|
Kerstmannen en kerstvrouwen veroverden gisteren Antwerpen. De run verliep vlotjes, maar er was maar 1 probleem, hoe geraak je in godsnaam tijdig aan de start. Om 15u30 vertrokken in Melsen voor een tochtje van 65 km naar de Q Run. Dus dat leek ruim op tijd. Helaas, de E 17 zat in Kruibeke potdicht, resultaat ruim 1 uur file voor de kennedytunnel. Daar gaat onze kerstrun. Uiteindelijk raakten we toch nog bijna in de buurt van de start. De klok stond op 17u45 en we stonden met de wagen op 2km van de start. Nog 15 minuten dus om er te geraken, wagen aan de kant, loopkledij aangetrokken op het voetpad en dan al lopend met ons 3 de start tijdig trachten te vinden. Het kerstpak moest ook nog worden gevonden en aangetrokken, zonder kerstpak geen run. De eerste km naar de start verliep niet al te snel, en aan dit tempo zouden we het nooit redden. Plan B dan maar, Veronique en Bram dan maar achter gelaten en in spurttempo naar de inschrijving. 17u55 oef ik ben er, met 3 kerstpakken onder de arm terug naar buiten, en daar stonden intussen ook Veronique en Bram. Snel alles aangetrokken en we waren klaar voor de start. Tijd om achteraan aan te sluiten was er niet meer, dus stonden we gewoon op eerse rij met 3000 kerstmannen en vrouwen achter ons. Luttele seconden later weerklonk het startschot en weg waren we voor 5 km door Antwerpen. Door de snelheid van het aankleden stonden we na een paar 100m al terug aan de kant, dus even de tijd nemen om alles keurig aan te trekken en de weg dan verder te zetten. Door die stop hadden er ons natuurlijk al honderden kerstmannen voorbij gelopen, maar daar was het ons nie om te doen natuurlijk. We deden het voor de sfeer en de gezelligheid. Halfweg op de Meir stond het befaamde druppelkot op ons te wachten, dit mochten we niet missen, en na al de stress voordien waren we toch toe aan een opkikkertje. Keurig wachten we onze tijd af, maar aan druppels raakten we niet. Dan maar na een tiental minuten wat beginnen aandringen en uiteindelijk toch aan een schoteltjes met 6 druppeltjes geraakt. Op dat moment kregen we aan het druppelkot te horen dat we direct moesten vertrekken of anders werden we uit wedstrijd genomen. Een verscheurende keuze, druppels of lopen? We kozen zonder tegenpruttelen voor de druppels, en de wedstrijd te verlaten. Na het achteroverslaan van de druppels het samen met nog honderden anderen het opnieuw op een lopen gezet. En wonder boven wonder, na een achtervolging van een kilometer zagen we plots weer de ziekenwagen, de groene vlag en de politie en zo waren we terug in wedstrijd. Wat een toestanden, maar achteraf gezien hebben we er toch van genoten. Alle 3 de aankomst overschreden na ruim 53 minuten. Nadien nog genoten van de kerstsfeer en een lekkere pizza. Alain, die ook deelgenomen heeft, hebben we enkel aan de telefoon gehoord, maar wel aangekomen na 32 minuten. Eind goed al goed denk je dan. Maar op de terugweg was er nog een alcoholcontrole op de E17. Ik mocht verderrijden, maar Veronique, die net jarig was na 00u00 werd getracteerd door de politie op en controle. En gelukkig hadden we niet gedronken en raakten we toch nog veilig terug in Melsen.
|
