Je kunt vrede vinden als je de zin van je lijden ziet
22-02-2009
week 9 : werken, trainen, slapen, opstaan, vader spelen...en weer doorgaan
Op algemeen verzoek, hierbij nog eens wat bericht in verband met de trainingen, et
Na de weekendski ben ik dus volop aan het trainen geslagen. De ene dag valt het mee, de andere dag is de motivatie wat verder te zoeken om in het koude nat te springen en je ding te doen. Het is echt plannen geblazen zeker met twee kindjes en een carrière vrouw. Een doorsnee trainingsweek ziet er tot nu toe als volgt uit : 3à4x zwemmen, 2x lopen en 1x fietsen.
Het zwemmen : Dit gaat steeds beter en beter. De trainingen zijn heel afwisselend en volgens schema wat het zeker niet eentonig maakt. Meestal zit ik zo per training aan 2.5 tot 3 km maar zal zeker in de toekomst gaan vermeerderen tot max. 5 km per training.
Het fietsen : Het fietsen staat echt op een zeer laag pitje op dit moment. Dit is zeker te wijten aan een aantal factoren zoals het weer maar vooral ook omdat de load van het fietsen zeker de hoogte in zal gaan vanaf april, mei om goed te pieken naar juli toe. Nooit te vroeg beginnen met intensieve trainingen zeker als je basis voldoende is. Kom dus wel goed met dat fietsen.
Lopen : tot nu toe beperk ik mij tot 2 looptrainingen in de week. 1 kwalitatieve en 1 kwantitatieve training. Er wordt momenteel zon 25-30km gelopen in de week. Wetende dat ik tot 100-120km moet gaan als voorbereiding voor de marathon weet ik dat er mij nog heel wat trainingsuurkes staan te wachten, dat is zeker.
Voor de rest probeer ik zoveel mogelijk ontspanning te nemen en zeker niet het gezin te verwaarlozen door mijn tijdsintensieve hobby. Dit maakt dat ik vroeger opsta dan doorsnee gemiddelde belg om toch soms al een zwemtraining te kunnen volbrengen om 7uur 's morgens.
Het is belangrijk dat je in zo'n sporten niet te ego centrisch wordt en ik moet ook zeggen dat ik heel veel steun krijg van mijn naaste familie en schoonouders. Het zullen nog zware maanden worden maar met een goeie planning zal het wel lukken, zeker en de motivatie is er nog altijd.
Het is bijna een jaarlijkse traditie aan het worden maar als Januari aanbreekt dan komt er ongetwijveld een weekend aan waar we met een groep vrienden op weekendski gaan.
Dit is echt funnen op alle gebied. Veel skiën en nog meer aprés-skiën maar vooral veel plezier maken. We waren dit jaren met 9 en echt jong, ik denk dat iedereen zich des te beter heeft gehad. Voor mij was het echt eens alle remmen los wat zeker eens moet kunnen.
Het is echt nodig als je traint voor één of ander uitdaging om af en toe eens een totale ontspanning te nemen zonder aan trainingen, hartslagen en dergelijke te denken. Bij mij heeft het alvast veel deugd gedaan, dat is zeker
Voor eerst, de beste wensen voor 2009. Dag het een jaar mag worden zonder kwetsuren, ziektes, etc...zodat we ook dit jaar onze favoriete hobbies kunnen blijven uitoefenen. De laatste weken is het vrij rustig geweest op de blog. Dit komt omdat er gewoon niet veel te vertellen valt. Ik ben gestart met het volgen van de trainingschema's voor de ironman en tot nu toe valt dit nog reuze mee. Ik ben zelfs eind vorig jaar nog een week met de familie gaan skiën in Frankrijk. Wat is skiën toch ook een reuze fijne sport, niet. We hadden prachtig weer, perfecte sneeuw en een schitterende companie, kortom de ideale ingredienten voor een perfect verlof. Ik ben blij dat er mij nog een weekend skietje met een paar vrienden te wachten staat eind januari. Dit zullen 4 zware dagen worden maar daarna is het echt de kous af en zal alles meer en meer in funktie van de ironman komen te staan. Wat betreft de blog zal ik de komende weken, als er wat nieuws te rapen valt een post plaatsen. Voor de rest valt er gewoon niet zoveel te zeggen over de trainingen zelf, hé.
Alvorens te starten met de Ironman trainingen eens een sportmedische test gedaan in sportcentrum 'Notebohm' te brecht. Voor de kenners enkele cijfers : - longinhoud : 6.47 - VO2 Max/kg : 68.14 - Overslagpols : 161 - Max. Watt : 411 - % lichaamsvet : 13 Voila, de trainingen kunnen nu gericht aanvangen maar eerst nog eens profiteren van het lang weekend en een paar dagen gaan wandelen in de ardennen.
Na een paar dagen verplichte rust vanwege mijn val in de vlaamse ardennen toch mijn moed samengeraapt om dit weekend waaslands mooiste mountainbike rit te rijden in Stekene. Dit is echt een toonbeeld voor de mountainbikesport : 90% off-road en dan nog het grootste deel op single tracks in de bossen...puur genieten dus. Op een ideaal uur vertrokken (11 uur) wat maakte dat we gans het parcours voor ons alleen hadden (slechts 3 bikers tegengekomen). Volgend jaar zeker terug op de agenda en echt een aanrader voor iedere mountainbike liefhebber. Allez, volgende week start de voorbereiding van de IM met opnieuw een aantal zwem, loop en fietstrainingen.
Dat geluk aan een zijden draadje hangt heb ik gisteren zelf aan de lijve mogen ondervinden. Vertrokken 's morgens richting Vlaamse Ardennen voor een dagje mountainbiken met mijn mountainbike buddy bij uitstek Fi De Witte. Het was een mooie dag en we zouden twee tochten afwerken : 's morgens het bloseparcours in Brakel (42 km) en in de namiddag het blosoparcours van Oudenaarde (35 km). Het was een zalige dag, vol zon, knappe afdalingen en pittige klimmetjes, tot de laatste 3 km. Aangezien het de dag voordien hevig had geregend waren sommige stroken echt lastig om te doen (iedereen die de vlaamse ardennen grond kent zal dit wel beamen). Het gebeurde dan ook bij de laatste afdaling van de dag. Op een single track slipte ik in volle snelheid weg en vloog recht op een betonnen paal (van die palen die om de 5 meter stonden om een wei af te maken). Resultaat was 5 minuten groggie, een ingedeukte helm en een zeer pijnlijke en gezwollen nek en schouder. Momenteel voel ik mij alsof ik onder een bulldozer heb gelegen maar dit zal wel na een paar dagen afzien overgaan maar owee wat heb ik een geluk gehad. Ik besef mij dit ten volle en een gouden regel (ja, ja, cliché) die eigenlijk zou moeten verplicht zijn maar waar ik nog veel renners tegen zie zondigen : draag ALTIJD een helm, het kan in een klein hoekje liggen, hoor. Allez, door de val zal ik dus een paar dagen extra rust moeten nemen wat ik momenteel helemaal niet erg vind.
Na de halve marathon van eindhoven nu echt eens wat rust. Deze week niet gelopen en gezwommen, enkel mee de moaten zondags gaan mountainbiken in Lokeren. Nog een toffe rit maar veeeeeeeel te intensief. Dju toch, da gaat moeilijk worden om extensief te mountainbiken gedurende de opbouwfase voor de ironman. Allez, we zien wel. Nog twee weken rust en dan beginnen met de opbouw voor frankfurt.
Het was weer een mooie herfstdag daar in Eindhoven (blijkbaar is dat daar een traditie). Een schitterende halve marathon gelopen. Een PR en echt jong, het was precies of ik op wolkjes liep. Zie hier de details :
Startnummer 5774
Naam
Filip Michiels
Woonplaats / Vereniging
Lokeren
Afstand
Halve marathon recreatie
Categorie
Mrecr
Totaal plaats
13 / 5888
Categorie plaats
13 / 4511
Snelheid
15,261 km/uur
Bruto tijd
Netto tijd
1:22:57
Netto tussentijden
10 kilometer
39:14
15 kilometer
59:06
Uw relatieve finishpositie in het totale deelnemersveld van de Halve marathon recreatie:
Nie slecht voor nen halve veteraan van 37jaar, hé. Ook Karen deed het goed met een tijd van 2u07. Zeker niet slecht gezien haar getraindheid. Allez, nu het lopen op een lager pitje zetten en wat meer gaan mountainbiken mee de moaten...
Normaal gezien had ik besloten om het tot november wat rustiger aan te doen. Toch heb ik nog een leuke uitdaging gevonden nl. de 1/2-marathon in Eindhoven samen met vriendin Karen. Dus deze 2 weken de looptrainingen wat de hoogte ingestuurd om toch te proberen een deftige tijd neer te zetten. Fiets en zwembril zijn dus aan de kant gebleven om gericht te kunnen focusen op het lopen. Hopelijk wordt het zoals vorig jaar (toen marathon in 3u09) een schitterende herfstdag daar in Eindhoven en niet zoals deze zondag de omstandigheden van de marathon in Brussel.
Deze week nog eens een rustige trainingsweek. Gewoon proberen niet stil te vallen maar zeker ook niet de trainingsarbeid verrichten van de laatste paar weken. Gezien het mooie weer zijn we met het gezin een weekendje aan zee geweest en er enorm van genoten. De komende weken zullen echt rustig worden. De eigenlijke trainingen voor de Ironman starten in November. Tot dan is het gewoon doen wat mij het moment ingeeft, geen schema's en andere zaken... Ook is het moment daar om de fiets eens in orde te zetten, batterijen te wisselen, etc..zodanig alles klaar staat tegen het komende seizoen.
Deze week was het zo een beetje tijd om het wat rustiger aan te doen en een aantal vaste winteractiviteiten weer op te starten. Zo ben ik iedere vrijdagavond paraat om met een aantal vrienden te tennissen. Dit is al sinds jaar en dag een traditie en tradities moeten in eer gehouden worden. We spelen op 2 pleinen (TC Reinaert) steeds met 8 en plezier is gegarandeerd. De tweede winterse activiteit is wekelijks proberen te mountainbiken. Dit is weerom met een aantal vrienden (zie http://moatenbike.blogspot.com/) en ook hier leute gegarandeerd. Jammer dat een weekend zo kort is maar het is zoals bij iedereen...den maandag beginnen uitkijken naar het weekend dat komt. Gezien er nogal intensief gereden wordt met de mtb (mede dankzij onze kopman Fi De Witte) ga ik toch proberen deze winter wat rustiger aan te rijden (2 uren in 't rood zijn nu niet echt de ideale trainingsritten voor een Ironman !). Het zal in begin even wennen zijn om niet te reageren op alles wat probeert weg te rijden. Een hartslagmeter zal hier de oplossing bieden!
Voor mij de laatste van het seizoen. Was al een tijdje geleden ingeschreven en had niet echt meer specifiek (na vakantie) getraind hier naartoe. Ook zag ik op het WET-forum niets verschijnen van de zwin dus dacht ik dat ik de enige Wetter zou zijn aan de start. Groot was mijn verbazing dat er weldegelijk nog een Wetter startte (Peter Van Wiele) en nog groter dat langs het loopparcours onze trouwste WET-supporters (Werner en Bert) stonden om een hart onder de riem te steken. Dergelijke steun en aanmoedigingen doen altijd deugd waarvoor dank. De wedstrijd zelf : super goed georganiseerd, amaai. Jammer dat ik een hoog startnummer had wat maakte dat ik in wave 10 diende te starten. Gevolg bij het zwemmen is dat je dan zelfs zwemmers die 3 waves voor de jouwe gestart waren begint in te halen wat veel stoppen, aanzetten, etc...meebracht. Het voordeel bij het fietsen is dan wel kicken...een lange rij van fietsers die je kunt inhalen. Bij het fietsen heel (maar dan ook heel veel) wind, miljaar. Dat de winnaar Rutger Beke dit fietsparcours aflegt in 57:28 is echt bovenmenselijk (en wat gezegd zijnde hiervan...als lange afstandsatleet zelfs onze belgische toppers van de olympische afstand kloppen, wie zei dat kwarttriatlons een dicipline op zichzelf zijn?). De wissel fietsen/lopen had dan weer tot gevolg dat de hoge startnummers (>700) een extra lus van +/- 150 m moesten lopen wat in feite voor zo een wedstrijd niet zou mogen. Bij het lopen goed mijn ding kunnen doen al had ik toch niet de besttijd die ik de laatste paar keren kon lopen (zal wel aan de verminderde training van de laatste weken liggen, vermoed ik).
Eindtijd 02:10:49 (91ste plaats van de 1000 starters). zwemmen (1km) : 00:18:19 fietsen (41 km) : 01:09:36 lopen (10 km) : 00:38:16
Deze week nog eens de batterijen proberen opladen voor mijn laatste triatlon wedstrijd van dit jaar. Heb deze week eens meegefietst met een groepje dat iedere dinsdag en donderdagmiddag vertrekt aan de sporthal in Lokeren om 13.30 en steeds hetzelfde parcours (70km) rijdt. Gezien de samenstelling van de groep (van 20+ tot 60+) werd er toch flink doorgevlamd. Ik was dan ook sneller thuis dan gepland met een gem. van 37. Voor een dinsdagmiddag kan dit tellen ! Voor de rest nog 2 looptrainingen afgewerkt maar deze gingen niet zo vlot (nog steeds last van mijn rechterknie die ik op reis na een dagje mountainbiken te veel had belast door met een te kleine gehuurde mtb te rijden). Hopelijk speelt de knie niet op bij de zwintriatlon. Het zwemmen heb ik beperkt gehouden met een tochtje donkmeer...goed voor zo een 2 km denk ik. Wat een zaligheid om weer in de vrije natuur te kunnen zwemmen...karpers van een dikke halve meter zie je zo onder je doorzwemmen (toch wat anders dan de haarklossen in de stedelijke zwembaden, niet...). Allez, hopelijk was dit genoeg trainingslabeur voor de laatste van het seizoen.
Na bijna drie weken in zwitserland te zijn verbleven loopt de vakantie op zijn eind. Wat een zaligheid en manier om de batterijen weer op te laden. Heb ongelooflijk toffe dingen gedaan (klimmen, zware bergtochten, mtb, ...) maar ook veel kunnen genieten van ons gezin. Kortom, voor mij de ideale vakantie. Nu opnieuw proberen de draad weer op te nemen wat betreft triatlontrainingen want binnenkort staat er nog een laatste 1/4 triatlon op het programma nl. het Zwin.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Eerste week van onze vakantie in zwitserland en wat zie ik bij aankomst in Zinal : affiches met de aankondiging dat het komende weekend de bekende trialrun Sierre-Zinal wordt gehouden. Dit is een trialrun van 31km met 2200 stijgende hoogtemeters en 800 dalende. Gezien de getraindheid (maar totaal niet in het bergop lopen) mij dus maar ingeschreven voor deze wedstrijd. Stonden met 1500 berggeiten aan de start voor een zonovergoten dagje afzien. Het was een unieke beleving en heb echt een prima wedstrijd gelopen. De steile stukken zijn echt heel zwaar om lopen maar eens je in kadans geraakt raap je toch veel overmoedige starters op. Geeindigd in een zeer scherpe eindtijd van 03:38 (92ste en eerste belg) wat zeker niet slecht is gezien er niet specifiek op getraind was. Met de conditie dus helemaal niet slecht en nu à volonté genieten van de vakantie tenzij er nog plotse uitdagingen op de weg komen te liggen.
Deze week een zeer rustige trainingsweek. Nog eens lekker zondigen met een aantal hoogtepunten waaronder een zeildag met ons skibende.
Dit zijn 5 vrienden en stuk voor stuk gewoon toffe gasten om de dag (en bij het skiën dagen) bij door te brengen. We hadden schitterend weertje, fris bier van de tap en 4 beaufort wat kan een mens nog meer vragen Na het zeilen nog een aantal dagen aan zee doorgebracht. s Morgens wat sport en dan eens lekker lui genieten van mijn eerste zonnestralen, de kinderen en s avonds relaxed aperitieven met goed gezelschap. Kan dit zo drie dagen volhouden maar dan begint het toch al serieus te kriebelen om er opnieuw sportief tegenaan te gaan. Zouden we hier van verslaving kunnen spreken?
Deze week stond er nog eens een klassieke
trainingsweek op het programma. In mijn termen betekent dit twee
trainingsessies van elk onderdeel.
Het fietsen houdt in om eenmaal naar het werk te fietsen (+/- 90km) en
een trainingsessie af te werken met de bosparkspurters. De loop
en zwemtrainingen gebeuren naargelang er gedurende de week tijd kan
vrijgemaakt worden.
Van één ding ben je zeker : bij het zwemmen wordt je nat! Awel, er is
in huidige zomertijden nog een tweede zekerheid : van het fietsen en
lopen wordt je ook nat!!! Deze week 2x moeten schuilen bij het
fietsen voor een zwaar onweer en alsof dat nog niet genoeg was ook de
nodige bomen moeten opzoeken tijdens het lopen (...en ditmaal niet voor
een sanitaire stop).
Als je tegenwoordig naar het weerbericht kijkt geven ze eerst
buien, dan regen gevolgd door een onweer. Een geluk dat er wat
variatie in zit.
Swoit, nog 3 weken en wij vertrekken richting zwitserland...hopelijk
geen sneeuwstorm tegemoed zoals we vorig jaar mochten ondervinden.
Wat het trainen zelf betreft, heb ik echt een goed gevoel. Fysiek sta
ik waar ik moet staan. Nog 2 wedstrijden en dan 3 weken actieve rust.
Tijd om eens niet te denken aan hartslagen, gemiddelden, wissels,
etc...en het nodige te doen om het vetpercentage en het biergistgehalte
op te krikken.
Vorige week nog eens intensief getraind naar wedstijd toe nl. 1/4-triatlon van vilvoorde op 13/07. Opnieuw leuke ervaring. Het zwemparcours was gewijzigd waardoor er volgens velen meer dan 1500m moest gezwommen worden. Ik zou het begot niet weten maar heb toch goed mijn ding kunnen doen. Opnieuw desastreuse wissel. Ik moet hier echt eens op beginnen trainen want ik ben echt een sukkelaar in de wisselzone...zie zo gasten die na mij uit het water komen sneller vertrekken op de fiets. Goed gefietst alhoewel dit zeker beter kon omdat ik niet zoveel medewerking kreeg van mijn mede vluchtgenoten maw dan maar zelf op kop sleuren. Lopen was opnieuw prima met nieuwe besttijd voor de 10km (en 6de snelste looptijd !!!). Het gaat cresendo met de verschillende onderdelen wat leuk is als je eens bevestigingen krijgt van al de trainingslabeur. Eindtijd : 02:11:59 (24ste van de 120 startende atleten) Zwemmen (1.5km) : 00:27:17 Fietsen (40 km) : 01:08:41 Lopen (10 km) : 00:36:01
Na Brasschaat een zeer rustige week achter de rug. 3 volledige rustdagen en alle andere dagen lichte extensieve training. Zaterdag met gezin naar Plopsaland geweest. Wie er zich nu het best geammuseerd heeft, onze Florian of ik, weet ik nog niet maar het was een prachtige dag (alleen jammer van het Belgische klimaat). Volgende uitdaging is 1/4-triatlon van Vilvoorde volgende zondag.
Na Brasschaat een zeer rustige week achter de rug. 
