Wat kan ik nog doen voor haar? Hoe kan ik haar helpen? Ik weet het soms niet meer. Thuis krijgt ze zoveel uitbarstingen. Er zijn dagen dat gewoon iets zeggen al een reden is om uit te vliegen. Op zo'n momenten is ze niet voor rede vatbaar. Ze luistert dan ook helemaal niet naar wat er gezegd wordt. Altijd opnieuw denkt ze dat ze minder mag en meer moet. Geef ik Tibe een knuffel, dan wordt ze kwaad. Ook als ik haar net daarvoor pas een knuffel gaf. Ben ik even met Silke aan het praten, dan beweert ze weer dat ik met haar nooit praat. Belonen of straffen, wat ik ook doe, het heeft geen effect op haar. Ook op school gaat het niet goed. Haar punten zijn wel goed, maar haar gedrag daarentegen...Ze eist alle aandacht op. Zowel voor ons als voor de juf is het enorm uitputtend.
Ze doet alleen waar zij zin in heeft. Straf ik haar, dan vindt ze altijd wel een manier om toch te doen wat zij wil. Beloon ik haar, dan geeft ze het na enkele keren al op.
Soms kan ze zo lief zijn en heel erg behulpzaam. Jammer genoeg gebeurt dit niet zo vaak meer.
Is het de puberteit die stilaan zijn intrede doet in combinatie met haar karakter en diagnoses? Ik weet het niet. Ik kan alleen maar hopen dat het terug beter wordt.
|