Surf voortaan naar:

www.janhaegeman.be

't Is zowaar komkommertijd en dat is ook te merken op deze pagina's... Of zou het de stilte zijn voor de storm van de kiescampagne die na de paasvakantie ongetwijfeld losbarst?

Onze burgemeester, tevens zelfverklaard eerste burger van dit land, heeft z'n campagne alvast op gang geschoten. Hoewel de Ronde van Vlaanderen volgens het Michelbeekse fenomeen "te schoon is om aan politiek te doen" (De Morgen, 10 april), wist onze burgemeester zich toch maar weer in beeld te murwen (als er een camera in de buurt is, is De Croo nooit veraf...) bij de podiumhuldiging... De Ronde is te mooi om aan politiek te doen, maar onze gemeente werd wel lekker ontsierd door een veeltal borden met "Herman De Croo groet de Ronde"... Nochtans, komt Herman, aldus hijzelf, "louter om van de koers te genieten, niet om kiezers te recruteren"... (De Morgen). Dat stinkt uren in de wind naar hypocrisie als je 't mij vraagt, maar ik ben natuurlijk geen eerste burger van onze gemeente, laat staan van dit land.

Méér zelfs, volgens onze burgemeester ben ik zelfs mentaal gehandicapt. "Ik ben echt geen Vlaams-nationalist omdat ik echt niet mentaal gehandicapt ben", zo laat onze burgemeester optekenen (alweer in De Morgen). Ten eerste beledigt de burgemeester daarmee heel wat mentaal gehandicapten. Alsof zij niet in staat zouden zijn het politieke gebeuren te volgen! Sommigen hebben écht wel politieke interesse en zijn zelfs politiek actief (maar misschien staat "Open" Vld/PVV dáár niet zo "open" voor?) Ten tweede schoffeert De Croo op nooit geziene wijze een hele politieke stroming en honderdduizenden kiezers, verspreid over verschillende partijen waaronder zélfs de VLD (al valt te hopen dat deze mensen eindelijk snappen dat liberalisme gelijk staat aan belgicisme). En dan maar schouderklopjes geven aan minister Bourgeois tijdens de persconferentie van Dwars door Brakel vorige week, én vriendelijke praatjes verkopen. Dat stinkt uren in de wind naar hypocrisie als je 't mij vraagt, maar andermaal: ik ben geen eerste burger van deze gemeente, laat staan van dit land.

Om het met de woorden van een West-Vlaamse bard te zeggen: 'k en zegge 'k ik moar datte, wien is 't er hier de zot?

Op de agenda van de komende gemeenteraad (26 maart):

• ontslag van André Flamand en Daniël De Vuyst als gemeenteraadslid;
• afstand van mandaat door Linda Uittenhove en Jeannine Roman;
• aanstelling van Els Haelterman (3de opvolger) en Peter Vanderstuyf (4de opvolger) als nieuwe gemeenteraadsleden...

Ontslagnemend gemeenteraadslid Daniël De Vuyst werpt in een interview met De Beiaard alvast een verhelderend licht op dat 'goed bestuur'. De Vuyst beklaagt zich over de depreciatie voor dossierkennis, inzet en rechtlijnigheid in het schepencollege en laakt daarmee het populistische optreden van zijn ex-collega's. Hij geeft, zonder zoveel woorden, de N-VA ook gelijk in haar 'Waar is de burgemeester?'-campagne. De gewezen schepen stelt namelijk onomwonden dat De Croo door zijn job als kamervoorzitter de nodige dossierkennis over Brakel ontbeert en daardoor maar wat aanmoddert. Gelijk krijgen vind ik altijd plezant, maar misschien was het eerlijker geweest indien Daniël dit vóór de verkiezingen kenbaar had gemaakt aan de Brakelse bevolking. Ook vreemd: De Vuyst klaagt over machinaties tégen hem in de aanloop naar de verkiezingen. De VLD blijkt eens te meer een slangenkuil te zijn; ook in Brakel, of spreken we hier misschien beter van een Crookodillenkuil?

Daniël De Vuyst blijft voorlopig provincieraadslid... in opvolging van De Croo (al haalde hij persoonlijk ook een erg mooie score). Afwachten of hij na deze uitlatingen bij de volgende provincieraadsverkiezingen (in 2012 pas) opnieuw zal worden aangeduid als opvolger van de zelfverklaarde eerste burger van dit land en onze gemeente. Wedden van niet?

Vorige week kreeg ik een e-postbericht van de organisator van het WK Veldrijden 2009 in Brakel. Ik was meteen dolenthousiast. Toen ik doorklikte naar de bijhorende webstek www.bloggen.be/cyclocrossbrakel bleek het echter om een knappe protestactie te gaan van Charles Dewachter & Vrienden. Het clubje 'moarevrienden' klaagt met hun actie terecht de zeer erbarmelijke staat van het recreatiegebied de Rijdtmeersen aan. De N-VA kaartte dit probleem reeds aan in haar werkstuk 'Leven in Brakel'; de paadjes zijn modderig, vuilnisbakken zijn kapot, toestellen op het speelplein worden niet onderhouden en zijn ronduit gevaarlijk!

De Rijdtmeersen vormen een natuurlijk overstromingsgebied en werden een aantal jaren terug van drassige weilanden omgevormd tot een spaarbekken. Dat het daar af en toe eens onderloopt is dus ergens normaal. Maar of dat een reden is om de boel zomaar te laten verkommeren? Tot voor een, ik schat, zes- tot achttal jaar was het daar aangenaam verpozen bij het water, een gezellige oase in het centrum van onze gemeente. Na zes jaar paars is het hele gebied verloederd.

Eén en ander heeft te maken met een absoluut kortzichtig beleid. Vorig najaar kregen de wegeltjes aan de Rijdt bv. een nieuwe laag dolomiet, die vervolgens werd stukgereden door allerlei machinerie... Even vooruit denken was er niet bij. Toen kartelcollega Noël Morreels de schepen van (niet altijd zo-)Openbare Werken en de burgemeester daar reeds op voorhand voor waarschuwde, repliceerde de laaste "We zullen er de nodige aandacht voor hebben dat dit niet gebeurt, anders zouden we maar een mal figuur slaan." Daarmee weet u alleszins hoe laat het is.

Ik stelde het al eerder: deze coalitie is er een van half werk, oplapwerk links en rechts zonder langetermijnvisie. Om een consistent beleid te voeren heb je echter gedegen overleg nodig, samenhang in een coalitie en verantwoordelijke politici! Met marionetten die dansen aan de koordjes van een Brusselse onderkoning, lukt dat niet... Verschillende leden van het schepencollege, gelukkig niet iedereen, interesseren zich dan ook enkel in persoonlijke profilering, in populariteit in plaats van verantwoordelijkheid. Wie vorige week naar 'De Laatste Show' heeft gekeken, beseft ongetwijfeld dat hun pogingen om uit het voetlicht van onze 'burgervader' te treden en zelf 'hoogste in rang' te worden in Brakel, wellicht zeer ijdel zijn.

Inmiddels wordt een nieuw voorspelling van ons bewaarheid: op de webstek van schepen Van Snick wordt bevestigd dat Vanderstuyf gemeenteraadslid wordt. Bij de tweede 'echte' vergadering van de gemeenteraad (de installatievergadering reken ik niet mee) doet dus inderdaad reeds de vierde opvolger van de VLD zijn intrede in de raad. De poging van de VLD om hiermee de kritiek op het gefoel in de OCMW-raad te ontwijken is even grotesk als zielig. Vekeman mag niettemin nog even blijven zitten op haar OCMW-stoeltje. Het zou de VLD zeker sieren om een dergelijk jong talent te laten bewijzen wat ze in haar mars heeft, maar misschien staan er nog wel enkele gegadigden klaar...?

Het kleine Brakelse politieke landschap is weer flink in beweging. Vooreerst komt m'n voorspelling van 8 januari jl. op deze pagina's alvast ten dele uit: in de OCMW-raad wordt reeds een eerste wissel doorgevoerd en neemt plaatselijk sp.a-voorzitter Van Huffel de plaats in van Vandewalle. Ik legde eerder reeds uit dat de sp.a (en de VLD) hier gebruik maken van een achterpoortje om de oppositie te weren uit het Vast Bureau van het OCMW. Ik voorspelde ook dat de VLD eveneens een dergelijke truc uit z'n mouw zou schudden met een wissel Vekeman - Vanderstuyf. Ik vermoed nog steeds dat Vekeman uiteindelijk ontslag zal nemen uit de OCMW-raad, al dienen zich voor Vanderstuyf mogelijk nieuwe mogelijkheden aan.

Gewezen VLD-schepen Daniël De Vuyst wordt door z'n partij namelijk bedankt voor bewezen diensten en neemt (al dan niet onder druk van de VLD-collega's) ontslag uit de gemeenteraad. Het was de jongste weken duidelijk geworden dat De Vuyst niet echt opgezet was met de nieuwe situatie; hij weigerde zich tijdens de laatste maanden van de legislatuur nog te verdiepen in dossiers en stemde op een gegeven ogenblik zelfs niet meer mee met de meerderheid. De gemeenteraad verliest in Daniël De Vuyst alvast iemand met een stevige dossier- en stielkennis en daar kan niemand tevreden over zijn... behalve zijn opvolger uiteraard...

Voor die opvolging tekenen zich een aantal mogelijke scenario's af. Eerder al werd aangekondigd dat OCMW-voorzitter André Flamand ontslag neemt uit de gemeenteraad en zich laat opvolgen door Els Haelterman. Daarvoor diende eerste opvolgster Linda Uittenhove (tegenwoordig OCWM-raadslid) wel te verzaken aan haar mandaat. Voor de opvolging van De Vuyst komt vervolgens derde opvolgser Jeanine Roman in aanmerking. Ook zij zetelt inmiddels echter in de OCMW-raad; mogelijk verzaakt ook zij dus aan haar mandaat als gemeenteraadslid. Daardoor zou... Vanderstuyf alsnog gemeenteraadslid worden. Hoewel de gemeenteraad in Brakel sinds de nieuwe samenstelling amper is samengeweest, zou de VLD daarmee reeds aan een vierde opvolger toe zijn! Door Vanderstuyf toch nog in de gemeenteraad te loodsen (dit dus nog steeds onder voorbehoud van een 'afstand van mandaat' door Jeanine Roman) ontloopt de VLD de kritiek van de N-VA op de spelletjes rond het Vast Bureau van het OCMW. Veel beterschap zit er echter niet in: het blauwe clubje blijft op de foefeltoer. Welke Brakelaar ziet door dit bos van gekonkelfoes de bomen nog?

Terwijl de VLD en sp.a hun tijd verdoen met allerhande truukjes, blijft het échte werk liggen. In februari werd alvast geen gemeenteraad gehouden, de eerstvolgende bijeenkomst is voorlopig gepland op 26 maart... Zou onze burgemeester het even te druk hebben met de lijstvorming voor de federale verkiezingen? De Brakelse begroting laat in elk geval flink op zich wachten. Ook van het 'beleidsplan 2007-2012' dat 'begin 2007' zou worden voorgesteld, aldus onze burgemeester in een triomfantelijk schrijven na de verkiezingen, nog geen spoor. Misschien moest ik maar eens een nieuwe zoekactie opstarten...

Dit weekend stelden de liberalen, na de opslorping van Vivant, de naam voor van de lijst waarmee ze naar de verkiezingen trekken. Het wordt 'Open Vld', waarmee de liberalen willen beklemtonen dat ze voor een open maatschappijmodel staan. Een geslaagde mediastunt maar veel meer dan een opsmukoperatie lijkt het me niet; schadebeperking in het vooruitzicht van een dreigende verkiezingsnederlaag. Al draagt een aap een gouden ring...

Met de beklemtoning van hun 'open' karakter zetten de purperblauwen zich af tegen het maatschappijmodel waar CD&V/N-VA zou voor staan. Een kromme redenering als je het mij vraagt... Neem nu het zogezegd 'vernieuwende' pleidooi van de VLD voor gecontroleerde economische migratie. Zó vernieuwend is dat helemaal niet; de N-VA pleitte reeds vorig jaar op haar themacongres rond 'Migratie' voor gecontroleerde economische migratie. Alleen werd daar toen nauwelijks aandacht aan geschonken in de media. Dergelijke standpunten passen namelijk niet in het plaatje dat het journaille traditioneel wenst op te hangen van nationalistische partijen: reactionair en xenofoob. Je kan echter niet alle 'nationalistische' partijen over dezelfde kam scheren; het discours van het Vlaams Belang (dat ik node een 'nationalistische' partij zou noemen) verschilt huizenhoog van dat van de N-VA. Blijkbaar heeft ook de VLD niet voldoende intellectuele capaciteit in huis om dat in te zien; ze zetten alle separatisme op één lijn en verketteren het zonder enige nuance. In de optiek van de VLD, pardon 'Open Vld', staat het 'separatisme' van CD&V/N-VA gelijk aan angst en uitsluiting.

De VLD weigert in te zien dat het verhaal dat de N-VA brengt nét het tegenovergestelde is van dat 'angst- en uitsluitingsmodel'. Het verhaal van de N-VA, en bij uitbreiding van het hele Vlaamse kartel, is er juist een van verbondenheid tussen mensen, van gemeenschapsopbouw, van normen en waarden die niet van bovenaf opgelegd worden maar die voortvloeien uit de samenleving zelf. Zo'n verhaal staat haaks op de liberale idee van absolute individuele vrijheid, los van elke intermenselijke relatie. In het liberale verhaal is geen sprake van persoonlijke verantwoordelijkheid voor de medemens, in dat verhaal is geen sprake van respect voor elkaar; enkel de persoonlijke belangen zijn van tel. In een dergelijke maatschappij loopt men echter onvermijdbaar het risico te botsen met de persoonlijke belangen van anderen. Zonder empathie, zonder wederzijds respect, zonder een gemeenschappelijk waardenstelsel is het nét dan wanneer de ander als 'bedreigend' wordt ervaren. Het is m.i. dan ook geen toeval dat het onveiligheidsgevoel en het zinloos geweld onder het bewind van Verhofstadt een steeds hogere vlucht namen. Het kartel CD&V/N-VA hoeft van de liberalen geen lessen te krijgen over angst en uitsluiting.

Het kartel CD&V/N-VA vertrekt dan ook niet, zoals de zelfverklaarde progressieve partijen, van de gedachte 'hoe de samenleving zou moeten zijn' maar wel van 'hoe de samenleving is'. Het Vlaams kartel wil die samenleving, die gemeenschap van Vlamingen niet bevoogden maar hun bekommernissen, angsten, wensen vertalen naar de politiek. Dat heeft niks te maken met 'ethisch conservatisme' en evenmin met 'separatisme' als antibeweging. Het heeft alles te maken met de durf om vast te stellen dat het politieke discours van paars geen voeling heeft met de samenleving. Het heeft te maken met de vaststelling dat het normen- en waardenstelsel van één gemeenschap haaks staat op het normen- en waardenstelsel van een andere gemeenschap en de moed daar de nodige consequenties aan te verbinden. Moed waaraan het de purperblauwen duidelijk ontbreekt.

Verhofstadt wil echter kost wat kost premier blijven, zelfs als hij daarvoor de gemeenschap van de Vlamingen moet verloochenen. Daarmee herhaalt de geschiedenis zich nog maar eens: de liberalen zijn als vanouds de vijand van de gewone Vlamingen. Ik heb het reeds eerder gesteld: de VLD of Open Vld zo je wil, is nog steeds dezelfde oude PVV...

De Braekelclub wil ons eigenste Brakels kieken, het Braekelhoen voor alle duidelijkheid (voor ik er weer van beschuldigd wordt onze burgemeester uit te lachen), in het zonnetje zetten middels de oprichting van een heus standbeeld. De Brakelse VLD springt bij monde van schepen De Mets op de kar en belooft dat het gemeentebestuur zich niet onbetuigd zal laten. Als het inderdaad zover komt (veel beloven en weinig geven...) dan zal ik niet nalaten het schepencollege daarvoor een pluim te geven (oké, oké, flauwe woordspeling, toegegeven). Al hoop ik oprecht dat niet het gemeentebestuur met de pluimen gaat lopen (...) maar ere geeft aan wie ere toekomt: de Braekelclub. Zonder de inspanningen van deze verenigingen was het Braekelhoen wellicht tot een uiterst zeldzame rariteit verworden; onder druk van het 'kapitalistisch systeem' om de terminologie van de uiterst linkse rakkers te gebruiken.

Vroeger, toen alle dieren nog spraken (tegenwoordig kunnen alleen de ezels dat nog), was het Braekelhoen een graag geziene legkip. Met een 'productie' van +/- 200 eieren per jaar had het Braekelhoen haar oude Angelsaksische naam 'Everyday Layer' dan ook niet gestolen. Met de opkomst van de legbatterijen had ons kieken, dat hier zeker al sinds de Middeleeuwen rondscharrelde, stilletjes afgedaan: té groot en té actief voor de kleine hokjes (het Braekelhoen is een goeie vlieger) en 'hybride' kippen leggen nu eenmaal nóg méér eieren. Gelukkig sprong de 'Braekelclub' in de bres en vandaag is het Braekelhoen een geliefde 'liefhebberskip'.

Wat extra aandacht voor dit stukje levend erfgoed kan zeker geen kwaad, zeker niet als het hand in hand gaat met de (broodnodige) verfraaiing van onze gemeente. Een standbeeld voor het Braekelhoen is dan ook een zeer leuk idee. Al valt over smaken en kleuren niet te twisten, pleit ik er in dat geval wel voor om alle kitscherigheid te vermijden en er iets leuk én stijlvols van te maken. Liefst ook passend in de omgeving: wat mij betreft integreert men zo'n standbeeld dan ook best meteen in de plannen voor de algehele vernieuwing van het centrum.

Misschien kan het gemeentebestuur zelfs het houden van Braekelhoenders stimuleren? In verschillende Vlaamse gemeenten kunnen gezinnen een aantal gratis kippen krijgen om het groenten-, fruit- en tuinafval te verorberen. Het Braekelhoen is daarvoor dé ideale kip: gemakkelijk in onderhoud, zelden ziek en makkelijk handtam te maken. De kans dat onverlaten het dier onmiddellijk in de pot draaien is ook vrij klein want het Braekelhoen is niet meteen een 'vleeskip'. Te overwegen waard?

Zelf de eerste stap zetten in een 'conflict' is vaak essentieel om tot een oplossing te komen. Het streven naar politieke maagdelijkheid en de eigen trots staan het zetten van die eerste stap echter al te vaak in de weg. In eigen land zijn het vooral de heren en dames van het extremistische VB die ervoor kiezen om 'maagdelijk' langs de zijlijn van de politiek te blijven staan schreeuwen. Er is geen sprake van om zelf een eerste stap te zetten om vanachter het 'cordon' te komen en constructief te werken aan een beter Vlaanderen én een beter Wallonië... Misschien nemen ze beter eens een voorbeeld aan Sinn Féin-voorzitter Gerry Adams.

Ik liep hem een tweetal jaar geleden toevallig tegen het lijf aan de zetel van Sinn Féin in Dublin (al had ik dat pas door toen hij alweer weg was...) Hoewel z'n doelstellingen nog steeds even 'radicaal' zijn (de hereniging van Ierland), verkiest Adams om te praten met de protestanten en desnoods water bij de wijn te doen. Het is lovenswaardig hoe die man zijn 'radicale' partij, de zogeheten politieke vleugel van het IRA (waarvan men zegt dat Adams zélf één van de leiders was) er kan toe bewegen om telkens weer een eerste, moeilijke stap te zetten om uit de politieke impasse te geraken. Het was onder impuls van Adams dat Sinn Féin vanachter het Iers 'cordon sanitaire' kwam (door uiteindelijk tóch te gaan zetelen in de Ierse parlementen), het was onder impuls van Adams dat de Ierse republikeinen zich inschakelden in het vredesproces, het was onder impuls van Adams dat het IRA de wapens opgaf. Dit weekend bewerkstelligde Adams een nieuwe belangrijke beslissing: onder zijn impuls erkende Sinn Féin de Noord-Ierse politie, wegens overwegend protestants zowat de voormalige erfvijand van het IRA. Daarmee wordt de poort naar Noord-Iers zelfbestuur opnieuw open gezet: de protestanten blokkeerden namelijk de vorming van een regering zolang Sinn Féin de politie niet erkende. Door het inslikken van de eigen trots voorkomt Sinn Féin dat Noord-Ierland voortaan weer vanuit Londen zou worden bestuurd en houdt de toekomst daarmee in eigen beheer. Een schril contrast met de 'oogkleppenpolitiek' van radicale protestanten. De tactiek van Adams wordt hem niet in dank afgenomen door republikeinse hardliners met minder politiek doorzicht (de man krijgt geregeld doodsbedreigingen, en in Ierland neem je die maar beter ernstig) maar door z'n pragmatische houding boekte hij in 10 jaar tijd meer vooruitgang voor 'de Ierse zaak' dan in 50 jaar gewapende strijd van het IRA.

Ongetwijfeld zullen de hardliners van het VB luidkeels aan het schreeuwen gaan wanneer de N-VA na de verkiezingen (als de kiezer dat zo beslist tenminste) mee aan de onderhandelingstafel gaat zitten om te praten met Elio Di Rupo en zijn PS. Zonder de 'radicale' doelstelling uit het oog te verliezen (een Vlaamse republiek) kiest de N-VA namelijk wél voor een constructieve stap voor stap-aanpak. Ik voorspel echter nu reeds dat de etiketten 'verraders' en 'postjespakkers' weer kwistig zullen rondgestrooid wordend door het VB-clubje. Maar misschien moeten de kiezers van het VB zich maar eens bezinnen over wat die partij intussen al verwezenlijkt heeft voor Vlaanderen; behalve een bruin-ranzig randje geven aan alle Vlaamse symbolen: absoluut niks.

Om te scoren moet je nu éénmaal op het veld staan, ook al loop je dan het risico om een goal tegen te krijgen.

Geen ontkomen aan de Gedichtendag vandaag. Een beetje jammer dat de gemeente Brakel zich wat onbetuigd laat. De bibliotheek doet een mooie en flinke inspanning (met onder andere een etalagewedstrijd bij de Brakelse handelaars) maar het gemeentebestuur blijft wat achterwege. In de gemeente Herzele bv. organiseert het gemeentebestuur een poëziewedstrijd voor alle inwoners, scholen, gemeentepersoneel... compleet met luisterrijke uitreiking in het plaatselijk cultuurcentrum. De schepen van cultuur stond er vorig jaar in alle vroegte zélf gedichten uit te delen aan z'n inwoners. In Brakel wordt hiertoe echter weinig initiatief genomen; het is al lang duidelijk dat we van de huidige schepen van cultuur niet veel vernieuwende initiatieven meer hoeven te verwachten. Waarom eens niet samenzitten met de verschillende Brakelse cultuurverenigingen zoals het Davidsfonds, Willemsfonds,... én de bib om een poëziewedstrijd op touw te zetten? We zullen de suggestie alvast meegeven aan toekomstig schepen van cultuur Stefaan die wellicht wel wat meer ambitie heeft. Afijn, ik wil niet achterblijven bij de rest van de Nederlanden, dus hier volgt mijn bijdrage voor vandaag:

...en ze heeft misschien wel gelijk. (Toekomstig) VLD-gemeenteraadslid Els Haelterman reageerde "oprecht verontwaardigd" op de beweringen op deze blog dat met haar een nieuwe marionet van onze burgemeester in de gemeenteraad gedropt wordt. Ik steek bij deze zonder de schroom de hand in eigen boezem en erken dat het niet netjes van me was om Els zomaar een "handspreekpop" van de zelfverklaarde eerste burger te noemen. Ik roep echter verschoonbare omstandigheden in. De uitlatingen van deze Everbeekse jongedame op haar verkiezingswebstek zowel als in een plaatselijk magazine getuigden nu eenmaal niet van veel inhoudelijke visie op onze gemeente. Haar blauwe collega's in de gemeenteraad (en het schepencollege) blonken de voorbije jaren voornamelijk uit in slaafs ja-knikken, het éénmalig dissidente stemgedrag van ex-schepen De Vuyst uitgezonderd. Men ziet er bij de Brakelse VLD zelfs geen graten in om iemand uit het Brusselse, die in geen jaren betrokken was bij het Brakelse sociale leven, tot jongerenvoorzitter te bombarderen alleen maar omdat hij de zoon is van... Leve de dynastie? Kwestie van respect voor de eigen jongeren kan dit alvast tellen. 

Aangezien Els ook professioneel afhankelijk is van onze 'goede burgervader', vrees ik inderdaad dat ook zij zich in de gemeenteraad zal moeten beperken tot zitten en zwijgen. Ik wil haar echter zeker het voordeel van de twijfel gunnen. Het staat buiten kijf dat ze begiftigd is met heel wat talent en een goed stel hersens: aan haar om te bewijzen dat ze het ook kan waarmaken en iets kan betekenen voor onze gemeente.

Er zijn overigens zeker positieve kanten aan dit verhaal. Ik vind het helemaal geen schande om via opvolging in de gemeenteraad te komen; 't is een ideale manier om nieuwe mensen te lanceren. Het is lovenswaardig dat de Brakelse VLD deze kans aangrijpt om de gemeenteraad te verjongen en te vervrouwelijken. 't Is geen geheim dat ik geen grote VLD-fan ben maar aan deze operatie mogen de andere partijen gerust een voorbeeld nemen.

Dus Els: veel succes, ga ervoor en bewijs dat ik ongelijk had!

... moet op de blaren zitten en schepen De Mets zal het geweten hebben. Het was bijna aandoenlijk om de geviseerde schepen te zien blozen en zweten op de gemeenteraad van 18 december en de installatievergadering van 2 januari toen m'n kartelgenoot Noël Morreels hem zwaar op de korrel nam. Z'n smekende blik richting burgemeester haalde niet veel uit en ook (toenmalig) schepen De Vuyst liet duidelijk verstaan dat hij niet opgezet is met de capriolen van onze jongste schepen. Wat is er aan de hand?

In de aanloop naar de verkiezingen liet de jeugdige schepen van Openbare Werken snel links en rechts nog een aantal stoepen repareren voor de woningen van een aantal Brakelaars. Op zich is daar niks mis mee, zolang men de gemeenteraad daar z'n zeg kan over doen; die werken gebeuren nl. niet gratis. En daar wringt het schoentje. Wie snel snel vóór de verkiezingen een aantal mensen een pleziertje wil doen, kan zich niet permiteren te wachten op de gemeenteraad. In een democratie is zoiets echter ontoelaatbaar: de rechten van de oppositie werden geschonden. CD&V/N-VA-gemeenteraadslid Noël Morreels deed terecht z'n beklag over deze gang van zaken en diende zelfs klacht in bij de gouverneur. Op de VLD-webstek bekende schepen De Mets als een klein stout jongentje z'n schuld: "Ik besef ten volle dat dergelijke situatie niet voor herhaling vatbaar is." Men kan zich afvragen of de schepen deze verklaring uit eigen beweging aflegde of dat er sprake was van enige (burger)'vaderlijke' aanmaning. Alleszins... toen bleek dat de CD&V/N-VA-fractie niet van plan is z'n klacht in te trekken, verdween de schuldbekentenis weer snel van de VLD-stek. Tot zover de publieke zelfkritiek.

CD&V/N-VA vraagt nu dat schepen De Mets de factuur van 9.000 euro uit eigen zak zou betalen. Tenslotte dient de Brakelse belastingsbetaler niet op te draaien voor de verkiezingscampagne van de VLD, dat deden ze al genoeg met de 'brieven van de burgemeester' aan de bevolking. Indien het inderdaad zover komt dat de schepen de werken uit eigen zak dient te betalen, dan dient zich bovendien een ander probleem aan. In dat geval overschrijdt de schepen namelijk ruimschoots het maximum van 1.250 euro aan verkiezingsuitgaven... en gaat hij ook daar zwaar in de fout.

Men zou inderdaad kunnen stellen dat iedereen eens een fout kan maken, dat iedereen een tweede kans verdient, dat iedereen die zonder zonde is... enz. Maar wordt het niet eens stilaan tijd om een einde te stellen aan het arrogante misbruik van het departement Openbare Werken door de VLD? Denken we alleen al aan de vele verkiezingsborden van de VLD op openbare grond... Een beetje respect voor de Brakelse burger is het minste wat men kan vragen. En... wie niet horen wil... moet voelen, ook de schepen dus.

PS: De publieke schuldbekentenis is niet het enige wat "plots" verdween op de VLD-webstek. Nadat we eerder deze week het spelletje van de VLD in de OCMW-raad uit de doeken deden, verdween snel de naam van Vanderstuyf op de VLD-pagina's en werd vervangen door Vekeman. Probeert de VLD zand in de ogen te strooien van de bevolking of wordt Vanderstuyf echt geweerd uit de OCMW-raad? Ik gok persoonlijk op het eerste. Wait and see...

Dat met een burger'vader' als de onze de 'oude politieke cultuur' nooit ver weg is in Brakel, hoeft weinig verwondering. Al moet men soms zeer aandachtig toekijken om het politiek gefoefel te ontleden. Dat gebrek aan openheid is op zich al betreurenswaardig.

Vooreerst is er de schepen van feestelijkheden die een heel jaar lang de Brakelaars voor het lapje hield met z'n 'Vaarwel Marcel' om uiteindelijk tóch op de lijst te gaan staan onder het motto 'Ik blijf'. Dit laatste ondanks z'n zelfverklaarde ontgoocheling in het bestuur van de afgelopen zes jaar. Draaien met de wind noemen ze zoiets. Ondanks z'n bezwaren over het gevoerde beleid de afgelopen legislatuur, en ondanks het feit dat hij niet betrokken werd bij het uittekenen van het beleid voor de komende zes jaar, zag de schepen er geen graten in om ook de komende legislatuur nog eens voor schepen te spelen. Amper voor één jaar evenwel, anders wordt het maar al te gek: vaarwel, ik blijf, en uiteindelijk toch vaarwel. Nu wordt het: vaarwel in 2006, ik blijf in 2007, vaarwel in 2008. Z'n pensioen werd in elk geval veilig gesteld. Het pleit echter voor de schepen dat hij hierbij de Brakelse belastingbetaler zoveel mogelijk ontziet. Toch iemand in de VLD die rekening houdt met de hoge belastingsdruk in Brakel.

Vervolgens moet er ook alles aan gedaan worden om Decroohandspreekpop Haelterman een zitje in de gemeenteraad te bezorgen. Daartoe neemt OCMW-voorzitter André Flamand binnenkort ontslag uit de gemeenteraad. Dat leidt tot de vreemde situatie waarbij Flamand wél lid is van het schepencollege maar géén lid meer zal zijn van de gemeenteraad en dus ook niet kan stemmen. Eerste opvolgster voor de gemeenteraad Linda Uittenhove werd inmiddels OCMW-raadslid en zal 'verzaken' aan haar mandaat teneinde Els Haelterman haar opwachting te laten maken. Dat is zeer handig want deze dame is voor haar levensinkomsten afhankelijk van onze burgemeester en tegenspraak of kritische opwerpingen hoeft men dus niet te verwachten. Bovendien is de dame afkomstig uit Everbeek en als Marcel uiteindelijk toch vaarwel zou zeggen dan staat er alvast een opvolgster klaar om de blauwe zieltjes te winnen.

Ook in de OCMW-raad worden politieke spelletjes gespeeld. Wie de webstek van onze blauwe vrienden bezoekt, merkt dat daar drie OCMW-raadsleden vernoemd worden: Linda Uittenhove, Jeanine Roman en Peter Vanderstuyf. Die laatste werd tijdens de installatievergadering van de gemeenteraad echter niet verkozen als OCMW-raadslid. Evenmin was hij aanwezig op de installatievergadering van de OCMW-raad om er de eed af te leggen. Wie wél werd verkozen voor de VLD is de piepjonge Karen Vekeman, met als opvolger... Peter Vanderstuyf. De reden voor haar verkiezing (evenals voor de verkiezing van de ook zeer jonge Andy Vandewalle voor SP.A) moet gezocht worden bij de vertegenwoordiging in het Vast Bureau, zowat het dagelijks bestuur van de OCMW-raad. Dat Vast Bureau telt, naast de voorzitter, 2 andere OCMW-raadsleden, die in één stembeurt moeten verkozen worden. Aangezien elk OCMW-raadslid voor deze verkiezing 1 stem krijgt, en gelet op de verhouding in de OCMW-raad (meerderheid VLD-SP.A 6, oppositie CD&V/N-VA 3), botst men logischer wijze op een staking van stemmen tussen 3 namen (nl. 3 stemmen voor een SP.A-kandidaat, 3 stemmen voor een VLD-kandidaat, 3 stemmen voor een CD&V/N-VA-kandidaat). In dat geval gaan de voorrangsregels spelen: de jongste kandidaten krijgen voorrang. Aangezien zowel VLD en SP.A respectievelijk Vekeman en Vandewalle voordroegen voor dit Vast Bureau, viel CD&V/N-VA-'ancien' Julien Liedts uit de boot en werd de oppositie dus weg gehouden uit het Vast Bureau. Tot hiertoe echter geen probleem; verjonging is een goeie zaak (al mag ook het belang van ervaring nooit uit het oog verloren worden). Maar waar zit de verborgen agenda? In de vestzak van onze burgemeester en Vanderstuyf.
Voorspelling: Weldra neemt Vekeman ontslag uit de OCMW-raad (en dus ook uit het Vast Bureau). Zij wordt als OCMW-raadslid automatisch opgevolgd door Vanderstuyf. Voor het Vast Bureau dient niet eens een nieuwe verkiezing te worden georganiseerd: de VLD-fractie kan nu gewoon onder elkaar uitmaken wie zij willen afvaardigen. Achterpoortjespolitiek.

Brakel is in goeie handen.

Ik was er stil van geworden en ben eerlijk gezegd nog steeds onder de indruk van de gebeurtenissen de voorbije weken... Mijn maag keerde haast letterlijk om toen ik vernam wie de N-VA zou komen versterken. Inderdaad, iedereen die het programma en de statuten van de N-VA onderschrijft, kan lid worden van de partij, dus ook dhr. JMDD uit O. Maar of die meneer JMDD ons programma en onze statuten ook daadwerkelijk onderschreef, daar had/heb ik zéér grote twijfels bij.

Voor mij is het hyperindividualisme van JMDD omgekeerd evenredig met het warme volksnationalisme waar de N-VA voor staat. Als volksnationalist probeer je een gemeenschap op te bouwen waarin iedereen z'n verantwoordelijkheid opneemt en respect opbrengt voor de ander; het "ikke-ikke-ikke"-gedachtengoed van JMDD staat daar haaks op en verschilt nauwelijks van het "eigen volk eerst"-principe. Ook de stijl van JMDD paste, naar mijn mening, helemaal niet bij de N-VA. Wij kiezen voor een reformatorische koers, voor een stap-voor-stap-strategie; voor evolutie in plaats van revolutie. JMDD is echter een ongecontroleerde rebel die tegen alles stampt wat in z'n weg staat; een proces van geleidelijk evolutie is aan die man dus niet besteed.

Vanuit m'n diepe vertrouwen voor onze partijvoorzitter wou ik JMDD niettemin gerust een kans geven; tenslotte kan iedereen veranderen en verdient iedereen een tweede kans. Amper een dag later wou ik dat die tweede kans er niet was gekomen. Toen ik die bewuste dramatische donderdagmorgen bij de krantenboer binnensprong en m'n ogen op de krantenkoppen vielen, schrok ik me een bult. "Iemand" had de uiterst vertrouwelijke gesprekken gelekt naar Het Laatste Nieuws. Op de persconferentie later op de dag hoorde ik JMDD verkondigen hoe blij hij wel was te kunnen toetreden tot een liberale partij. Liberale partij? Wij? Ons economisch programma heeft inderdaad een liberale inslag maar is sociaal minstens evengoed onderbouwd. De N-VA is bovendien een partij die pleit voor sociale verbanden, voor het verenigingsleven, het "kostbare weefsel" van intermenselijke interacties waaraan wij onze identiteit ontlenen; dus helemaal geen liberale partij die uitgaat van ieders individueel belang. Nog even later verklaarde Boudewijn Bouckaert dat ook hij en andere JMDD-medestanders naar de N-VA kwamen om de partij 'liberaler' te maken... Voor m'n ogen zag ik hoe er een putsch gepleegd werd op de N-VA. Ik voelde me steeds slechter worden...

De CD&V reageerde dat zij niet op één lijst wensten te staan met dhr. JMDD en dat een kartel in dat geval dus onmogelijk was. Toen de zaken echt dreigden te escaleren, kwamen de N-VA en CD&V overeen een stilteperiode in acht te nemen waarin zij geen verdere verklaringen zouden. 't Duurde niet lang of "iemand" vond het nodig de afspraken daarrond met de voeten te treden. Leterme vond het nodig om te provoceren, JMDD trapte bijzonder gewillig in de val. Het 'stilte-akkoord' was amper een dag oud maar 's anderendaags kon ik in de krant uitvoerig lezen hoe JMDD betoogde dat hij sowieso wou deelnemen aan de verkiezingen in 2007. Andermaal bleek dhr. JMMD uit O. zich niet te kunnen inschakelen in de filosofie van de N-VA: de CD&V heeft inderdaad niét het recht om te bepalen wie kandidaat is voor de N-VA, maar ook dhr. JMDD heeft niet het recht om zo'n plaats op te eisen. De lijsten van de N-VA worden finaal samengesteld door de N-VA-leden zélf. Bijzonder vreemd ook dat JMDD, die naar eigen zeggen de N-VA wou komen versterken, enkel N-VA-lid wou zijn als hij kans kreeg op een 'postje', op een parlementair mandaat. Mocht elk van onze meer dan tienduizend leden een zelfde filosofie hanteren, er moesten meteen een aantal extra parlementen opgericht worden. Bovendien hééft JMDD een parlementair mandaat, en dit nog tot 2009! Hij hoéfde dus niet op te komen met de verkiezingen van 2007. Hij kreeg ruim de tijd om zich in het Vlaams parlement twee jaar te bewijzen als een waardevol N-VA-parlementslid. Maar dat wenste dhr. JMDD dus niet. Hij zou óf opkomen voor de federale verkiezingen óf de N-VA opnieuw verlaten. Een dergelijke respectloze houding ten aanzien van duizenden onbaatzuchtige N-VA-leden was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen. Gelukkig had ik intussen begrepen dat er achter de schermen druk onderhandeld werd, anders kwam er voor mij daar reeds een einde aan het N-VA-verhaal.

Een vriendelijke terechtwijzing aan het adres van dhr. JMDD dat ook híj zich aan de radiostilte moest houden, werd niet zo door hem begrepen; tenslotte beweert hij van hemzelf dat hij "iemand" is die weet hoe je de media moet bespelen. De avond vóór de beslissende partijraad zat hij lekker in Morgen Beter op Canvas om commentaar te geven op een blijkbaar erg gunstige peiling. Volgens de internetpeiling van, toevallig of niet, Het Laatste Nieuws was een kartel niet langer nodig: met een aparte koers gingen zowel CD&V als de N-VA er (zeer fors) op vooruit. Ik zag de bui al hangen: deze peiling zou ongetwijfeld een invloed hebben op de beslissing van de partijraad. M'n donkerste dromen dreigden uit te komen. Voor mezelf had ik intussen reeds stilletjes beslist: indien de partijraad zich zaterdag achter JMDD schaart, zal ik niet langer lid zijn van de N-VA.

s' Anderendaags, zaterdag 9 december, partijraad. De laatste keer dat ik zo zenuwachtig was moet ergens in m'n studentijd geweest zijn, voor een examen Historiografie. JMDD was aanvankelijk niet van plan om naar de partijraad, het hoogste partijorgaan, af te zakken wegens 'een formaliteit', maar blijkbaar liet hij zich toch overhalen. Ik hoor JMDD andermaal herhalen dat hij voor alles liberaal is, dat hij enkel lid blijft als hij in 2007 kan deelnemen aan de verkiezingen, dat het gaat over een keuze tussen hem en de CD&V, en ja hoor... ook z'n ronduit fascistoïde boutade dat wanneer men hem op zijn linkerwang slaat zijn rechtervuist (of was het zijn rechterarm) omhoog gaat, wordt weer gedeclameerd als een absolute waarheid. Daarna verlaat JMDD de zaal, zoals de statuten dat vereisen wanneer er beraadslaagd wordt over zaken waar rechtstreekse persoonlijke betrokkenheid is. Partijvoorzitter Bart De Wever brengt daarna verslag uit over het kartelakkoord met de CD&V; naar mijn gevoel een zeer sterk akkoord. Daarna begint het debat. Heel wat partijraadsleden komen tussen; er wordt gepleit over woord houden, over realisme, over het verwezenlijken van onze doelstellingen,... Na dik tweeëneenhalf uur legt de partijraadsvoorzitter het kartelakkoord ter stemming voor. Tot mijn opluchting kiest 2/3 van de zaal vóór het kartel. Indien de partijraad ervoor had gekozen om alleen naar de kiezer te trekken, mét JMDD, dan bestond er een zéér grote kans dat we amper één verkozene hadden gehad (de latere peiling van De Standaard, die ons op 5% schat, staaft dit) en dat we die verkozene in West-Vlaanderen zouden hebben gehaald. In dat geval was JMDD voortaan onze enige spreekbuis in het parlement; JMDD's vijandige overname was totaal geweest. Laat dit echter duidelijk zijn: niemand heeft JMDD uit de partij te gegooid of zelfs maar die mogelijk geopperd. Even later kondigde JMDD echter aan zich niet neer te leggen bij de beslissing van de N-VA-leden en stapte uit de partij. Zijn plannetje was mislukt.

M.i. heeft de partijraad een zeer moedige beslissing genomen. De geloofwaardigheid van de N-VA en van Bart De Wever ligt voor mij dan ook niet aan diggelen. In zee gaan met JMDD, dát was pas ongeloofwaardig. Dhr. JMDD beweert achteraf dat de N-VA'ers bedriegers, leugenaars en postjespakkers zijn die misbruik van hem maakten. Na enige diepe rationele overweging kan ik op dezelfde volwassen manier als dhr. JMDD tegen hem zeggen: "al wat ge zegt zijt ge zelf..."

De media verwijzen naar "de zaak Dedecker" als een Shakespeariaans drama. Ik heb alvast een goede titel voor een dergelijk drama: "De bedrieger bedrogen".

Ik voelde me zowaar wat eenzaam op de trein woensdag 15 november jongstleden. Een hele wagon voor mij allleen terwijl we er gewoonlijk als sardientjes opeen gepakt zitten. Pas toen ik tijdens m'n wandeling van het centraal station naar het partijhoofdkwartier "De Barricade" merkte dat de buurt rond de St.-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal was afgezet, ging het licht aan. Sedert zowat halfweg de 19de eeuw zet men op de naamdag van de heilige Leopold een kliek verfranste Engelse Duitsers die zich hier koning noemen, in de schijnwerpers. Ambtenaren krijgen die dag vrijaf, vandaar de lege treinwagon.

Wat me telkens weer opvalt wanneer de koning of één van de andere Coburgs verschijnt, is hoe al die zelfverklaarde progressieven zich verdringen om er toch maar bij te zijn. Vreemd hoe partijen die vooruitgang voorop stellen, die zouden moeten streven naar 'vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid', hét progressieve adagium bij uitstek, een achterhaald instituut als de monarchie blijven vergoelijken. Tenslotte zijn monarchieën en adeldom typische restanten van het ancien régime, waaraan de verlichting en vooral de liberale omwentelingen, de Amerikaanse en Franse revolutie voorop, een einde trachtten te maken.

Wie 'gelijkheid' voorop stelt, kan toch niet aanvaarden dat één persoon enkel en alleen omwille van z'n afkomst meer privileges krijgt dan een ander? Tenslotte is zulks zelfs in strijd met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Artikel 14 van dat verdrag stipuleert namelijk dat niemand mag worden benadeeld of bevoordeeld op "grond van geboorte of een andere status in de uitoefening van zijn rechten.

De linkse elite in België laat zich daar echter weinig aan gelegen en doet er alles aan om in het gevlei te komen en te blijven bij de Coburgs. Walgelijk gewoon hoe op de voorbije boekenbeurs een maatschappelijk geëngageerd schrijver als Tom Lannoye stond te kwijlen van tevredenheid bij z'n ontmoeting met de vorst. Anderen trappelen dan weer van ongeduld om een lintje met bijbehorende adellijke titel te mogen ontvangen.

De argumentatie van de overtuigde monarchisten is ronduit belachelijk. De koning zou vooreerst boven de partijen staan. Dat mag misschien wel kloppen, dat neemt niet weg dat hij sowieso eveneens een eigen politieke mening heeft die hij probeert door te drukken. Denken we maar aan de houding van Boudewijn t.o.v. de abortuswet of z'n verzet tegen de federalisering. Recent was er bovendien de uitval van Albert naar het separatisme. Dat de koning objectief is, is dus de reinste larie.
Ten tweede, zo beweert men, staat de koning boven het gekrakeel van de Vlamingen en de Walen. Ook dat is flink bij de haren getrokken. Een klein kind begrijpt dat het hof Franstalig is. Hoe de Coburgs er na 175 jaar nog steeds niet in slagen om vlot de taal van de meerderheid van z'n inwoners te spreken, is ook mij een raadsel.
De stelling dat 'gewone burgers' via de belastingen moeten voorzien in het levensonderhoud van de Coburgs en hun kroostrijke gezinnen, wordt door monarchisten weggewuifd door te stellen dat een president veel meer kost. Ook hier strooit men de mensen zand in de ogen. In een democratische republiek beslissen de vertegenwoordigers van het volk uiteindelijk zélf hoeveel een president mag verdienen en hoeveel pensioen hij wel mag trekken. Bovendien is het een fabeltje dat een republiek sowieso een verkozen president moet hebben. Er zijn ook andere (goedkpere) vormen van democratische republieken. In Zwitserland is er een beurtrol tussen de verschillende ministers om het staatshoofdschap waar te nemen. In San Marino stelt het parlement om de 6 maanden twee van z'n leden aan als 'consuls'. Evengoed kan de eerste minister de functie van staatshoofd waarnemen. De mogelijkheden zijn legio.

Het beste argument vóór de monarchie lazen we eerder deze week echter in de krant. Daar beweerde onze burgemeester dat ware België een republiek, hij wellicht reeds president zou geweest zijn. Leve de koning dan maar zeker? (grapje uiteraard...)

Stockholm 1973. In de Kreditbanken aan het Norrmalmstorg houden de gangsters Olsson en Olofsson tussen 23 en 28 augustus vier mensen gegijzeld. Merkwaardig genoeg toonden de gegijzelden zowel tijdens als na de gijzeling sympathie voor hun twee gijzelnemers. Het fenomeen ging de geschiedenis als het Stockholmsyndroom. Psychologen verklaren dat een dergelijk verschijnsel tot ontwikkeling komt wanneer een gijzelnemer absolute controle over de gegijzelde kan uitoefenen en binnen die absolute controle voorziet in de behoeften van de gegijzelde.

Wie de recentste politieke ontwikkelingen in ogenschouw neemt, stelt vast dat ook de VLD aan het Stockholmsyndroom lijdt. Eerst en vooral is er de vaststelling dat de VLD gegijzeld/gechanteerd wordt door de socialisten. Dat merkt men o.m. aan de invoering van het migrantenstemrecht, de defenestratie van Dedecker, de verwikkelingen in Maarkedal, Geraardsbergen,Hoogstraten,... Op het spel staat uiteraard het premierschap van Verhofstadt. Aangezien binnen het ondemocratische Belgische bestel de PS quasi 'incontournable' is voor het vormen van een meerderheid, bepalen zij en niemand anders wie eerste minister mag spelen. Wil de VLD aan de macht blijven dan zit er niet veel anders op dan mooi naar de pijpen van Di Rupo en Vande Lanotte te dansen.

Ten tweede stelt men ook vast dat de VLD een ruime sympathie tentoonspreidt  voor de linkse 'gijzelnemers'. De blauwen, althans de partijtop, profileerden zich na annihilatie van Dedecker zowaar als een 'progressieve partij'. Nochtans koos bij de laatste voorzittersverkiezingen zowat de helft van de VLD-leden voor de rechtse Dedecker. De VLD heeft echter geen lessen getrokken uit de splitsing van de Volksunie en de liberalen vergaten wat er kan gebeuren wanneer een 'progressieve' partijtop ingaat tegen een 'behoudsgezinde' basis. Blijkbaar wil men heel ver gaan om in het gevlei te blijven bij de gijzelnemers.

Op zich is het echter niet eens onlogisch wat Somers verkondigt; liberalisme was historisch steeds een linkse stroming. Niet voor niets heetten de liberalen vroeger de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang. Maar het is evenzeer een feit dat die koers weinig aansloeg bij de Vlaamse bevolking. Een progressieve partij is per definitie namelijk nooit een 'brede volkspartij': een progressieve partij snelt het volk vooruit, wil de weg tonen en andere paden bewandelen. Een volkspartij daarentegen is de emanatie van het volk, komt uit het volk en is weinig geneigd tot avonturen en hippe ideetjes. 

De PVV slaagde er echter niet in om een leidende partij te worden in Vlaanderen. Onder druk van Verhofstadt verlieten de blauwen daarom in 1992 de oude stellingen en vormden zich om tot de VLD, een 'brede volkspartij'. Er werden zelfs meteen enkele 'rechtse' figuren ingehaald, als Coveliers en Valkeniers, maar zelfs Gerolf Annemans en Paul Beliën (man van Alexandra Colen) werkten mee aan de operatie.

Onder druk van de socialisten werd die verruimingsoperatie de voorbije maanden volledig teniet gedaan. Met de vernieuwde 'progressieve' koers lijkt de VLD de smuk van 'volkspartij' definitief van zich af te gooien. De liberalen kiezen dus feitelijk voor een terugkeer naar de stellingen van vóór 1992 en worden zo opnieuw de oude PVV. Het mooiste bewijs daarvan is de terugkeer naar het belgicistische discours; Verhofstadt werpt zich op als dé verdediger van het communautair status-quo. De VLD is dus écht wel identiek aan de PVV, de Pest Voor Vlaanderen!

Gelukkig is er nog een partij die rechts noch links is, maar zich louter baseert op gezond verstand. Een partij die kiest voor evolutie in plaats van revolutie. Een partij die zich verzet tegen het imperialisme van de PS, niet uit eigenbelang maar uit ieders belang.

De uitslag van de voorbije gemeenteraadsverkiezingen roept heel wat vragen op. In bepaalde pers wordt het kartel CD&V/N-VA afgeschilderd als dé grote verliezer in Brakel. De plaatselijke VLD doet uiteraard weinig om dat beeld te ontkrachten; integendeel, ze doet er nog een schepje bovenop en meet zich de rol van triomfator aan. Verwonderlijk toch, daar de VLD met een verlies van 5% van alle Brakelse partijen het sterkst achteruit boert. De burgemeester ziet z'n voorkeurstemmen zelfs met 20%(!) dalen. Een meer bescheiden opstelling, een beetje intellectuele eerlijkheid zou dan ook op zijn plaats zijn. Dat dit niet in de aard van de burgemeester en zijn vazallen ligt, is echter geen geheim. Tenslotte is de perceptie vaak belangrijker dan de realiteit: wie het luidst roep dat hij de winnaar is, wordt ook als dusdanig beschouwd.

Bepaalde VLD'ers, en één schepen in het bijzonder, gaan zelfs nog een stapje verder en wentelen zich publiekelijk in leedvermaak ten overstaan van het 'kartel'. Behalve dat hiermee wordt voorbij gegaan aan de realiteit, getuigt het vooral van weinig respect t.o.v. de 'tegenstanders'. De betreffende schepen bewijst daarmee een bijzonder slecht verliezer te zijn. Dat de schepen, die zichzelf opwerpt als de behoeder van het Nederlands in Brakel, in z'n schrijfsels bovendien de taalfouten aaneenrijgt, zullen we maar met de mantel der liefde bedekken, wie zonder zonde is...

Wie de verkiezingsuitslag met een (zelf)kritische blik analyseert, kan alleen maar vaststellen dat Brakel op 8 oktober jl. alleen maar verliezers telde. Enkel het VB kon op het eerste zicht 'winst' claimen maar ook daar moet een kanttekening worden bij gemaakt. De discrepantie tussen de kleine 1000 stemmen die de partij wist te verzamelen en de 320 voorkeurstemmen van de lijsttrekker is erg opvallend. De kiezers voor deze partij lijken hiermee het beleid van de meerderheid te hebben willen afstraffen zónder het VB expliciet te steunen. Enig gewetensonderzoek van de paarse coalitie, en vooral vanwege de VLD zou dus niet misplaatst zijn. Gelet op de uitspraken en gedragingen van De Croo de jongste weken, zit zulks er niet meteen aan te komen.

Dat neemt niet weg dat ook het kartel CD&V/N-VA de handen op het hoofd moet durven leggen en toegeven dat het beoogde doel, het breken van de meerderheid niet werd bereikt. Ik meen te mogen stellen dat de inbreng van de N-VA verhinderde dat hier zelfs een extra zetel ten prooi viel aan het VB. De N-VA mag tevreden zijn over haar eerste verkiezingsdeelname maar heeft evenmin redenen tot overdreven euforie. De N-VA-kandidaten scoorden goed maar verdrinken tussen de voorkeurstemmen van de CD&V-kandidaten, waardoor een gemeenteraadszetel niet werd gehaald. De N-VA heeft niettemin bewezen een volwaardige speler te zijn op het Brakelse politieke toneel; de uitdaging is nu om dat ook de komende zes jaar, zonder gemeenteraadslid, vol te houden.

Conclusie. Geen enkele partij in Brakel heeft het recht om hoog van de toren te blazen. Er is veel werk aan de winkel om van Brakel weer een warm nest te maken. Enkel een nederig samenwerken, een uitgestoken hand (maar dan een 'oprechte hand' en geen 'receptie-hand'), een gezamenlijk project,... kan hierin een kentering brengen. De hautaine houding van de VLD doet echter weinig goeds verhopen...

De N-VA haalt een mooie score bij de gemeenteraadsverkiezingen. Het is dan ook bijzonder jammer dat we niet beloond worden met een gemeenteraadslid. Weliswaar halen de meeste CD&V'ers een hoger aantal voorkeurstemmen dan de N-VA'ers, maar in verhouding tot andere partijen (Groen!, VB, sp.a) deden m'n medestanders en ik het zeer goed. M'n persoonlijk resultaat van 420 stemmen is zelfs één van de beste N-VA-scores in de hele streek. Enkele snelle berekeningen en inschattingen leren dat indien de N-VA afzonderlijk zou zijn opgekomen, ze ongeveer 5 à 6% van de stemmen hadden gehaald. Dat zou een zeer knappe score zijn geweest maar jammer genoeg nog steeds niet genoeg voor een zetel (als gevolg van het zetelverdelingsysteem Imperiali, dat de kleine partijen benadeelt ten gunste van de grote partijen). Het verbaast me dan ook dat een aantal CD&V-collega's met een beschuldigende vinger naar de N-VA wijst in hun zoektocht naar de oorzaken van het eigen stemmenverlies. Gelukkig gaat het over enkelingen en is de CD&V globaal tevreden over de samenwerking met de N-VA. Dat geldt omgekeerd overigens evenzeer.

De N-VA blijft zeker niet bij de pakken neerzitten. Ons bemoedigend resultaat is de aanzet om de afdeling de komende zes jaar sterk uit te bouwen. Onze partij zal de komende jaren nóg harder werken in het belang van alle Brakelaars. Wij blijven de paarse coalitie op de huid zitten, ze zijn nog niet van ons af!

Eerst en vooral zal de N-VA blijven actie voeren tegen onbehoorlijke bestuursdaden. Via onze webstek www.n-va.be/brakel en een driemaandelijks infoblad zullen we de Brakelse bevolking op de hoogte houden van onze acties, standpunten,... De webstek www.waarisdeburgemeester.tk blijft bestaan en zal multimediaal worden uitgebouwd (geluid, foto, video...). Via die webstek zullen we de bevolking blijven informeren over Brakelse wantoestanden, de onbekwaamheid van enkele bewindslui,... maar uiteraard nooit nalaten om ook positieve alternatieven te formuleren. De frequentie van 'updates' zal misschien wat verminderen, maar globaal mag u verwachten dat er minstens elke week één nieuwe bijdrage verschijnt.

Ook m'n persoonlijke blog blijft bestaan en zal geregeld worden bijgewerkt.

We gaan er volop tegenaan. We laten de burgemeester en z'n vazallen niet met rust!

Als Brakelaar steun ik natuurlijk volop de kandidatuur van de ‘Boembekemolen’ voor het Eén-programma ‘Monumentenstrijd’. Hoewel ook de andere projecten uit Oost-Vlaanderen (zoals bv. de Gentse Boekentoren) zeker een nominatie waard zijn, meen ik dat de Boembekemolen zeker extra aandacht verdient. Het kan een project worden met een belangrijke meerwaarde voor onze streek en dit zowel op historisch, ecologisch en toeristisch gebied. Het project van de Boembekemolen overstijgt ook de gemeentegrenzen. Door de unieke ligging belangt de molen zowel Brakel, Zwalm als Zottegem aan.

Het enthousiasme rond de Boembekemolen kan meteen ook de aanzet zijn voor wat extra aandacht voor zoveel ander stukken Brakels erfgoed. Er zijn in onze gemeente namelijk heel wat meer gebouwen die gerust wat meer in het zonnetje mogen geplaatst worden. Van een degelijk erfgoedbeleid was in onze gemeente tot heden nooit sprake, en daar moét verandering in komen.

Deze week nog wandelde ik door de Neerstraat en stelde er tot mijn ontzetting vast hoe het herenhuis waar de bekende “Sylva” woonde, onder de sloophamer ging. Alweer een prachtig staaltje van vroeg 20^ste-eeuwse architectuur dat uit het straatbeeld verdwijnt. Over smaken en kleuren valt natuurlijk niet te twisten, maar het valt op hoe dergelijke gebouwen al te vaak als oud en ouderwets worden afgedaan, hoe men al te vaak voorbijgaat aan het karakter van zo’n gebouw dat toch jaren mee een gezicht heeft gegeven aan het centrum van Brakel.

’t Is natuurlijk onzinnig om al deze gebouwen meteen de status te geven van beschermd monument. De gemeente kan echter wél een sensibiliseringsbeleid voeren om de Brakelaar bewúst te maken van de waarde van zo’n gebouwen. Bovendien kunnen er subsidies gegeven worden voor de renovatie van dergelijke gebouwen mét behoud van hun oorspronkelijke karakter. Ik verwijs daarvoor bv. naar de geslaagde verbouwing van de oude ‘Viermolen’.

Dat de huidige bewindslui totaal géén interesse hebben in het historisch erfgoed van onze gemeente, bewezen ze met de ‘beeldenstorm’ op onze kerkhoven. De paarse coalitie nam de 'monumentenstrijd' daar wel heel letterlijk: met een vingerknip en op een uiterst onrespectvolle manier werden daar heel wat mooie monumenten zomaar op de container gegooid. Dat getuigt niet alleen van een bijzonder gebrek aan respect voor de overledenen en hun families, maar eveneens van een bijzonder gebrek aan respect voor álle Brakelaars. Onze geschiedenis bepaalt namelijk in grote mate ‘wie wij zijn’, bepaalt onze identiteit. De paarse bewindsploeg heeft dan ook een stuk van onze collectieve Brakelse identiteit zomaar op de container gegooid…

Beste Marcel,

Het kan uiteraard niet de bedoeling zijn dat al het inhoudelijke werk op jouw persoonlijke weblog door mij geleverd wordt, daarvoor heb ik het veel te druk met de webstekken die ik zelf onderhoud! Neem maar eens een kijkje op www.n-va.be, www.n-va.be/brakel, www.bloggen.be/janhaegeman en binnenkort ook op www.n-va.be/janhaegeman.

Je laatste bericht ter mijner attentie deed me echter dusdanig schrikken, dat een wederwoord niettemin niet achterwege kon blijven. Voor verdere commentaren en opinies verwijs ik jou en de lezers van je weblog echter liever door naar m'n eigen pagina www.bloggen.be/janhaegeman, ik discussieer er graag met je verder.

Ik behandel de door jou aangehaalde punten één voor één:

1. meneer de schepen zegt: Het woord tegenstander / strever gebruik ik uitsluitend in politiek verband. Geenszins op menselijk vlak.
Jan Haegeman zegt: Ik treed je hier graag in bij.

2. schepen: Ik veronderstel dat niet enkel jij maar de meeste kandidaten streven naar een Brakel waar het goed is om wonen. Of ze daar in slagen en steeds de juiste remedie toepassen is natuurlijk wat anders.
Jan Haegeman: Uiteraard streven de meeste, zoniet alle, kandidaten naar een beter Brakel. Of ze daar in slagen en of ze de juiste remedie toepassen, daarover oordeelt natuurlijk de kiezer. Afspraak op 8 oktober?

3. schepen:  Inderdaad, op elke lijst – dus ook op jouw kartellijst – staan kandidaten waar men zich vragen kan bijstellen. De volgens mij gekke verplichting van de helft vrouwen draagt daar alleszins toe bij. Maar dat er op de VLD lijst mensen staan die onze gemeente eerder onrecht aandoen ( hopelijk niet opzettelijk? ) en daarom beter niet langer in het bestuur zitten , vind ik een onheuse insinuatie die om verheldering roept. Daarom graag namen en voorbeelden.
Jan Haegeman: Dat op de kartellijst CD&V/N-VA mensen staan waar je je vragen bij stelt laat ik volledig voor jouw rekening, al vind ik persoonlijk dat zowel de N-VA als CD&V een zeer sterke lijst presenteren, een lijst waar niet zozeer de verpakking maar wel de inhoud van tel is.
Ik vind het wel vreemd en jammer dat je een beschuldigende vinger uitsteekt naar de verplichte aanwezigheid van 50% vrouwen. Klinkt dat niet een beetje discriminatoir? Ik hoop alvast dat de sympathieke dames op de VLD-lijst niet te zwaar tillen aan je uitspraak... Ik had wel wat meer respect van je verwacht.
Ik blijf sowieso achter mijn stelling staan dat het huidige bestuur Brakel onrecht aandoet. Namen en voorbeelden noemen? Graag had ik van jou ook de namen gehoord van de mensen bij wie jij je vragen stelt. Je mag erop rekenen dat ik dan meteen de namen publiceer van de bestuurders bij wie ik reserves maak. Ikzelf had voorgesteld om een positieve campagne te voeren maar blijkbaar interesseert jou dat niet. Ik blijf niettemin verwijzen naar het N-VA-programma 'Leven in Brakel' waarin we zowel een scherpe maar correcte analyse maken van het huidige beleid als een hele reeks voorstellen voor een andere, betere aanpak lanceren. Nog steeds niet gelezen Marcel?

4. schepen: Jan Haegeman is teleurgesteld over het huidig bestuur en blijkbaar het meest over de burgemeester die nauwelijks zou weten wat er gaande is in zijn gemeente. Misschien neemt Herman De Croo veel hooi op zijn vork , maar volgens mij die na 30 jaar samenwerken beter dan wie ook zijn gaven en zwakheden kent , is hij minstens goed op de hoogte van wat er reilt en zeilt in Brakel als de vorige burgervaders .
Jan Haegeman: Laat ons elkaar geen blaasjes wijsmaken Marcel. Je weet even goed als ik dat de gemiddelde Brakelaar het beu is om enkel een burgemeester te hebben die af en toe en hand komt schudden maar zich daarna als de bliksem uit de voeten maakt richting Laken, de Wetstraat of één of ander buitenland... Alleen al de 'kerkhofkwestie' wijst op hoezeer de burgemeester zijn Brakelaars aanvoelt, helemaal niet dus... Of de manier waarop hij een aantal teleurgestelde burgers afdreigt met een zware schadeclaim. Fraai is dat!
Op momenten dat Brakel het moeilijk heeft, op zoek is naar een nieuw elan, naar een nieuwe dynamiek, blijft onze gemeente ver'wees'd achter, zoekend naar een burger'vader' die nooit thuis geeft. Onze gemeente verdient beter Marcel. Brakel verdient een burgemeester die er is ter meerdere eer en glorie van de Brakelaars. Nu hebben de Brakelaars het gevoel dat zij er zijn ter meerdere eer en glorie van hun burgemeester. Burgemeester van Brakel is enkel een extra vermelding op het CV dan De Croo, maar ook niets meer dan dat. De Brakelaars verdienen meer respect dan dat Marcel...

5. schepen: Het verenigingsleven  zou naar zuurstof snakken. Weet jij dan niet hoeveel miljoenen oude BF ik in het Brakels verenigingsleven al gestoken heb? Inzonderheid in het jeugdbeleid waarvoor sinds 1995 de betoelaging werd verveelvoudigd. Bovendien realiseerde ik een jongerencentrum, een nieuw jeugdhuis, een buitenschoolse kinderopvang, een bloeiend gemeentelijk onderwijs en noem maar op. Daarenboven kwamen er subsidies voor aankoop tenten jeugdverenigingen en intfrastructuurwerken voor Diggie, Alfa, Rustica enz…Tijdens de huidige legislatuur was er ook bijzondere steun voor evenementen als “ Treveriusjaar “ en “ Dorp van de Ronde “ Over de         “ Guldensporenvieringen “ was er al evenmin een reden om klagen.
Jan Haegeman: Ik heb ook nergens beweerd dat je geen geld hebt uitgetrokken of je niet hebt ingezet voor het verenigingsleven, maar blijkbaar voel je je zonder meer persoonlijk geviseerd. Vreemd is dat, of toch niet?
Ik ontken geenszins dat er ooit veel gedaan werd voor het Brakels verenigingsleven. De verveelvoudiging van de betoelaging waar je van spreekt dateert echter van een vorige legislatuur. Mijn kritiek geldt dan ook voor deze legislatuur. Ik meen dat ik, lid van talloze verenigingen, goed weet waarover ik spreek. Ik kon de voorbije zes jaar dan ook enkel vaststellen hoe, gelukkig zonder veel succes, er telkens weer pogingen werden gedaan om bepaalde subsidies af te schaffen, te verminderen, bij te sturen. Ik kon ook vaststellen hoe het jeugdhuis Alfa andermaal met sluiting bedreigd werd. Ik kon ook vaststellen hoe het jeugdcentrum bijna omgevormd werd tot kinderopvang (gelukkig komt het zo ver niet, en ik meen dat jij dat terecht op je conto mag schrijven). Ik kon ook vaststellen hoe steeds meer verenigingen in lokalennood komen/kwamen te zitten. Ik kon ook vaststellen hoe er nog steeds geen inspanningen ondernomen werden om een deftige culturele infrastructuur op poten te zetten, waardoor toneel-, muziek- en andere kunstenaarsverenigingen zich verplicht zien weg te kruipen in zalen die daar niet op voorzien zijn. Ik kon ook vaststellen hoe men enkel nog door veel gevlei en middels persoonlijk dienstbetoon van onze schepenen beroep kon doen op gemeentelijke dienstverlening die vroeger vanzelfsprekend was. Ik kon ook vaststellen hoe het steeds moeilijker werd voor verenigingen, zeker deze van een bepaalde strekking, om gemeentelijke infrastructuur ter beschikking te krijgen. Ik kon ook vaststellen hoe het diftar-systeem een extra financiële belasting meebracht voor de verenigingen,... Het vereniginsleven in ademnood? Onze verenigingen verdienen meer respect dan dat Marcel.

6. schepen: Met die winkelsluiting en dat weinig florerend handelsleven in Brakel - Centrum ben ik het grotendeels met je eens. Ook de Rondweg ( zgn. ring) kon geen verandering brengen. Integendeel! Enkele maanden geleden schreef een collega- schepen ( in een maandblad) dat na de renovatie van de Stationsstraat en het Marktplein , Brakel een gemeente wordt waar men slechts kan van dromen. Nonsens, natuurlijk. Niets dan verkiezingsliterattuur. Bedoelde schepen woont nu eenmaal op het Stationsplein. In de jaren 60 en 70 heb ik een bloeiend Brakel meegemaakt, zeker op gebied van uitgaansleven. Het zal een proces worden van decennia om op dat gebied een Brakel van weleer te krijgen. Zelfs de CD&V-NVA heeft voor zo een spoedige ommekeer geen tovermiddel. Al de rest is verkiezingsbedrog.
Jan Haegeman: Ik beweer ook nergens dat ik en/of mijn partij een tovermiddel in pacht hebben om de zaken spoedig om te keren. Kan je me aantonen waar ik dit wel beweerd heb? Wat wij wel hebben dat deze meerderheid niet heeft? Een langetermijnvisie met integratie van alle beleidsdomeinen. Ik verwijs andermaal naar het N-VA-programma waarin wij onze visie uiteen zetten. Wij geven in datzelfde programma bovendien grif toe dat wij het warm water niet hebben uitgevonden, dat wij de hand uitsteken naar iedereen die wil meedenken over hoe wij onze gemeente opnieuw 'Leven' kunnen inblazen. Ik hoop alvast dat je deze uitgestoken hand wil aanvaarden en ook je VLD-collega's kan overtuigen van de nood aan een gezamenlijk project op lange termijn, waar alle Brakelaars, eender welke politieke achtergrond, hun schouders moeten/kunnen onderzetten.

7. schepen: "Van een blauw bestuur kon men wat anders verwachten dan belatingsverhogingen”. De enige reden daarvoor is dat in de vorige legislatuur met de toenmalige CVP in de coalitie gelijktijdig teveel buitengewone projecten werden gerealiseerd die het huidig bestuur diende af te betalen.
Jan Haegeman: Misschien dat in de vorige legislatuur inderdaad veel buitengewone projecten werden gerealiseerd. Maakte de VLD toen ook geen deel uit van de coalitie? Steekt het huidig bestuur niet graag de pluimen van die verwezenlijkingen op zijn hoed? Ik hoor jou en de andere schepenen pochen over het jeugdcentrum, jeugdhuis, Brakelse Ring, dorpskernvernieuwing,... Zijn dat de projecten waar het geld van de Brakelse belastingsverhogingen (zowel de duidelijke als de bedekte (diftar, grafconcessies,...!)) toe dient? En dat terwijl men begin dit jaar kon vaststellen dat het gemeentebestuur over een spaarpot van 2,5 miljoen euro bleek te beschikken? Waartoe dient dat geld dan? Om het koninklijk bezoek aan onze gemeente te betalen? Of wil het gemeentebestuur misschien nog eens een extra sporthal betoelagen? 

8. schepen: Na de verkiezingen kunnen we allemaal beginnen met een propere lei , gelooft mijn mede burger Jan Haegeman . Maar wat mij betreft meen ik in alle bescheidenheid dat met betrekking tot o.a. jeugdbeleid, ontwikkelingssamenwerking , gemeentelijk onderwijs enz….mijn lei tamelijk netjes is gebleven.
Jan Haegeman: Beweer ik ergens iets anders? Zeker wat ontwikkelingssamenwerking betreft is je lei inderdaad tamelijk netjes gebleven. Ik vraag me ook af of ze ooit ernstig beschreven is geweest. Of heb je nog een verrassing in petto?

9. schepen: In 1976 propageerde de toenmalige CVP burgemeester: “Brakelaars, we kunnen ons niet verbeteren”. Volgens Jan Alleman ( sorry) kan dat nu wel allemaal verbeteren. Na mijn jarenlange ervaring volg ik met ongeduld die verbetering af. Met of zonder zijn kartelpartner die ik beter dan hij zelf  ken. Ik zat trouwens met die partner afwisselend in de oppositie en in de meerderheid.
Jan Haegeman: Vreemd Marcel, hoe je me in een vorig bericht op je blog nog bedacht met de titel het "Leeuwejong van Brakel" (moet dat niet "leeuweNjong zijn Marcel?). Vandaag deel je me echter liever de lapnaam "Jan Alleman" toe. Vanwaar die plotse ommekeer? Je grootmoedigheid was blijkbaar van korte duur.
Wel vriend Marcel, als ik mag kiezen tussen beide titels, dan opteer ik heel graag voor het predikaat "Jan Alleman". Want dat is wat ik echt wil waarde heer langstzetelende schepen: er zijn voor alleman.
Toen jij in 1976 al volop in de politiek zat, zat ik uiteraard nog ergens tussen de bloemkolen of de spruiten. Ik voel me dan ook niet aansprakelijk voor slogans, uitspraken, meningen, van mensen uit het verleden. In elk geval meen ik dat het streven naar verbetering een eerbare doelstelling is. Blijkbaar deel jij deze mening niet? Vanwaar deze angst voor verandering? Is de VLD plots een conservatieve partij geworden? Ikzelf ben er persoonlijk zeer oprecht van overtuigd dat de N-VA, mét de CD&V, een verschil, een verbetering kan betekenen voor Brakel. Maar ik verwijs, nog maar eens, naar het N-VA-programma, en meer bepaald naar de slotzinnen ervan: "Ons programma is lijvig, ambitieus en soms erg gewaagd. Wij durven niet stellen dat wij er in slagen om ál deze zaken te verwezenlijken tegen 2012, we beseffen dat vele geesten daar nog niet rijp voor zijn. Bovendien hebben ook wij het warm water niet uitgevonden: wij staan steeds open voor nieuwe en betere ideeën. We vrezen echter dat we die van de huidige coalitie niet meer hoeven te verwachten... Daarom dat de N-VA niet bij de pakken wil blijven neerzitten en de handen uit de mouwen wil steken om beetje bij beetje de zaken in Brakel te veranderen. Want dat is de manier waarop onze partij steeds te werk wil gaan, zowel nationaal als lokaal: steen per steen verleggen in de rivier om geleidelijk de stroom te veranderen."

Het doet me in elk geval veel plezier Marcel, dat je je verwaardigt om op je weblog zoveel tekst aan me te wijden. Ik zou er zowaar een dikke nek van krijgen. Zoals ik hoger al zei, ikzelf lever m'n bijdragen voortaan liever op m'n eigen webstek(s).

Ik denk dat we gerust kunnen stellen dat onze gemeente op zijn minst een ‘blauw geïnspireerd’ bestuur heeft. De liberalen bezetten 12 van de 23 zitjes in de gemeenteraad, op zich dus een absolute meerderheid. Enkel omdat de burgemeester weinig vertrouwen heeft in z’n eigen partijgenoten sloot hij zes jaar geleden voor alle veiligheid toch maar een coalitie met de socialisten. De toenmalige SP (intussen SP.a) kreeg één schepenmandaat toebedeeld. Als vijfde wiel aan de VLD-wagen moet schepen Thomas echter braaf knikken en mooi aan het handje blijven van onze baardige burgemeester. Zelfs binnen de eigen SP.a-rangen zijn ze daar niet gelukkig mee; met name een socialistische baardige ex-burgemeester is daar blijkbaar nogal korzelig over.

Anderzijds kan men niet anders dan vaststellen dat hoewel de plaatselijke VLD quasi alleen regeert, de partij zich weinig aantrekt van de eigen liberale principes. Onder het huidige paarse bewind ging het van kwaad naar erger met de Brakelse middenstand: een kleine wandeling door het centrum is daarvan de beste illustratie.

Ook bij de belastingspolitiek van de blauwe vriendenclub kan men zich vragen stellen. Hoewel het VLD-verkiezingsprogramma belooft om zoveel mogelijk belastingen af te schaffen, gingen de belastingen in Brakel de laatste jaren enkel omhoog! De gemeentelijke opcentiemen stegen van 7% naar 8%, de roerende voorheffing steeg van 900 naar 1300 opcentiemen, het gratis gebruik van het containerpark werd aan banden gelegd, het nieuwe diftar-systeem voor afvalophaling is beduidend duurder dan het oude systeem, de grafrust werd ingekort tot twintig jaar teneinde de bevolking te verplichten te betalen voor een grafconcessie,…

De mooiste truc werd uitgehaald met de milieubelasting/gezinsbelasting. De Vlaamse regering plant een afschaffing van de milieubelasting. Het Brakelse gemeentebestuur paste daarom een creatief trucje toe en veranderde de benaming van de belasting simpelweg in ‘gezinsbelasting’. En passant werd de betreffende belasting ook nog eens verhoogd van 62 euro naar 100 euro, een stijging met 38 euro of 61%!

Vanmorgen las ik een verontrustend bericht in de krant: “Lozingen vernietigen visbestand Sassegembeek”. Waarover gaat het? De Sassegembeek is een bronbeek van de Zwalm en ontspringt in het Brakelbos, net op de grens van Wallonië met Vlaanderen. Tot enkel maanden geleden was het één van de zuiverste stroompjes van Vlaanderen, biotoop van enkele zeldzame en bedreigde diersoorten. Tót in april 2005 de gemeente Vloesberg er niet beter op vond om het afvalwater van D’Hoppe te lozen in die beek. De gevolgen lieten niet lang op zich wachten: de waterkwaliteit ging zienderogen achteruit, de beekbewoners (waaronder de beekforel en de rivierdonderpad) verdwijnen snel. Ik durf iedereen uitnodigen om zelf eens een kijkje, en vooral reukje, te gaan nemen bij de ‘open riool’ van Vloesberg, midden in het bos, die uitmondt in de Sassegembeek.

Ronduit triest hoe het gemeentebestuur van Vloesberg de vernietiging van één van de mooiste plekjes natuurschoon van de streek in de hand werkt. Nochtans is dit natuurschoon een belangrijke toeristische trekpleister en dus een belangrijke bron van inkomsten voor Vloesberg. Die toeristische inkomsten zijn overigens de reden waarom D’Hoppe destijds bij Vloesberg bleef en niet, zoals de wijk D’Hutte, overgeheveld werd naar Brakel. De recente gang van zaken doet op zijn minst twijfel rijzen bij die toenmalige argumentatie…

Vreemd ook hoe het in de Brakelse politiek oorverdovend stil blijft in dit dossier. De Brakelse burgemeester pronkt graag met de vistrap in de Zwalm, met de uitstekende waterkwaliteit van het riviertje, maar laat zich blijkbaar niets gelegen aan de vervuiling verder stroomopwaarts… En dat voor een politieker met zijn gewicht… Op zijn minst ‘vreemd’ te noemen? Of zitten de warme contacten met de firma’s Fort en De Cubber, beiden nogal actief in D’Hoppe, er voor iets tussen? Vreemd ook hoe de burgemeester van Vloesberg én minister van Volksgezondheid Rudy Demotte zich blijkbaar weinig aantrekt van de gezondheid van zijn Vlaamse en Brakelse buren en zonder gewetensbezwaren ons milieu vervuilt… Vreemd, allemaal zeer vreemd…

Het internet is vandaag dé belangrijkste vorm van communicatie. Miljoenen mensen surfen dagelijks op het wereldwijde web op zoek naar informatie. Ook informatie over verkiezingen, partijen, politieke standpunten,... vindt steeds vaker zijn weg naar de kiezers via de digitale snelweg.

De Brakelse N-VA wil die trein niet missen. De webstek www.n-va.be/brakel werd reeds enige tijd geleden gelanceerd, als kandidaat voor de verkiezingen verzorg ik vanaf vandaag ook graag deze persoonlijke blog.

Sta me toe dat ik mezelf voorstel. Mijn naam is Jan Haegeman, ik ben 26 jaar oud. Voorlopig woon ik nog te Nederbrakel maar daar komt weldra verandering in. Tijdens de komende zomermaanden neem ik de wijk naar Opbrakel. Ik studeerde hedendaagse geschiedenis aan de KUL en ben beroepshalve stafmedewerker op het nationaal partijsecretariaat van de N-VA. In Brakel kent men mij vooral door m'n talrijke engagementen in verschillende verenigingen: ik ben actief in de jeugdbeweging, culturele organisaties, sportieve organisaties... Andere hobby's zijn mountainbiken, reizen, computeren, lezen... en van tijd tot tijd een stevig stapje in de wereld zetten.

Reeds in m'n tienerjaren werd ik er me van bewust hoe de Belgische constructie een rem plaatst op de ontwikkeling van zowel Vlaanderen als Wallonië. Als fiere Vlaming enerzijds, en als Wallonië-kenner én -liefhebber anderzijds, bedroeft het me nog steeds hoe de tegengestelde visies van beide landsdelen steeds weer allerlei blokkeringen met zich meebrengen. Voor mij was het dan ook al lang duidelijk: een onafhankelijk Vlaanderen en een onafhankelijk Wallonië zou voor iedereen een betere oplossing zijn. Het spreekt dan ook vanzelf dat ik me aansloot bij de N-VA en me graag aan de zijde schaar van Geert Bourgeois en Bart De Wever.

Als Brakelaar ben ik zeer fier op mijn gemeente. Ik meen te mogen zeggen dat Brakel één van de mooiste plekjes (zoniet hét mooiste plekje) van Vlaanderen is. Maar anderzijds moet ik soms ook hard oordelen over Brakel. De voorbije jaren werd onze gemeente geterroriseerd door een ronduit slecht paars bestuur. Het doet me pijn te moeten vaststellen hoe onder vooral VLD-gekleurd bewind, onze gemeente er op achteruit ging. In een recent universiteitsonderzoek bleek Brakel één van de minst leefbare gemeentes in de Vlaamse Ardennen. In onze streek laten we enkel Ronse achter ons...
Ik kan dan ook niet aan de kant blijven staan. Op 8 oktober wil ik me dan ook aanbieden aan de Brakelse kiezer met de belofte om éindelijk wat respect op te brengen voor de Brakelse kiezer. Op 8 oktober wil ik graag een einde stellen aan zes jaar wanbestuur.

Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!