Nooit maar dan eens nooit ben je hier zeker van de weersvoorspellingen. Het was dan ook weer twijfelen tot het laatste ogenblik of we zouden vertrekken. Maar wie niet waagt, blijft ... :), en 'den Frank' leek toch weer wat optimistischer naar het weekend toe te kijken. De bloesemmeter vertelde ons dat de peren-en kersenbomen volop in bloei staan en gelijk had hij. Zoals 'onze kalle' , dat is dus de auto-gps, wel meer doet, zond ze ons direct door de velden, prachtig dat wel, maar smalletjes en toch 5 km korter dan langs de grote baan.

In Borgloon deden we een paar keer hetzelfde toertje, op zoek naar parking Nieuwland, waar er de zaterdag een geocache-event zou plaatsvinden.  Uiteindelijk kwamen we terecht op de juiste plaats, een lokale politieman wees ons zelfs een plekje aan. Maar dan kwam de mevrouw aan die meehielp aan het event, en zij reed dan met haar auto voor naar de voorziene parking voor campers. We stonden er heerlijk rustig, en hadden twee nachten zelfs alle plaats voor ons alleen.

Aangezien het toen al middag was, aten we eerst een paar sandwiches en trokken dan de wandelschoenen aan. Het werd een mooie cachewandeling tussen de bloesems. Het bleef de hele dag droog en het was zelfs nog lekker warm in het zonnetje. Alle caches werd gevonden en we konden ook de bonus vinden. Tijd om nog een paar enkelingen te zoeken, wat boodschappen te doen en een terrasje. Na de apero in Fons volgde er nog een kaasschotel.

De volgende dag konden we vanaf 10u30 terecht in de tenten van het event. We kregen een boekje met de nieuwste cachen in de streek in en we besloten eerst een toertje van ongeveer 7 km te doen. Door de andere cachers was het bij aanvang nogal druk, maar gelukkig ging het vanaf nr 4 beter. Er passeerden ook vele wandelaars. Ja , het is hoogseizoen in Limburg. 's Middags keerden we even naar de tenten terug en we aten er een lekker vettige braadworst. Brandstof genoeg voor de tweede ronde : deze keer namen we de fietsen. Wow, zalig , kilometers downhill, dat ging vooruit. Het toertje 'de verzetstrijders' was heel afwisselend, best pittig af en toe, maar we slaagden er toch maar weer in alles netjes te loggen. De terugweg was wat minder, ja, terug was dus de hele weg klimmen é. En net op dat moment was er een stevige regenbui. Midden de helling konden we gelukkig wat schuilen en ... op adem komen. We waren nog op tijd in de tent om een frisse pint te drinken en de trekking van de tombola mee te maken. Helaas, geen prijs, maar wel leute. Tussen de bloesems en met een ondergaande zon deden we nog een klein wandelingetje en sloten dan de avond af met een aperitiefje en een lekkere maaltijd.

Zondag zou dan de slechtste dag worden met winterse buien. Maar 's morgens vroeg was er nog een stralend blauwe lucht, dus we besloten er nog een wandeling aan te breien. We reden naar Sint-Truiden en begonnen er een wandeling aan het bekende kazerne.  Onderweg hadden we dus inderdaad een hagelbui te verduren, gelukkig duurde het niet te lang. We stekten nog een frietje en vertrokken rond 13 uur naar huis. Onderweg kregen we zowat alle weertypes te verduren, maar we kwamen veilig thuis.

Weer een geslaagd weekend!