Spieren waren duidelijk nog in rustdagmodus, en de voeten moesten duidelijk nog wennen aan de nieuwe  hielen op mijn schoenen. Door een paar stevige buien werden kleine paadjes herschapen in kleine riviertjes. Het hoge gras zorgde er voor dat alles tot op heuphoogte doornat werd. Tegen de middag begon stilaan de zon moeite te doen om alles op te drogen. 

Picknick uiteindelijk in volle zon,  zodat alle regenponcho's  droog konden worden weggestopt. 

Het is stappen in de flanken van een diep uitgesneden vallei, met beneden de groenkleurige rivier. Ik heb vandaag onderweg welgeteld 1noor gezien, ik vraag me af waar al die noren zitten?  In de namiddag nog een zeldzaam exemplaar " pelgrim " ontmoet,een Zwitser. Na de gewone pelgrimstalk... niet meer teruggezien.

Na de middag, zoals gewoonlijk stilaan kijken waar en welke overnachtingsplaatsen er op de route liggen. Vandaag echt weinig keuze, het zou waarschijnlijk het enige hotel in de buurt worden, gelegen op een golfclub, maar voor een doorsnee pelgrim aan de te dure kant, maar het enige alternatief was nog 9 km  verder stappen , maar dat zag deze optimist toch niet echt

 zitten.  Het zou dus het golfhotel worden. Punt.

Op zoek naar de ingang van het golfterrein trekt aan de overkant van de straat een papier met daarop het logo van deze pelgrimstocht mijn aandacht. Bij nader toezien blijkt daar ook een slaapplaats te zijn,  deze staat echter  nergens vermeld,  dus een beetje argwanend het toegangspoortje binnengestapt . Eerst dacht ik, dat ik in een grote wijngaard terecht was gekomen ,maar bij nader toezien bleken het frambozen te zijn..maar op dezelfde manier,  in lange rijen aangeplant. Op de flanken van  het dal. Een vriendelijke man komt naar me toe , ziet blijkbaar dat ik pelgrim ben en vraagt me of ik slapen zocht.

Hij zei dat " meneer " niet thuis was maar dat er inderdaad een slaapzolder is. Toen hij mij de slaapplaats liet zien heb ik geen moment getwijfeld.  De droom van iedere pelgrim.

Een uurtje later hoor ik ergens   tussen de frambozerijen een kleine tractor,waarschijnlijk " meneer " ?  Inderdaad de eigenaars, een jong koppel met 2 kleine kinderen. 

Bij de kennismaking blijkt de vrouw een Nederlandse te zijn.  Ze zijn  hier een paar jaar geleden gestart met deze frambozenteelt.

En nu het toppunt : deze slaapplaats voor pelgrims is pas sinds vorige week open en ik  ben de allereerste pelgrim !!!!!  

Een hele oude schuur van 1775 hebben ze in de voorbije maanden omgebouwd tot een hele simpele slaapplaats met 2 bedden, drinkbaar water in een jerrycan,  de wc ergens buiten  en een waterverwarmer... en een prachtig zicht op de vallei.  

Ik zit hier nu buiten in een relaxstoel dit verslag de schrijven,  genietend van de zon,kijkend op het dal met de rivier, en lange rijen frambozen. 

ALS  er een ideale pelgrimsrustplaats bestaat. Wel ik heb ze gevonden