2

1952, een meisje werd geboren, maar er was geen vreugduitroep van"hoera het is een dochter" er waren zelfs geen geboortekaartjes! Waarom mijn moeder mij negen maand bij zich heeft gedragen is mij tot op heden nog steeds een raadsel, want ik was totaal niet welkom. Er werd dan ook zo vlug mogelijk een oplossing gezocht, en die oplossing was na twee maanden gevonden. In tussentijd verbleven wij in een tehuis voor ongehuwde moeders. Mijn moeder las in de krant een zoekertje van mensen die kinderen bijhielden tegen betaling, en daar werd ik dan ook zonder pardon geplaatst door haar. Echter na een paar vluchtige bezoekjes verkoos mijn moeder naar Duitsland te trekken naar haar broer, en liet mij gewoon achter bij die pleegouders. Van betalen was ook geen sprake meer, dus werd ik óók voor die mensen een ongewenst object!!!

©

Lulu

1

Help, ik ben zwanger!

Neen lieve bezoekers maak jullie niet ongerust, en verwacht ook geen suikerbonen van mij! Deze kreet sloeg mijn moeder in 1951. En meteen daarop vroeg ze zich af wat ze kon doen om die zwangerschap ongedaan te maken, want ik was alles behalve een gewenst kind. Nog voor ik énig besef had van tijd en leven, wilde men mij al kwijt! Mijn moeder heeft elke optie overwogen! "Abortus, maar wat gaat mij dat kosten, en waar of door wie, en gaat dat pijnlijk zijn" De papa in spè mee laten opdraaien voor "het probleem"? Maar die papa heeft al lang de benen genomen, terug naar zijn thuisland, terug naar zijn gezinnetje. Mijn grootouders werden op de hoogte gesteld, maar daar vandaan kwam ook geen hulp. Mijn grootmoeder zat in de prostitutie en mijn moeder had haar gedwongen opgevolgd, maar dan laat je je op je 18e toch niet met een kind opzadelen. Dus wij werden de deur uitgeschopt met de woorden "als je terug kan werken ben je terug welkom, zolang trek jij je plan maar" Wel, ze heeft haar plan getrokken! Zoals jullie zien heeft er geen abortus plaats gehad, maar een papa is er ook nooit gekomen. Ik wel, maar blijdschap was er die dag niet!!!

©

Lulu