Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Heerlijk zijn de velden,
zacht is de zee, zoet is het strand,
zalig lang de dag, aanhalig de vrouwen,
welig de kudden,
haast opgedroogd het moeras,
God schept vreugde in kalmte,
de duivel stookt graag onrust,
iedereen snakt naar eerbetoon,
maar de machtige -
zijn einde is onmacht.
een jonge grote afstand wandelaarster (Zotte mie)
22-11-2010
Putte (NL) en Hoeilaart
Hey,
Zaterdag 20 november organiseerde De wandelende krabben Bergen op Zoom hun 13de St. Nicolaastocht te Putte. Dat is een dorpje gelegen in de gemeente Woensdrecht, boven Antwerpen en ligt net over de grens van België - Nederland. Ik ben naar daar geweest samen met de gebroers De Keysers. Om iets na 10u zijn we daar toegekomen aan de startzaal. Daar zagen we dat de 30km er ni meer was. Het is daar zo dat elke afstand maar tot een bepaald uur kan starten en dat is ook afhankelijk van club tot club. Bij hen was het dus zo dat de 30km eigenlijk maar tot 10u kon starten. Om kwart na 10 zijn we aan onze wandeling vertrokken met gedacht dan de 25km te doen. Aan de spliting, daar zagen we dat alles nog omhoog hing en hebben dan de 30km toch nog gedaan. Het was een prachtige tocht door bos, heide, door en rond militair domein. We vertrokken en gingen direct het bos in. Om zo in het openbaar Militair oefenterrein te komen. Van daar waren we bijna aan de controlepost. Deze lag net terug in Putte. Het was in de kantine van een honkbal en softbal club genaamt Batters. Daar kwamen we 2 keer maar voor we daar terug kwamen gingen we eerst naar een andere controlepost. Van daar gingen we naar Ossendrecht en net er buiten lag de controlepost een een schuur. Maar voor we daar waren moesten we nog een heel stuk langs Militair domein gaan. Daar mochten we zekers niet door want we kwamen regelmatig borden tegen dat er met handgranaten werd gesmeten op dat terrein. Van daar gingen we terug het openbaar militair domein binnen om een stuk het zelfde te doen naar de controlepost terug te Batters. Ook al liepen we een redelijk stuk het zelfde toch kon het geen kwaad want het was gewoon prachtig. Om binnen te gaan deden we het Moretusbos aan en kregen enkele zakens nog te zien. We waren net het bos binnen en we kwamen hertjes tegen, die waren zeer tam want ze kwamen tot bij u aan de draad. Buiten dat zijn we aan het Theehuis De Gloriëtte en iets later aan het kasteel Ravenhof. Het kasteel Ravenhof staat op Belgisch grondgebied en iets terug het theehuis De Gloriëtte staat nog op Nederlands grondgebied. Van aan het kasteel Ravenhof verlaten we het bos en gingen we via straten naar binnen, alle geluk ver was het ni meer. Om iets voor half 17 zen we binnen gekomen en als laatste zen we buiten gegaan.
De zondag heb ik de 50km gedaan die georganiseerd werd door de Ijsetrippers Overijse. Het was hun 28ste Zoniënwoudwandeltocht te Hoeilaart. Ik werd 's morgens vroeg op gepikt door Chris om te wandelen in Hoeilaart. Iets rond half 7 zijn we dan in Hoeilaart toegekomen. In de startzaal ben ik al enkele bekende tegen gekomen. Om 20 voor 7 zen we dan aan de wandeling vertrokken. Maar voor we vertrokken ontdekte ik dat ik toch een en ander vergeten ben thuis zoals: kaway, batterij van fototoestel, wandelboekske, ...... Maar zonder kunnen we ook alleen jammer van die batterij, had graag wat foto's getrokken maja. Er waren daar eigenlijk genoeg fotograven van dienst eigenlijk. Als we vertrokken was het nog donker dus zaklamp was echt wel nodig en die had ik gelukkig mee. De batterijen er van waren ook al half leeg dus ge zag nog iets maar ook ni om te zeggen goed. We trokken direct het veld in met de 50km waardoor het echt wel zoeken was hoe we moesten gaan. Op een gegeven moment waren we gewoon door het veld aan het trekken, we waren hoogst warschijnlijk een veldbaantje gemist maar geen nood we kwamen op de zelfde baan terecht waar we moesten zen. Wel is waar ni op het zelfde punt maar we konden zien in de verte dat we goed liepen omdat er toch enkele wandelaars in geslaagd waren toch dat padje te vinden. Zo vonden we onze weg verder tot aan de boshut. Onze eerste controlepost was in de Boshut. Daar maakte we een lus. Tijdens die lus heb ik ook gezegd tegen mijn compaan dat hij mocht door gaan want hij moest zich in houden om bij mij te blijven. Terug in de boshut ben ik dan met Marc, Dré en compane mee gegaan voor de rest van de tocht. Van de Boshut trokken we nog steeds door zoniënwoud naar Jezus - Eik. Net buiten het bos bevond de volgende controlepost in de Bosuil. Net zoals in de boshut moesten we hier 2 keer komen maar niet na elkaar. Van in Jezus - Eik trokken we nog eenstuk door het bos om zo in Eizer ter geraken. Daar hadden we rustpost in de refter van een schooltje. Het was daar wel effe zoeken maar het was allemaal goed aangeduid met pijlen hoe je moest gaan. In Eizer maakte we een lus naar Huldenberg. Van hier was het nog een 16km naar binnen dus nog iets minder dan 3u wandelen. Maar voor we binnen waren hadden we nog een rustpost in Jezus - Eik. Nu nog een klein stukje bos en dan was het open veld voor ne keer iets anders te zien dan bomen he. Om iets voor 15u was ik binnen. Veel sneller dan ik eigenlijk dacht. Dan was het voor mij afwachten en hopen dat ik iemand tegen kwam die me thuis wou gaan afzetten. Natuurlijk na lang wachten is het me gelukt iemand te vinden.
Ik zelf heb geef foto's kunnen trekken want ik had de batterij van fototoestel niet mee maar er waren genoeg fotograven aan wezig die dag die foto's trekken. Hier onder volgen enkele linken:
Op donderdag 11 november ben ik samen met de gebroeders Keyser naar Mechelen gereden. Wandelclub Opsinjoorke Mechelen organiseerde hun Mahatma Gandhitocht. Maar om daar te geraken was wat anders. We hebben een beetje rond gereden maar hebben het toch gevonden. Om iets voor 10u zen we nog vertrokken voor de 31km. Het eerste stuk was 6,7km ongeveer. In dit stuk hebben we een stuk langs de spoorweg, langs de zenne en door wat natuurgebied getrokken. het was een mooi stuk om mee te beginnen. Na een goed uurtje stappen waren we aan de eerste controlepost. Namelijk de voetbalkantine van F.C. Verbroedering Hofstade. Na de controlepost moesten we een stuk van iets meer dan 11km afleggen tot de volgende contrlolepost. We vertrokken en iets later doken we al het Bloso Provinciaal Domein Hofstade in. We zijn er aan het station van Hofstade in getrokken en langs de hoofdingang terug verlaten om zo onze weg via Elewijt Zemst verder te zetten. Van daar trokken we door Schiplakenbos en lieten het kasteel van Schiplaken rechst van ons liggen om verder te gaan naar het kanaal Ruppel-Leuven. Daar ergens langs het kanaal bevind zich een café genaamt Stamkroegje. Daar hadden de wandelaars van 30km ongeveer zo'n 18km afgelegd. Daar maakten we een lokale lus. Deze ging door natuurgebied Pikhakendonk om zo op het GR pad te komen Dijleland. Wij kozen de richting naar Mechelen. Na het GR pad passeerden we het natuurgebied Barebeekvallei om zo iets later terug aan het kanaal te komen om deze nog effe te volgen tot aan de controlepost. Dan was het nog enkele km's tot aan het eindpunt. De helft van dit stuk hebben we het kanaal gevolgd en dit aan de overkant van daar juist. Nog iets drinken, wat babbelen en dan was het tijd om terug naar huiswaarts te gaan. Het weer dat we vandaag hebben gehad was niet echt zo goed. In het begin was het grijs maar over maar later is er toch wat regen uit gevallen.
Op zondag 14 november ben ik gaan wandelen in Ruisbroek. Maar eerst moest ik wel werken. Het was het weekend dat ik moest werken dus ja dat gaat voor natuurlijk. Maar tijdens de namiddag ben ik naar Ruisbroek gereden met de fiets. Om 13u20 ben ik nog aan de 20km vertrokken. Ik moet eerlijk zen dat ik toen eigenlijk nog niet wist dat ik de 20 ging doen. Op het eerste stukje heb ik nog mensen gezien en heb me laten ompraten om toch maar de 20 te doen dacht het anders bij de 15 te houden. Ik heb heel de 20km alleen gelopen. Het eerste stuk was een rondje in Ruisbroek. De eerste post bevond zich in een school vlak aan de kerk waar het al wel regelmatig controle is over zelfs als startzaal dient. Van daar trok de 20km naar Hingene naar de volgende controlepost. Ik had blijkbaar nog genoeg tijd om de lus te maken van 6,5km. Verschoot effe van dat ik er maar 50min over gedaan heb en dit met stukken door de modder en zo. Van daar gingen we terug naar die school in Ruisbroek om daar laatste keer controle te hebben. Van daar was het nog net geen 2km meer naar binnen. Maar ik had zo'n honger dat ik toch effe gestopt ben om iets te kopen om te eten. De zaal was al goed opgeruimt op dat moment. Over het parkour was ni slecht ook al hebben ze het parkour moeten omleggen door het nood weer dat weekend. Het weer dat ik had was wel grijs maar over, toch tijdens de wandeling. Ik heb zelfs op het einde nog een beetje van de zonsondergang gezien. Ik had ni gedacht dat ik dan nog de zon zou zien. In de startzaal was het dan wachten tot ik terug naar mijn werk moest gaan om nog enkele uurtjes te werken.
Van deze tochten heb ik geen foto's kunnen trekken omdat ik nog geen nieuw fototoestel ben gaan halen maar dat komt nog wel. Ik moet kunnen blijven vechten tegen die andere wandelfotograven.
Hier onder volgt een verslagje van het wandelweekend van het eerste weekend van deze maand. Ik heb eindelijk tijd gevonden om het verslagje te typen en online te zetten. Ik had hier en daar al tijd gevonden om het te schrijven nu moest het nog getypt worden.
Donderdagavond werd ik opgepikt om dan naar Tremelo te gaan om daar te overnachten. Zo konden we op tijd (alle da dachten we toch) met de auto naar Irrel, net Duitsland, te vertrekken. Vanaf 11u werd iedereen verwacht in het hotel Koch-Schilt. Maar voor we daaar waren moesten we een trip van ongeveer 2u30min afleggen. Om 11u45 zijn we daar dan eindelijk toegekomen, de meeste mensen waren daar al. Ik kende daar maar een paar mensen, de rest zou ik wel tijdens het weekend leren kennen.Om 12u was het middagmaal en bestond uit brood met groentjes. Dan hadden we effe tijd om onze wandelkledij aan te trekken, allé toch de mensen die hun kamer al hadden. Wij hoorden er ni bij, we moesten nog wachten. Om 13u30 moesten we aan het hotel op de parking verzamelen. Daar was het kiezen tussen een stevige wandeling (+/- 10km) of familiewandeling (+/- 7,5km). Ik koos voor de stevige wandeling natuurlijk.
We vertrokken aan het hotel zo naar een begroeid bospad naast de oever van de rivier Prüm. Deze bleven we een tijdje volgen tot we de rivier overstaken te Meningen. In het volgende dorpje Minden bedwongen we de Köningsberg. Over de kam zette we de afdaling in terug naar het hotel. na deze wandeling konden we eindelijk onze sleutel gaan afhalen en naar ons verblijfplaats gaan. Ja 4 personen (Gert, Kristof, Wim en ik) slepen een 700m verder op. Ons op frissen en terug naar het hotel voor het avond maaltijd. Het voorgerecht was ni echt iets voor mij, das meestal gewoon wat groentjes maar we zen goe en eten er toch wat van. Na het voorgerecht komt natuurlijk soep dan hoofdgerecht. Nog zoiets, we kregen vis en eerlijk gezegd eet ik zee weinig vis maar toch heb ik er de helft van gegeten. Als laatste natuurlijk nog een dessert. Daarna zijn we nog iets gaan drinken om een mooie dag nog goe af te sluiten. Dan was het echt wel tijd om te gaan slapen en zeker na dat vorige nacht kort was.
Vrijdag moesten we al wat beslissen, namelijk of we de dagwandeling meededen of niet. Het is van zelfspreken dat ik natuurlijk de dagwandeling mee deed. Dit zou zo'n tochtje worden van 27km en zouden er bijna heel de dag over doen. Zaterdag morgen de wekker ma zetten zo dat we optijd op zijn. We moesten zien dat we alles al mee hadden want we vertrokken met de wandeling om 9u. We verloren te veel tijd met telkens te voet over en weer te gaan van het hotel en ons verblijfplaats. Om iets na 9u zijn we dan met een groepje van ongeveer 20 mensen vertrokken aan de dagwandeling. We startte met naar de Prumerburg te gaan in Prümzurlay. Daar hadden we eerste bezienswaardigheid van de dag, namelijk een kasteel ruïne. Van daar gingen we door Prümzurlay om zo terug richtig Irrel te gaan voor een stukje. Op een gegeven moment kwamen we effe het bos uit om een grote baan overte steken om zo naar Irreler Waserfälle te gaan. We waren daar eigenlijk net op tijd want net iets er voor begon het harder te regenen. Het was al heel de morgen aan het miezeren en toe was het een fikse bui. Na de water vallen zijn we nog door de Teufelsschlucht, Erdzeitenpark en Felsenweiler om zo aan de Gril Hütte te komen. Tegen de tijd dat we aan die Hütte waren was het al middag en dus tijd om te eten. Iedereen die mee ging op dag wandeling kreeg een lunchpakket mee. We mochten ons lunchpakket alle geluk met het zelfde wat we keren voor het ontbijt. Tijdens het middagmaal kreeg iedereen nog koffie of soep en voor de gene die wouden was er nog iets sterkers ook. Na een tijdje heeft iemand toch nog het vuur aan gestoken. Na dat alles opgeruimt was konden we verder met onze tocht. Deze leidt ons nu naar Echternacht. Een dorp ni al te ver van Irrel. Daar hebben we nog wat gedronken om op te warmen en tegelijker tijd nog effe uit rusten zo dat we terug fit waren voor het laatste van de tocht. Van in Echternacht keerden we dan eigenlijk terug naar Irrel. Maar toch eerst nog enkele zakens bezien. Zo zijn we voor bij de Sauer gepasseerd zonder dat ik het wist om zo door te wandelen naar de Liborius Kapelle. Voor we in Irrel waren konden we op een gegeven moemnt genieten van uitzicht op een steengroeve. Op dat moment waren we ergens midden in het bos, het was gewoon prachtig met al die herfstkleuren. Het was de bedoeling om rond 17u terug te zijn aan het hotel maar dat is niet gelukt. En uit de verhalen die ik hoor is het blijkbaar traditie daar dat er toch al wat donker is als de dagwandelaars binnen komen. Ook dit jaar is het hen gelukt. Een maal aan het hotel konden we ons rap wat op frissen en dan was het tijd voor avond eten en een ontspanningsavond. Het is een avondje dansen geworden. Ik moet eerlijk zijn dat ik ni veel op de dansvloer heb gestaan omdat ik eigenlijk ook ni echt kan dansen. Als me natuurlijk van mijn stoel komen halen heb ik geen keuze maar anders zie je me hoogst warschijnlijk zeer zelden op de dansvloer staan. Ergens middernacht ben ik gaan slapen want volgende dag was het terug op tijd uit ons nest.
Zondag morgen nog ontbeten en al ingepakt, jammer genoeg. In de voormiddag hebben we met heel de grope samen nog een wandelingtje gemaakt van ongeveer 2u. Het was een wandeling die we begonnen door de camping van Irrel. Zo verlieten we het dorpje en kwamen we in de prachtige natuur terecht. We wandelde naast het water door open veld zo langs de Irrelmolen. Om dan verder te gaan via het bos om zo terug aan het hotel te komen. Maar voor we daar waren hebben we nog even halt gehouden op een klein pleintje ergens in het dorpje. Daar kreeg iedereen nog een jeneverke en ne koek. Dan was het rap wat propers aan trekken en het was dan al tijd om voor de laatste keer samen aan tafel te gaan voor het middagmaal. na het middagmaal trokken iedereen al huiswaarts na een fantastisch weekend georganiseerd door Pasar Tremelo-Baal.
Buiten dit heb ik nog enkele zakens vergeten. Het was de 20ste keer dat Pasar Tremelo-Baal op wandelweekend vertrok. Enkele van de groep gingen al 20 jaar mee, chapeau voor hen. Daarom kreeg ook iedereen een doosje Mercikes en een sleutelhanger van Pasar. Zondag middag kreeg iedereen ook nog een aandenken van het wandelweekend een tegel met daar een aandenken op van het weekend. En ik had een kleine tegen slag.Zaterdag tijdens de dag wandeling heeft mijn fototoestel zijn geest gegeven. Alle geluk was het eigenlijk op het einde van de dag wandeling. Maar geen paniek ik heb foto's getrokken van heel het weekend foto's kunnen trekken en daar kunnen jullie van genieten via volgende link http://picasaweb.google.com/Zotte6/WandelweekendIrrel. Zou zeggen geniet van de foto's en tot de volgende keer.
Effe rap nog de volgende planning van de voorlaatste maand van het jaar 2010. Ik ga ni te veel rond de pot draaien en gewoon de planning meegeven. Nadeel van te weinig tijd.
eerste weekend zat ik in Duitsland meer bepaald in Südeifel in het dorpje Irrel. 11/11 Mechelen 13/11 Misschien naar Brugge by Night 14/11 Ruisbroek 17/11 Waasmunster 20/11 Heldergem 21/11 Boom, Denderleeuw, Impe, Buggenhout 23/11 Weet ik nog ni 24/11 Weet ik nog ni 27/11 Mazenzele 28/11 Wolvertem
Kasteel Axelwalletocht, 5de Zaaitocht en 14de Jan Kadoddertocht
Hey,
Er is weer een maand voorbij. Maar voordat ik de planning voor de maand november bekent maak wil ik jullie nog 3 kleine verslagen meegeven van de laatste 3 wandelingen van maand oktober.
De eerste is van op woensdag 27 oktober. Woensdag morgen werd ik opgepikt door Luc om samen in Heurne te gaan wandelen. Wandelclub Hanke de krijger Oudenaarde organiseerde hun Kasteel Axelwalletocht te Heurne. De maximum afstand was 16km. Deze bestond uit 2 lussen van ongeveer 8km. De eerste lus trok door het domein van Kasteel Axelwalle en de 2de lus ging richting Zingem. Op het laatste ging we nog door Heurne meerse, een natuurgebied. De 16km was veel asvalt maar landelijk. Tijdens de eerste lus hadden we geen velbaantje gehad maar in de 2de lus toch nog een paar. Dan nog iets drinken en naar huis. ik moest zien dak op tijd thuis was. Ik moest nog naar de training.
De tweede is van op donderdag 28 oktober Net zals woensdag werd ik opgepikt door Luc. Maar deze keer om te gaan wandelen in Anzegem. Daar ongraniseerde de textieltrekkers Vichte hun 5de zaaitocht te Anzegem. In de startzaal kwamen we al enkele bekende tegen. Hier kon je kiezen uit afstanden tot 25km. Wij kozen natuurlijk voor de 25km. Eeerst maakte we een lus van ongeveer 6,7km aan de startzaal. Deze ging tot in Potegem om via Diepgrond terug te keren naar Heerweg. Van in Heerweg trokken we naar Steenbrugge over de Zilverberg, zo door naar Haartjeshoek. Nog vor we aan de controlepot waren in Anzegem trokken we nog door het domein Hemsrode. De controlepost was in struisvolgelhoeve. Aan het zaaltje dat wat krap was stonden enkle struisvogels. Daar maakte we een lus van iets meer als 6km. Tijdens deze lus hadden we een klein weddenschapje afgesloten afgeslopen. We waren bezich ove welke dorpjes er daar in de buurt lagen die eindigde op -gem. Luc zei dat Woubrechtegem er ook bij hoorde en ik zei dat da bij Herzele ligt. Wie fout was betaalde voor de 2 elke ne trapist. En ik was juist. Terwijl nog genieten van de omgeving. Van aan de struisvogelhoeve was het nog een 3,7km naar binnen. Nog wat streekbier proeven en dan was hte terug naar huis.
De laatste is van op zondag 31 oktober. Zondag voormiddag eerst gaan werken. Dan ben ik met de fiets door gereden naar Sint Katelijne Waver. De kadodders organiseerde hun 14de Jan Kadoddertocht. Veel tijd had ik eigenlijk ni want ik moest zien dat ik op tijd terug op mijn werk was. Na bijna anderhalf uur te fietsen ben ik in Sint Katelijne Waver toe gekomen, de meeste gegroet, wat gedronken, me insgeschreven en natuurlijk wat gebabbeld. Ik dacht ik doe de 6km rustig op mijn gemak maar die had geen controlepost. Geen probleem voor iemand zoals ik. Maar op aan raden van parkourmeester toch maar de 11 gedaan. Die ging mooier zen en ik kwam op de controlepost. Daar alle helpers goeiendag gezegd en 2 cola's ineens bestelt. Ik had grote dorst, wa wilt ge door geven en het was goed buiten met het najaarszonneke. Het was een goeie tocht onder een mooie zon. Daarna nog wat met mensen na gebabbeld en bij geklest. En zien dat ik terug op tijd vertrok naar mijn werk. Het was een kleine tocht maar toch een toffe.
Hier volgt een verslagje van zondag 24 oktober van de verbroederingstocht Heide - Padtocht van Padstappers Geraardsbergen en Heidetochten Gooik - Kester.
's Morgens om 6u30 werd ik door de gebroeders Keyser opgepikt om deel t nemen an de verbroederingstocht Heide - Padtocht. De padstappers Geraardsbergen en Heidetochten Gooik - Kester slaan vor het 5de jaar op rij de handen in elkaar voor deze tocht. De wandelaars kunnen kiezen uit 2 startplaatsen. Een was te Grimming door de padstappers en de andere was te Oetingen door Gooik - Kester. Wij zijn gestart in Oetingen en dit rond half 8 aan een tochtje van 50km. Van in Oetingen trokken we naar Vollezele en dit via Bonte veld om zo naar boskouter , spiering in Negenbunder uit te komen. Nog net voor we aan de controlepost waren trokken we nog door Hof ter Put. Dit was al een stukje van veel natuur dus beloofd voor de rest van de tocht. De wandeling leidde ons verder naar Waarbeke maar nog voor we de controlepost uit waren kwam Paul daar terug aan. Ja terug aan. Hij dacht van 50km dat is ni genoeg en doe er nog een lus van 6,5km bij. Dus heb ik hem maar op het juiste pad gebracht richting Waarbeke waar onze volgende controlepost gelegen is. Maar voor we daar kwamen moesten we een stukje stijgen en dit deden we in het gebied Hul. Van daar gingen we naar Robijnsbos, Congobos, Molenbos om dan zo aan Aulstberg uit te komen. Nog een van de stiltepaden en hof ter berg en we waren aan de controlepost. Ze dachten dat ik stil ging zijn op een stiltepad maar helaas dat is minder waar. Hier kwamen we mensen tegen die in Grimmingen gestart waren. Dit is de enige controlepost waar we 2 keer moesten komen. Om verder te gaan moesten we over een boerenhof om zo op een veldbaantje te komen tussen 2 weilanden in. Dat veldbaantje zag er al goe met modder besmeurt en dat ging er in de loop van de dag er ni op verbeter. Zo gingen we verder over Nieuwenhove om dan aan de 3de controle uit te komen in Denderwindeke. Daar ne genoten van ne Prior en wat gebabbeld met de helpers daar. Ondertussen waren mijn companen al door. Ik kon ni zo rap drinken als zij. Zo ben ik alleen en met wat achterstand naar Grimmingen getrokken. Dit via de Stenen molen of Molen der zeven wegen en verschillende veldbanen. In Grimmingen hadden we 27 km afgelegd nog 23 te gaan. Daar iets gegeten, gedronken en dan terug vertrokken. Toch als wel op tijd binnen wouden zijn.. Door het natuur domein Bentrum naar het Raspaillebos waar we onze kuitjes goed voelden. Dalen deden we via Bosveld om zo terug in Waarbeke wat later uit te komen. Net zoals eerder deze dag verlieten we Waarbeke via het Boerenhof. Deze keer was de modder nog meer een papje geworden. dees heeft zich dan ook NIET kunnen recht houden en is op hare smikkel gegaan. We waren eht veldbaantje voorbij en zelfs een eindje verder. Toen er ineens sprake was om terug te keren tot aan de boerenhof. Oke zei ik, geen probleem maar na enkele meters is de ander persoon al gestopt om gewoon verder naar Lieferinge te gaan. Maar is buten Marc gerekend. Met hem ben ik dan toch nog terug gekeerd tot aan boerenhof. Daar terug ons kar gekeerd om zo terug de pijlen te volgen naar de laatste controlepost te Lieferinge. In dat veldbaantje aan dat boerenhof was ik bijna mijn schoenen kwijt geraakt toen ik er voor de 4de keer door ging. Marc en ik hadden op de andere 2 een half uur achterstand op gelopen door terug te keren maar aan de controlepost was het maar 10minuten meer. Ja we hebben doorgevlogen, ook tijdens de regenbui waardoor we iets later konden genieten van regenbogen. In Lieferinge waren ze al bezich aan het opkuisen toen ik en Marc daar toekwamen. Nog iets gedronken maar Benny kon ni meer wachten en was dan door gegaan. We hebben dan iets later da achtervolging in gezet. We waren nog ni goe vertrokken toen we telefoon kregen van Benny die verkeerd gelopen was en hem hebben we trug op het juiste pad proberen te krijgen. Iets nadien ging de volgende op zen flater. De enige die ni verkeerd of gevallen is deze dag was Luc. Al de rest van onze groep had wel iets voor deze dag. Nog door de Grote en Kleine Haarding en we waren binnen. Moet toegeven op tijd waren we eigenlijk niet, we zen op 18u30 pas binnengekomen. Het was een fantastische dag, eentje om ni rap meer te vergeten. Een dag van veel leute, goe wandelen, super parkour, ...
Hey,
