Intrasys Racing Team is nu ook op Twitter. Volg de resultaten van Arnaut via twitter op IntrasysRacing !

De weerman had opklaringen voorspeld voor zondag, dus hadden we die dag uitgekozen voor de training.  Nooit zo kwaad geweest op de weerman als die dag.  De hele dag kletsende regen en stortbuien over ons hoofd gekregen !
De motor liep voor geen meter, paar rondjes rijden, sleutelen, geen verbetering.  Pas laat in de middag probleem gevonden, opluchting alom, de kart scheurt weer vrolijk rond over het circuit.  Arnaut voelt zich als een vis in het water (bijna letterlijk deze keer) bij regenweer.  Het was een plezier om zien hoe hij de ene kart na de andere passeerde.  Na een paar ronden komt hij de pit binnen gereden, hij hoort een "raar geluid" links achteraan.  Twee bouten (van de drie !) afgebroken bij het linker achterwiel en de velg zwaar beschadigd.
Dat was het moment dat we beslisten dat het genoeg ellende was voor één dag. 
Positief als we zijn gaan we er maar vanuit dat we dat alvast gehad hebben en het bij de wedstrijd dus alleen maar beter kan gaan.
Komende zaterdag beter !

Het kan zo af en toe eens echt tegenzitten hé, je werkgever beslist je een week naar china te sturen en je moet vertrekken het weekend dat de laatste wedstrijd van het seizoen gereden wordt ….  Ik kan jullie vertellen dat ik daar echt niet blij mee was, by the way het verslag wordt dit keer vanuit de PR kant geschreven wegens afwezigheid van de teammanager.  Soit, een terugblik op het weekend, het is allemaal reuze goed verlopen !  Kurt had zich laten afvaardigen door Arnaut’s “Mental Coach” Frank, die op zijn beurt dan weer de nodige steun kreeg van een ervaren rot in het vak, Chris.  De beide samen hebben naar mijn beleving een reuze job gedaan en Arnaut was het daar ook mee eens

Zaterdagochtend is Kurt nog naar Genk vertrokken om Arnaut, de kart, de caravan, maw de hele uitrusting daar af te leveren, kwestie van er toch nog bij geweest te zijn.  De motor had na de laatste training een volledige tuning gekregen en werd meegebracht door Roger.  De eerste 2 vrije trainingen hebben we weinig kunnen trainen, de motor moest eerst weer gerodeerd worden, dus ‘t was eerder puffen dan racen.  Nieuwe bazen, nieuwe wetten dus er werd lustig geëxperimenteerd met kettingwielen, sproeikoppen, bandenspanning enz..  Bij momenten viel de regen met bakken uit de hemel dus de hele dag regenafstelling getraind.  We misten 1 seconde op snelste man op het circuit , maar we hebben veel geleerd.  ’s Avonds kropen Frank en Arnaut dan ook moe maar voldaan in de caravan voor een welverdiende nachtrust en ze hebben nog geslapen ook !

Zondagochtend, na een extra uurtje nachtrust, openen ze de ogen en ... ’t is droog !  Alles ombouwen dan maar naar droogweerafstelling. Alleen het circuit ligt nat dus de training en de chrono worden op wets gereden.  Na de training komen we binnen met een 20^ste plaats, dat kan niet de bedoeling zijn !  Tips van de wereldkampioen karting zijn dan ook meer dan welkom.  Plaats je handen zo op het stuur, ga wat harder in de remmen en vooral durf tonen.  Het levert een 17de chrono op, mooi midden in het pak.

En dan begint alles op te drogen, stilaan maar zeker.   Panic in the box !  Moeten we nu wets leggen of slicks.  Er wordt af en aan gelopen van en terug naar het circuit, kijken naar degene die op het circuit rijden, ze rijden wet ...  Degenen die voorbereiden leggen slicks ....  uiteindelijk vertrekken we met 2 sets banden naar de pits.  Net voor de wedstrijd gaan we finaal voor slicks en gelukkig maar want het circuit is helemaal opgedroogd.  Arnaut vertrekt op de 17de plaats, komt zonder kleerscheuren door de haarspeldbocht en rijdt 12^de .  Aan de chicane gaat hij door een fout inhaalmanoeuvre rond, komt terug op de baan maar rijdt voorlaatste.  Grote ontgoocheling in de box maar ook bij het publiek, de wedstrijd lijkt verloren !  Maar nee hoor, onze piloot vecht zich een weg terug naar voren.  In de publieksbocht gaan er 7 karts tegen elkaar, Arnaut ritst erdoorheen maar krijgt uiteindelijk de nummer 24 over zich.  Bloedstollend, ongelooflijk maar waar, maar het komt allemaal goed, onze piloot blijft zonder kleerscheuren op de baan.  De wedstrijd eindigt met een 17^de plaats voor Arnaut. de teamchefs en de piloot zijn zeer tevreden, het publiek kreeg waar voor zijn geld.  We zijn klaar voor de 2^de wedstrijd ! Er worden in de box een paar aanpassingen aan de kart gemaakt. We starten weer op de 17^de plaats maar komen als 10^de uit de start !  Schijnbaar was onze keuze van sproeikop niet zo geschikt want in de rechte stukken komen we power tekort en verliezen plaatsen .  Onze eindpositie is 17^de, het lijkt wel het magisch getal van het weekend.  ‘s Avonds krijgen we nog een verrassing, door herschikking is de eindscore van Arnaut 16^de !  Het was een geslaagd weekend, geen brokken, spannende wedstrijd, meer moet dat niet zijn.  We kijken alvast uit naar het volgend seizoen ! 

Als afsluiter bedank ik onze supporters die dit jaar weer trouw van de partij waren , zonder jullie was het maar half zo leuk !!  We rekenen erop dat jullie volgend jaar ook weer van de partij zullen zijn, kalenders worden tijdig gecommuniceerd.  Verder nog een speciaal bedankje voor de teamchefs van dit weekend, zonder hen was er geen wedstrijd geweest !  En tot slot nog nen dikke merci aan onze sponsors Intrasys en Sportival !

Sportieve groeten

Arnaut, (Kurt) en Anita

Na een lange en deugddoende zomervakantie zijn we zaterdag opnieuw begonnen met de trainingen.  Na een noodzakelijk bezoekje aan de kapper vertrokken we richting Namen onder een stralend zonnetje.  Na 200 km rijden onder het zingen van Vlaamse schlagers kwamen we aan in Mariëmbourg.  Het was heerlijk om opnieuw de geur van rubber en tweetakt benzine op te snuiven !

Na kort overleg over de keuze van het kettingwiel en de bandenspanning kon Arnaut het circuit op.  Na een paar opwarmrondjes scheurde hij al gauw als snelste over het circuit.  O.K., we geven het toe, hij was de enige competitierijder op de baan tussen een pak recreanten, maar het gaf toch een goed gevoel om te zien hoe groot het verschil was.  Het was duidelijk dat Arnaut er heel veel zin in had, telkens opnieuw proberen hoe de moeilijke stuurbochten het best konden genomen worden.  De pretlichtjes dansten in zijn ogen achter zijn donker visier. 

De andere piloten wilden zich graag meten met “die in zijn zwart pak en zijn witte helm”.  Toen hij binnenkwam voor een eerste pitstop kwamen ze vragen of hij toch nog wel verder ging rijden.  Na bijtanken (kart en piloot) scheurde hij weer de baan op.  Een paar rondjes verder steekt hij plots zijn hand op en stuurt zijn kart in het gras, gaskabel gebroken.  Na een 10-tal minuutjes sleutelen kan hij weer de baan op voor een testrondje.  De kart staat terug in orde en loopt heel erg goed.  

Na een controle van de bandendruk slaat de motor niet meer aan, batterij leeg.  De supervriendelijke medewerkers van de Karting des Fagnes lenen ons een volle batterij zodat we al snel weer de baan op kunnen. 

Om half zes houden we onze trainingsdag voor bekeken.  Nog even nagenieten op het terrasje met een chimay en een colaatje en we kunnen terug aan de lange rit richting huis beginnen.  Onze eerste trainingsdag is goed geslaagd !

Omdat er vandaag, maandag 14 juni, ook nog andere, niet onbelangrijke activiteiten starten hadden we beslist om de vrije trainingen op zaterdag niet mee te rijden.

Zondagmorgen dus om 6h00 uit ons bed, flink ontbijt en dan richting Genk.

Het was aan onze rondetijden te zien dat we op zaterdag niet gereden hadden.  Arnaut reed de 24^e chrono op 29 piloten.  Niet echt goed, maar gezien de voorbereiding hadden we ook niet veel beter verwacht.

Bij de start van de eerste manche is Arnaut helemaal gefocust op de wedstrijd.  Als de rode lichten uit gaan, schiet hij als een speer naar voor en na de eerste bocht is hij van op de 24^e plaats opgerukt naar zowaar de 11^e plaats !  Hij rijdt in een treintje van een 7-tal piloten en verdedigt zijn plaats met hand en tand.  Spanning, kippenvel, adrenaline, alsof de wereldbeker op het spel staat.  Ronde na ronde snijdt hij de bochten scherp aan en gaat er vol gas door.  Maar de druk van de achterliggers houdt aan, de vermoeidheid sluipt binnen en een viertal ronden voor het einde maakt Arnaut een stuurfout in de chicane.  Hij gaat te breed, is van de goeie lijn af en de achterliggers duiken hem voorbij.  Concentratie even weg en daarmee ook 6 plaatsen kwijt.  Gelukkig kan hij zich herstellen en eindigt na een mooie strijd op een 17^e plaats.

Wanneer de tweede manche van start gaat is Arnaut weer heel goed weg, maar na de eerste bocht zien de toeschouwers verbaasd toe hoe hij bij elke bocht de ene plaats na de andere verliest tot hij bijna helemaal achterop in het pak zit.  Als hij voorbij de pits komt hebben we kort (uiteraard) oogcontact en hij kijkt mij vertwijfeld aan.  De schrik slaat mij om het hart, heb ik de motor goed vast gezet (zie vorige wedstrijd), staat de uitlaat vast, ik kijk onmachtig toe.  Maar na twee rondjes zie ik hem terug voluit gaan, alsof er een knopje is omgedraaid.  Hij rijdt niet alleen het gat toe naar zijn voorligger, hij slaagt er ook nog in om een aantal piloten in te halen en eindigt 22^e, wat hem in de totaalstand een 20^e plaats oplevert.

Na de wedstrijd bleek dat de remmen van de kart het in de eerste ronden niet deden.  Nadat hij een aantal keer bruusk op het pedaal getrapt had, deden de remmen het weer en kon hij terug voluit gaan.  Genekt door technische problemen.  Jammer, maar het hoort nu eenmaal ook bij de kartsport.

De geur van rubber, een spannende wedstrijd, het zonnetje was er samen met onze supporters (waarvoor dank !), alle ingrediënten waren er dus zodat we weer genoten hebben van een prachtige racedag.  We delen graag deze spannende momenten opnieuw met jullie tijdens de volgende race.

Beste supporters,

Aan de tweede wedstrijd van het seizoen houden we een beetje een gemengd gevoel over.

Zaterdag tijdens de vrije trainingen onder een stralend zonnetje liep het voor geen meter.  Onze piloot miste focus en scherpte, de kart liep niet goed, kortom, de hele dag gesleuteld en afgesteld zonder echt een topprestatie te kunnen afklokken.

Zondagmorgen en de weergoden hebben er echt zin in.  De hele dag wordt een spelletje van stralende zon afgewisseld met bakken regen.  Om het met de woorden van een bekende songtekst te zeggen “Panic in the box”.  De keuze voor slicks of regenbanden wordt uitgesteld tot de allerlaatste minuut, twijfel alom bij alle teams.  De chrono wordt uiteindelijk gereden in de kletsende regen.  De afstelling van onze kart is niet optimaal, maar we moeten er voor gaan.  Hoewel Arnaut een goeie regenpiloot is, zet hij pas de 25^e tijd neer van de 35 deelnemers.  Met de input van Arnaut wordt de afstelling verder geoptimaliseerd en we staan klaar voor de wedstrijd.  Ook hier weer de twijfel wat de dreigende wolken van zin zijn.  Een paar minuten voor de start nemen ze alle twijfel weg.  Het woord “regen” is hier niet meer van toepassing, het lijkt wel een zondvloed. 

De start is altijd weer een spannend moment, Arnaut voelt zich, bijna letterlijk, als een vis in het water en komt zeer goed weg.  Hij rukt na de start op van plaats 25 naar plaats 13.  Hij vecht voor wat hij waard is maar komt op het einde toch nog wat fysieke kracht en koelbloedigheid te kort om die plaats te behouden.  Hij verliest in de laatste ronde nog een plaats wanneer hij ingehaald wordt onder de gele vlag, iets wat absoluut verboden is, maar de baancommissarissen hebben niets gezien.  Hij finisht als 18^e, gezien het deelnemersveld en de uitgangspositie een sterk resultaat.

Het is echt kermis in de hel en voor de tweede race ligt het circuit droog en kunnen de piloten starten onder een stralend zonnetje.  We bouwen de kart om naar droog weer en Arnaut is heel beslist hoe hij de afstelling wil hebben.  De start is opnieuw spectaculair en Arnaut weet zijn kart handig door het pak heen te laveren naar zowaar een 10^e plaats.  Hij gaat als een speer weg en zit goed mee in de kopgroep.  Maar na twee ronden slaat het noodlot toe.  De piloot achter Arnaut probeert een gewaagd inhaalmanoeuvre, gaat te laat in de remmen en knalt vol boven op onze kart.  Arnaut tolt rond en kan met een ultieme ruk aan zijn stuur zijn kart uit de bandenmuur houden.  De motor draait nog en de schade lijkt mee te vallen.  Hij krijgt zijn bolide terug op de track en zet de achtervolging in vanuit een verloren positie.  Ik zie vanuit de pits dat hij de meeste moeite heeft om zijn kart op de goeie lijn te houden.  Wanneer hij voorbijkomt wijst hij vertwijfeld naar zijn stuur.  Ik moedig hem aan om door te gaan en zie de verbeten blik in de ogen achter zijn vizier.  Na een paar bochten lukt het hem aardig om opnieuw tempo te maken en de goeie lijn te houden.  Hij rukt terug op door het pak en kan nog een paar plaatsen pakken met een aantal hele knappe inhaalbewegingen.  Tot op de aankomstlijn vecht hij voor zijn plaats en wordt uiteindelijk 27^e.  

Wanneer hij de pitlane binnen komt blijkt dat de stuurstang helemaal verbogen is waardoor het stuur alleen met heel veel kracht nog te draaien is.  Arnaut is bekaf en heeft krampen in zijn bovenarmen.  Gezien de omstandigheden heeft hij een absoluut prachtige prestatie neergezet.  Ook de aanwezige supporters zijn het er over eens dat dit het beste is wat Arnaut ooit heeft laten zien heeft op een circuit.

Zondagavond, we zijn moe maar kunnen terugkijken op een heel mooi weekend.  Het vertrouwen is daar, hou de 99 in het oog bij de volgende race !

Met sportieve groeten,

Het Intrasys Racing Team.

Beste Supporters,

De eerste wedstrijd van het seizoen zit er alweer op.  Het werd een symfonie van geplooide stuurstangen en verwrongen chassis in de gietende regen.

Op zaterdag hadden de weergoden er echt zin in, regen, droog, regen, zon, … en maar sleutelen en opnieuw afstellen.  In de namiddag waren we de wanhoop nabij, onze kart stuurde voor geen meter en de motor klonk als een aftandse vaatwasser.  Na heel wat ingrijpende veranderingen door een kart specialist ging het plots stukken beter.  Arnaut kwam zowaar de pits binnen met een lach op zijn gezicht.  Vol vertrouwen keken we uit naar de wedstrijddag.

Zondagmorgen viel de regen met bakken naar beneden.  Dat betekende chassis terug helemaal omstellen, maar Arnaut voelt zich kiplekker bij regenweer, dus met veel moed begonnen we opnieuw te sleutelen.  De vrije training verliep vlot.  Arnaut gaf aan dat hij misschien nog iets meer power kon gebruiken onderin om vlotter weg te komen uit de haarspeldbochten.  Dus snel nog ander kettingwiel gemonteerd en op naar de chrono.  Al snel bleek dat we te enthousiast geweest waren.  De kart had nu zoveel power onderin dat hij moeilijk te bedwingen was en het gaspedaal met fluwelen schoentjes moest bediend worden.  Bij de minste beroering brak de kart achteraan uit.  Resultaat, een twintigste plaats op 33 rijders.  Niet echt goed, maar we konden nog wel eea rechtzetten tijdens de race. 

Voor de eerste manche, kettingwiel achteraan terug wat verminderd, links en rechts nog wat afstellingen verbeterd, daarmee moet het lukken om bij de eerste helft van het pak te raken.

Na een eerdere valse start stuift het jong geweld weg in een regengordijn.  Daar komen ze de eerste maal voorbij de pits, Arnaut zit goed in de wedstrijd en heeft een aantal plaatsen goed gemaakt.  Hij gaat de bocht in en … tolt rond.  Hij zwaait wild met zijn armen, maar toch is er een achterligger die dat niet gezien heeft en die er vol op knalt.  Arnaut probeert weg te komen, maar moet ontgoocheld uitstappen en de race staken.  De frustratie knalt van zijn lichaam vanaf.  Na de wedstrijd brengt hij zijn kart binnen, ketting van het kettingwiel gelopen.  Fout van de teammanager (ik dus).  In alle haast de motor niet goed vastgezet…  Ik kan mezelf wel voor de kop slaan.

We moeten de tweede manche dus helemaal achteraan starten.  Arnaut vecht zich een weg naar voor, maar vooraleer hij een aantal tragere rijders voorbij is, is het pak natuurlijk al uit het zicht.  Hij knokt zichzelf nog naar een 23^e plaats, maar in de totaalstand wordt hij 28^e. 

Ontgoocheld en heel erg vermoeid rijden we terug naar huis.  Het is duidelijk, Kerpen ligt ons niet.  Maar we kijken uit naar de volgende wedstrijd, een top 10 plaats is ons doel dit jaar !

We rekenen terug op jullie massale steun.

Met sportieve groeten,

Het Intrasys Racing Team.

De voorbereiding voor de wedstrijd van 21 maart zit in zijn finale fase.  Zaterdag hebben we de hele dag kunnen test rijden op het circuit van Kerpen.  Het circuit is niet alleen zeer belastend voor de piloten, maar misschien nog wel meer voor het materiaal. 

Verbogen assen, kromme stuurstangen, ze sneuvelden bij bosjes.  Ook deze keer werden wij niet gespaard.  Vorig jaar maakten we hier een stevige crash waarbij ons chassis totaal verbogen werd.  Dit jaar was het gelukkig alleen een zijspoiler die er moest aan geloven.

Een lokale piloot die zijn kunnen wilde meten met de ervaren competitierijders ging dwars bij het insturen van een snelle bocht.  Arnaut ging vol in de rem, probeerde zijn kart nog in het gras te sturen maar kon een botsing niet meer vermijden.  Hij knalde zijwaarts tegen de andere kart aan.  Resultaat, zijbak helemaal opgeplooid, een dikke elleboog en wat dikke schrammen.

Na wat sleutelen hebben we de kart voldoende rijklaar gekregen om de testsessies af te werken.  Onze piloot bewees andermaal dat hij geen kleinzerig watje is, met de tanden op mekaar ging hij terug de baan op.  De eerste rondjes vielen de tijden wat terug, maar al snel evenaarde hij terug zijn beste rondetijden.

Dat de training veel gevraagd had van de piloot bleek tijdens de terugrit.  Al heel snel lag Arnaut naast mij te knorren.

Deze week elleboog goed verzorgen zodat de stramheid eruit is en we kunnen zondag in topconditie aan het seizoen beginnen !