Afgelopen weekend heeft ze een huisdiertje gekregen. Ze vroeg er al lang naar, maar we twijfelden. We zijn bijgedraaid nadat het hondje van mijn broer bij moeke en vake logeerde. Silke was daar zo enthousiast over. Het hele weekend is ze bij moeke gebleven. Ze heeft Cyrilleke rotverwend :). Een hondje zagen we niet echt zitten. Daar moet je veel tijd insteken en dat hebben we niet. Het is dus een cavia geworden (Liske). Daar kan ze ook mee spelen en dat kan ze ook verzorgen. Het enige probleem is dat ze nu nog minder graag naar David gaat. 

De laatste tijd wil ze niet meer naar hem. Halverwege de week begint ze er al over. Ze moeten 2x van zaterdagvoormiddag tot zondagnamiddag naar hem en het 3de weekend blijven ze bij ons. Persoonlijk vind ik dat niet veel. Op vraag van de kinderen hadden we die tijd al ingekort. Ze zoekt allerlei excuses om bij ons te kunnen blijven. Soms geef ik toe, maar dat kan je niet altijd doen. Ik vind het moeilijk om te zien hoe verdrietig ze dan is. Volgende week gaat ze op schoolreis en David is de enige die haar naar het station kan brengen. Zelfs dat wil ze niet. Yara gaat ook niet graag, maar die heeft zich erbij neergelegd dat ze af en toe wel moet. Op de korte tijd dat ze daar zijn, komen ze nog regelmatig tot bij ons. 

Zondag is het vaderdag. Silke heeft ook voor Filip iets gemaakt op school. Dit jaar had ze de keuze, maar vorig jaar had ze speciaal aan de juf gevraagd of ze ook voor hem iets mocht maken. Ze had er toen zelfs enkele speeltijden voor opgeofferd. Ik probeer zo weinig mogelijk over David te praten als de kinderen in de buurt zijn, maar ze worden ouder. Ze zien ook dat Filip altijd voor hen klaar staat en David niet. Er komt een moment dat ze niet meer gaan en dat zal niet lang meer duren, denk ik.