Vandaag is het weer een pak beter, nog een frisse wind, maar
geen regen zo hebben we het liever.
Hyacinth is vanmorgen met het verkeerde been uit bed gestapt
en dat is al een verdienste op zich, vermits we niet uit ons bed kunnen stappen,
maar eruit moeten kruipen .
Soit, om negen uur zijn we vertrokken in Gouda, ik stond al
te foeteren tegen Richard dat hij de meertouwen te hard had aangespannen,
foeter, foeter, foeter staat er een dametje ons uit te zwaaien schaamrood,
schaamrood, schaamrood
We varen door Boskoop (van de appelen) en groot gebied vol
met serres (water om te bevloeien hebben
ze hier niet te kort, ze hebben hier -tig kanaaltjes lopen).
Alphen a/d Rijn is heel plezant om door te varen weer met
dank aan de openheid je kan je hier blind staren aan de tuintjes en
interieurs vlak aan het water. Richard
heeft vooral gevaren vandaag, Hyacinth had geen tijd J. Er was zoveel te zien dat ze zelfs geen fotos
getrokken heeft van al dat schoons.
Varen door Nederland betekent dat je niet al te veel sluizen
tegenkomt, maar des te meer bruggen en dat betekent iedere keer oproepen via de
marifoon. En de marifoon en Hyacinth is geen al te goed huwelijk. Na het marifoonexamen was ze euforisch, het eerste gedaan met de examens en al haar
punten. Zij en zij alleen zou
verantwoordelijk zijn voor de marifoon.
Miljaar, miljaar daar heeft ze nu al drie jaar spijt van Stress krijgt ze van dat ding of ze
antwoorden niet als ze oproept, of zij begrijpt niet wat ze zeggen als ze toch
antwoord krijgt (maar dat kan ook liggen aan het plaatselijke dialect J). Als Richard dan oproept, krijgt hij altijd
antwoord grrrrrr
En het hoofdstuk marifoon is nog niet gedaan, vandaag voor
de eerste keer controle gehad bootje langszij, 2 beleefde mannen aan boord:
marifooncontrole. Ze wisten genoeg . Dit is het gekke, marifoon is niet verplicht
in Nederland, maar als je er eentje hebt, kan je maar beter zorgen dat alles
ermee in orde is.
Maar het is niet al kommer en kwel, we hebben geluk: vanaf
morgen is de Julianabrug in Alphen a/d Rijn gestremd voor vier dagen, we zijn
er juist op tijd door. We krijgen dagelijks tientallen berichten via e-mail over
de stremmingen, maar het is onbegonnen werk om ze allemaal te lezen. Het zou
gemakkelijker zijn moesten ze in de titel de betreffende rivier zetten.
En nog goed nieuws: Leiden heeft de langste winkelstraat van
Nederland (toch volgens de controleur van de marifoon) dus weeral shoppen,
shoppen, shoppen als het
zo doorgaat zal ons vakantiebudget er rap door zijn. Leiden is ook de oudste universiteitsstad van
Nederland: kan je merken: er zijn massas boekenwinkels (wij hebben er maar 3
bezocht) en nog massas meer fietsers een beetje gelijk Amsterdam, je kan zo
van de sokken (moest ik er dragen) gereden worden.
Ook tof in Leiden: hun terrasjes: die liggen op schepen op
het water zalig (wel vrij prijzig als je geen Heineken drinkt). Het heeft natuurlijk ook een nadeel, alhoewel
toch een beetje leedvermaak: vroeg er een toerist aan een ober om een foto
van hem te nemen, hij op zon terras met een . Jus dorange! Hij schuift zijn stoel achteruit . En inderdaad, hij kan zich nog juist op tijd
ergens aan vastnemen of hij lag met zijn klieken en klakken in het sop. Dat zou pas een mooi plaatje geweest zijn .
Goh, ik kan bijna niet stoppen met schrijven, zoveel is er
te zien vandaag. Ook voorbij jachtbouwer Mulder gevaren. Jammer dat we nooit euromillions winnen, want
het jacht dat in zijn loods lag yep, yep dat mocht van ons zeker de Estée S
II als naam dragen.
Ik ga er toch mee ophouden een hapje eten, nog van het
zonnetje genieten, fietsers ontwijken, dromen van ons nieuwe Mulderjacht, enz,
enz ..
Als alles goed gaat, horen jullie opnieuw van ons vanuit
Haarlem, groetjes.
De route: Gouda Boskoop- Alphen a/d Rijn - Leiden
Vandaag geen fotos beperkte toegang tot het internet L
Rustdag vandaag, met Richard geen sinecure dat is geen
langslaper, dus om acht uur uit ons bedje.
Het weer valt tegen, weer veel buien en een fris windje. Maar
we laten ons niet kisten, we trekken door weer en wind naar Gouda- een kwartiertje wandelen van de
jachthaven. Voor iemand die graag aan
het water wil wonen, hier maak je veel kans, massas grachten. Waar ik niet aan kan wennen
is de openheid en dat bedoel ik letterlijk bijna niemand heeft gordijnen
voor zijn venster hangen je kan overal in de huizen binnenkijken tot achteraan
in de tuin. En wees maar gerust ik zou
Hyacinth niet zijn als ik dat niet gedaan zou hebben . En zo ben ik te weten gekomen dat de
gemiddelde Nederlander op een vrije
maandag in de zetel zit met een laptop op zijn/haar schoot .
s Middag zijn we op de Markt iets gaan eten bij een
Italiaan (ok, ok, iets = effe wachten ... een pizza dus).
En om 13 uur gaan de winkels open shoppen, shoppen . Leuk als je schipje heringericht is en er
extra stapelplaats bijgekomen is .
En ook nog proviand indoen (niet dat het nu echt nodig is, want we gaan de
volgende dagen nog enkele stadjes bezoeken maar je weet nooit dat het oorlog
wordt hé).
Vandaag nog twee bidons diesel getankt (er is een
tankstation rechtover de jachthaven) we hebben ongeveer 35 motoruren, dat
kost ons 60 liter diesel jajaja, sommige vrouwen (zoals onze Estée S) kunnen
echt wel zuinig zijn.
Over motoruren gesproken, we zijn redelijk constante vaarderkes:
donderdag hadden we 9,64 uur, zaterdag, 9,63 en zondag, 9,62 uren op onze
teller. Is wel veel, maar vanaf nu zal
het wel minderen.
Vanavond houden we het rustig, een beetje lezen, glaasje
wijn komt goed.
Vroeg uit veren vandaag, het is STR-dag ofte Start To Run
met Evy. De laatste 3 sessies heb ik op twee weken gedaan, er was te veel werk
aan het bootje, geen tijd om te lopen.
Vrijdag kon ik niet van boord en gisteren had ik geen goesting.
Het was zalig lopen, is het altijd als je zoveel kan
rondkijken en allemaal nieuwe dingen ziet,
je vergeet dan dat het lastig is .
Ondertussen is Richard te weten gekomen dat het
internetsysteem dat we gekocht hebben bij KPN, smerig duur is 30 euro, met
moeite op internet gesurft (3 dagen en dan maximum een uur) en we hebben maar
één euro surftegoed meer, met andere woorden, roaming is waarschijnlijk
goedkoper.
Terug aan boord, ontbeten, een douche genomen en we waren
klaar voor een weer redelijke vaartrip.
De passages verliepen optimaal, nergens moeten wachten aan een brug of een
sluis.
Op het Merwedekanaal nog onze eerste slaapplaats ever met
de Estée S terug gezien (nostalgie, nostalgie).
En dan op de Lek, een breed, kronkelig vaarwater, normaal met redelijk
wat beroepsvaart. Maar vandaag valt het
mee, met dank aan het lange weekend. Daarna een stukje op de Nieuwe Maas niets voor
echte pleziervaarders, maar Hyacinth vaart graag eens door een stukje haven,
daar valt wat te bezien: zo hebben we de ark van Noah gezien en een
olieboorschip, daar staat een pak machinerie op, om nog maar niet te spreken
over de heli-platform.
Op de Hollandse IJssel waren we alleenheerser, niets of
niemand tegen gekomen. De liftenbouwers
worden hier stinkend rijk. Helaas hebben
we daar geen fotootje van, dus zal ik het maar beschrijven: een Stannah lift, maar
dan voor plezierjachten. Bij ieder, niet
onbescheiden, huis is er zon lift voorzien luxe. Stel je voor, je komt thuis met je
(speed)boot, je legt hem op de lift, mooi uit het water en klaar is kees (begin
al goed Hollands te spreken, we zijn al te lang in Nederland).
Uiteindelijk zijn we een dag eerder dan voorzien in Gouda
aangemeerd. Hier blijven we twee
nachten, de havenmeesters zijn hier een koppel, het zijn schatjes, super lieve
mensen.
Even enkele wist-je-datjes:
-
Erasmus werd verwekt in Gouda ( is gestorven in Bazel).
- Nederland meer dan 650 miljoen kilo kaas per
jaar produceert
-
Een kaasschaaf beter schaaft als deze voor het
schaven even is opgewarmd
Ze hebben hier ook, hoe kan het anders, een kaasmuseum (de
Goudse Waag). Nog niet bezocht, maar iets zegt me dat het biermuseum in Brugge interessanter
is.
Ik zou willen zeggen: we zitten hier op ons gemakske op ons
schipke, maar dat is de waarheid oneer aandoen het spookt hier! Nog nooit meegemaakt: we krijgen smsjes dat
de verwarming uit is, de lichten gaan aan, zonder dat we de schakelaar aanraken,
de radio begint vanzelf te spelen, onze batterijen geven aan dat ze overcharged
zijn spookie . Richard springt van de machineruimte naar de
elektriciteitskast, naar de batterijlader, naar de meters . En
Hyacinth, zij blogt er lustig op los het zal wel goed komen.
Onze route: De Linge verbindingskanaal (enkel voor
pleziervaart) Merwedekanaal (bezuiden de
Lek) - De Lek Nieuwe Maas
Hollandse IJssel Gouwe jachthaven Gouda.
Het weer: fris met af en toe een stevige bui.
Fotos:
-
onze
eerste stop/slaapplaats in 2013
-
Tiens, dat schip (varend op de Lek) komt me
bekend voor
-
Den enige echte ark (maar blijkbaar vond enkel
de giraf het nodig om ons welkom te heten)
-
Indrukwekkende machinerie, om nog maar niet te
spreken van het feit dat onze koning er ook zou kunnen landen met zijn
helikopter.
Morgen rustdag - niet alleen voor de werkmensch - wij blijven ook een dagje in Gouda.
Vannacht hadden we vooral af te rekenen met de wind die heeft,
jammer genoeg, alle goede weer weggeblazen.
Toen we vanmorgen wakker werden was het amper 12 graden, dan
maar rap onze Webasto (verwarming voor de leek) aangestoken. Maar helaas, gans
de winter hebben we kunnen genieten van zijn warmte, nu is hij blijkbaar ook
met vakantie. Hyacinth heeft haar nog
eens gedraaid onder het warme dekbed en Richard is in de machineruimte gekropen
om meneerke weer aan de praat te krijgen en zo de warmte en gezelligheid te herstellen.
Een lange tocht vandaag, want we gaan een omweg doen langs
het BIeschosch. Jaren geleden, toen onze
boot nog een kano was, zijn we op een zonnige zondag naar Drimmelen gereden
(een paar uur rijden toch) en hebben daar onze kano te water gelaten we wilden
de kleine vaarwatertjes, waar gemotoriseerde schepen geen toegang hebben gaan
verkennen.
Paar probleempjes:
1)
We hadden onze info/plan thuis vergeten, dus we
wisten niet goed waar we juist moesten binnenvaren. (Hm: moeten we toegeven: ook nu zijn we onze
papieren documentatie vergeten, gelukkig hebben we ook alles digitaal).
2)
Het was bootjesdag!!!!!! Zonder overdrijven, zeker een schip of
honderd in alle maten en snelheden was die dag ook op het water. En wij daar tussen met onze kano, niets
anders dan klotsen en botsen en hopen dat we niet overvaren werden. Allez, na een uur (ingang van het rustige
deel dus niet gevonden) onze kano terug uit het water.
We hadden ook onze picknick mee: belegde broodjes, wijntje, dessertje. Dus we gingen er nog het beste van maken en
op een schoon plekje onze lekkernijen opeten.
Helaas, alle mooie plekjes waren bezet, van armoede hebben
we onze sandwiches al rijdend op de autostrade opgegeten.
Vandaag dus meer geluk, we hebben de ingang gevonden! Het weer zat tegen: veel buien, veel wind. Het
mindere weer heeft zo zijn voordelen, want er is dan minder begankenis (een woord dat ik geleerd heb van Richard). Het Biesbosch is zeker een aanrader, maar bootjes met iet of
wat diepgang moeten wel attent zijn, want er zijn veel ondiepe plaatsen.
Nu liggen we in Heukelum (niet zo ver van Leerdam van de
kaas) op de Linge. Deze rivier moesten
we eigenlijk niet hebben, maar nieuwsgierig als we zijn, zijn we toch een
kilometertje of negen (een uur dus, dit watertje opgevaren).
En als we het dan toch over de kaas hebben, normaal gezien
zijn we overmorgen in Gouda. Als we tenminste weer niet besluiten om een
omweggetje stuurboord of bakboord te doen.
Groetjes,
Richard en Hyacinth
Onze route:
Dintel Mark Markkanaal Wilhelminakanaal Amertak
Amer Biesbosch Boven Merwede - Linge.
Vandaag gevaren van Tholen naar de Dintel we liggen iets
voorbij Stampersgat (whats in a name).
Het was zelfs leuk varen op het Schelde-Rijn kanaal, bijna
geen scheepvaart, dus weinig klotsen en botsen.
Slechts één minpuntje op dat kanaal, telefoontje gehad van onze
personeelsdienst, ik heb de job, waar ik voor gesolliciteerd heb, niet. De tweede beste kandidate heeft het gehaald
Ondertussen liggen we aan onze palen vastgemeerd. Ik weet nu al at ik deze nacht met een veilig
gevoel ga slapen we liggen een paar meter van de oever, in het midden van de
natuur. Hier geraakt niemand zonder natte voeten aan boord.
Jammer genoeg, ook hier een paar minpuntjes het is niet voor
niets vrijdag de dertiende: de boer heeft juist zijn weilanden bruin gespoten (maar ça va nog, het went langzaam )..
En we liggen in Nederland, dus molens normaal dus. Maar helaas, het zijn windturbines, het
geluid lijkt een beetje op een vliegtuig dat hoog boven je hoofd vliegt.
Driemaal is scheepsrecht: geen nieuwe job, stinkende beer,
achtergrondlawaai in een stiltegebied.
Nu kan het niet anders of het tij gaat keren: we gaan subiet meedoen met de lotto
En verder gaan we de rest van de dag relaxen, genieten van
het zonnetje en zalig nietsdoen.
Gisterenavond nog afscheid genomen van vrienden en
familie. Ik begin echt op Hyacinth te
lijken, ik wil ook van alles en nog wat organiseren en eigenlijk heb ik daar
geen tijd voor . Tja, het zit in mijn genen zeker Gelukkig hebben we
vrienden die twee handjes geholpen hebben, merci beaucoup.
Vroeg uit de veren vandaag, want zoals gewoonlijk lopen we
achter op ons schema. De laatste bidons diesel leeggegoten in onze tank, de watertank gevuld, de kasten (lees Ikeazakken)
volgestouwd met kleren, een plaatsje zoeken voor onze
scrabble, de auto thuis gaan afzetten en met de vouwfietsen naar de
jachthaven. Man, man, man amper zeven
kilometer, maar naar mijn gevoel was het minstens dubbel zo ver - mijn conditie is toppie.
Kapitein Jan was op het appèl, hij zal in zijn eigen gevloekt
hebben, want we vertrekken met een ongepoetst schip. Hij heeft vorig weekend al het verniswerk
behandeld (afbijten en vernissen) zodat we met een toonbare meid op stap konden
. Wij zijn er jammer genoeg niet in geslaagd om haar te kuisen. We zijn niet goed bezig, shame on us .
Pascale, Tony en Basiel hebben hun werkzaamheden in de steek
gelaten om - in de gezonde uitlaat van
ons bootje - afscheid te nemen.
Ook nog een baai, baai, zwaai , zwaai van de Jabi en dan
begon het écht.
In Rieme stond de papa van Richard ons uit te wuiven, leuke
verrassing. En iets verderop, aan den
Totalsteiger, stonden onze vrienden Kathleen en Nico te waaien (Antwerps voor zwaaien). Dat was geen verrassing. PS De gin zal smaken.
En nu gedaan met de stress, we hebben nu een zee (of om bij de locatie te blijven een Wester-
en Oosterschelde) van tijd. Hmm echt
gedaan met de stress? Alleen nog een
beetje in de sluizen, bij het aanmeren, oproepen via de marifoon, veel wind,
een geschikte plaats vinden in de jachthaven/natuur . Maar voor de rest, ben ik de rust zelve.
Ons programma voor vandaag: een stukje West- en
Oosterschelde door de Bergsediepsluis, daar aanleggen en gaan pitten. Maar . de steiger was een paradijs . voor meeuwen.
Dus bedankt, maar toch bedankt.
We zijn verder gevaren naar Tholen
Goeie beslissing (al zeggen we het zelf): heel rustig, één van de voordelen van buiten
het seizoen varen We liggen hier naast een super-de -luxe jacht, ene met
zilveren fenders (allez zilverkleurig).
En dat geeft/heeft voordelen: niemand ziet ons liggen achter zon mastodont,
ook de havenmeester niet hier is zeker geen Patrick havenmeester). Richard heeft een fotootje getrokken, we kunnen ons spiegelen in zijn steven ...
Straks nemen we een douche- voor degenen die de verhalen
over onze badkamer beu zijn STOP met de blog te volgen, ik ga het er nog
dikwijls over hebben. Vandaag is het
geen overbodige luxe: we stinken uren in
de wind (ok overdreven, maar toch zeker een kwartier).
Nog een weekje ... en we gaan er weer vandoor. Het was beslist, dit jaar geen blog.
Ten eerste: we gaan deze keer niet naar een wereldstad, we gaan naar Friesland.
Ten tweede: het is niet simpel om iedere dag onze avonturen neer te pennen (niet altijd inspiratie, niet altijd een internetverbinding)
Ten derde: het kan niet ieder jaar feest zijn
Maar ... we zijn bezweken onder de druk ... er is ons vriendelijk verzocht, lichtjes gesmeekt, redelijk over gezaagd om onze bevindingen weer met de mensheid te delen. Dus ... lezen zullen jullie, 46 dagen aan een stuk .... en alles zullen jullie weten, vanaf we onze oogjes opendoen tot we op het einde van de dag in ons bedje kruipen (de tijd tot we weer opstaan gaan we wel voor ons eigen houden, wie wil er tenslotte lezen dat Hyacinth wel eens durft snurken ).
Tot volgende week - wij zijn er alvast klaar voor.
Zaterdag, 27 juni
2015 (Oudenaarde Langerbrugge => een beetje voorbarig, maar we gaan ervan
uit dat alles goed gaat vandaag J).
We zitten met kleine
oogjes te genieten van ons laatste ontbijt van deze vakantie. Het bierfeestje hier in Oudenaarde heeft tot
een uur of drie geduurd we hadden beter opgestaan en ook naar het optreden
gaan kijken, maar het is en blijft vakantie, dus we mogen lui zijn J
Zes en een halve
week (die halve week vertelt Richard er altijd bij) verlof, het kan tellen de
wereld blijft doordraaien we hebben (anders dan op andere reizen) geen nieuws
gevolgd afgezien van de nieuwtjes van familie en vrienden via blog of gsm
zijn we dus een beetje wereldvreemd geworden dat zal nieuwtjes en kranten
verslinden zijn bij onze thuiskomst terug naar het normale leven en dan zijn
we weer gewoon Peter & Conny
Als afsluiter
mogen we morgen nog naar het lentefeest van Angelina een mensch kan zich maar
beter feestend voorbereiden op een nieuwe werkweek J
Zo dit was het
het laatste berichtje op deze blog en aan onze lezers: DANK JE WEL om via
onze schrijfsels een klein beetje met ons mee te varen J.
Het was fijn om te
schrijven het was leuk om de reacties te lezen en het is super gemakkelijk,
nu hoeven we niets meer te vertellen jullie weten al alles! J
Jullie hebben
allemaal de groeten van Hyacinth & Richard!!!!!!!!!
Ligplaats: onze
vertrouwde stek in KYCG Langerbrugge
Fffpppfff wat
een dagje onze laatste vakantiedag een specialleke zulle
Om 7 uur werden we
gewekt door een generator onze buurman, een oude schipper uit Molenbeek met
ligplaats in Mendonk was speciaal vroeg opgestaan om een wasmachine te laten
draaien Maar geen probleem, we moesten vandaag een deftige trip varen we
waren van plan om naar Gavere te varen, rustig liggen aan een passantensteiger
Vandaag de zelfde
weg terug als op de heenreis bekend terrein dus.
Maar links en
rechts hadden we een probleempje
Eerst en vooral de
afwas: die heeft geduurd van Péronnes tot Tournai J
En dan de sluizen
natuurlijk wat hadden jullie gedacht
in een sluis (Hérinnes) waren er gisteren problemen en in Kain waren ze
aan het werken aan de sluisdeuren stremming, stremming en nog eens stremming
eerst hebben we vijf spitsen moeten laten voorgaan en de sluismeester en
sluismeesteres hadden redelijk wat stress, want in de opvaart moesten de
schepen heel lang in de sluis blijven liggen omdat er ondertussen aan de
sluisdeuren gewerkt werd we hebben een paar Franse scheldwoorden bijgeleerd
want sommige beroepsschippers kregen het serieus op hun heupen en
dreigementen van police en garde zijn wel eens gevallen Frans avant la
lettre! J
In de sluis van Hérinnes
konden we direct mee met de eerste lichting we waren het eerste plezierbootje
achter de beroepsscheepvaart er was behoorlijk wat wind en er was een schip
die heel wat moeilijkheden had om te manoeuvreren in de sluis (yep, ook beroepsvaart
kan dwars in de sluis liggen). Wij dus
gewacht (niet evident met de wind en het schroefwater én zonder boegschroef)
tot het schip aan de kant lag besluit hij toch om zijn schroef te laten
draaien. Hyacinth vroeg aan de sluismeesteres
(in deze sluis leek het meer op een ander soort meesteres) om door te geven
aan de schipper dat hij zijn schroef even uit kon zetten. Begint dat vrouwmensch een sermoen af te
steken dat we dan maar de volgende schudding moeten nemen, blablabla
Maar ondertussen
hebben we al heel wat geleerd van onze Nederlandse medevaarders doen alsof je
ze niet begrijpt en gewoon je goesting doen.
En uiteindelijk, om een lang en heel warm verhaal kort te maken er
zijn nog twee jachten tegen ons gevaren in
de sluis (één tegen onze zwemtrap en één in onze flank) maar op het
eerste zicht nog altijd geen schade oef stel je voor
Uiteindelijk zijn
we dan maar gestopt in Oude Aarde En
hebben we een heel leuke avond doorgebracht eerst met de havenmeester nog een
paar pinten gedronken. Zon man waar je
uren naar kunt luisteren, van alle markten thuis. En dan gaan eten bij zijn
zoon op het restaurantschip. Lekker, eg
lekker! Hebben we ook nog een
beroemdheid in de tafel naast ons gehad - allez als je iets van veldrijden kent toch
en al langer dan 10 jaar het veldrijden volgt J Het was namelijk Mario
De Clercq. Hij herkende ons niet J.
En ons lot ons
triestige lot we hebben in onze korte vaarcarrière al verschillende keren in
Oudenaarde gelegen, altijd super rustig.
Maar niet deze keer het zijn bierfeesten in Oudenaarde en de muziek
we kunnen er mee van genieten (op dit ogenblik Alexandrie, Alexandra) voor de zoveelste keer deze reis yep we
zijn eg wel party animals J.
Nog één keer
slapen en onze wereldreis zit er op het is fijn geweest, het is super
geweest, het mocht van ons gerust ietske meer zijn een jaartje of zo J.
Wel opvallend,
vandaag meer smsjes gekregen dan anders vooral van mensen die ons eraan
herinnerden dat de reis er bijna op zit J. En eentje van Richards
dochter met het heuglijke (maar niet anders dan verwachte nieuws) dat ze
geslaagd ende afgestudeerd is. Proficiat!
Fijne mensen
ontmoet, mooie plaatsen gezien en vooral genoten van het varen, van het avontuur,
van Frankrijk, een heerlijk vaarland, en van elkaar en ook wel van de blog
het was leuk om onze indrukken, onze (sluis)ervaringen en small talk met jullie
te delen.
Probleempjes met
internet gisteren nochtans verbinding met de jachthaven en een half uur wifi
zo maar cadeau gekregen van Di Rupo (via culturele hoofdstad van Europa) maar
helaas, onze computer had er geen zin in dus geen blog.
Ook vandaag lukt
het niet, we liggen in Péronnes en kunnen normaal gezien 3 uur op internet voor
2 euro maar het systeem ligt hier plat.
Ook kunnen we hier niet eten, want de havenmeester/clubbar uitbater/kok
heeft niets in huis, hij kookt enkel in het weekend. Maar geen nood, onze
biefstuk van een paar dagen geleden lag nog op ons te wachten in de ijskast.
Dus onze Cobb uitgehaald en lekker buiten gekookt. En verder is het hier heerlijk rustig op het
ogenblik, een watertje glad gelijk een spiegel, rustige buren, zalig zulle.
Een van onze buren
vaart daar met een joekel van een jacht en komt ons complimenteren met ons
bootje hij wist dat het van Engelse makelij was (hijzelf is trouwens ook van
Engelse makelij). Hij dacht dat het een
vrij nieuw schip was We think he has forgotten his glasses in England J.
Vandaag in het
kanaal Nimy-Blaton-Péronnes gevaren en één sluis getrotseerd: onze 200 ste van
deze reis! Dat moeten we vieren J.
In Péronnes hebben
we onze fietsen van boord gehaald en zijn we naar het dorpje gereden om onze
laatste mondvoorraad op te slaan vooral water en frisdrank, want onze laatste
vakantiedagen beloven nog warm te worden, joepie!
Daarna nog wat
gedronken in de clubbar, en dan naar ons drijvend huisje om te eten en nog wat te lezen voor ons mag de
vakantie nog een week of zes duren op zijn minst J.
We gaan de avond
afsluiten met een Limoncello en dan gaan we een zwoele nacht tegemoet ;-).
Gisterenavond niet
meer gekookt iets gegeten in de cafetaria én een dessert gegeten: Richard een
coupe speculoos en Hyacinth een coupe fraises (enkel te verkrijgen in het
seizoen), dus ze had daar een portie aardbeien verwacht om u tegen te zeggen,
er lagen welgeteld één aardbeien op, in schijfjes gesneden weliswaar .
Ik wil het ook nog
eens hebben over de wasmachines in de jachthavens ze deugen niet!!! In Sillery hebben we een wasje gedaan op
40°C, in een nieuwe wasmachine, er zat zelfs een lichtje in de trommel, heel
chique alleen ging ze na gebruik niet open en hebben we tot s anderendaags
moeten wachten tot de havenmeester terugkwam om onze was uit de machine te
halen. Maar dat is niet zo erg, veel
erger is dat je was zo heel erg krimpt in die machines: ik heb een redelijk
spannende broek gewassen en nu is die zodanig gekrompen dat ze niet meer toe
kan ze deugen niet die wasmachines J.
We zitten al ganse
dag in het zonnetje. Zalig weertje zulle
Richard heeft wat
klusjes gedaan en Hyacinth niet J
In de namiddag nog
eens naar Mons gefietst Hyacinth heeft een alternatieve weg gekozen, op het
gevoel was een stukje langer dan normaal J, maar ondanks het omweggetje, heeft ze in het terugkeren
opnieuw de route mogen kiezen en dat was toch redelijk rustig fietsen (geluk
gehad dus J).
Nu nog wat
genieten van het zonnetje, de capriolen van een varend wrak aan het bekijken
het bootje lijkt een beetje op de Tonia of hoe heette het ook alweer dat aan
het brugje ligt/lag om naar het veer van Langerbrugge te rijden. Een
kleinigheidje gegeten, een glaasje gedronken .
Dat is het zowat voor deze lazy Wednesday.
Op ons gemakske
opgestaan, ontbeten en ons en den Estée S klaargemaakt.
Richard heeft deze
morgen de fenders opgeruimd we zijn Frankrijk doorgevaren met 18 fenders aan
ons schipke 18 fenders voor een jachtje van nog geen 10 meter kan tellen hé
als we de romp dan nog zouden beschadigen
We doen het nu met 12 fenders (dat is nog altijd 2 meer dan we gewoon
zijn, maar zolang de boegschroef niet hersteld is, geen risicos).
Vandaag 2 sluizen
gehad (verval van 10 en 5 meter) en de scheepslift van Strépy (verval 73
meter). Afgezien van de wachttijd in Strépy (50 minuten maar we zijn in
vakantie, dus we hebben tijd) is alles vlot verlopen.
In de jachthaven
van Mons liggen we op hetzelfde plaatsje als vorige keer, aan de cafetaria J.
Vorig jaar hebben we hier een vrouw tussen wal en schip zien vallen aan
de bezoekerssteiger, daar gaan wij niet gaan liggen zulle zij had ribben
gekneusd, ellenboog gebroken, Moest
het niet zijn dat de autostrade hier niet al te ver vandaan loopt het was
hier rustig. Maar we weten uit ervaring
dat het constante geroezemoes geen beletsel is om te slapen.
We hebben onze
fietsjes gepakt en zijn eens naar de Grand Place gereden, en zoals op alle Grote
Markten, zijn hier de biertjes ook een ietsiepietsie prijziger dan in het
cafeetje om de hoek. Maar het is een
mooi plein, leuke terrasjes, het stadhuis van Elio staat er ook en we hebben
ons onledig gehouden met mensen kijken (en Hyacinth kijkt niet alleen, ze
geeft ook nog eens gratis commentaar) één van onze favoriete bezigheden.
Nog wat
boodschappen gedaan (onze laatste Leffe hadden we uitgedeeld in Namen (we zijn
te goed voor deze wereld J) en terug
naar ons bootje.
Straks gaan we
eens kijken of er iets te bikken valt in de cafetaria en anders bakken we (met
aan een zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zal het Richard zijn) wel een
biefstukje (om compleet te zijn: een steak au poivre met gebakken aardappelen
en schulperwtjes). Speciaal voor de mensen die vanavond niet weten wat
gereedmaken, een kleine tip J.
Het valt me ineens
in dat we hier vorig jaar een film beginnen bekijken zijn van Monty Python,
maar we zijn dan die vrouw gaan helpen en hebben niet meer verder gekeken
misschien doen we dat wel vanavond.
Mooie slogan om de dag mee te beëindigen: Always look on
the bright side of life J
Fotos
De scheepsbak van
Strépy.
Helemaal alleen in
de grote sluis
Le Grand Place van Di Rupo
Ligplaats: jachthaven Le Grand Large - Mons
Aantal sluizen: scheepslift
van Strépy + 2 gewone sluizen
Weerbericht: bewolkt,
soms wat regen, soms wat zon, ± 19°C.
Maandag, 22 juni 2015 (Marchienne-au-Pont tot Seneffe).
Oeps, een paar foutjes gisteren (het was dus wel degelijk zondag en we lagen niet in Marcinelle-au-Pont, als dat al bestaat, maar in Marchienne-au-Pont), Hyacinth was duidelijk nog van slagL.
Marchienne-au-Pont is een relatief goede ligplaats als je van Mons, Brussel, Namen of Seneffe naar Charleroi vaart, moet je wel een kilometertje of drie verder de Samber op, een proper steigertje net buiten het industriegebied. Een bijna stiltegebied ware het niet dat er een schip rechtover ons lag met een behoorlijk luidruchtige generator (gelukkig uit tussen 23 en 7 u) en dat in een bebouwde kom!. Maar het schip is te koop, dus voor in de toekomst: Marchienne-au-Pont: rustig liggen, geen autos, weinig passage, groen aan de kant van de passantensteiger, een kerkschip. Je hebt in ieder geval niet het geraas van de treinen zoals in Auvelais (het enige andere alternatief of je moet voor een sluis gaan liggen).
Ze hebben hier de grauwheid een beetje proberen verhullen met graffiti er zijn een paar kunstwerkjes bij
We zijn vandaag opgestaan met regen, we hebben uren gevaren in de regen en nu liggen we in Seneffe inderdaad, in de regen! We genieten van ons Belgisch zomertje kan je tenminste na iedere sluis van tenue wisselenJ.
Vorig jaar, hebben we hier ook gelegen in juni zitten puffen van de warmte, s avonds een bbqtje groter kan het verschil niet zijn. Wat niet veranderd is: de kindjes op het water: ook met dit weer zijn ze aan het surfen en kanovaren dappere mensjes!
Wij blijven lekker binnen, drinken een wijntje, spelen scrabble en luisteren naar de muziek (als de roffelende regen het geluid niet overstemt tenminste).
Tot de volgende!
Fotos
Geen foto's vandaag... Signaalsterkte Wifi is te zwak...
Ligplaats: jachthaven S.N.E.F in Seneffe
Aantal sluizen: 3 (met vlottende bolders)
Weerbericht: Eerst regen, daarna regen en het eindigt met regen, veel regen en koud, ± 16°C
.
. En zo ben ik te weten gekomen dat de
gemiddelde Nederlander op een vrije
maandag in de zetel zit met een laptop op zijn/haar schoot 
.
.
En ook nog proviand indoen (niet dat het nu echt nodig is, want we gaan de
volgende dagen nog enkele stadjes bezoeken maar je weet nooit dat het oorlog
wordt hé).
.
).
