Verleden weekend zijn we met de kleinste naar de Ardennen geweest. Huisje gehuurd waar ze honden toelieten, en vrijdagmiddag vertrokken.
LEED:
Er lag wel nog redelijk wat sneeuw, maar het weer is het hele weekend mistig en donker gebleven. Het was de bedoeling om zaterdag en zondag een uitstapje te doen, maar een misstapje van Heidi besliste daar anders over.
Het relaas van een (niet)plaspauze met gevolgen.
-aangekomen rond half vijf en alle mensen- en puppymateriaal binnengedragen. -met de puppy effe wandelen voor een plaspauze. Puppy doet niets. -dan maar alles uitpakken en op orde zetten in het huisje. -een tijdje later maar weer een plaswandeling: puppy doet niets. -Ondertussen wordt het avond, laatavond, en tijd om te gaan slapen. Nog een laatste poging voor een plasje van de puppy. Ikke met haar naar buiten: puppy doet niets. -Dan gaat Heidi het maar eens proberen, je kan nooit weten. Puppy doet echter ook niets en Heidi komt na een tijdje terug naar het huisje. Ik sta te kijken aan de deur. -Heidi trapt ergens verkeerd op de trapjes en klinkt om, de grond op. -Heidi laat Jazzie los en de puppy profiteert van de gelegenheid en zet het op een lopen, achter een man met een hond aan die juist een ander huisje zijn buitengekomen. De man en hond lopen door (hebben die Heidi niet zien vallen?), onze puppy er vrolijk achteraan. -ikke de trap af om Heidi recht te helpen: lama zitten, ga maar achter de hond aan. -ikke op de man roepen om te blijven staan, zodat ik hen en onze puppy kan inhalen zonder Heidi te lang te moeten laten liggen op de koude grond. -puppy wordt opgevist en in het huisje gezet. -Heidi wordt ook opgevist en strompelend naar binnen gebracht. Enkel doet behoorlijk pijn. -Puppy nog altijd niets gedaan. -Heidis enkel wordt verbonden. -Slaaptijd met dafalgan.
Zaterdagmorgen.
De puppy doet eindelijk zijn plasje, zo veel dat het lijkt dat daardoor de hele sneeuw van de Ardennen verdwijnt. Het dooit dus behoorlijk en dat gaat zondag ook nog zo door. Zin in een kakje heeft zij nog altijd niet en dat zal zo blijven tot zondagmorgen (zie LIEF). Door de enkelblessure zijn we wat gebonden aan ons huisje en beperkt het verkennen van de Ardennen zich tot wat kleine wandelingetjes van ikke en de puppy in de onmiddellijke omgeving.
Zondagmorgen.
LIEF:
Op wandel naar onze plaspauzewei worden Jazzie en ik plots achtervolgd door een grote hond van onbekende rasmengeling. Eerst is hij nog wat afwachtend, maar algauw gaat hij door de voorpoten, duidelijk een teken dat hij wil spelen met onze Miss. Er wordt wat op en af gehold en wat gesnufferd, van een plasje en de rest is dus geen sprake. Dan maar terug naar binnen.
De hond blijft ons achtervolgen en gaat mee tot aan de deur. Hij blijft netjes aan de buitenkant van de deur zitten, terwijl Jazzie aan de binnenkant zit. Onze puppy heeft zich een vakantielief opgescharreld.
Dat duurt zo een tijdje en dan verdwijnt de hond om effe later terugkomen met een andere hond, een puppy volgens mij. Later verdwijnen ze weer met zijn tweetjes en brengen ze nog een vriendje mee. Dat ze nu maar ophouden met volk bij te halen, denk ik.
Na een tijdje verdwijnen ze alle drie en komt de grote hond nog effe terug. Ook hij verdwijnt tenslotte en ik kan met Jazzie opnieuw een plaspoging wagen. Dat lukt deze keer. Naast dit natje lukt deze keer ook het droogje. De drie honden zie ik wat verder met hun bazinnetje enkele paarden voederen. Jazzie ziet haar liefje eventjes terug. We gaan terug naar binnen, het is tijd om in te pakken.
Onder het inladen van de auto komt de man van vrijdagavond met zijn hond terug buiten. Gaan we nu al vertrekken? Ja, vrouwtje is vrijdagavond gevallen en kan moeilijk van plaats. Het heeft weinig zin om nog de hele dag te blijven. Hij reageert hier niet op, dus ik vermoed dat hij vrijdag inderdaad totaal niets gezien heeft van de valpartij.
Rond half een blazen wij de aftocht.
Wat hebben wij geleerd vandaag?
Je kan ook naar de Ardennen gaan voor alleen een piske en een kakske.
Je kan dan ondertussen ook een vakantielief opscharrelen.
