Zalig lenteweer in wat eigenlijk nog putje winter moet zijn : daar moeten we van profiteren. Even zinnen verzetten, even op adem komen, even genieten om dan...

Een dag verlof erbij op donderdag om ten volle het weekend te benutten en aangezien Fons al startklaar werd gemaakt door Marnix, zijn we rond 10 u al op de autostrade, richting Kortrijk, waar onze 'kalle' er ons via Rijsel laat verderrijden richting Valenciennes. In Maubeuge stuurt ze ons door het stadje, waar we tweemaal rechtsomkeer moeten maken omdat het bruggetje onder de spoorweg maar 2,7m hoog is. Net niet hoog genoeg voor ons dus om zonder brokken verder te kunnen. Uiteindelijk raken we weer op de grote baan om zo verder in Anor (in de Franse Ardennen) toe te komen. Er zijn vier ruime camperplaatsen voorzien en er is een sanitaire blok voor het lozen van grijs water en nemen van vers water, en je kan er het chemisch toilet reinigen. Als je graag cachet is dit een goeie uitgangsbasis voor een viertal wandelingen in de omgeving. Verder stelt het stadje niet veel voor, behalve een kleine supermarkt valt er niet veel te beleven. Maar, we kozen deze bestemming dus voor het aantal potjes die we zouden proberen te vinden.

Ook voor de niet-cachers onder jullie, hier kan je prachtige grensoverschrijdende boswandelingen doen, die goed bewegwijzerd zijn. Een aanrader dus ook voor sportievelingen en rustzoekers. 

Voor ons dus, de meeste potjes werden gevonden, de ene was wat origineler dan de andere en voor sommige was het wat heuvel op en af klauteren, maar we waren toch tevreden. De zon en de zachte temperaturen overdag deden wonderen. 

Eén minpuntje alweer : de boiler, een oud zeer, ons zorgenkind van de camper. Weer een totaal ander gegeven, maar met hetzelfde resultaat : geen verwarming, geen warm water. We twijfelden even om terug naar huis te keren, maar besloten dan toch maar even door te bijten. Tenslotte, dat donsdeken uit de Action heeft weer eens zijn nut bewezen. Superkwaliteit voor weinig geld. 

De batterijtjes zijn weer opgeladen, maar voor hoelang weten we deze keer niet. 

Tot de volgende...