Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
22-09-2008
Groen licht
We zijn weer op maandag beland, een nieuwe week en een aanpassing van mijn loopschema (30 - 10). Deze morgen weer op de weegschaal gaan staan en hoera, weer een groen lichtje dat brandde wat minder gewicht betekent. Mijn nieuw gewicht is 69,1 kg. Nog even en ik ben de 69 kg gepasseerd. Het was wel eventjes twijfelen of ik deze keer een mindering zou hebben. We zijn dit weekend gaan wandelen en natuurlijk ergens een terrasje gaan doen. De Corsendonck was niet te versmaden. Het was lang geleden dat ik deze nog had geproefd. Mijn voorkeur gaat uit naar de donkere, zwaardere bieren. Heel lekker, maar redelijk wat calorieën. Het kan geen kwaad van tijd tot tijd. Vandaag heb ik goed gezweten tijdens mijn ronde. Ik dat dat het wat aan de frisse kant ging zijn. Daarom had ik iet extra onderaan gedaan. Na een paar minuten had ik al door dat niet had gemoeten. Toch vond ik hat al bij al niet zo erg. Eens goed zweten is gezond. Nadien doet het eens zo goed. Deze keer had ik helemaal geen last van mijn kuiten een paar uur na de training. Ik ondervind dat wanneer je onderweg minder stopt (omwille van het schema), het lopen op zich veel gemakkelijker gaat. Je moet je niet meer in gang trekken. Vanaf nu heb ik nog maar 1 wandelstop. Ik ben benieuwd voor volgende week. Dan is het weer ononderbroken lopen gedurende 40 minuten. Maar dat zien we volgende week dan wel.
Op donderdag heb ik voor de eerste maal 's avonds getraind. Wegens de huishoudelijke zaken kon ik pas om 21u vertrekken. De temperatuur was aangenaam. Het verraste me een beetje. Ik had gedacht dat het frisser zou zijn omdat ik tijdens mijn nachtshift ondervind, dat er al regelmatig koudere nachten zijn. Het eerste gedeelte viel goed mee. Dit is langs een hoofdweg en dus redelijk goed verlicht. Hoewel het er overdag heel druk kan zijn, reed er nu amper een auto wat toch een rustgevend gevoel geeft. Ik moest enkel attent zijn op voorbijrijdende fietsers. Niet iedereen rijdt met zijn licht aan en dan merk je niet dat ze naderen. Toch even schrikken wanneer men je dan voorbij rijdt Tijdens het rustige gedeelte heb ik helemaal niemand gezien. Ik moest enkel een overstekende kat in de gaten houden. Hier was echter geen verlichting. Dan loop je helemaal in het donker, zodat je toch regelmatig naar beneden moet kijken of er geen obstakels op de grond liggen. Op een kort gedeelte (300m) staan er bomen vlak naast het fietspaadje. Gelukkig wist ik van overdag waar zich de boomwortels bevonden. Toch is het even opletten geblazen. Nadien terug voldoende licht gekregen zodat er zich geen problemen voordeden. Na de 9 km had ik zelfs het gevoel dat ik nog verder kon lopen. Ik ben toch maar gestopt om niets te forceren. Volgende week gaan we weer een stapje verder. Deze avondtraining is me zeer goed bevallen. Zo goed zelfs dat de training op donderdag normaal gezien steeds 's avonds zal doorgaan. Alles is die dag afgehandeld, je kan op een ontspannen manier alles van je aflopen. het aan niets denken is gewoon een zalig gevoel op dat moment. De duisternis waar je dan in loopt geeft zelfs een andere dimensie. Je loopt in het niets bij wijze van spreken. Als je dan weer thuis komt, zijn de batterijtjes mooi terug opgeladen en kun je er weer tegenaan de volgende dag. Vanaf volgende week komt hopelijk de vrijdag mee in het schema voor een korte loop van 6 km. Hopelijk zijn dan de verfpotten nog niet gekocht, anders kan ik beginnen met de deuren te schilderen (moet ook gebeuren).
Maandag 15/09 was weer een nieuwe week. Mijn schema werd aangepast, zodat ik nu 2 x 20 minuten loop. Telkens ik mijn schema verander, ben ik benieuwd hoe ik dat verteer. De eerste 20 minuten gingen prima. Na de korte wandeling opnieuw gestart. Op het einde ben ik een beetje van weg veranderd. Ik wilde iets uitproberen om eventueel een parcourswijziging te kunnen doorvoeren indien er een tijdsgebrek zou zijn. Nu wist ik wel hoe lang ik telkens liep, maar naar de afstand was het telkens raden. Tot ik maandagnacht op internet de oplossing vond : Google Maps. Ik was eigenlijk een route aan het uitstippelen voor mijn vrouw. Toen vroeg ik mij af of er geen routeplanner voor voetgangers bestond. Op Google beland. Tot mijn grote verbazing bestaat dit dus ook. Nu is het een stuk gemakkelijker geworden qua afstand plannen. Zo weet ik nu niet alleen hoe lang ik loop, maar ook hoe ik evolueer wat betreft de afstand : deze bedraagt nu 9 km voor 40 minuten (toch een goed gevoel). Op woensdag kwam dit al goed van pas. Geen timer bij me, zodoende heb ik me dan maar op de afstand gefocusd. Het eerste gedeelte doorgelopen tot 5 km. De volgende 4 km . geprobeerd iets sneller te lopen, maar voelde al snel dat dit nog te hoog gegrepen was. Snelheid trainen kan nog even wachten. Wat ik eigenaardig vind; bijna iedereen die je tegenkomt zegt je goeiedag. Is iedereen vriendelijk of straal ik dat gewoon uit? Misschien vinden ze me wel een gek, wie weet? Toch tevreden van de afgelopen week.
Mijn gewicht niet vergeten : 69,5 kg (- 800 gr). Niet slecht voor een week. Nog 5 te gaan.
Vorige week heb ik maar twee keer de mogelijkheid gehad om mijn trainingsarbeid aan te vatten, dit telkens gedurende een half uur. Dinsdagavond zal voortaan moeilijk zijn, vanwege mijn dochter haar zwemtraining die naar een later uur is verschoven. Daar moet ik dus iets anders voor bedenken; misschien de namiddag indien de echtgenote haar toestemming geeft (men moet al eens een keer toegeven). Aangezien de loopsessies toch vlotjes verliepen, heb ik besloten om toch maar over te schakelen naar de 40 minuten (20 - 10 - 10). Normaal doe ik dit niet wanneer ik geen drie keer op pad ben geweest. Hoewel een schema niet strikt bindend is, probeer ik mij daar toch een beetje aan te houden. Je moet je tenslotte niet forceren, een blessure is snel opgelopen. Het vooruitzicht op een andere route deed mij toch besluiten om een tandje bij te steken.
Tijdens de weken die voorafgingen, ben ik een paar maal langs dit gedeelte gefietst met mijn zoontje. Ik zag al snel dat dit een route was waar het aangenaam lopen zou zijn. Je loopt er voor een gedeelte op paden die enkel door fietsers en voetgangers kunnen worden betreden. Hierdoor heb ik zelfs al een andere ronde voor ogen. Ik moet nog alleen de afstand nagaan. Ik zou het liefst maximum 1u 15 min. lopen. Zo zou de rest niet in gedrang komen. Lopen is wel goed, maar als gewone liefhebber moet je toch rekening houden met de andere dingen die thuis nog staan te wachten. Zo is iedereen tevreden.
Aangezien ik mijn gsm ben kwijtgeraakt, heb ik die van mijn schoonmoeder in bruikleen. Gelukkig staat hier ook een timer op. Zo kan ik terug mijn tijd juist instellen en weet je hoe lang je loopt. Althans, dat denk je toch.
Nadat ik mijn timer op 20 minuten heb ingesteld, ben ik van start gegaan. Het feit is : ik ben verziend en draag een bril om te lezen. Ik heb al eens geprobeerd om met mijn bril op te lopen, maar ik vond dat zo'n onprettig gevoel dat ik die maar thuis laat. Je krijgt toch automatisch een alarm wanneer de tijd is verstreken.
En ja hoor, na 20 minuten kreeg ik een alarm te horen. ik zat er eerlijk gezegd al een beetje op te wachten. Ik gebruikte dat ding voor de eerste maal en het parcours was toch een beetje nieuw. Ik was trouwens al op de terugweg en was al een uitbreiding aan het voor te bereiden voor het geval ik voor het eindalarm terug thuis zou zijn.
Na een minuut wandelen heb ik mijn timer weer mooi ingesteld, dit keer op 10 minuten, en ben dan weer in gang geschoten. En rustig tempo volgend, kwam ik terug aan in de wijk, aan de achterkant van thuis. Als de tijd op dat moment dan verstreken is, kan ik via een doorsteek voor voetgangers rustig naar huis wandelen. Nu was echter de tijd nog niet verstreken, maar ik verwachtte dit elk moment. Doolopen was dus de boodschap. Ik zou dan nog een blok rond lopen, zodat ik dan de volgende 10 minuten zou vol krijgen.
Toen ik mijn blok halverwege was, was het alarm nog niet afgegaan. Toen ik zo goed als ik kon op mijn gsm keek, ontdekte ik dat de timer niet meer werkte. Waarschijnlijk niet goed geactiveerd of anders heb ik per ongeluk op stop geduwd (ik heb 1 keer geprobeerd te kijken hoe lang het nog was). Omdat ik toch bijna thuis was, heb ik de timer dan maar op vijf minuten gezet en ben zo rustig naar huis gelopen.
Al bij al verliep het lopen zonder problemen en weet ik dat ik voldoende tijd heb getraind. Nu ben ik nog benieuwd naar de afstand die ik afleg, maar dat zal ik de komende dag wel uitpluizen.
Toch denk ik er nu wel ernstig over na om fatsoenlijk materiaal aan te schaffen. Ik loop nog steeds zonder hartslagmeter, maar overweeg toch om een aan te kopen, met timer en chronometer gecombineerd. Ik word binnenkort ten slotte 45 jaar en moet misschien een beetje uitkijken dat ik niet te veel hooi op mijn vork neem.
Toch ben ik een beetje versteld dat men redelijk snel zijn conditie kan verbeteren, mits je een regelmaat inbouwt. O ja, ik was niet alleen gestart voor de 10 miles, maar ook mijn gewicht wat te verlagen. Het begin van het verval in ingezet : 70,3 kg (-300gr). Het is niet veel, maar het is een begin.
1 september : alles opnieuw in de startblokken gezet.
De kinderen zijn terug naar school. Ik heb tegelijkertijd mijn vrouw terug naar haar werk gestuurd wegens geen verlof meer. Ikzelf ben al een week terug aan het werk. Aangezien ik vooral 's nachts werk, heb ik overdag genoeg gelegenheid om een trainingssessie in te lassen tussen de huishoudelijke taken door.
Na 3 weken vakantie heb ik mijn loopschoenen terug aangetrokken voor een ontspannende loop van ongeveer een half uur. Ik zeg "ongeveer" , want ik ben mijn gsm verloren. Ik gebruikte mijn timer om te controleren hoe lang ik aan het lopen was. Maar ja, wanneer de oneerlijke vinder in de bioscoop deze niet aan de balie afgeeft, kan je hem er niet meer voor gebruiken. Toch spijtig.
Deze morgen ben ik eerst op de weegschaal gaan staan. Samen met het uitlopen van de 10 miles zou ik tevens mijn gewicht een kleiner getal willen toekennen. Het viel al bij al nogal mee : 70,6 kg. Maar het buikje moet er toch af. Het eindresultaat zou 64 kg moeten worden (met 65 kg ben ik ook tevreden).
De training heb ik dan maar op het gevoel gelopen. Gelukkig ben ik al vertrouwd met het parcours, zodat ik weet hoe ver het op een bepaald punt nog is. Dat maakt het toch iets gemakkelijker. Het ging redelijk vlot, ben niet echt moe geweest en mijn ademhaling bleef rustig. Ik stond er zelf een beetje van versteld. Ik had enigszins verwacht dat mijn benen wat gingen protesteren, maar dat bleef voorlopig uit. Hopelijk heb ik er morgen geen last van. In principe loop ik 4 maal per week, maar mijn dochter dreigt mijn schema al te saboteren. Haar zwemtraining op dinsdag is naar een later uur verschoven, zodat ik haar later ga ophalen. Dan wordt het moeilijker om die avond gedurende langere tijd te lopen. We zien wel.
Indien ik deze week tot een goed einde kan brengen, doen we er volgende week 10 min. bij. Dan komen we weer een stap dichter bij de eindmeet.
"Hoe sterk is de eenzame loper?", vraag ik mij wel eens af tijdens mijn joggingsessie. Ongeveer 6 maanden geleden kocht ik mijn loopschoenen. 3 maanden later heb ik ze voor de eerste maal aangetrokken (het passen in de winkel niet meegerekend) en ben met goede moed gestart. Daarna heb ik gedurende een week nauwelijk kunnen stappen. De trap naar de kelder was een marteling van jewelste. Twee weken later ben ik terug begonnen met een heus loopschema voor ogen (op internet gevonden). Wonderwel was ik minder stijf (dankzij de stretchoefeningen deze keer) en een week later was er van stijfheid geen sprake meer. Het verhaal van te stretchen blijkt dan toch juist te zijn. Na het schema mooi te hebben gevolgd, ben ik nu in staat gedurende een half uur aan een stuk ongeveer 6 km te lopen. Je ziet, aanhouden heeft toch zijn voordelen. Tijdens het verlof heb ik mijn schoenen echter thuis gelaten. Gevolg : halve kilo bijgekomen en benieuwd naar de conditie. Op 1 september begin ik terug met de start van een "60 minutenschema". En dan maar dromen van de 10 Miles, wie weet zelfs van een halve marathon.
