Oef, de baasjes hebben het beestje dat mijn mat bezet hield, weggegeven aan een of ander klein mensenkindje dat pas geboren was. Oef, ik kan weer gerust zijn en op mijn twee flappies slapen.
Voor de rest gebeurt hier niet veel: ikke probeer nog altijd de leukste te zijn. Baasjes proberen mij wat in te tomen . Ikke ben veel van mijn pluimenhaar verloren, waardoor ik wat dunner lijk. Ik bewonder mijn figuur dan ook graag in de oven van de nieuwe keuken. Die zit op mijn hoogte, daar kan ik goed in kijken. Mijn baasjes vinden dat minder, ze vinden dat ik daar met mijn natte neus vanaf moet blijven, maar ze zien het toch niet als ik het doe.
Die keuken is trouwens nog altijd niet af, omwille van allerlei redenenen, waaronder: de baasjes vonden geen muurbekleding naar hun goesting en er zijn allerlei bouwkunnige tegenslagen geweest (o.a.vloertegels die los zijn gekomen) tot geen goesting om vandaag iets te doen. Vooral dat laatste zorgt voor de vertraging.
Maar er komt Schot in de zaak (wat die Schot in deze winkel komt doen, weet ik ook niet ). De muurbekleding ligt klaar. Nu nog een baasje vinden dat de Schot aan de gang wil schieten.