Op 14 stapdagen heb ik welgeteld een half uurtje regen gehad. 

Dikwijls vragen vrienden mij....en alleen???.... en heb je geen schrik ???.... en als er iets gebeurt ????  .... Misschien  moeilijk te begrijpen,  maar iedere echte trekker-pelgrim zal hierop zonder aarzelen bevestigend antwoorden. Onderweg kom je regelmatig andere pelgrims tegen, een korte kennismaking, en verder. Af en toe en soms langere tijd zie je mekaar terug 's avonds op de slaapplaatsen. Op deze tocht heb ik reeds een Fin, Zwitser,Pool, 3 Duitsers tegengekomen.

Het zal waarschijnlijk nu ietske drukker worden, omdat ook hier de vakantie begint.

Het alleen stappen van  een pelgrim heeft onderandere te maken met het stapritme. Maar ook met de rust van geest, het alleen zijn in gemoed. Ik denk dat iedereen af en toe nood heeft aan... een soort " retraite van de geest " en een pelgrim vindt dit in het alleen stappen.

De grootste luxe die wij de dag van vandaag kunnen hebben , is de luxe om alles voor even achter te laten. Dit te kunnen en te mogen doen is een onvoorstelbaar privilege.  Een dergelijke pelgrimstocht is natuurlijk ook een zware fysieke uitdaging. Maar de combinatie van beiden maakt het wat het is voor de pelgrim.

Binnen een paar uurtjes komt Wiske hier aan in Otta, en gaan we vanaf morgen samen op Pelgrimstocht. Het is trouwens niet de eerste keer dat we dit zo doen.Dit hebben we ook gedaan naar Compostela  en naar Rome.  Dus we weten waar we aan beginnen.

En trouwens niets moet, alles kan.