Ik ben Caroline
Ik ben een vrouw en woon in Melsen (Belgium) en mijn beroep is Bediende, .
Ik ben geboren op 18/05/1968 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Joggen, tuinieren, kokkerellen, enz..
DE RECREATIEVE JOGGINGCLUB BIJ UITSTEK Vzw joggingclub de scheldevallei is een recreatieve joggingclub uit Melsen-Merelbeke met meer dan 100 leden. Iedere maandagavond om 20u00 verzamelen we aan het scoutslokaal, Kerkwegel in Melsen. er zijn verschillende afstanden mogelijk, gaande van 5km tot 13km. Alles gebeurt onder begeleiding van ervaren mensen.
08-02-2009
week 06
Week 6 loopt op z'n einde en bij 19 km is het gebleven. Maandag 10, donderdag 9. Gisteren stonden er nog een paar km op het programma, maar het is niet mogen zijn. We kijken al uit naar morgenavond. Gisteren ongeval zien gebeuren op E40. Nie normaal. http://luc-de-pompier.skynetblogs.be/post/6697169/verkeersongeval-te-mannekesvere voor meer informatie. Ik sta nog te bibberen op mijn benen. Of is dat omdat ik niet gelopen heb????????????????????????????
Sommigen beginnen zich hier af te vragen wanneer ik nog eens ga "zeveren" op deze blog. Bij deze dus een kort berichtje. Mijn teller is voor de maand januari blijven steken op 54 km. Das ietsje minder dan de helft van wat Patrick gelopen heeft en hij is ook al niet kontent. We waren nochtans goed begonnen dit jaar en toen werd het kouder en begon ik te niezen en te hoesten, en ik loop nog te hoesten, enz....... In februari halen we onze schade in. Er staan veel minder feestjes op de planning dan vorige maand dus moet dat lukken. Alhoewel, februari telt wel geen 31 dagen,.......
De eerste maand van 2009 zit er weeral eens op. Vooraf had ik me niet echt een doel voorop gesteld wat het aantal kilometers betreft. Achteraf gezien, ben ik toch wel een beetje teleurgesteld als ik mijn kilometerstand zie. De teller is blijven steken op 120 km. En mijn conditie is ook niet echt super te noemen. Dus daar moeten we dringend iets aan doen. Gelukkig staan er nog geen wedstrijden op de agenda, we hebben dus nog even de tijd om alles recht te zetten, ik heb er voorlopig wel nog een goed oog op dat het nog goed komt. We zien wel.
De maand januari loopt op zijn laatste benen, en van lopen is er deze maand nog niet echt veel in huis gekomen. We doen ons best, maar ja er zijn zo van die zaken die voorrang krijgen. Dus staat mijn teller nog maar op een schamele 95 km. Mijn coditie zit in een absoluut dieptepunt, het voordeel is dat het alleen maar in stijgende lijn kan gaan. Het is bijna niet te geloven dat ik afgelopen zomer wedstrijden heb gelopen aan 4 minuten per kilometer. Nu loop ik een kilometer in 6 minuten. Verder gaat het onze club wel voor de wind, vandaag hebben we ons 73ste lid kunnen inschrijven voor 2009. Dat zijn er 5 meer in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar.
Ter info : kilometerteller 2009 staat bij mij reeds op 15 km. Waw. Gisteren heel goed gelopen, niettegenstaande de ietwat uitgelopen nieuwjaarsreceptie van vrijdag. Met andere woorden, wederom is het bewijs er, Hoe meer we feesten, hoe beter we lopen.
Onze eerste activiteit van 2009 zit er reeds op, de nieuwjaarsreceptie, onze enige activiteit die eigenlijk niets met lopen te maken heeft, maar afgaande op het aantal aanwezigen zeker niet te versmaden. De hapjes van het hapjesteam waren opnieuw van superieure kwaliteit, en de drank deed de rest. Alle leden werden opnieuw getrakteerd op een mooi geschenk, een geel/groen loopvestje waar ze hopelijk nog veel plezier gaan aan beleven. Maar het hoogtepunt van de avond is natuurlijk de bekendmaking van de clubkampioene en clubkampioen 2008. Wie was de regelmatigste loper op maandagavond. Bij de dames volgde Carolina Lagaert zichzelf op als clubkampioene, slecht 1 maandag moest ze verstek geven. Bij de heren moesten we op zoek naar een opvolger voor Dirk Van Achter, en al had ik het graag aan iemand anders geschonken, de titel van clubkampioen ging voor de eerste keer naar mezelf. Ik was de regelmatigste loper van 2008. En ook al was het buiten bitter koud, kon dit de pret binnen niet deren, want tot heel laat in de nacht werden allerlei vehalen bovengehaald en menig drankje verteerd.
Nog eventjes vlug het geheugen van onze clubleden opfrissen. Afspraak deze avond om 20.00 uur in het parochiaal centrum te Melsen. Het bier staat al koud en zorg dat jullie niet veel gegeten hebben want het ruikt hier alweer goed in onze keuken.
In 2008 hebben we opnieuw niet stilgezeten wat lopen betreft. Mijn streefdoel was 2008 km lopen in 2008, helaas dat voornemen heb ik niet kunnen waarmaken. Uiteindelijk is de teller blijven stilstaan op 1957.67 km, en heb ik 157 keer mijn loopschoenen aangebonden. Dus mag ik toch zeggen dat ik zo goed als geslaagd ben in mijn opzet. Geen enkele blessure overgehouden aan mijn tochtjes door het Vlaamse land, en veel plezier gehad tijdens het lopen van de vele kilometers. Ik stond aan de start van 22 wedstrijden en een beetje of veel later ook aan de aankomst. En wat waren nu de mooiste momenten en de minder mooie momenten van 2008. Het mooiste loopmoment beleefde ik op vrijdag 16 mei, tijdens de bodysol jogging in De pinte. Ik ben er zeker van dat ik nooit beter was dan die dag. Nooit in die 15 jaar dat ik intussen loop kon ik een wedstrijd beeindigen in de top 10. Het was een droom die op die dag uitkwam. Ik werd daar 7de op 77 deelnemers in bijna 15km/u , ik had nooit gedacht dat ik dit kon. Op nummer twee kies ik voor de 20 km van Brussel. Niet zozeer voor de 20 km, maar voor de toffe dag die we samen beleefden met de leden van de club. Voor mij stond lopen daar op de tweede plaats, en liep ik de 20 km in functie van Caroline. En ook op die dag had ik superbenen, ik denk dat ik toen in staat was de 20km te lopen in minder dan 1u30. En op drie staat nog een activiteit van de club, de verrassingsjogging eind juni in Landskouter. Leuk om alles te organiseren in het geniep. Dat heeft wel iets moet ik zeggen. En dan na weken geheimhouding eindelijk de ontlading, en het feest achteraf.... Fantastisch
En mijn dieptepunt dan, daar moet ik niet over nadenken, 6 september 2008, Evergem. Ondanks de maanden voorbereiding op die halve marathon, de hoge verwachtingen en de coaching ter plaatse liep het daar voor geen meter. Na 100 meter spatte de droom reeds uit elkaar, ik had een super slechte dag. De grootste ontgoocheling op sportief vlak van 2008.
Verder hoop ik in 2009 hetzelfde te mogen doen dan in 2008, en verder te mogen werken als voorzitter van een toffe en gezellige joggingclub.
Ik was uiteindelijk toch niet alleen hoor. Onterechte vrees. 18 loperkes kwamen er opdagen bij -4 graden celcius. . De eerste 5 km van dit jaar zitten er bij deze op. Verder durfde ik niet te lopen uit vrees dat mijn neusvleugels opnieuw zouden ontsteken (en das geen pretje). Verder mistte ik een toi toi onderweg. Uiteindelijk met buikkrampen en gloeiende wangen veilig thuisgekomen. Da warm badje heeft deugd gedaan.
Is da wel verantwoord om bij deze temperaturen te gaan lopen??????????????amai. Ik ben mij nog aan het bedenken. En wie weet, subiet ben ik nog alleen om te lopen vanavond.
Nee, ik denk er niet aan een overzichtje te geven van alle gebeurtenissen in 2008 op loopgebied. Te frustrerend. In vergelijk met 2007 heel wat minder kilometertjes gelopen, heel wat minder wedstrijden gelopen, heel wat minder geblogd, heel wat minder gemotiveerd geweest om te lopen enz. Ik denk dat die manke voet daar wel voor een groot deel verantwoordelijk voor is, alhoewel ik het niet 100% daaraan mag wijten. Wel positief aan 2008 is het feit dat ik manlief in april kon overtuigen deel te nemen aan de start to run. Ondertussen hebben we al heel wat kilometertjes samen gelopen. 2009 moet dus opnieuw een loopjaartje worden. In ieder geval heb ik al wat goeie voornemens. Zo zal ik opnieuw mijn totaal aantal gelopen kilometers proberen bij te houden op dat exell spreadsheet met als doel een jaartotaal te halen van 1500 kilometer, enz. Dit jaar doen we ook weer mee met de 20 kilometer van Brussel met als doel onder de 2 uur te eindigen. Een mooie tijd zal daar heel zeker niet inzitten gezien de vele feestjes die al op het menu staan in de maand mei, maar we zullen ons best doen. Run for fun.
Maar eerst kijken we uit naar de nieuwjaarsreceptie die plaatsvindt op vrijdag 9 januari 2009.
Wordt vervolgd
Prettige werkweek iedereen en oja, beste wensen voor het nieuwe jaar, goede gezondheid en dat jullie op maandag opnieuw zoveel mogelijk paraat mogen zijn. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.
Ondanks de vriestemperaturen gisteren, stonden voor ons laatste loopje van 2008 toch nog altijd 45 leden paraat. Voor een keer allemaal hetzelfde tochtje van 5km, en allemaal aan een zeer gezapig tempo. En om 2008 op een gepaste wijze af te sluiten was er natuurlijk ook drank voorzien. Voor 1 keer was er geen water voorzien, maar ghluwein, Ename, en warme chocomelk. Was dat de reden van de grote opkomst? Waarschijnlijk niet, iedereen kwam toch voor het loopje ... of heb ik het mis. In ieder geval, hebben we onze eer van gezellige club gisteren terug alle eer aan gedaan. Het werd ondanks de zeer koude avond (blijkbaar de koudste van 2008) toch een gezellige boel. De vuurkorven maakten het toch nog een beetje warm, en de drank deed de rest. Zo werd een sucsesvol loopjaar afgesloten. Tot diep in de nacht, ik denk dat gans Melsen dan al lang onder de wol lag, werd er nagekaart of werd er vooruit gekeken. Allee op naar 2009 en naar een hopelijk even sucsesvol loopjaar.
Wie was nu de regelmatigste loper of loopster van 2008, wie kwam op maandagavond het vaakst joggen? Met andere woorden, wie wordt de kampioen en kampioene van 2008. Dit zijn de 10 genomineerde dames:
Bij de heren komen de volgende joggers in aanmerking
1. Christian De Groote 2. Marc De Smet 3. Jan Hillewaere 4. Marc Meersman 5. Yvan Stassyns 6. Tom Timmerman 7. Luc Van Haudenhuyze 8. Filip Vandendriessche 9. Yoshi Vandendriessche 10. Patrick Vandevyver
Op 9 januari 2009 tijdens de nieuwjaarsreceptie weten we wie clubkampioen en clubkampioene wordt.
Kerstmannen en kerstvrouwen veroverden gisteren Antwerpen. De run verliep vlotjes, maar er was maar 1 probleem, hoe geraak je in godsnaam tijdig aan de start. Om 15u30 vertrokken in Melsen voor een tochtje van 65 km naar de Q Run. Dus dat leek ruim op tijd. Helaas, de E 17 zat in Kruibeke potdicht, resultaat ruim 1 uur file voor de kennedytunnel. Daar gaat onze kerstrun. Uiteindelijk raakten we toch nog bijna in de buurt van de start. De klok stond op 17u45 en we stonden met de wagen op 2km van de start. Nog 15 minuten dus om er te geraken, wagen aan de kant, loopkledij aangetrokken op het voetpad en dan al lopend met ons 3 de start tijdig trachten te vinden. Het kerstpak moest ook nog worden gevonden en aangetrokken, zonder kerstpak geen run. De eerste km naar de start verliep niet al te snel, en aan dit tempo zouden we het nooit redden. Plan B dan maar, Veronique en Bram dan maar achter gelaten en in spurttempo naar de inschrijving. 17u55 oef ik ben er, met 3 kerstpakken onder de arm terug naar buiten, en daar stonden intussen ook Veronique en Bram. Snel alles aangetrokken en we waren klaar voor de start. Tijd om achteraan aan te sluiten was er niet meer, dus stonden we gewoon op eerse rij met 3000 kerstmannen en vrouwen achter ons. Luttele seconden later weerklonk het startschot en weg waren we voor 5 km door Antwerpen. Door de snelheid van het aankleden stonden we na een paar 100m al terug aan de kant, dus even de tijd nemen om alles keurig aan te trekken en de weg dan verder te zetten. Door die stop hadden er ons natuurlijk al honderden kerstmannen voorbij gelopen, maar daar was het ons nie om te doen natuurlijk. We deden het voor de sfeer en de gezelligheid. Halfweg op de Meir stond het befaamde druppelkot op ons te wachten, dit mochten we niet missen, en na al de stress voordien waren we toch toe aan een opkikkertje. Keurig wachten we onze tijd af, maar aan druppels raakten we niet. Dan maar na een tiental minuten wat beginnen aandringen en uiteindelijk toch aan een schoteltjes met 6 druppeltjes geraakt. Op dat moment kregen we aan het druppelkot te horen dat we direct moesten vertrekken of anders werden we uit wedstrijd genomen. Een verscheurende keuze, druppels of lopen? We kozen zonder tegenpruttelen voor de druppels, en de wedstrijd te verlaten. Na het achteroverslaan van de druppels het samen met nog honderden anderen het opnieuw op een lopen gezet. En wonder boven wonder, na een achtervolging van een kilometer zagen we plots weer de ziekenwagen, de groene vlag en de politie en zo waren we terug in wedstrijd. Wat een toestanden, maar achteraf gezien hebben we er toch van genoten. Alle 3 de aankomst overschreden na ruim 53 minuten. Nadien nog genoten van de kerstsfeer en een lekkere pizza. Alain, die ook deelgenomen heeft, hebben we enkel aan de telefoon gehoord, maar wel aangekomen na 32 minuten. Eind goed al goed denk je dan. Maar op de terugweg was er nog een alcoholcontrole op de E17. Ik mocht verderrijden, maar Veronique, die net jarig was na 00u00 werd getracteerd door de politie op en controle. En gelukkig hadden we niet gedronken en raakten we toch nog veilig terug in Melsen.
Morgen staat normaal de laatste "wedstrijd" van 2008 op mijn agenda. De Q run in Antwerpen. Niet zomaar een wedstrijdje van 5 km, maar wel een ludieke loop verkleedt als kerstman door het centrum van Antwerpen. Tussendoor lopen we voorbij de kerstkraampjes en druppelkoten, wat wel voor wat oponthoudt zal zorgen. Voor 1 keer gaan we niet voor een plaats of tijd maar enkel voor de fun. En achteraf gaan we samen met het vrouwke de innerlijke mens verstevigen en de sfeer opsnuiven. Zo sluiten we een loopjaar toch in schoonheid af. En eindelijk zijn we na maanden zwoegen, aan verlof toe, 2 weekjes om de batterijen terug op te laden en een paar feestjes te bouwen.
Gisteren hebben we met het bestuur eens een poging gedaan om een andere sport te beoefenen. Bowlingen. 1 zaak werd snel duidelijk, sportman of sportvrouw zullen we waarschijnlijk ook in deze sport niet worden. Maar daar was het hem ook niet om te doen. Toch waren er vooraf toch een paar personen die dachten het beter te kunnen dan het gemiddelde. Ikzelf kende vooraf ook mij kunnen in deze dicipline, loopschoenen zijn mij toch beter op het lijf gegoten dan die bowlingschoenen. Dus werd ik in het eerste spel gewoon naar huis gespeeld. Eervol laatste, pffw. Maar goed het eerste spel was maar een opwarming? Dus op naar spel twee, en we moesten vaststellen dat onze secretaris Jan uiteindelijk het beste overweg kon met de ballen. Verrassend was de tweede plaats van Ann en het podium werd compleet gemaakt door Patrick R. En ikke, wel ik overtrof mezelf door 4de te worden. Voor de rest was het een geslaagde avond en dat was ook de opzet van het geheel. En zo kunnen we vol moed uitkijken naar 2009.
Het lidgeld voor 2016 bedraagt 30€. Storten kan op rek. nr. BE83 8904 6402 7015
Over mijzelf
Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Melsen (Belgie) en mijn beroep is Technicus.
Ik ben geboren op 02/04/1966 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en alles wat erbij komt kijken.
Onze eerste activiteit van 2009 zit er reeds op, de nieuwjaarsreceptie, onze enige activiteit die eigenlijk niets met lopen te maken heeft, maar afgaande op het aantal aanwezigen zeker niet te versmaden. De hapjes van het hapjesteam waren opnieuw van superieure kwaliteit, en de drank deed de rest. Alle leden werden opnieuw getrakteerd op een mooi geschenk, een geel/groen loopvestje waar ze hopelijk nog veel plezier gaan aan beleven. Maar het hoogtepunt van de avond is natuurlijk de bekendmaking van de clubkampioene en clubkampioen 2008. Wie was de regelmatigste loper op maandagavond. Bij de dames volgde Carolina Lagaert zichzelf op als clubkampioene, slecht 1 maandag moest ze verstek geven. Bij de heren moesten we op zoek naar een opvolger voor Dirk Van Achter, en al had ik het graag aan iemand anders geschonken, de titel van clubkampioen ging voor de eerste keer naar mezelf. Ik was de regelmatigste loper van 2008. En ook al was het buiten bitter koud, kon dit de pret binnen niet deren, want tot heel laat in de nacht werden allerlei vehalen bovengehaald en menig drankje verteerd.
