste waren daar voor hunne 2de keer. Wij hadden daar zo'n 18km afgelegd. Het parcour was stillekes aan aan het verbeteren want de eerst 10 km was volledig op asvalt. Vanuit Mater gingen we terug naar Nederename voor de volgende stempel op onze controlekaart en om precies half weg te zijn. Vandaar uit ging het via weld wegen terug naar Mater waar we dan nog net iets meer dan 18km moeten doen tot de finish. We moeten nog 2 controleposten passeren. De volgende is gelegen in Volkegem aan de voet van de Volkegemberg en in Leupegem. In Leupegem moesten we nog een iets meer dan 4km doen terwijl de 100 daar een lus maakt van een 14km. Daar kregen de 50 en de 100km ook een suikerwafel. Op de laatste 4km was er nog een kleine stop waar je gratis ne adriaan kreeg of ne frisdrank en nog ne granen koek. Voor een zeer uit gebreid verslag van het parcour van de 50km verwijs ik graag door naar http://www.bloggen.be/davymoerman/. Foto's zijn zoals gewoonlijk te vinden op picasaweb.
Zaterdagavond was het barbeque van de voetbal. Nu die begon al om 18.30u met apperitief maar ik ben daar pas een uur later toegekomen. Ik was eigenlijk net optijd want het vlees was gereed en we konden aan tafel aan schuiven voor onze groenten en vlees. Ik heb wel laten weten als ik op de trein zat dat ik later ging zijn. Ik dacht dat ik in Dendermonde een goede aansluiting had want moest daar overstappen maar het was niet zo. Om 18u ben ik in Dendermonde station toegekomen en moest een 20 tal minuten wachten op de trein die richting Mechelen ging. Maar ja, ik zen er geraakt en ik heb me ook geamuseerd. Ik was om 23.30u thuis. Ik was op maar ben pas een uur, een uur en half later gaan slapen. Ik ben de zondag om 6.30u terug opgestaan. Ik moest zien da ik op tijd ne trein had naar Denderleeuw. Daar heb ik dan een lusje van 7,4km gedaan en voor de rest op de start blijven plakken. Ik kon nog wandelen maar had echt geen goesting om alleen te gaan want was echt moe en ik zou dan wel eens verkeerd kunnen lopen. En daar had ik echt geen zin in. Tussen 12u en 13u heb mensen van Fluitekruid me naar huis gevoerd.
De maandag kon ik dan eens uit slapen en dan maken ze me wakker. Het eerste bericht kreeg ik om kwart voor 8. Ik heb er op geantwoord en ben terug in slaap gevallen maar niet voor lang. Om 10 voor 9 kreeg ik een 2de bericht en heb dan besloten om maar op te staan. Voor de rest van de dag heb ik ni veel gedaan. In de namiddag naar de winkel geweest. In de late namiddag ben ik dan te voet met ne zware rugzak naar het station in Buggenhout gegaan om daar ne trein te nemen naar Oostende. Na een 2u op de trein eindelijk in Oostende toegekomen en daar dan ne tram genomen waar ik nog een half uur moest opzitten om in Lombardsijde YMCA te komen. Daar wachte mijn moeder en mijn stiefvader me op om door te rijden naar de kompas camping in Nieuwpoort. Mijn moeder en mijn stiefvader waren daar al van zaterdag en wij bleven daar tot de zaterdag daarop. In die kleine week heb ik niet veel gedaan. Veel kruiswoordraadsels opgelost, wa gekookt, afgewassen, een zeer klein wandelingetje en ne keer gaan zwemmen. Voor de rest heb ik in de zetel gezeten of gelegen. Gewoon niks gedaan, ik heb me daar dus wat verveeld. Tja wa wilt ge da is nog een plek waar ik niemand ken en zal daar ni rap iemand leren kennen.
Hey, Zondag 5 juli organiseerde wandelclub Fluitekruid Wolvertem hun 29ste wolventocht. Ik zen naar daar geweest maar ik moest tenlaatste 13u thuis zijn. Dat was me net gelukt. Ja ik moest voor ne keer optijd thuis zijn ja. De wandeling was goed. Ik dacht eerst de 15 op mijn dooi gemak te doen maar bij de splitsting van 15 rechtdoor en 20, 25, 30 links af heb ik besloten om toch maar de 20km te doen. Het was een mooie 20km. Als ik op een gegeven moment toch zag da ik ni optijd ging zijn dan moest ik maar lopen. Maar dat was niet nodig. Om half 12 zen ik innen gekomen van de 20km. Het weer was goed. Het parcour was goed, beter dan ik verwacht had. Deze keer zijn ze richting Humbeek en Beigem getrokken i.p.v. richtig Meisse of Londerzeel. Omda ik om half 12 binnen was had ik nog tijd om een babbeltje te slaan met verschillende mensen. Maar niet lang, om 12 moest ik zeggen da ik weg was en tegen wanneer ik dan vertrokken was met mijne fiets was het 10 minuten na 12.
De reden dat ik op tijd thuis moest zijn is omdat ik deelneem aan de paardenproccessie in Opwijk. Deze valt altijd samen met de wolventocht in Wolvertem. Ik moet ten laatste 14u in de sporthal in Opwijk zijn om mij om te kleden, te sminken. Soms heb ook een snor, baard of pruik. Dit jaar had ik niks van snor, baard of pruik omdat er iemand nieuw naast mij zat op de wagen. De persoon die normaal gezien naast mij zit op de wagen moest nu het glasraam dat voor onze wagen rijd voort duwen. Normaal doet haar vader dat maar die moest iemand anders vervangen. Ik zen niet de enigste die meedoet. Mijn broer loopt naast de wagen en mijn vader is een van de bestuurders. Ja de wagen van de klei wordt door 2 personen bestuurd. De ene stuurd de wielen van voor en de andere de wielen van achteren. Naast de wagen lopen 4 begeleiders die de chauffeurs moeten helpen om de wagen veilig door de straten van Opwijk te laten gaan. De chauffeurs hebben een zeer beperkt zicht. De stoet begint om 15u. Dit jaar hadden we echter een klein tegenslag. Tussen half 15 en 15u is dat beginnen gieten. De mensen te paard waren, waren kledder nat en de meeste haadden witte kleren aan. Wij konden nog net optijd schuilen dat we niet te nat waren. Een deel van onze wagen kon ni tegen de regen en werd afgedekt. Enkele kinderen werden mee onder het zeil gestoken dat ze ook ni nat werden. Maar de stoet is door gegaan en dan is het ook opgeklaard. Dan hadden we last van zon die in onze ogen schenen. Ma ga jullie laten.
Groetjes Zotte mie Katrien
Ikke in mijn costum in de sporthal. Deze keer geen pruik, snor of baard
De voorkant van onze wagen. Ik zit aan de rechterkant.
Onze wagen volledig. Onder dat wit beeld zitten de 2 chauffeurs. Er zijn 2 spleten waar zij door moeten zien. Wat noet gemakkelijk is.
Het glasraam dat voor onze wagen rijdt dat wordt voort geduwd door 2 personen
Geen commentaar hier bij
Mijn broer in zijn costum en Peter een van de chauffeurs. Mijn broer liep naast de wagen.
Van links naar rechts. De verantwoordelijke van onze groep, de schilder en de beeldhouwer.
Hey, Om er rap van af te zijn is hier een voorlopige planning. Ik ben Gewoon zo moe dat ik geen fut meer heb om 's avonds een defftig verslag te typen. Vandaaar ook dat dit rap en kort gaat zijn. Het zullen gewoon de datums zijn en de gemeente waar de wandeling plaats vindt zijn in dit bericht.
5/07 wolvertem
10/07 aalter
11/07 oudenaarde (voor 50km en ondertussen een nachtje kamperen)
Hey, Ik wou dit jaar terug de ezeltocht meedoen maar helaas heeft mijn vader er een stokje voor gestoken. Ik mag van hem niet deelnemen aan de ezeltocht omdat ik volgens hem onvriendelijk ben geweest. Da is de zoveelste 50 die voor mij letterlijk in het water valt. Dit jaar heb ik echt wel te kampen metnwat tegenslagen. Nu door deze tegenslag met de ezeltocht ben ik een beetje gaan zoeken of er nog een 50 is voor de dodentocht die ik kan meedoen. Ik heb gezocht en gevonden. Mijn volgende 50km is in Oudenaarde volgend weekend. Normaal gezien kon ik daar niet aan deelnemen omdat ik dan voor een weekje naar zee vertrek met mijn moeder. Maar omdat die zaterdagavond een barbeque is van de voetbal vertrek ik pas maandag naar zee. Dus ik heb tijd genoeg om dan die 50km ook even mee te pikken. Ik had de keuze tussen 's morgens vroeg een 3kwartier fiets en een uur met de trein om in aude narde te geraken of de dag er voor vertrekken en ginder ergens overnachten. Nu Ik heb op het internet een beetje liggen surfen en heb een camping gevonden. Dus in de loop van vrijdag namiddag vertrek ik naar oudenaarde met de trein en stel mijn tentje op op de camping. 's avonds ga ik dan iedereen die voor de 100 vertrekt uitzwaaien. Lief he? Heb op dat moment ook niks anders te doen. Nadat iedereen vertrokken is ga ik dan terug naar de camping. 's morgens vroeg vertrek ik dan voor 50km. De tegenslag is toch ni zo groot geworden dan ik dacht. Van iets slecht kan nog iets goed komen. Al wie naar Oudenaarde gaat tot dan en anders tot op een volgende wandeling.
Hey, Het zal een zeer kort verslagje worden. Zondga ben ik naar lede geweest voor een wandeling van 15km. De eerste 6km was eigenlijk straat. Daarna hadden we welk enkele kleine wegeltjes. Ik heb wel een 5u over die 15km gedaan. Op de eerste controlepost wat mensen tegen gekomen die ik kende. Op het moment da ik wou vertrekken aan mijn lus van 6,6km kwamen ronny en carina binnen op de controle. Met andere woorden ik zen nog wa blijven plakken op de controlepost. Ik heb dan met hen ook mijn wandeling afgewerkt. Zijle moesten nog een goede 9km doen en ikke ook. Het was een warme dag maar dragelijk door het fris briesje dat er af en toe was. Ik ga het hierbij laten want zen dood moe van al het werken. Het is wel vakantie voor mij maar ik heb het drukker dan tijdens de schoolperiode. Foto's heb ik ni getrokken, ik had geen goesting.
Hey, De examens zijn gedaan. Met andere woorden deze keer waren het mijn laatste examsen in het secundaire onderwijs . Eindelijk zen ik van die tuinbouwschool vanaf. Vrijdags gedaan met de examens en de donderdags daarop was het proclamatie. Nu de gene die herexamens hadden of er in totaal niet doorwaren kregen dinsdagnamiddag een telefoontje van school. Nu ik had toen ook een telefoontje gekregen maar het was om te vragen of ik iets wou voorlezen op de proclamatie en ik heb da ook gedaan. De volgende tekst werd door 4 personen voor gelezen met de proclamatie en de eerste strofe heb ik gelezen. Ik moest dus de spits afbijten.
Verwachten . Het is de kracht van het leven zelf, het zit in het bloed: Vooruit kijken Naar morgen toeleven Dromen van erkenning, liefde, geluk, Iets maken van je leven
Verwachten van mensen in het onderwijs is jonge mensen grond onder de voeten geven, het is de droom levend houden, ook als het je tegenzit, is blijven geloven en hopen, tegen alle adviezen en dossiers in. Verwachten van ouders is geduldig zijnen groeitijd laten, is meer vertrouwen dan zekerheid, meer luisteren dan spreken. Het is niet blijven stilstaan bij schuld, maar het hart en de geest heropenen met de sleutel van vergeving en verzoening.
Verwachten op het einde van je schoolloopbaan is geloven in jezelf en vertrouwen in het leven. Het is de poort van het leven voor jongeren op een lichtkier zetten en hopen dat zij ze helemaal openduwen om in de volle zon te geraken.
Voordat we deze tekst moesten lezen werden alle rapporten met diploma's en cadeautjes uitgedeeld voor de tuinbouwschool. Dan da tekstje voorlezen en dan was het de proclamatie voor de technische school. De zaal zat overvol door de laatste jaars van de twee scholen en hun ouders. Dan kwam er nog bij dat het een zwoele avond was, dus het was snik heet in die zaal. Het zweet liep eigenlijk gewoon van uwe rug af. Na de proclamatie van de twee scholen was het receptie. Op die receptie ben ik ni gebleven. Ik was nog steeds 's avonds dood moe en was content da ik naar huis kon gaan. Nu de punten. Zo ik die met iedereen delen? Bwa ja. Ik zen zeer fier op mijn eigen da ik geslaagd zen met grote onderscheiding en mijn ouders zijn apetrots op mij.
Godsdienst 67%, Aardrijkskunde 81%, Engels 72%, Frans 74%, Geschiedenis 72%, Lichamelijke opvoeding 84%, Nederlands 80%, Wiskunde 89%, Informatica 84%, Biologie 95%, Chemie 84%, Fysica 95%, Economie 85%, Zoötechnieken Mevr. Ceulemans 79%, Zoötechnieken Dhr Berghman 86%, Stage 84%, GIP 69% en een totaal van 82%
Vanaf eind september ergens is het studeren aan de hogeschool voor Kinesiste. En da is minstens 5jaar studeren. Na die 5jaar kan je afgestudeerd zijn maar dan moogd ge geen jaar dubbelen natuurlijk. Ik hoop da ik nooit een jaar moet dubbelen.
Hey, Sorry da het 14dagen geleden is dat ik een berichtje heb achtergelaten. De examens hebben me zodanig uitgeput da ik gewoon geen fut meer had om een berichtje te verzinnen. Nu de examens zijn voorbij en zijn redelijk goed gegaan. De uitslag weet ik nog niet. Ik weet dat ik op al mijn vakken er door zen want ik mag naar de proclamatie gaan. Het school heeft zelfs gebeld om te vragen of ik iets wou voorlezen op de proclamatie. Eerst twijfelde ik. Ja wa wilt ge, het is voor een 200 mensen. Het is een eer da ze da aan mij vragen ma toch. Ook al leg ik het graag uit toch twijfelde ik goed. Maar uiteindelijk heb ik besloten om da voorlezen toch te doen.
Nu de busreis van zondag 14 juni. De reis ging naar Sint-Gillis-Waas en Hoboken. We zijn me ne volle bus vertrokken in Nijverseel om 8u 's morgens. Voor de verandering had ik me achteraan de bus gezet. Normaal gezien zit ik ongeveer in het midden van de bus. Dan zen ik rapper van diene bus af, dus kan ik rapper vertrekken me de wandeling. Ik zen achteraan gaan zitten omda ik een beetje moest leren voor de examens he. Onze eerste stop was Sint-Gillis-Waas een wandeling georganiseerd door wandelclub de lachende klomp van Nieuwkerken Waas. Helaas als we daar toekwamen was het aan het gieten. Maar da hield mij toch ni tegen. Dees gaat door weer en wind. Bijna niks houdt haar tegen om toch maar te kunnen gaan wandelen. Ik zen vertrokken aan mijn wandeling met in mijn gedachten da houdt hier over 5minuten op met regenene he. Maar helaas heeft het de hele wandeling blijven gieten. Het was dan maar een zeer korte wandeling van 4km voor mij. Het resultaat na die wandeling was wel da ik ni doorweekt was maar ik was kledder nat tot op mijn vel, ge kon me zo uitvringen zo nat was ik. Na die helaas 4km in de gieten de regen, moest ik nog een paar uur wachten tot de bus vertrok naar Hoboken. Dus ik kon nog een beetje opdrogen voor da ik op de bus stapte. In het begin da ik daar zat op de start had ik gene kou maar hoe lang er ik daar zat hoe meer ik kou kreeg. Ma daar is een goede remedie tegen he. Als ge op tijd een tasse soep drinkt krijgt de da terug warm. En ondertussen wa leren en babbelen me de mensen. Om kwart na 12 was het verzamelen aan de bus en vertrekken. Voor mij betekende da dat ik mag beginnen uit delen van vanalles en nog wa. Deze keer was het veel want alles moest op en moest daarom verschillende keren in de bus over en weer lopen. Na het uitdelen kon ik eindelijk gaan zitten op mijn plaats. Dat was ni voor lang, een half uurtje da zitten want dan waren we in Hoboken toegekomen. Daar scheen de zon. Een klein verschil tot de voormiddag in Sint- Gillis-Waas. Daar was het toekomen inschrijven en terugvertrekken, ma wel vertrekken aan een wandeling van 19km. De wandeling was een prachtige wandeling. We hebben redelijk veel in de natuur gelopen en af en toe op verharde baan. In het begin hebben we nog een klein buitje gehad maar ni lang. Daarna kwam de zon en een doffe warmte. Zo kon ik toch nog kurk droog op de bus stappen. Veel wandelaars waren er niet in de namiddag wat eigelijk wel jammer was omda het een goeie, mooie wandeling was. Foto's heb ik ni kunnen trekken want het regende in de voormiddag en had toen besloten da ik mijn fototoestel ni in de namiddag ging meenemen op de wandeling.
Hey, De wandelingen van vrijdag 19juni en van woendag 24juni heb ik helaas niet kunnen doen omdat ik moest werken. Diene vrijdag had ik mijn laatste examen en was het afgeven van agenda en handboeken. Als da gedaan was mochten we naar huis. Da was zoietes van een uur of 11. En dan naar mijn meter om daar dan een lekker middagmaal te eten en dan beginnen te werken he. Da werken is het verven van alle poorten, deuren, ramen en zo voort. De zaterdag, maandag, dinsdag en woensdag was het ook nog verven. Dinsdag was er wel een klein probleempje. De groene verf was op. Dus heb ik voort gedaan met de witte verf en is mijn broer mijn peter gaan helpen met hier en daar iets te maken of te verplaatsen. Nu da verven is nog ni gedaan maar het was tijd voor enkele dagen pauze te nemen. Vanaf maandag 29juni doe ik alleen jammer genoeg terug verder met da verven. De zaterdag had ik zodanig geverft da er verf tot in mijn gezicht hing. Da is te merken op de foto.
Nu de wandeling van zondag 21juni. Wandelclub de Hopbelletjes Opwijk organiseerde hun 19de hoppetocht. Deze wandeling doe ik al jaren en is een soort traditie geworden voor mij om aan deze wandeling deel te nemen met mijn boeken in mijn handen. Normaal gezien valt deze wandeling altijd in het midden van mijn examens maar dit jaar was het anders. De examens waren gedaan voor deze wandeling. Dus met andere woorden kon ik ne keer een langere afstand doen dan 12 of zo. Ik zen 's morgens om 20 voor 8 thuis vertrokken met de fiets naar Opwijk centrum. Daar nog wat babbelen en mijn inschrijven. Ik zen vertrokken aan de wandeling van 24km samen met Willy. Da is iemand van de wandelclub Parel van het Pajottenland Vollezele. De wandeling was goed. Ik heb een paar baantjes gedaan die ik nog niet gedaan had in Opwijk en da valt ni gauw voor. De rest van het parcour had ik al verschillende keren bewandeld onderandere met de 60 van Merchtem en onze eigentochten. Maar het was wel een mooie geslaagd parcour. Wat het weer betreft kon veel beter. Tijdens de 24km heb ik 3 buien over mij heen gekregen. De controle posten waar goe verzorgd en het waren goede, leuke helpers. Zonder die helpers zou er geen wandeling mogelijk zijn natuurlijk. Nu het beste van diene dag moet nog komen. Ik weet ni welke uur het was maar het was al bijna middag, kreeg ik een telefoontje. We waren toen opweg naar de derde controle post en hadden Benny opgepikt in controle 2. Ik zeg zo in mijn eigen alle wa geluidje is da nu da ik hoor en uiteindelijk viel mijne frank da da mijne gsm was. Het was Sofie van uit Deinze. Ze wou weten of de wandeling in Opwijk van mijn club was of ni. Da was ni zo maar ik had wel gezegd da ze nog altijd mochten afkomen. En da hebben ze ook gedaan. Me andere woorden die zotte mie mocht nog een wandelingetje maken. Om 20 na 12 kreeg ik een smsje van Sofie met de melding da ze in Opwijk gearriveerd waren. Ik moest wel nog een kwartiertje wandelen en moest nog de brouwerij passeren dus ze moesten effen op mij wachten. Uiteindelijk terug op de start geraakt. Rap tegen iedereen ne goeiendag gezegd en mij nog eens ingeschreven. Dan beslissen hoeveel km's we gingen doen. Sofie zei eerst 12km da is al goe. Mijn reactie was alle zijt ge ziek misschien, waarom ni de 18km. Dus zo gezegd zo gedaan. We hebben nog samen de 18km gedaan en ons rot geamuseerd. Zeker op die controle posten. Het weer was veel beter dan in de voormiddag. De zon scheen volop deze keer. Uiteindelijk voor de 2de keer op de brouwerij geraakt en me dan toch ne affligem gedronken. De eerste kee da ik daar was had ik ne gewone cola gedronken omda ik wist da in nog een wandeling moest doen. We zaten net goe neer en ik had al eens van diene affligem gedronken als di mensen van de controle post in Merchtem van de 18, 24 en 30km daar binnen vielen. Daar dan nog wa mee babbelen en nog ne affligem opdrinken En dan was het rap naar de start gaan. Maar wel voorzichtig da ik nergens tegen liep. Dan nog effe op de start blijven vooral eer ik naar huis ga. En nog een paar cola's uitdrinken. Ik zen om 20 voor 19 thuis gekomen en mijn vader was er ni echt content mee. Ma trek er niks van aan want had ne fantastische dag gehad. Foto's heb ik deze ker wel getrokken en zijn te vinden op picasaweb.
Hey, Lomp zijn da kent iedereen wel. Lomp en zot da past toch goe bij een vindt ge ni? Ik denk van wel want heb het al ondervonden. Ge zult al denken wa heeft die nu weer voorgehad. Wel lompheid da is mij weer eens over komen. Slaag nooit uw tenen tegen de rand van de douche want da doe verschrikkelijk veel zeer en ik kan het weten want heb het onlangs gedaan. De gevolgen moet ik dan maar dragen en die zijn ne gescheurde teen nagel en ne dag mank lopen van de zeer. Da is me de vrijdag morgend overkomen. Nu het is nog ni gedaan. Woensdag avond heb ik weer iets uitgestoken, vraag ni hoe da ik het gedaan heb. Ik was me een schaar bezig en in ene keer stak die in mijn been. Ja, daar moet ge goe lomp voor zijn. Ge kunt daar mee lachen of om wenen ma ik deed geen een van de twee. Ik heb ne keer goe gevloekt en da dan maar verzorgt. Nu heb ik daar soms wel eens last van want het is wa dik en is zeer pijnlijk.
De nacht van 3juli en 4juli is het de ezeltocht in Bassevelde. Ik zou daar doodgraag naar toegaan maar heb een klein groot probleem. Ik heb geen vervoer. Dus moet ik nog mensen gaan zoeken en opbellen of mailen of hoe dan ook contacteren om te vragen of ik eventueel kan meerijden. Ik ken wel een paar mensen die naar ginder gaan ma ik mag helaas ni met jan en alleman meerijden van mijn vader anders was mijn probleem al opgelost.
Ik heb nog iets leuk te vertellen da ik te weten ben gekomen uit goede bronnen. Vrijdag de 19de juni vertrok de Nacht van Vlaanderen in Torhout voor 100km of minder. Maar de meeste die daar waren gingen wel voor de 100km. Daar ken ik wel een deel van die mensen van. Helaas deze 100 zal nog jaren moeten wachten vooral eer ik ze zal doen omdat ik tot nu toe altijd al examens heb en da zal nog voor de komende 5 jaar zijn als alles goed gaat natuurlijk. Nu als je zo 's avonds aan een 100 vertrekt dan is het toch de bedoel da ge verlichting bij hebt zoda ge ni moet wachten op andere mensen om toch iets te kunnen zien in het bos he. Er zijn enkele die da dus ni mee hadden. en hadden dus een klein probleempje. Nu ik heb da ook al voor gehad op een 50km en op een 100km. Die 100 was de dodentocht. Maar daar lopen zoveel mensen op da ge nooit hoeft te wachten tot er iemand passeerd met verlichting. Op die 50km heb ik een tandje bij gestoken om mensen in te halen die verlichting bij zich hadden.
. Eindelijk zen ik van die tuinbouwschool vanaf. Vrijdags gedaan met de examens en de donderdags daarop was het proclamatie. Nu de gene die herexamens hadden of er in totaal niet doorwaren kregen dinsdagnamiddag een telefoontje van school. Nu ik had toen ook een telefoontje gekregen maar het was om te vragen of ik iets wou voorlezen op de proclamatie en ik heb da ook gedaan. De volgende tekst werd door 4 personen voor gelezen met de proclamatie en de eerste strofe heb ik gelezen. Ik moest dus de spits afbijten.
