LIFE IS THE TRAIN ... NOT THE STATION ..... Op stap in Noorwegen
een nieuwe pelgrimstocht.
21-06-2017
Dag 7 : Veldre - Ringen : 23 km
Of Hyppocrates dat ook nog zou beweerd hebben nadat hij deze laatste 2 uur durende beklimming zou gedaan hebben betwijfel ik ten zeerste. En als zijn bewering dan toch juist zou zijn, dan heb ik vandaag wel een serieuze injectie gekregen.
Overigens is zijn uitspraak hier perfect op zijn plaats. Ik logeer namelijk in een revalidatiecentrum. Dit majestueuze centrum ligt pal op de pelgrimsweg, en als er kamers vrij
zijn, kunnen pelgrims hier overnachten. Oorspronkelijk was ik van plan om beneden aan het meer op een camping te overnachten, maar toen ik dit zag liggen, gans boven op de berg, en ik hier toch voorbij moest en het tenslotte nog maar 3 uur was, heb ik deze toch wel serieuze beklimming er vandaag nog maar bij gedaan. En het loont echt. Mooie kamer met een onovertrefbaar uitzicht, een zwembad!!!!!! EN voor de eerste keer in een week slapen in een kamer die donker zal zijn ( rolluiken) . Het doet wel iets raars, als het 's nachts niet donker wordt, je schiet wakker, het is klaar en je denkt , oei, tijd om op te staan, maar dan blijkt het nog maar 2 uur 's nachts te zijn. Nog 2 rustige dagen richting Lillehammer,waar een goeie schoenmaker hopelijk kan toveren, want met mijn scheve ..... verslijten mijn zolen verschrikkelijk abnormaal , en deze keer geen reserve zolen bij.. dus hopen maar...
Nu nog een wasje doen , en genieten van het uitzicht.
Ursula und Herman, van wie ik morgen afscheid moet nemen, ze slaan namelijk een stuk over, omdat Ursula maar vrij is tot begin juli, ze gaan nog een paar dagen het noordelijke deel stappen. Het waren fijne momenten samen, die voor altijd op mijn harde schijf staan.
Dit is mijn bedstee vanavond... op grond, want bij de andere steken de veren er zo door!!
Als er een plaats is waar je tot rust komt is het hier tussen de enorme boerderijen, de weidse vergezichten, met ergens altijd een prachtig meer rustend in de zon. En daartussen loopt een gelukkige pelgrim. Boerderijen zien er anders uit.. het is een verzameling van grote en kleine gebouwen verspreid, met 1 gebouw in het wit geschilderd ( het woonhuis ) en de anderen meestal in het rood. - vroeger was de witte verf duurder dan de rest... vandaar.
Vandaag begonnen met een uurtje klimmen in het bos, en daarna weidse zichten, golvende "grusvei " , een soort vastgewalste aarde - aangenaam om te wandelen en geëindigd in een pelgrimsherberg, een soort slaapzolder, waar 18 matrassen liggen opgestapeld. We zijn hier als gewoonlijk, opnieuw met zijn drieën, Ursula, Herman en ikzelf.
Overdag zien we elkaar weinig of niet, want iedereen stapt zijn eigen tempo... maar 's avonds zitten we voorlopig nog in dezelfde slaapplaatsen. Het stappen gaat al een stuk beter, alleen vrees ik dat de eerste 4 dagen met een te zware rugzak, mijn achillespees geen deugd heeft gedaan. Nog even wennen,en " geladen "met rust stilaan op richting Lillehammer, voor een eerste tussenstop.
Het was wel even schrikken in het postkantoor van Hamar iets voor de middag, toen ik het pak (je) met tent, kookgerei enz... op de weegschaal zette. 6 kg !!! Back home !!
De keuze lag voor de hand. Het overgewicht in mijn rugzak moest eruit. Na veel opzoeken en vragen, was de beste oplossing, zo vlug mogelijk een postkantoor vinden dat min of meer op mijn route ligt. Hamar, een klein stadje, maar iets te ver om in 1 dag te stappen. Dus een stukje trein genomen.Noorwegen is qua gedienstigheid, een onvergetelijke ervaring. Ik stap uit de trein, bestudeer mijn kaart en wordt direct aangesproken door een bereidwillige jongeman. Een postkantoor aub ? Niet ver, maar moeilijk te vinden, maar geen probleem, ik breng je wel. Binnen 10 min stond ik in het postkantoor. Daar dezelfde ongelooflijke service.
Wat een verademing, een "normale " rugzak. Als op wolkjes wandelend op zoek naar het pelgrimscentrum. Opnieuw een onvergetelijke ervaring, een droom van een centrum.
Ik dacht hier waarschijnlijk alleen te zijn voor de nacht, maar plots komen mijn 2 Duitse wandelvrienden hier ook binnen gewandeld. Toeval bestaat niet !!! Er was niks afgesproken, normaal zouden zij hier nooit kunnen zijn, maar ze hebben een stukje bus genomen omdat hier blijkbaar deze namiddag een bijzonder concert was in de kathedraal.
Dus : toeval bestaat niet. Eind goed.. meer dan alles goed .
Morgen herbeginnen we met een lichtere rugzak en met nieuwe moed aan deze wondermooie tocht.
Vanmorgen in mijn tentje wakker gemaakt door loslopende schapen met belletjes om de hals...alles ingepakt , koffie gekookt en ontbijt met zicht op mijn privé meer in Het hoge noorden..met een schuchter zonnetje , ideaal stap weer . Constant klimmen en dalen, op een smal drassig padje omgeven door massa''s bessen die spijtig genoeg nog niet rijp zijn.
Hoog boven in de onmetelijke bossen zie je af en toe door de bomen in de verte een ander meer. Daar moet het naartoe, maar eerst een lastige lange glibberige afdaling, met een rugzak die stilaan ondraaglijk wordt. Mijn 2 Duitse tochtgenoten - Ursula en Herman, vandaag een paar keer tegengekomen, samen op weg naar een slaapplaats, maar deze blijkt niet meer te bestaan !! Dan maar 5 km verder, op naar een camping, waar we nu zitten.
Alles , behalve mijn rugzak is prima, unieke natuur, prachtig stapweer, heel vriendelijke mensen, al 3 keer water gekregen en veel aanmoedigingen. Deze pelgrims weg is ook onvoorstelbaar goed aangeduid, het was voor een geoefende GR stapper wel wat gewoon worden, want de tekens hangen en staan overal, maar ook dikwijls onlogisch, of misschien Noors-logisch????
Het verhaal van mijn te zware rugzak zal misschien morgen een oplossing krijgen ??????
Een doordenkertje..... Ik heb zojuist mijn tentje rechtgezet en soep gekookt met water uit het meer... na 8 uren stappen eindelijk een droom lokatie gevonden.. Het is echt afzien en doorbijten geweest vandaag, zeer moeilijk begaanbare paden,en voor een TE zware rugzak. Met 20 kg rondtrekken is niet echt gezond vrees ik. We zullen in de komende dagen een oplossing moeten vinden anders riskeer ik problemen met mijn achillespees.
Maar ik wou absoluut eerst toch nog van de meegesleurde tent, slaapmatje, kookgerei enzo..
proberen te genieten...en zie ..onvoorstelbaar... ik wist in mijn binnenste dat ik dit zou vinden
Een zoveelste droom die werkelijkheid wordt...Gevoelens en emoties van grote dankbaarheid overkomen mij... ik ga nu genieten van de prachtige noorse midzovernacht. Tot morgen
Als er een plaats is waar je tot rust komt is het hier tussen de enorme boerderijen, de weidse vergezichten, met ergens altijd een prachtig meer rustend in de zon. En daartussen loopt een gelukkige pelgrim. Boerderijen zien er anders uit.. het is een verzameling van grote en kleine gebouwen verspreid, met 1 gebouw in het wit geschilderd ( het woonhuis ) en de anderen meestal in het rood. - vroeger was de witte verf duurder dan de rest... vandaar.
Het was wel even schrikken in het postkantoor van Hamar iets voor de middag, toen ik het pak (je) met tent, kookgerei enz... op de weegschaal zette. 6 kg !!! Back home !!
Vanmorgen in mijn tentje wakker gemaakt door loslopende schapen met belletjes om de hals...alles ingepakt , koffie gekookt en ontbijt met zicht op mijn privé meer in Het hoge noorden..met een schuchter zonnetje , ideaal stap weer . Constant klimmen en dalen, op een smal drassig padje omgeven door massa''s bessen die spijtig genoeg nog niet rijp zijn.
Een doordenkertje..... Ik heb zojuist mijn tentje rechtgezet en soep gekookt met water uit het meer... na 8 uren stappen eindelijk een droom lokatie gevonden.. Het is echt afzien en doorbijten geweest vandaag, zeer moeilijk begaanbare paden,en voor een TE zware rugzak. Met 20 kg rondtrekken is niet echt gezond vrees ik. We zullen in de komende dagen een oplossing moeten vinden anders riskeer ik problemen met mijn achillespees.
