De uitslag van de voorbije gemeenteraadsverkiezingen roept heel wat vragen op. In bepaalde pers wordt het kartel CD&V/N-VA afgeschilderd als dé grote verliezer in Brakel. De plaatselijke VLD doet uiteraard weinig om dat beeld te ontkrachten; integendeel, ze doet er nog een schepje bovenop en meet zich de rol van triomfator aan. Verwonderlijk toch, daar de VLD met een verlies van 5% van alle Brakelse partijen het sterkst achteruit boert. De burgemeester ziet z'n voorkeurstemmen zelfs met 20%(!) dalen. Een meer bescheiden opstelling, een beetje intellectuele eerlijkheid zou dan ook op zijn plaats zijn. Dat dit niet in de aard van de burgemeester en zijn vazallen ligt, is echter geen geheim. Tenslotte is de perceptie vaak belangrijker dan de realiteit: wie het luidst roep dat hij de winnaar is, wordt ook als dusdanig beschouwd.

Bepaalde VLD'ers, en één schepen in het bijzonder, gaan zelfs nog een stapje verder en wentelen zich publiekelijk in leedvermaak ten overstaan van het 'kartel'. Behalve dat hiermee wordt voorbij gegaan aan de realiteit, getuigt het vooral van weinig respect t.o.v. de 'tegenstanders'. De betreffende schepen bewijst daarmee een bijzonder slecht verliezer te zijn. Dat de schepen, die zichzelf opwerpt als de behoeder van het Nederlands in Brakel, in z'n schrijfsels bovendien de taalfouten aaneenrijgt, zullen we maar met de mantel der liefde bedekken, wie zonder zonde is...

Wie de verkiezingsuitslag met een (zelf)kritische blik analyseert, kan alleen maar vaststellen dat Brakel op 8 oktober jl. alleen maar verliezers telde. Enkel het VB kon op het eerste zicht 'winst' claimen maar ook daar moet een kanttekening worden bij gemaakt. De discrepantie tussen de kleine 1000 stemmen die de partij wist te verzamelen en de 320 voorkeurstemmen van de lijsttrekker is erg opvallend. De kiezers voor deze partij lijken hiermee het beleid van de meerderheid te hebben willen afstraffen zónder het VB expliciet te steunen. Enig gewetensonderzoek van de paarse coalitie, en vooral vanwege de VLD zou dus niet misplaatst zijn. Gelet op de uitspraken en gedragingen van De Croo de jongste weken, zit zulks er niet meteen aan te komen.

Dat neemt niet weg dat ook het kartel CD&V/N-VA de handen op het hoofd moet durven leggen en toegeven dat het beoogde doel, het breken van de meerderheid niet werd bereikt. Ik meen te mogen stellen dat de inbreng van de N-VA verhinderde dat hier zelfs een extra zetel ten prooi viel aan het VB. De N-VA mag tevreden zijn over haar eerste verkiezingsdeelname maar heeft evenmin redenen tot overdreven euforie. De N-VA-kandidaten scoorden goed maar verdrinken tussen de voorkeurstemmen van de CD&V-kandidaten, waardoor een gemeenteraadszetel niet werd gehaald. De N-VA heeft niettemin bewezen een volwaardige speler te zijn op het Brakelse politieke toneel; de uitdaging is nu om dat ook de komende zes jaar, zonder gemeenteraadslid, vol te houden.

Conclusie. Geen enkele partij in Brakel heeft het recht om hoog van de toren te blazen. Er is veel werk aan de winkel om van Brakel weer een warm nest te maken. Enkel een nederig samenwerken, een uitgestoken hand (maar dan een 'oprechte hand' en geen 'receptie-hand'), een gezamenlijk project,... kan hierin een kentering brengen. De hautaine houding van de VLD doet echter weinig goeds verhopen...