De kamers waren steeds netjes gepoetst.
De lakens werden elke dag ververst en de kamer was kraaknet. All inclusive, een perfecte formule. Zo hielden we genoeg geld over om heerlijk te shoppen in het ik geef het toe prijzige winkeltje in het resort. Dat die drie of vier euro kleingeld die we voor het personeel op tafel lieten liggen elke dag verdwenen toonde heel duidelijk aan hoe bezorgd ze waren voor een propere, klassevolle uitstraling. En dat allemaal voor een maandwedde van ocharme 30 euro zo werd me toch door andere toeristen verteld -, wie doet hen dat na ?
s Middags en s avonds lieten we ook heel bewust een kleine fooi na op tafel.
Ze verdienden het. Het buffet was wel elke avond hetzelfde. De eerste dag proef je even van alles, heerlijk. De tweede dag neem je opnieuw alles en je vult jouw bord nog iets meer met wat je lekker vindt. De derde dag neem je een respectabele hoeveelheid van wat je lust. Op de vierde dag vul je een kleiner bord, enkel met wat lievelingsspijzen, en de volgende dagen kan je niet meer: je probeert alleen maar wat te eten. Neem beter een voorbeeld aan onze Russische toeristenvrienden: zij vullen borden en borden met al dat lekkers, en eten alleen maar wat ze echt heerlijk vinden, de rest gooien ze weg. Op die manier zijn ze zeker dat a) wat ze echt lusten zeker op hun bord ligt en b) dat deze lekkernij er in voldoende hoeveelheid op ligt, want de salad- en dessertenbar worden slechts tot een bepaald uur bijgevuld. Pientere kerels, die Russen.
Maar de fooi, die verdienden ze dus wel, onze obers.
Onze obers, inderdaad, want we hadden all inclusive geboekt. Ober incluis, leek het wel. Steeds vriendelijk, die mannen. Vrouwen zie je daar bijna niet, gelukkig maar, want wat werd het dan ? Oberin, oberes, oberice of misschien obere ? Vriendelijk dus, elke dag opnieuw. We hadden niet steeds dezelfde ober incluis (we verwisselden weleens van plaats: nu eens met zeezicht, dan weer met zicht op het zwembadencomplex), maar allemaal noemden ze me My Friend. Let wel: duidelijk gearticuleerd met heel respectvolle hoofdletters. De vrouw en kinderen hadden ook recht op dat respect, maar dan wel een groot stuk minder. Zo moet het zijn, dat is hun cultuur, en wie zijn wij om die te veranderen ?
Ook niet te vergeten: de openbare markt.
Daar moet je minstens eens geweest zijn, het is een belevenis op zich.Ongelooflijk hoeveel luxe die mensen zich kunnen permitteren, en dat alles voor datzelfde schamele maandloon ! Je moet die markt aflopen om het te geloven. Dolce & Gabbana, Dior, Delvaux, Ralph Lauren, Vuitton en wat nog al meer, allemaal voor spotprijzen, naar onze normen. Nu en dan is er wel een sloebertje dat wat vervalsingen probeert te slijten (Dolce&Gabanna, bijvoorbeeld let op het kleine spellingsfoutje), maar dat zijn veeleer uitzonderingen. Je kan je dit niet voorstellen op de markt van Zeveneken, Poelkapelle of Zutendaal. Let wel op: laat je niet bedotten: is de prijs meer dan 2 maandlonen (zon 60 euro), dan wordt je fameus in de zak gezet. Vergeet dus zeker niet af te dingen. Ik zou het zelfs anders zeggen: als je niet afdingt ben je geen echte toerist.
Ik heb het ook geprobeerd.
En ik heb gefaald. De man lachte vriendelijk naar mij, keek even naar mijn buik (die zich intussen, dank zij de bordenvolle heerlijkheden van de eerste dagen en de meer dan overvloedige all inclusive dranken tot een echte horecaspier ontwikkeld had), klopte er even op en zei met een heerlijke smile No, nooo, you have money !. Anderen hadden meer geluk tijdens de vakantie, en op de terugreis waren we dan ook een beetje beschaamd. Wij liepen in onze doodeenvoudige kledij tussen al die mensen in superdeluxe Dior en Adidas en Lacoste. We konden er niet naast kijken: het merk stond er in koeien van letters op. Alleen heb ik nooit begrepen waarom wij probleemloos door de douane mochten en zij niet.
Er was slechts één, één enkel maar wel een ontzettend groot probleem.
Ze spraken er geen Nederlands ! Kan je dat geloven ? Spendeer dan eens al jouw zuurverdiende centen in een all-in formule, sauna, hammam, kinderclub en elke avond een prachtig geanimeerd spektakel inbegrepen, breng dan maar eens 4 tot 5 uur in een vliegtuig door om op jouw zongegarandeerde bestemming te komen, en dan spreken ze er geen nederlands ! Engels, ja. Een heel klein beetje toch. Duits: ook een woordje. Toeristenrussisch: overvloedig. Maar onze kleine kindjes, die begrepen er geen ballen van en dit zette geen klein beetje een domper op onze vakantie. Wij die dachten tijd te kunnen nemen, alleen voor ons twee terwijl de kinderen heerlijk in een vakantieclub zouden spelen, wij hebben onze volledige vakantie met hen moeten doorbrengen om er voor te zorgen dat ze zich zeker niet verveelden !
Zo is het natuurlijk niet verlopen.
Maar gisteren zocht ik wat kandidaat-vakantiebestemmingen op het internet, en het was heerlijk om de commentaren van de bezoekers te lezen. Door alle commentaren dooreen te gooien kon ik me een rampenscenario voorstellen , en ik vond dat je er van mocht meegenieten. Onze all-in vakantie, verleden jaar, was echt prachtig. Dit jaar wordt het waarschijnlijk weer een gewone vakantie, in een hotelletje of een appartement, met korte uitstapjes en elke dag een ander pittoresk lokaal restaurantje.
Of toch all-in ? Mijn horecaspier is eindelijk een stukje kleiner, misschien kan ik nu al wat beter afdingen ?
|