Tibe krijgt sinds kort een soort rilatine (equasym). Thuis merken we bijna geen verschil, maar op school lukt het blijkbaar veel beter om zich te concentreren. Volgende week moeten we terug naar de kinderpsychiater. Ik ben benieuwd of de dosis zal worden verhoogd, want er zijn hoofdje zit toch ook nog de hele tijd overvol. De laatste weken is hij bijvoorbeeld enkel nog bezig over de sint. Hij weet al een jaar dat hij niet bestaat, maar het dringt nog steeds niet volledig door. Hij beseft dat wij die cadeautjes kopen, maar de pieten zijn volgens hem wel echt. Voorlopig gaan we er nog een beetje in mee, maar hij stelt zoveel vragen, dat we het soms wel beu worden.
Yara had het deze week weer erg zitten. Altijd tegenspreken, eten, alles stuk doen,..... Gezien ze ook niet meer naar papa wil, is dat voor ons heel zwaar. Binnenkort starten we met de zoveelste nieuwe therapie. Ze zal naar een creatief therapeut gaan. Praten heeft geen effect op haar, dus nu willen ze het zo proberen. Deze therapie focust zich op knutselen en van daaruit gaan ze verder. Ze moet een verkenningstraject afleggen van 5 sessies om te zien hoeveel effect het het heeft. De psychologe vond het knap dat ik nog steeds niet opgeef. Het is mijn kind, dan geef je toch niet zomaar op!
