|
Hier zijn we nog is. Sinds de laatste keer is er veel gebeurd. David woont sinds een maand apart en voorlopig lijken de kinderen het goed te aanvaarden. Voor mij is het sindsdien heel erg druk, al zijn er sommigen die denken dat ik nu meer dan genoeg vrije tijd heb. Op werkdagen ben ik non-stop bezig van 5u15 's ochtends tot 19à20u 's avonds. Ik heb inderdaad 2 weekends op de 3 geen kids met uitzondering van Lennertje en dan kan ik wel is ergens naartoe. Die paar mensen denken enkel aan mijn 'vrije' weekends nu en dat ik 'maar' 29u per week ga werken. Ze vergeten dat er thuis ook nog heel veel te doen is en dat ik tussendoor ook nog naar allerlei besprekingen en vergaderingen ivm met de kinderen moet. Bovendien zijn het dan nog kids met speciale noden en heb ik fibromyalgie. Ik zie mijn kindjes doodgraag en heb het er allemaal graag voor over. Degene die denken dat ik nu niets meer te doen heb, nodig ik graag uit om het eens een weekje over te nemen. Ik ben al die roddels en betweters zo verschrikkelijk beu.
Mijn excuses hiervoor, maar ik moest het even kwijt.
Met Yara begint het stilaan beter te gaan. Ze krijgt minder woede-aanvallen. Ze is ook ingeschreven in Den Anker voor type8. De juffen op haar huidige school doen hun uiterste best om het haar, voor die paar maanden, zo aangenaam mogelijk te maken. Een hele dikke pluim voor hen!
Silke doet het ook erg goed. Zij heeft het het moeilijkste met de scheiding, maar dat gaat ook waait ook nog wel over. Het is vooral de aanpassing dat het wat minder makkelijk maakt voor haar. Heel af en toe is ze een beetje verdrietig, maar het merendeel van de tijd is ze nog steeds die vrolijke, zotte meid :).
Tibe lijkt er ook vlot mee om te gaan. Hij vraagt vooral wanneer ze naar papa gaan en wanneer ze bij mij blijven.
Voor Lennertje is het vooral wennen dat hij soms bij mij blijft, terwijl de anderen naar papa gaan of omgekeerd.
Deze week had ik een bespreking in zijn school over volgend jaar. We waren het er allemaal over eens dat hij nog een 2de extra jaar kleuteronderwijs gaat doen. Voor mij is het niet belangrijk of hij nu in de kleuterklas blijft of naar de lagere school gaat. Zolang hij maar vooruitgang maakt en dat doet hij. Lennert doet het super op school. Het enige 'probleem' is dat hij een grote deugniet begint te worden. Op zich is dat zeer goed, maar hij lacht met alles en dat moet hij afleren. Hij moet leren begrijpen dat sommige dingen echt niet kunnen.
Mijn dochters hebben vorige week nog maar is bewezen hoe behulpzaam en zelfstandig ze kunnen zijn, als ze willen :).
Ik had mijn voet verstuikt op mijn werk. Yara stelde voor om Tibe te helpen om zijn tandjes te poetsen en hem naar boven te brengen, zodat ik de trap niet op moest. Silke bracht dan weer spontaan mijn drinken en een dekentje.
Tibe heeft ook zijn best gedaan. Hij had de tafel gedekt.
Ik ben ontzettend fier op mijn kapoenen.
|
