Dag 4 - 04/Sept - Chalons-en-Champagne - Rosières près Troyes - 112 km - 18,3 km/u
Vannacht geslapen in Hotel de la Cité, een degelijk proper
hotelletje op wandelafstand van het centrum van de stad. En geloof het of niet:
het enigebier dat ze in de koelkast staan hadden,was Grimbergen Blond.
Na het uitchecken vanmorgen even de oude stad verkend met de
fiets (wat ik altijd al een toffe manier heb gevonden om een grote stad te
verkennen) en wat aan fotoshooting
gedaan van de vele vakwerkhuizen die de stad rijk is. Dan wat proviand
ingeslagen (baguette,saucisson en 2
liter extra water) voor over de middag.
En dat was nodig. Want vandaag ca 90 km door een eindeloze
landbouwregio gereden met reusachtige graansilos en honderden windmolens. Langs
de weg af en toe een klein dorp (eerder een gehucht) zonder enige voorziening.
Winkels zijn er niet. Rijdende winkelwagens bedienen de mensen.
In zon weidse omgeving voel je je echt wel nietig.
Ter hoogte van Mailly-le Camp, waar een groot Camp Militaire
is gevestigd, ben ik bijna letterlijk van de weg geblazen door een voorbijrazende
kolonne van zware tanks, die op nog zwaardere vrachtwagens stonden.
Vannacht slaap ik in een mooi gerenoveerde Auberge de
Jeunesse in een groene omgeving. Bij aankomst een babbel gedaan met een
Nederlander, die met de fiets op weg was naar Zuid-Frankrijk. Naar Compostella
was hij al 5 keer geweest. Een keer met de fiets, en 4 keer te voet,
telkens over een andere Camino. Daarna ook nog samen gegeten, wij waren blijkbaar de enige gasten (twee 60-plussers in een 'Auberge de Jeunesse...)
Morgenvroeg ga ik Troyes bezoeken en rij dan verder naar Auxerre.
Deze morgen met een valse start vertrokken. Toen Mme La Responsable kwam afrekenen (11,2 om te slapen in een kraaknette trekkershut...) vroeg ik haar of er een bakker was in het dorp. Zeker en zelfs een theesalon, maar ik moest wel helemaal naar beneden in het dorp. Ik dus op de fiets. Tof zo bergaf. Bleek dat de bakkerij op woensdag sluitingsdag had. Dus ontbijt voorlopig even uitgesteld.
Zet ik mijn GPS op om het stadje te verlaten en wat zegt die mij: helemaal terug naar boven naar de Citadel om daar aan de andere kant naar beneden te rijden. Ik te voet dus terug naar boven met de fiets aan de hand. En vertrekken dus maar. Mijn GPS stuurt me dan in een lus naar een nabij dorpje om even rond de kerk te draaien en brengt me terug aan de voet van de Citadel, beneden in het dorp dus... Na 13 km stond ik terug aan het startpunt...
Weg dus GPS. Leve de kaart.
Vandaag opnieuw een prachtige rit gemaakt. Zon, wind in de rug en een prachtige omgeving. Eerst nog in het Departement Meuse, later de overgang naar het Departement Marne. De eerste 60 km gereden in bossen met enkele serieuze beklimmingen maar ook prachtige lange afdalingen als beloning. Een regio waar de soldatenkerkhoven van 14'-18' gezaaid zijn. Tienduizenden jonge mensen die daar hun leven hebben gegeven, dikwijls in een vreemd land, opdat wij in een vrij en onafhankelijk land zouden kunnen opgroeien. Om even stil bij te worden.De laatste 70 km in een hoofdzakelijk landbouwgebied gefietst, een beetje te vergelijken met ons Haspengouw maar dan meer glooiend. De kavels leken ook groter, de horizont lag precies verder en het asfalt onder de wielen van mijn fiets was duidelijk van betere kwaliteit...
Wat mij verbaast: ik slaap in Chalons-en-Champagne maar ik heb bij het naderen van de stad geen enkele druivenstok gezien...Bij ons achter Tongeren zijn er meer druiven dan hier.
Vanmorgen dus vanuit Revin opnieuw de Voie Verte
Transardennes genomen, richting Charleville-Mézières, ca 50 km lang. Werkelijk
een parel van een fietsroute. Niet voor niets in de meeste toeristische gidsen
als één van de mooiste fietsroutes in Frankrijk vernoemd. Een oase van rust in
een groene Maasvallei met af en toe een stadje langs de oevers. Speciaal voor
de fietsvakantievrienden: deze moeten we zeker eens samen doen!
VanafCharleville
geen Voie Verte meer. Het was even schrikken en slikken op die drukke
D-wegen. Bijna 70 km ver over Sedan, Mouzon en Stenay naar Montmédy. Naast de
drukte bovendien erg geaccidenteerd terrein: klimmen, dalen en opnieuw klimmen
en dalen Met als toetje de beklimming (eigenlijk ben ik te voet naar boven
gegaan ) naar de Citadelvan Montmédy,
die hoog boven het dorp uitsteekt.
Ik slaap in een gemeentelijke Gîte de Randonneurs 'Le Pigeonnier', die juist naast de Citadel is
gelegen. Proper en heel praktisch ingericht voor trekkers. Er is een dortoir
met 6 slaapplaatsen maar ik ben alleen vanavond. Bij aankomst wel even paniek,
er was niemand aanwezig om de sleutel te overhandigen en bovendien bleek men
bij telefonische navraag bij de toeristische dienst vergeten te zijn dat ik
kwam logeren. Maar het euvel was snel rechtgezet.
Terplekke voor de eerste keer andere Compostella fietsers ontmoet. Waren hun tent aan het opstellen op de camping in de buurt van de Pigeonnier. Een koppel uit Nederland, wat dacht je...?
Moest ik uiteraard nog eten en dat kon alleen in het dorp
beneden. Ben wijselijk te voet gegaan, met de fiets geraakte ik toch niet boven.
Morgen gaat de tocht verder naar Chalons en Champagne. Ja,
ja, je leest het goed: naar de Champagnestreek
Dag 1- 01/Sept - Attenhoven-Revin - 154 km - 18,9 km/u
Voila, de kop is eraf.
Deze morgen nochtans met een heel klein hartje afscheid
genomen en vertrokken. De zon en de weg zorgden er evenwel voor dat het
beklemmend gevoel snel verdween.
Dus 155 km geredenipv de voorziene 130 km. De fietsvrienden zullen niet verwonderd zijn.
Dat is normaal voor Jos, zich 25 km vergissen in afstand!
Vanmorgen dus aan de Industriezone Landen de RAVEL genomen
naar Namen (langs eenprachtig stuk
Waals Haspengouw) en vervolgensin Namen
de Ravel2 naar Dinant en Marienbourg, waar de oversteek is gemaakt naar Givet.
Daar de Voie Verte Transardennes genomen (een prachtige fietsroute langs de
Maas) tot in Revin. Ter hoogte van de Nucleaire Centrale van Choozevenwel verkeerdelijk een (bijzonder drassig
en modderig) bos ingereden tot ik niet meer verder kon. Terugkeren dus met als
gevolg: extreem vuile fietsen
fietstassen kuisen bij aankomst in hotel.
Slaap vannacht in Hotel Bar Restaurant Le Wigwam. Chief
Winnetou (eigenaar/uitbater) is er manusje voor alles: verzorgt het onthaal, doet
de kamers, kookt het avondeten, verzorgt het ontbijt, doet de bar De kamers zijn aan een grondige opknapbeurt toe (om
niet te zeggen dat ze vies en vuil zijn). Het avondeten viel wel mee. En... hij had Blonde Leffe van het vat. Dat maakte veel goed! In ieder
geval een afrader voor toekomstige Compostella gangers.
Zit nu met krampen in de benen aan tafel. Dus ik ga wat op
mijn bed liggen.
Wat verdwijnt er in de drie fietstassen als bagage?
'Wat je thuislaat, is mooi meegenomen' zeggen doorwinterde pelgrims. Of anders gezegd, beperk je bagage tot het hoogst noodzakelijke! Elke kg die je mee de berg moet opnemen, is er één te veel...
Fietsen in september betekent evenwel kledij meenemen voor alle weer: voor kille ochtenden, voor warme zomerdagen, voor plensbuien en permanent gemiezer, voor de koude bergpas in de Pyreneeën of de Spaanse 'meseta'... Van alle een beetje dus en dagelijks een wasje voorzien als eerste werk bij aankomst.
Schoeisel, slaapzak en toilet gerief. EHBO-kit en reisapotheek. Fietsreserve- en -herstelmateriaal. GPS, GSM, fototoestel, mini-notebook ... allemaal met oplader én datakabel...
Routekaarten en gidsen. En nog wat andere nuttige dingen zoals een 'dazer' (om bijtgrage loslopende honden op afstand te houden...), een helm , een zaklamp...
Hier breng ik het verhaal (van de voorbereiding) van mijn fietstocht naar Compostella in september 2014.
Ik doe dit in de eerste plaats voor mezelf, opdat ik later (tenminste als ik mijn doel bereik!) aan de hand van dit dagboek mooie (en minder mooie) herinneringen kan ophalen. Ik doe dit ook voor naaste familie, vrienden en kennissen opdat zij (af en toe ) kunnen checken waar ik uithang en hoe mijn tocht vordert. En ik doe dit voor wie mogelijks ook 'het zot in zijn kop zou krijgen' en zich aan zo'n avontuur wil gaan wagen. Mogelijks vinden zij hier enige nuttige inspiratie voor hun tocht.
Het is mijn intentie om hier regelmatig (dagelijks indien mogelijk) een berichtje te posten. Het laatste bericht vind je juist hieronder. De vroegere berichten vind je via het archief.
Gisteren en vandaag respectievelijk 120 en 130 km gereden, zonder bagage. Gisteren vrij vlak (Tienen-Leuven-Aarschot-Diest), vandaag naar Maastricht en terug over vrij geaccidenteerd terrein (ca 700 hoogte meters - dat moet al een col van eerste categorie zijn..?) bij een vrij hoge temperatuur (28 °C) en wind tegen.
Wat heb ik geleerd?
1) de 'poep' is nog niet klaar voor een dagelijkse rit van 100 km...Een pijnlijk zitvlak raadt me aan me nog veel te oefenen...
2) om de 25 km rusten, iets eten en veel drinken (bij voorkeur geen alcohol, waar ik me de voorbije twee dagen NIET heb aan gehouden...)
3) zorgen dat je tijdig thuis bent, vooral als je moeder en tante hebt uitgenodigd voor het avondeten...
Volgende week ga ik opnieuw met de beste voornemens...
En intussen veel trainen en proefrijden met bagage...
Heb mij voor de tocht naar Compostella een stevige KOGA trekfiets aangeschaft. Ondanks zijn 15 kg een juweeltje van een fiets. Weg stijve en pijnlijke rug... Mijn koersfiets hangt wellicht definitief aan de haak. Inmiddels al 1700 km afgelegd op minder en meer geaccidenteerd terrein.
Intussen heb ik ook fietstassen gekocht voor de noodzakelijk mee te nemen bagage. Vandaag hiermee voor de eerste keer gefietst. Een trip van ca 100 km met 14 kg (nep)bagage. Richting Hasselt-Diepenbeek. Vrij vlak dus. volgende week zelfde afstand maar dan in de heuvelachtige fruitstreek in en rond Borgloon.
Mijn nieuwe MIO GPS (een verjaardagscadeau van Maryse en de kinderen) houdt me hierbij op het juiste pad.
1 September komt snel naderbij. Ik moet/zal er klaar voor zijn.
Dit aspect van de reis heeft wel wat voorbereiding gevergd. Ik heb bewust gekozen voor relatief eenvoudige slaapgelegenheden. Het was even zoeken naar de juiste websites waar je op zoek kon naar diverse slaapgelegenheden: B&B's, hostels, hostals, Auberges de Jeunesse, Maisons de Randonneurs, Refuges de pélerins, Albergues de peregrinos... en uiteraard hotels!
Vanaf Vézelay, één van de Middeleeuwse vertreklocaties in Midden-Frankrijk, geen probleem. Vanaf daar vind je in nogal wat gemeenten een 'refuge de pélerin', waar je als pelgrim terecht kunt voor een bed in een 'dortoir' (slaapzaal) met de nodige sanitaire voorzieningen en veelal met ontbijt. Eenmaal op de Camino Francés in Spanje ook geen probleem. Elk (zelfs verlaten) dorp heeft één of meerdere 'albergues de peregrino', een eenvoudige slaapgelegenheid waar je tegen een 'donativo' of vrij klein bedrag een bed krijgt in een slaapzaal (voor 2 tot ..... personen!).
In Noord-Frankrijk zijn de pelgrimsvoorzieningen wat minder voorhanden. Maar na wat 'googelen' (ook via de gemeentelijke toeristische diensten) vind je uiteindelijk toch wel een slaapplaats. Zij het een 'auberge de jeunesse' of eenvoudig hotel.
En uiteraard kan je op elk ogenblik kiezen voor een wat meer confortabel hotel.
Hieronder vind je een voorbeeld van een website in Frankrijk en Spanje, waar je op zoek kan naar overnachtingsmogelijkheden.
Ik heb mijn reis ingedeeld in 28 (theoretische) fietsetappes. Bij elke etappe heb ik minstens één slaapplaats gezocht (en enkele in reserve gehouden). De eerste zeven nachten zijn voor vertrek gereserveerd. De anderen reserveer ik in functie van de vordering van de reis. Een klein oponthoud kan er immers voor zorgen dat fietsetappe en overnachting noodgedwongen dienen veranderd. In Spanje is reservatie niet echt nodig. Een uitgebreide lijst met 'albergues' laat me toe de dag zelf te beslissen waar te overnachten.
Een overzicht van mijn geplande fietsetappes in Frankrijk en Spanje zie je in de bijlage hieronder.
Zelf heb ik gekozen voor de 2500 km lange fietsroute 'Langs oude wegen en pelgrimssteden naar Compostella', zoals beschreven in een driedelige gids van Clemens Sweerman en Aart van Rossum. Deze route volgt historische verbindingswegen, die eeuwenlang gebruikt werden door pelgrims en handelaren, kunstenaars en koningen. Allen hebben zij onderweg hun sporen achter gelaten.
De fietsroute vertrekt in Maastricht en doorkruist via Aken onze Belgische Ardennen om dan via Bastogne het Franse stadje Montmédy te bereiken. Zelf fiets ik vanuit Attenhoven richting Namen en volg vanaf daar ca 170 km de Maas langs Dinant en de Noord-Franse stadjes Givet, Charlesville-Mézières en Sedan om dan in Montmédy aan te sluiten op de Middeleeuwse route.
Vanaf hier gaat het naar Châlons en Champagne, Troyes, Auxerre en over Vézelay naar Nevers. Verder wordt midden Frankrijk doorkruist via St.Léonard-de-Noblat, Rocamadour, Cahors en Moissac. Via een kleine omweg langs Lourdes bereiken we Oloron-Ste. Marie en tenslotte St.Jean-Pied-de-Port aan de voet van de Pyreneën.
Hier vertrekt de alom gekende 800 km lange 'Camino Francés' over de steden Pamplona, Logroño, Burgos en Léon.
Het traject in Frankrijk zie je op de kaarten in de bijlagen hieronder.
Volgens de overlevering werd begin 8ste eeuw aan de Atlantische kust van het Noord-Spaanse Gallicië het graf ontdekt van Jacobus de Meerdere, één van de naaste leerlingen van Jesus Christus. In die tijd was Spanje praktisch volledig bezet door de Moren, het noorden uitgezonderd. Op die plaats ontwikkelt zich de stad Santiago De Compostella. Tijdens de Middeleeuwen groeit Compostella uit tot de religieuze hoofdstad van West-Europa en neemt de verering van Apostel Jacobus de vorm aan van een cultus. Van heinde en verre vertrekken pelgrims over de door heel Europa verspreide wegen naar het graf van de Apostel. Vooral in Frankrijk verzamelen pelgrims zich in vier plaatsen van waaruit ze (in groep) vertrekken: Parijs, Vezelay, Le Puy en Arles. De pelgrimsroute in Spanje wordt dan ook de 'Camino Frances' (de Franse weg) genoemd. De 100-jarige oorlog en de Reformatie maken een einde aan het pelgrimeren. Het blijft ca. 600 jaar stil rond Jacobus tot een enkeling ergens na de Tweede Wereldoorlog zich opnieuw waagt op de wegen naar Compostella. Het signaal wordt opgevangen in diverse Europese landen en al gauw verenigen vele enthousiastelingen zich in Jacobusgenootschappen, die de moderne pelgrim met raad en daad bijstaan in het vinden van hun weg naar Compostella. Vorig jaar werden in de stad ca. 220 000 pelgrims geregistreerd. Oude Middeleeuwse pelgrimsroutes worden daarom terug op de kaart gezet.
Ik ben katholiek opgevoed, zoals zovelen van mijn generatie, maar heb 'het instituut kerk' met het ouder worden stilaan verlaten omwille van haar oerconservatieve gedachtegoed en de vele schandalen. De be-/verwondering voor Jesus Christus en zijn eerste volgelingen als revolutionaire predikers voor een betere wereld is wellicht gebleven...
De Middeleeuwse 'hype' om (vooral vanuit enkele Franse windhoeken) naar het graf van apostel Jacobus in Compostella te pelgrimeren heeft ons een schat aan cultuur-historische en cultuur-religieuze monumenten achtergelaten (versterkte steden, hospitalen, abdijen en kathedralen...). We geven ons te weinig rekenschap van wat onze voorouders in deze moeilijke, duistere en door godsdienst gedomineerde tijden hebben gerealiseerd.
Als een soort van eerbetoon aan de vele tienduizenden -wellicht honderdduizenden- pelgrims die 600 tot 1000 jaar geleden uit vrije wil of 'als straf' deze barre tocht aanvatten en die dikwijls bekochten met hun leven.
Het sportieve avontuur om een 2500 km lange fietstocht te maken doorheen het prachtige Frankrijk en Noord-Spanje, is op zich een uitdaging.
Het moet zowat voorjaar 2012 geweest zijn dat voormalig fiets- en mountainbikecompagnon Hugo en ikzelf over Compostella hebben gesproken. De gedachte was er en liet me niet meer los. Je begint erover te praten, eerst met je naasten, later met ruimere familie en vrienden. Je begint informatie op te zoeken, wat helemaal niet moeilijk is. Je moet maar eens 'Compostella' googelen.
Eind 2013 vind je een boek 'De oude Middeleeuwse pelgrimsroutes in Frankrijk en Spanje naar Santiago' onder de kerstboom. En dan is het hek helemaal van de dam... Je wil de natuur en het oude cultureel erfgoed langs die route opsnuiven, voelen en beleven. Je wil per sé die weg gaan rijden.
Dan word je begin 2014 lid van het 'Vlaams Genootschap voor Compostella'. De pelgrimszegen in februari in de kathedraal van Mechelen, de infodag in maart voor toekomstige pelgrims, de ontmoetingen met 'geloofsgenoten'... je neemt een beslissing en zet je vertrekdatum vast.
En dan begint een periode van plannen en organiseren. Je wordt geconfronteerd met belangrijke vragen: rij ik alleen of met twee (drie)? Ga ik met de tent of zonder? Welke route ga ik fietsen? Welke gemiddelde dagafstand kan ik aan? Waar en hoe vind ik een geschikte slaapplaats? Hoeveel fiets- en rustdagen voorzie ik? Hoe kom ik terug (met fiets en bagage)? Reserveer ik (alles) voor vertrek of ga ik voor het avontuur?
In gedachten heb je de hele route al eens gereden voor de eerste effectieve pedaalslag...
De grote dag komt snel naderbij. Op 1 september e.k. vertrek ik. Nog 110 dagen aftellen... en intussen verder werken aan de voorbereiding van deze 2500 km lange fietstocht.
