Ik voel me nog wat onwennig in het muizennest. Deze week heb ik al veel traantjes gelaten. Het afscheid nemen valt me zwaar, ik ben niet langer de 'oudste' van de groep, ik mis de begeleidsters van Janbebejan. Gelukkig is er toch al evolutie te merken. Op di en do was ik nog ontroostbaar, en op vrijdag heb ik amper een 5-tal minuten geweend om daarna flink te spelen, eten en slapen. Vanaf volgende week zal er weer meer regelmaat zijn in mijn bezoeken aan de crèche, waardoor ik hopelijk weer graag naar de crèche zal gaan.
Vrijdagochtend (5 augustus) ben ik wakker geworden met 3 muggenbeetjes op het gezicht. Zaterdag waren deze beetjes al groter. Op zondag kwam er vocht uit. Deze muggenbeetjes waren dus geen muggenbeetjes, maar blaasjes.
Op maandag-NM heb ik, samen met oma (mama moest werken), een bezoekje gebracht aan de dr. De diagnose: impetigo (ook wel kinderzeer of krentenbaard genoemd). Het is een meestal tamelijk onschuldige, maar besmettelijke, infectieziekte die wordt veroorzaakt door bacteriën. Ik word behandeld met een antibioticazalf die 2x per dag moet aangebracht worden. Ik vind dit helemaal niet leuk. Ik kronkel en draai, maar het mag niet baten, want mama en papa zijn wel zo leep om met z'n twee dit zalfje aan te brengen. Ik moet ook druppeltjes en homeopatisch water (granulen zijn er in opgelost) drinken om mijn weerstand wat aan te sterken.
Omdat het zo besmettelijk is, heeft mama al mijn speelgoed ontsmet met dettol. Het hele huis 'stonk' er naar. Ook mag ik voorlopig niet naar de crèche.
Soit, het is niks blijvend, maar het is toch leuker om 'gezond' te zijn.
Sedert deze week trek ik me op. Ik heb al ondervonden dat het niet gelijk is waar ik me aan op trek. De zetel is hiervoor een ideaal object, maar mijn curverbox met speelgoed niet ... hebben jullie al een idee wat er gebeurd is? :-s
Sinds kort kan ik enkele stappen zetten terwijl mama (of iemand anders) mijn handen vast houdt, maar meestal wil ik vlug terug zitten, want kruipen gaat toch veel sneller.
Jullie zullen dus nu nog meer ogen op jullie poep mogen hebben.
Ik ben al een grote jongen. In de crèche denkt men er ook zo over, want na het verlof verlaat ik het groepje 'janbebejan' en schuif door naar de groep 'muizennest'.
Hopelijk is dit niet letterlijk, stel dat ik straks tussen de muizen moet spelen. :-s
Morgen is dus mijn 'laatste' dag in het groepje 'janbebejan'. Niet getreurd, want ik zal ze wss nog wel zien aangezien alle groepjes in één gebouw gehuisvest zijn. De 'nieuwe' kinderbegeleidsters zien er ook wel lief en leuk uit.
Ik meet 72cm en weeg 9kg190. Ik zit iets onder het gemiddelde, maar ik volg mooi mijn eigen curve, dus dit is ideaal. Het is eigenlijk niet moeilijk dat ik 'klein' ben, want mama is niet groot en papa is tot aan z'n 18e ook altijd bij de kleinsten geweest. Hij heeft dan een grote scheut gehad, waardoor er hoop is dat ik toch ook een stuk groter zal zijn dan mama
Ik hou niet van een bezoek aan K&G. Ik moet al mijn kleertjes uit doen, op de weegschaal, bij de verpleegster word ik in de 'meetbak' gemeten en wordt mijn hoofdje gemeten en dan moet ik nog eens bij de dr. Pff, wat een gedoe!
Ik heb 2 spuiten gehad. In elke arm één. Het deed alleszins geen deugd en ze zullen het geweten hebben, want ik heb mijn keelgat open gezet. Gelukkig zat ik op de arm van mama en mocht ik erna mijn tutje. De volgende keer staat er weer een spuitje gepland. Na deze ben ik dan (voorlopig) verlost van spuitjes. OEF!
Ik ben al 1 jaar! Het jaar is voorbij gevlogen. Op dit ene jaar heb ik al veel geleerd: dingen met m'n ogen volgen (en later met m'n ganse hoofd en lichaam), rollen, kruipen, brabbelen, spetteren ... en te zeggen dat ik nog zoveel moet leren, maar alles op z'n tijd.
Ik ben serieus in de watten gelegd geweest op m'n verschillende feestjes. Veel knuffels en zoenen, lekkers en ook veel cadeaus: trekdiertje, badboekje dikkie dik, houten figuurdoos, loopwagen, kleren en pyjama's, kaartjes, zwembadje (2), een heuse muziekset, bumba stapelblokken, een monstertruck, duplo politiewagen, voelboekjes en prentenboekjes, ... (als ik nog iets vergeten ben, dan mag je het me niet kwalijk nemen). Dank u wel! Ik zou wel elke dag willen verjaren. ;-)
Hoewel deze verwennerij zou op d'n duur ook wel vervelen, maar zo af en toe echt in de watten gelegd worden is wel fijn.
Mijn eerste verjaardag is in zicht! Dit vraagt om 'party'. Dit WE was deel 1 en deel 2 gepland. Op zaterdag zijn tante Angi en tante Sarah langs geweest. Vandaag (zondag) vierde ik samen met Ian, Lucas en Senne, Simon. Het leuke aan verjaardagen is cadeautjes krijgen. Bij deze, bedankt!
Ik kijk al uit naar mijn eigenlijke verjaardag en het volgende feestje.
Mijn haartjes zijn voor het eerst gekapt, meer bepaald getondeusd. Ik moest zelf eerst nog wat wennen, hoor. 's Avonds op de schoot bij papa zat ik te voelen waar mijn haartjes waren gebleven. Het moet gezegd zijn, het is mooi. En dit vlak voor mijn 1e verjaardag, zal ik weer mooi op de foto's staan. ;-)
