Terwijl mijn baasjes drie dagen in Amsterdam hebben verbleven, ben ik op bezoek geweest bij Tante Monique en Ome Filip. Back to my roots.
Het was er heel leuk, mijn spierenpootjes doen nog pijn bij het lopen van al dat ravotten. En ik ben natuurlijk nog altijd niet bijgeslapen. Dat duurt nog enkele dagen.
Mijn baasjes kunnen vandaag dan ook redelijk goed uitrusten van het tripje naar Amsterdam.
gisteren ben ik met mijn baasjes naar tante en ome Smartie geweest.
Mijn baasjes waren uitgenodigd op een babbegloei en ik mocht mee om met Chican, Geena en zus Java te spelen.
Mijn baasjes vonden het heel leuk en de babbegloeier van dienst heeft heel goed zijn werk gedaan, zeiden mijn baasjes. . Zelf mocht ik alleen brokken eten . zoals je op de foto's zal zien.
Zussie Java was echter niet in stemming om familiebezoek te ontvangen . Maar niet getreurd, volgende keer lukt het wel met mijn zussie
gisteren is er een voorwerp van de kleine mensjes van de buren in mijn tertotium geland. Mijn baasjes noemden dat een vliegtuigje. Ik ken dat niet, ik heb er alleen een vleugel van afgeknabbeld en ook de rest van het vliegtuigje bewerkt met mijn puppietanden.
Baasje heeft de overschot teruggebracht. De grote mensen van de buren zeiden dat de kleine mensjes het vliegtuigje maar niet in de richting van mijn tertotium hadden moeten gooien, maar die kleine mensjes waren niet echt blij met mijn kunstige bewerking van hun speelgoed.
Baasje heeft helaas geen foto van gemaakt als herinnering aan mijn kunstproject. Maar vandaag hebben ze de piloot teruggevonden van het vliegtuigje. Mijn baasjes durven die piloot echter niet meer terug naar de buren te brengen. Dus voor de kleine mensjes zal de piloot voor altijd M.I.A. blijven. Tenzij zij deze blog lezen....
Hieronder de piloot na mijn kunstige bewerking....
Hier bij mijn baasjes valt weinig nieuws te rapen. Het leven gaat zijn gewone gang: eten en drinken krijgen, slapen, een natje en een droogje doen buiten op de wei. En tussendoor de baasjes plagen en wakker maken als ze op de divan liggen te soezen en af en toe groot baasje achter de basketbal aan laten hollen. Dat vindt hij leuk
Doei.
Jazzie.
PS: Oh ja, dat hondenweer van de laatste dagen deert mij niet, dat noemen ze niet voor niets "hondenweer".
vandaag zijn de baasjes met mij gaan wandelen in de bossen van Koersel. Deze wandeling werd georganiseerd door de Smartdoggies, Heidi en Patrick, van de gelijknamige hondenschool in Lummen.
Het was heel leuk: weer oude bekenden gezien (mijn zussie Java bijv.) en nieuwe vriendjes gemaakt....
Hieronder enkele foto's.
Zou het die kant op zijn???
Hossen door de bossen.
Baasje en ikzelf
Mijn nieuwe vriendje Bono
Voor de mensen die deze blog volgen en zijn meegeweest: de rest van de foto's staat:
Jazzie denkt dat ze terug fit is na haar verblijf bij Tante Monique en Ome Filip. Maar ik heb mijn twijfels. Haar nieuwe speeltje, Wallie, een cadeautje van Jennifer, heeft haar immers bij het worstelen verslagen, en dat gebeurt niet zo dikwijls....
ja, ik ben weer terug uitgerust van mijn avonturen bij Tante Monique en Ome Filip.
Mijn buit van deze morgen:
1. één - helaas lege - kartonnen taartendoos. 2. één halve suikerwafel . Ja wat wil je, mijn baasjes gaan blijkbaar wat te nonchalant om met eten. Ze gooien veel te veel weg, ik moét dat opruimen, ook al ligt het op tafel. Geen verspilling bij deze meid. En mijn baasje maar zoeken naar zijn wafel , maar weggegooid is weggegooid.
Jazzie.
PS. Volgende keer moet ik wel niet vergeten om ook de verpakking weg te moffelen....
gesorteerd en wat doosjes met schroeven opgeruimd.
.
. zoals je op de foto's zal zien.
<
. Ja wat wil je, mijn baasjes gaan blijkbaar wat te nonchalant om met eten. Ze gooien veel te veel weg, ik moét dat opruimen, ook al ligt het op tafel. Geen verspilling bij deze meid.
, maar weggegooid is weggegooid. 
