Rustdagje in s-Hertogenbosch . En we hebben geluk ,het is stralend weer, we
hebben buiten ontbeten met ons smoeltje
in de zon. Dan twee keer een bidonnetje diesel halen aan het tankstation
(zon 500 meter van hier gelukkig hebben
we een duvelke mee). Dan onze boot
verslepen, er wou er eentje tussen, geen sinecure met dit snelstromende water,
maar het viel gelukkig goed mee. Dan
water getankt en dan was het aperitieftijd (gelukkig
dat we niet veel moeten werken op onze rustdag J). Richard heeft een croque-monsieur
klaargemaakt (we moesten ons toestel nog testen, gelukkig t is een goedje J). Toen we aan het eten waren werden we
onderbroken er kwam weer een schip af,
die vond dat wij en het schip voor ons, plaats moesten maken, ook al zeiden we dat hij
er nooit tussen zou kunnen. Maar de mens
bleef aandringen, dus zowel wij als onze
buur sleuren elk ons bootje een eindje weg. We waren nog niet half klaar met de
meertouwen aan het vastmaken, vaart dat
kieken al naar de kant en tegen onze boot.
Gelukkig stond Richard aan
boord, hij heeft schade kunnen voorkomen door de boot naar ons anker af te
duwen en gelukkig stond er veel volk op de steiger om onze boot nog verder
naar achter te slepen en gelukkig
kwam de havenmeester af om dat schip weg te jagen. En zo grappig, vragen ze aan
ons of we schade opgelopen hebben, Richard zegt ik denk van niet, maar die
andere boot misschien wel en dat vonden ze niet erg, ze vonden het ook maar
onbeschofte boertjes J.
Deze namiddag is er een kleiner schip komen liggen, we waren onder de indruk
van de manoeuvres van die vrouw, zo chic aangemeerd , klasse (zeg niet te gauw,
t is weer een vrouw J).
Ik hoop dat het jachtje voor ons of nog beter achter ons (dat zou het beste
zijn, een schoon jacht met boeg-en hekschroef, voor hem een makkie) eerst weg
vaart morgen (tussen ons en onze
voorganger zit er een fender tussen, anders botsen we constant tegen elkaar, zo
krap liggen we).
Deze namiddag in de stad geweest. Richard en ik waren hier al eerder (met den
automobiel) en we vinden het best een
oké stadje voor mensen met een Bourgondische levensstijl: eten en drinken
zijn hier dik in orde. En heel veel gezellige terrasjes helemaal onze meug.
En nu is het geluk
een beetje op (een beetje maar zulle) .. binnen twee uur vertrekt de
botenparade en het is juist beginnen regenen (gelukkig niet te hard). We
hebben er al wat van gezien, ze moesten allemaal voorbij onze Estée S naar de
startplaats. Jammer van dat weer (vooral voor de kunstenaars). En over kunst gesproken, Hyacinth vond het
gisteren, toen we aankwamen, niet kunnen dat er een ponton met bouwafval lag
waar de volgende dagen een kunstparade passeert - blijkt dat het
respectievelijke ponton ook een kunstwerk is J.
Hyacinth de cultuurbarbaar, maar ik ben niet alleen, onze buurman kan er ook
wat van. Ik zei over een bepaald werk,
dat zie je duidelijk, dit is een vogel . Zegt onze buur, ziet eruit als een
reiger die aan het doodgaan is J (ok zoals ik het
opschrijf, klinkt het niet grappig, maar in t echt was het dat wel J).
Genoeg voor vandaag, we gaan een pintje drinken, een
spelletje Machiavelli spelen (hebben Stien en Stein achtergelaten voor ons
tot nu toe heeft Richard alle spelletjes gewonnen (logica en tactiek, geen
sterke punten van Hyacinth J).
En tegen acht uur maken we ons klaar om de kunst te
bewonderen en te voorzien van de nodige commentaar. Richard hoopt dat ze tegen 21:00 allemaal
voorbij gevaren zijn, want het is Duitsland tegen Polen . En ik heb een
vermoeden dat hij dat liever ziet J.
Vandaag te weten gekomen diene beroemde schilder
Jheronimus Bosch heet helemaal niet Bosch, maar gewoon Van Aken . tssss . Stel
je voor dat wij ook onder andere namen zouden schrijven J.
Een speciaal bericht aan de kleine zus van Richard: Blij te
horen dat de operatie goed gelukt is. We wensen je een spoedig herstel binnen
een maand kan je weer voetballen (moest je dat willen natuurlijk J).
Fotos:
Gisteren was er nog genoeg plek tussen de boten.
Iemand een ijsje? (Zie de toekomstige eigenares aan de wal J)
Een stukje middeleeuws s-Hertogenbosch
Richard en Hyacinth, cultuurbarbaren? Ze durven ook al eens een kathedraal bezoeken
J
Gisteren de planning iets veranderd, geen fietstochtje .
Hyacinth was even vergeten dat ze Evi beloofd had om het start-to-run programma
zeker af te werken deze reis en vermits het even niet regende .. Dus zij haar
loopschoenen aan om haar belofte na te komen en ondertussen is Richard
te voet om boodschappen gegaan (hij heeft lekkere keuzes gemaakt J).
Vanmorgen opgestaan, grijze hemel en maar regenen. Normaal
gezien gingen we diesel tanken, maar door het slechte weer zullen we dat maar
zo laten, we kunnen nog verder.
Vandaag varen we op de Waal en de Maas en daartussen .
Inderdaad, het land van Maas en Waal J.
En we gaan vooruit verbazend goed vooruit we twijfelen
nog altijd hoe we terug gaan keren, doen we een volledig rondje Nederland of
keren we terug langs de Kempische kanalen? Morgen gaan we de knoop doorhakken. Spannende
keuze, hopelijk kunnen we slapen vannacht J
Op de Waal was het superdruk, leek wel een
autostrade van schepen je moet dan met veel dingen rekening houden: de
snelheid van de voor- en tegenstroom vaarders, de blauwe borden (= schepen die
langs de verkeerde kant van de vaarweg varen, om op die manier meer te kunnen
profiteren van de stroom), politieboten, rijkswaterstaat en met onze soort:
plezierjachtjes. Het is gelukkig een breed vaarwater, maar het is toch oppassen geblazen.
En nu weer over leuke dingen. We hebben altijd mee of vlakke stroom. Op de
Maas stak er ons een beroepsvaarder voorbij:
een Belg . Rode Duivels fan een pak supportersvlaggen in zijn mast
redelijk provocerend in Nederland J. Geen vertraging gehad aan de sluizen. We zijn
de Ertveldplas overgestoken (er was een jachthaven, maar we hadden geen zin om
ergens te liggen dat zo aan ons werk doet denken J).
Tegen de avond is het zonnetje er uiteindelijk doorgekomen.
We liggen in s-Hertogenbosch, en we blijven twee
nachten. Vanavond gaan we lekker uit
eten (we durven zeggen lekker want we kennen hier een goed restaurantje J) en morgen passeert
hier de Bosch Parade. Volgens het
foldertje: een wonderlijke armada van vaartuigen en objecten, we zijn benieuwd,
we zitten op de eretribune van de Estée S J.
Maar jullie zullen er ten vroegste vrijdag van horen, want de armada passeert
pas om 20:00.
En het is lang geleden, tijd voor een wist-je-datje: hier
hebben ze ook een middeleeuws kanon, maar in tegenstelling tot de Gentse Dulle
Griet heet ze hier De Boze Griet.
Onze route: Wageningen De Neder Rijn - Amsterdam-Rijnkanaal
De Waal De Maas De gekanaliseerde Dieze De Dommel in s-Hertogenbosch.
Fotos:
De veerpont heeft altijd een halve vaarweg tot zijn
beschikking (op de Neder Rijn)
Wijk bij Duurstede
Onze Estée en Hyacinth in de regen in de grote Prins
Bernardsluis (Amsterdam Rijnkanaal)
De havenmeester is ons komen uitwuiven, hij was zo attent om
niet meer over de voetbal te beginnen J.
Het was vandaag gelijk de slag om Arnhem we hebben moeten
opboksen tegen de stroom om Arnhem te bereiken.
Haalden we gisteren nog gemiddeld 7 km/u op de Geldersche Ijssel,
vandaag moesten we het stellen met een kilometertje minder per uur (ook te
danken aan de regenval van gisteren, meer water dat van de Rijn komt = meer
stroming). En het is lastig varen, we hebben om het uur gewisseld en geloof ons, de uren gingen
traag voorbij. Het was stilletjes aan boord. Het landschap was ook minder
boeiend dan gisteren, het is de ganse dag grijs weer en de temperaturen halen
met moeite 20 graden.
Onderweg hadden we besloten om in Arnhem aan te meren, het
was genoeg geweest voor één dag. Maar toen kwamen we (na drie uur en half
tuffen) op de Neder-Rijn en konden we ineens snelheden halen van 16 à 17
km. En met de snelheid ging ook ons
enthousiasme de lucht in. J
We hebben direct ons plan laten varen om in Arnhem te overnachten. De
jachthaven zag er niet echt uitnodigend uit en om in de stad te liggen moet je
houden van een zeer flinke deining (aan damwanden, daar gaan we nooit vrijwillig
aanmeren). We zijn met een rotvaart en
al hotsend en klotsend door Arnhem gevaren.
Ze hebben daar wel een paar speciale woonboten liggen.
In Wageningen zijn we gestopt. Een groot verschil met
gisteren, toen konden we nog een pirouette (bij manier van spreken dan) maken
met de boot, zoveel plaats kregen we toewezen,
vandaag zou een schoenlepel niet misstaan. Maar er is geen wind, we
hebben tijd, en het regent niet (de bui is juist voorbij, we hebben chance
vandaag), dus dan lukt het wel. Nu gaan we de fietsen uithalen en naar het
stadje fietsen, we moeten dringend wat
proviand indoen.
En wat de avonden betreft, het zou wel eens kunnen dat het
vanaf nu tot het einde van de reis hetzelfde zal zijn EK voetbal
De regen is altijd op het appèl als we buiten moeten komen
Maandag, 13 juni 2016
Het weer is naar de vaantjes, ons humeur (voorlopig toch)
nog niet!
Gisterenavond aangekomen in Lochem, de gammele
passantensteiger stelde niet veel voor, maar we lagen er uit het vaarwater en
het was er al bij al vrij rustig. Van
vrij gesproken we kregen gratis zicht op
een sessie vrijen in de natuur
waarschijnlijk een koppeltje dat kikt op toeschouwers (voor alle duidelijkheid,
ze zijn na ons toegekomen). Maar ze
hadden pech, Hyacinth was aan het koken (anders had ze wel gekeken) en Richard
was te druk bezig met de computer, hij wou voetbal zien??? Alhoewel hij heeft af en toe wel een blik
geworpen hoor om Hyacinth haar nieuwsgierigheid te bevredigen (het waren
niet alleen die vrijers die bevrediging zochten J). Ter info, van deze acties zijn er geen fotos
getrokken. J J J
En, we weten het, het wordt saai maar wat hebben we
genoten van ons vaartochtje vandaag.
Eerst nog een stukje door het Twentekanaal en na de middag zijn we
beginnen varen op de Geldersche IJssel.
Spontaan komt het woord perceptie op bij Hyacinth bij het varen aan 7
km/u. Gisteren was dat onze snelheid op het kanaal en vandaag is dat exact
dezelfde snelheid op deze rivier.
Gisteren was het saai, er was weinig te zien, we wilden wat kilometers
maken en het schoot naar ons gevoel niet op, we konden gemakkelijk tien
kilometer per uur en meer halen (helaas, dat slenteraartje achter ons besliste
er anders over). Vandaag kunnen we
gewoon niet beter, onze motor draait op 2000 toeren, maar met de sterke
tegenstroom is dat het beste dat we er kunnen van maken. Maar we malen er niet
om er is zoveel te zien en te doen het wemelt hier van de ooievaars en
andere vogels, de rivier maakt rare capriolen, je hebt al je aandacht nodig om
(bij) te sturen, varen op een rivier is
en blijft naar onze mening plezanter dan varen op een kanaal Er is één (1) brug te laag voor onze mast (of
onze mast is te hoog voor één brug kwestie van perceptie J), dus moest hij even
gestreken worden. Even voorbij die brug, gaat Richard de mast weer rechtop
zetten, juist dan komt de politie voorbij in een rib (Rigid Inflatable Boat
ofte rubberboot) aan een lekker tempootje, met een hoge golfslag tot
gevolg. Onze Estée en Richard kregen een
gratis ritje op de rollercoaster (Hyacinth ook, maar die had ze zien afkomen en
zat comfortabel op de stuurstoel J).
Tja als we dit al in de blog moeten schrijven
wil dit zeggen dat we niets spectaculair beleven, maar gewoon genieten van het
varen en wat er allemaal bij komt kijken
Het weerbericht:
bewolkt, hevige regenbuien (en geloof het of niet, die wachten tot wij
buiten moeten om te schutten of aan te leggen onze douche is nu een droogkot),
temperatuur zon 20°C af en toe een streepje welkome zon.
Onze route: Lochem Sluis Eefde Geldersche IJssel - Zutphen
-Doesburg. We liggen in een dode (zoals
geen stroming meer)- zij-arm van de Geldersche IJssel.
En nu gaan we ons, net zoals veel Belgen klaarmaken voor een
avondje voetbal. En onze havenmeester
hier gaat (net als ons) supporteren voor de Rode Duivels J.
Foto's:
Zutphen
Richard heeft ooievaars in de vlucht getrokken!
Het nat pak komt er aan, we gaan er weer van hebben.
Doesburg
Eentje van het voorbije weekend: de wereld op zijn kop, ofte Stein en de death ride.
We zijn nog aan het varen!
Normaal gezien gingen we vroeg vertrekken, gingen Stien en Stein een
uurtje of twee meevaren om daarna dat
eind terug te fietsen naar Gramsbergen. Zo kreeg Frans, de havenmeester, zijn fietsen terug. En terwijl Stien en Stein met de auto terugkeren
naar Gent, zouden wij zo ver mogelijk proberen verder varen vandaag.
De planning is niet volledig gevolgd.
Deel één (niet het simpelste, zeker niet voor onze gasten)
is gelukt. Vroeg opstaan om tegen acht
uur te kunnen ontbijten.
Deel twee: meevaren = niet gelukt. Het was zwoel weer en er werd van regen gesproken. Niet evident om daarin terug te fietsen, dan
een natte tent af te breken en op de koop toe nog vier uur in de auto te
zitten. Uiteindelijk zou het gekund
hebben, we hebben hier een uur lang een serieuze bui op ons dak gehad, maar die
is pas rond vier uur begonnen.
Deel drie: is ook aan het lukken. We zijn nog steeds niet aangemeerd. Alhoewel het
niet van een leien dakje ging om vandaag veel kilometers te maken. We hadden een afspraak met de brugwachter om
10:00. Maar twintig minuten later was er
nog geen brugwachter te bespeuren.
Richard heeft dan gebeld, we moesten nog een tiental minuutjes geduld
hebben, er kwam nog een jachtje mee door de brug. Om een lang verhaal in een notendop te vertellen:
voor de eerste brug een half uur dobberen, voor de tweede brug twintig minuten
wachten, tijdens de spertijd anderhalf uur moeten wachten (weer een half uur
langer) en op de koop toe een heel, heel traag bootje achter ons, we hebben
dikwijls moeten gas terugnemen, ook al hadden we maar een snelheid van amper 7
km/u. Enfin ondertussen hebben we hem
uren geleden achtergelaten in Almelo J. Over het algemeen is het heel aangenaam varen
in deze streken, maar de zondag zijn er maar twee brugwachters, die mannen
moeten dus puzzelen om iedereen zo snel mogelijk te bedienen. Stien en Stein
zouden er niet zo heel veel aan gehad hebben, het eerste uur hebben we exact
tien minuten gevaren .
Ons traject vandaag: Gramsbergen (Kanaal Almelo-De Haandrik)
Almelo Het Zijkanaal naar Almelo (daar goot pijpenstelen het, maar een
geluk, dit was ook het minst mooie stuk van ons traject) Kanaal Zutphen-Enschede
of Twentekanaal (hier hebben we opnieuw mooi weer). We gaan doorvaren tot Lochem. En dan . Voetbal kijken zeker? Of
Machiavelli spelen . En vroeg gaan slapen, want morgen is het weer weekdag J
Het was een leuk weekend. We hebben ervan genoten!
Sorry, geen fotos, Richard doet deze normaal, maar hij is
aan het varen J
Vandaag een korte blog, zonder fotos (we zullen eens een foto-avond organiseren,
kunnen jullie urenlang kiekjes bekijken, grapje). Een vakantiedagje laat ontbeten, dan een gezelschapsspel
gespeeld (en vermits noch Richard, noch
Hyacinth de winnaar waren, vermelden we dit ook niet in onze blog J). Dan onze fietsen gepakt (Stein en Stien mogen
er een van de havenmeester lenen) en naar de brouwerij gefietst. Daar voor het eerst een plaatselijk biertje
gedronken (dus toch een toegeving, voor het eerst een Nederlands biertje in
onze keelgaten laten verdwijnen) en een broodje gegeten. Tijd voor een fietstochtje naar het
natuurpark. Vandaag kon je niet echt genieten van de natuur, er waren wat
festiviteiten. Er stonden een paar outdoor-activiteiten
opgesteld. We mochten ze allemaal eens uitproberen. O.a. boogschieten, dus tijd voor een
wedstrijdje (en vermits noch Richard, noch Hyacinth de winnaar waren, vermelden
we dit ook niet in onze blog J). Na de zware inspanning hebben we nog iets
gedronken op een terras. En dan zijn we langs
het kanaal teruggefietst naar onze bateau. En terwijl ik de blog aan het schrijven ben,
komen Stein en Stien langs met de aperitief het wordt gin-tonic JJJ. Misschien moeten we daar een wedstrijdje mee
organiseren J. Jullie zien, ik moet stoppen J
Tot morgen en veel groetjes van Stien, Stein, Richard &
Hyacinth
Gisterenavond een avondje van uitersten. Richard en Hyacinth hadden zin in frietjes
en als ze ergens zin in hebben . Op de
markt hebben we frieten met een kroket of kaassoufflé gegeten, lekker Hollands.
Het enige waar we geen concessie bij doen is het bier, we blijven consequent
Belgisch bier drinken. Het was daar op dat terras (mede door die
koopavond) een drukte en een gedoe, we
waren daar rap weg (we worden twee knorrige knarren J). We gingen nog een wandelingetje maken we
zijn nog een paar honderd meter verder geraakt tot aan een magnifiek mooi
terras. In de ondergaande zon, kalm, rustig, klasse, chic, blablabla we
besloten om daar nog een wijntje te drinken. Richard & Hyacinth hebben dus
een wijntje gedronken in het kasteel van Coevorde (op het terras ervan dan
toch). Noblesse oblige! J.
Het is vandaag niet het dagje van Richard (al kan ik nu al
voorspellen dat hij deze avond met een smile van hier tot in Tokio zal
rondlopen). Juist toen we deze morgen vertrokken,
ging het alarm af, dat is meestal ergens water in ons bootje. Maar deze keer was het geen kanaalwater, maar
ons douchewater. Het verhaal: er zitten
2 afsluiters vlak naast elkaar, eentje van de vuilwatertank en eentje van de
douche. Als je verstrooid zou zijn, dan zou je natuurlijk de verkeerde kraan
kunnen dichtdraaien . Richard en verstrooid????? Inderdaad, de douchekraan (in plaats van de vuilwatertank)
dichtgedraaid en wij maar vrolijk douchen.
En volgens de wet van Murphy: Hyacinth heeft deze morgen gezondigd, in
plaats van een zeemansdouche, heeft ze eens een extra lange douche genomen. Het
stukje dat hij gezien heeft, was omdat er werken waren op het Coevorden
Vechtkanaal, we moesten door een heel smalle doorgang (Hyacinth dierf niet).
En dan komen we aan in Gramsbergen we hebben daar een
grootse entree gemaakt iedereen heeft ons gezien het kon ook niet
anders. We zijn op ons gemak aan het
uitkijken waar we gaan liggen ons plaatsje gekozen en Richard besluit om
het bootje te draaien zodat we heel lang van de zon kunnen genieten. Het kanaal Almelo-De Haandrik is breed genoeg
om de bocht in één keer te maken maar niet diep genoeg. Terwijl Hyacinth de fenders uithangt, blijven
we precies ter plaatse trappelen inderdaad, vast gevaren. Goed vast gevaren. Volle kracht achteruit, een rookpluim
kilometers in het ver zichtbaar (dat is overdreven, maar helaas wel voor de
ganse jachthaven). En de havenmeester maar roepen, dat het daar ondiep is . Tja dat hebben we aan den lijve
ondervonden. In een kanaal met damwanden
hebben we ons zo al veel keer gekeerd, nooit een probleem gehad (of geluk?)
Nu weten we dat er ook daar ondiepten zijn (maar omdat er geen begroeiing was,
helemaal niet bij stil gestaan).
Soit, we liggen mooi aan de kant, bij een supervriendelijke
havenmeester (Frans dat is zijn naam hé), heel bereidwillig plezant
aanleggen.
En nu de smile van Richard . Omdat het EK begint? Neen, omdat zijn dochter en haar vriend
vanavond afkomen. En Richard heeft
kunnen bekomen bij Frans dat ze hier in de jachthaven mogen kamperen (voor een
vriendenprijsje). Normaal gezien gingen
ze de tent testen op een camping in de buurt, maar nu moeten ze zich niet meer
verplaatsen met de auto Als dat niet mooi geregeld is.
En nu gaan we fietsen, we zijn vier kilometer van de Duitse
grens, één kilometer van een bierbrouwerij, een zestal kilometer van een
natuurpark we zullen ons wel kunnen bezighouden tot ze hier zijn.
Aan iedereen alvast een fijn weekend!
Route: maar een paar kilometer gevaren vandaag: van
Coevorden naar Gramsbergen.
Weer: een graad of 20, licht bewolkt, maar best aangenaam
weer
Tijdens het ontbijt, kwam de brugwachter aan de overkant van
de vaart afspreken wanneer hij de brug moest openen. We zijn 10:00 overgekomen, tijd zat om
langzaam te ontwaken.
En het is weer luxe vandaag, we varen overal alleen in en
door . We passeren Nieuw-Amsterdam,
het is eens wat anders, we varen naast de winkelstraat J. Het
gaat echt overal lekker vlot, de enige sluis heeft haar deuren al van ver
openstaan voor ons, ook bij de bruggen moet je niet lang wachten. Ze doen hier
echt hun best om het de pleziervaart naar hun zin te maken. Als je in een
ander vaargebied komt, staan ze
in de sluis klaar met interessante info en folders over de
omgeving.
Onze route gaat door het Stieltjeskanaal, een rustig water,
maar niet zo veel te zien door de hoge bermen.
Wel indrukwekkend als je weet dat dit kanaal is uitgegraven tussen 1880
en 1884 door zon 300 arbeiders met een schop.
Handmade dus.
En nu liggen we in Coevorden, in de Binnengracht vlak aan
het Arsenaal. En voor het eerst delen we
de steiger met Vlamingen, twee koppels uit Diest. Dit stadje was een
belangrijke vestingstad, ook tijdens het varen zijn er soms scherpe bochten
omdat de stad in stervorm gebouwd is. We
zijn niet zo ver van de Duitse grens, dat is duidelijk te merken op de
parkings, de Duitse en Nederlandse nummerplaten zijn evenredig verdeeld. We hebben al een stukje van het stadje
verkend en straks doen we de andere helft en het is koopjesavond de winkels
zijn open tot 21:00 J. Maar daar doen we niet aan mee zulle (we
hebben deze middag al een paar boeken gekocht J
J).
Zo we gaan nog wat profiteren van het goede weer, pas rond
een uur of drie is de zon erdoor gekomen (tot dan was het bewolkt en een graad
of 17).
Morgen varen we maar een klein eindje verder tot Gramsbergen
en dan moeten we dringend beginnen (her)plannen, want we zijn achter op ons
oorspronkelijke schema Zou het overmacht zijn als je niet op tijd op je werk
geraakt omdat je de planning niet gevolgd hebt? J.
Onze vaarroute: eerst
via de Verlengde Hoogeveensche Vaart en Nieuw-Amsterdam en dan via Stieltjeskanaal naar Coevorden.
Hier liggen we dan, langs de kant van de (water)weg,
helemaal alleen, dus heel rustig. En het
zal rustig blijven. Om 1700 is het
gedaan met brug- en sluisbediening, dus we verwachten geen collegas meer. En het zal rustig blijven, want we hebben er
een tochtje van zes uur en half opzitten, waarvan we meer dan vier uren in
konvooi gevaren hebben. We waren de
tweede in de rij en we weten nu dat er ook een Aalst in Nederland bestaat. Soms zagen we die naam van heel dichtbij: bij
ieder brugje met maar een vermoeden van een bocht, ging meneer op de boeg gaan
staan en liep mevrouw van stuurboord naar bakboord, en van bakboord naar
stuurboord, om toch maar zeker te zijn dat ze goed mikten. En voor jullie
denken dat het met een megajacht was . Hun schip was 20 cm meter kleiner dan
de onze J. En het ging allemaal aan een slakkengangetje. In de sluis moest de rest ook maar zien dat
ze een plekje vonden En ze dachten dat we Duitsers waren . terwijl we zelf
ook een Aalst hebben tsssss! Maar ah,
zo had Hyacinth eindelijk eens iets om over te zagen .ze heeft haar eens
uitgeleefd zulle J. En het zal rustig blijven, want we hoeven
onze parasol niet op te zetten, na de middag is er wind opgekomen en zijn er
wolken voor de zon geschoven we zullen dus rustig binnen eten vanavond. En het zal rustig blijven, want Richard gaat
vissen en uit ervaring weten we dat ook dat een rustige bezigheid is J.
Oh ja, vandaag eens gedaan gelijk de echte
(beroeps)schippers: ons vaartuig al varend geschuurd en afgespoten met de
waterslang. Richard heeft een
aansluiting gemaakt, nu kunnen we water oppompen uit de vaart. Gedaan met emmertjes water halen veel
gemakkelijker en zeker minder belastend voor de rug . Luxe!
Onze reisroute: Van Meppel via de Hoogeveensche Vaart naar
Hoogeveen en dan stuurboord via de Verlengde Hoogeveensche Vaart (smaller, diepgang
maar 1,5 meter) tot net voor de Klenckerbrug een paar kilometer voor
Coevorden.
Fotos:
De Verlengde Hoogeveensche
Vaart
Nog meer Verlengde Hoogeveensche Vaart (nog maar eens, de
naam is langer dan het kanaal J).
Onze "kwelduivel" uit Aalst
Nog wat fauna: rustende scholeksters J
Lieve mensen, we wensen jullie een rustige nachtrust.
Gisteren was het al plezant varen, maar vandaag was het nog
veel plezanter. We zijn wat later
vertrokken, Hyacinth moest eerst nog al lopend de omgeving verkennen. Maar hét voordeel was dat we vandaag niet in
t rijtje moesten varen én we hadden op de koop toe het geluk dat de sluizen
allemaal klaar stonden voor ons . Met andere woorden, het ging erg
vlotjes. In de omgekeerde richting was
het druk, zo druk dat er een jacht (als laatste toegekomen) een ganse rij
voorbijstak om als eerste in de sluis te varen, er klonk heel wat protest. We hebben niet afgewacht hoe het is afgelopen.
Ons tochtje verliep op hetzelfde kanaal als gisteren: de
Drentsche Hoofdvaart. Op dit stuk heb je
niet het gevoel dat je op een kanaal vaart, overal - zover je kan kijken - zie je natuur. De enige storende factor is de weg vlak naast
het kanaal. Voor ons viel het nog mee,
we varen niet echt met een fluisterboot J.
En op dat kanaal zijn we voor de eerste keer een ander
Belgisch bootje tegengekomen. Wat dat is
met nationaliteiten, weet ik niet, maar iedereen zwaaien en lachen naar elkaar
alsof we elkaar al lang niet meer gezien hadden. Ik zal maar niet vertellen dat Richard eerst
(voor hij wist dat ze onder Belgische vlag voeren) zei dat er een klein,
onnozel bootje kwam aanvaren J.
En wat dat is met de spertijd en Gent het was weer van dat
vandaag . Komt er een vrouw, een specialleke zulle, met geitenwollen sokken en verwarde
haren aangefietst. Ze had speciaal een
ommetje gedaan, ze had gezien dat we van Gent waren ze was daar vorige week
ook geweest. Een ganse uitleg hoe ze
daar geraakt was (met het openbaar vervoer) en dat ze vroeger al liftend rond
trok. Enfin, om een lang verhaal kort te
maken het reizen heeft veel langer geduurd dan het bezoek aan Gent zelf. En toen we vroeger of ze voor iets specifiek
naar ginder is gegaan, kregen we als antwoord dat ze alles bij had (broodjes,
kaas, water), dat ze niets gekocht had. Ze was gewoon wat fotos gaan
trekken. Ze vond het best een mooie
stad, ze is van plan om nog eens terug te keren . en ze hoopt dat ze ons dan
ook tegenkomt J.
Terug naar de natuur Richard, de vogelaar, is in zijn
nopjes. Er vliegen hier nogal wat soorten
pluimage rond. En soms ziet hij een
vogeltje dat hij niet kent (en zijn boeken liggen thuis). Ook veel ooievaars zien vliegen. Richard heeft er eentje in de vlucht proberen
fotograferen: veel blauwe lucht, maar geen ooievaars J.
Nu liggen we in Meppel en we komen dichter bij huis ze
spreken hier niet langer over Belgen, maar over Vlamingen. En over voetbal . en dat ze bij gebrek aan
beter voor de Belgen zullen
supporteren Meppel is ook een ideaal
plaatsje om een terrasje te doen zo ideaal dat we er twee gedaan hebben J. De pleintjes liggen allemaal aan autovrije
straten, het is er zalig vertoeven in het zonnetje. Vandaag liggen we in de stadsjachthaven,
tussen palen ons uitzicht is hier beperkt.
We zijn dan ook - met onze
grootheidswaanzin - tussen de grote boten gaan liggen (en ook en vooral omdat er geen plaats meer vrij was
voor onze soort J).
We moeten nog eten klaarmaken, maar ik heb een lichtoranje
vermoeden (we zijn tenslotte in Nederland) dat er niet veel gekookt zal worden
vandaag. Het vieruurtje op het terras
was al redelijk maagvullend, veel honger hebben we niet meer.
Weerbericht: nog steeds een eerlijk zomerweertje. De sluismeester heeft ons wel gezegd dat we
het slechte weer tegemoet varen Maar
al wat we gehad hebben .
Reisroute: Westerveld Meppel langs de Drentsche
Hoofdvaart.
Fotos:
De Drentsche Hoofdvaart
De Paradijssluis even voor Meppel. De naam was niet slecht gekozen, een
lieftallig plaatsje. De sluismeester
woonde ter plekke. De man heeft geluk,
die kan gemakkelijk honderd jaar worden.
Dat plankje De Beurs was bijlange niet slecht
Sommige willen absoluut in een kasteel wonen is eerlijk
gezegd een varend museum.
Vandaag liggen we in Westerveld aan de Dieverbrug. Een populaire aanlegplaats, en inderdaad veel
keuze was er niet meer het is hier vrij druk.
We liggen vlak voor de Zwarte Parel met zijn witte was J.
We hebben een twintigtal bruggen (waar we niet onder konden)
en drie sluizen op ons bordje geserveerd gekregen. Ons vaartochtje ging vooral in konvooi (met
maximum drie boten, dat viel mee) maar niet altijd met dezelfde boten. Zo was er de afslag naar de schijnbaar mooie
Turfroute, maar daar is onze Estée S niet voor geschikt (diepgang maximum 110
cm - wij liggen 135 diep). Uiteindelijk kwamen we met drie scheepjes bij
de laatste sluizen aan. Eentje was nogal
uit de kluiten gewassen, dus moesten wij (als laatste van het konvooi) wachten op de
volgende schutting. En we hebben redelijk
lang moeten wachten, de kleinere van de twee voorgangers kreeg zijn motor niet
meer gestart (het is hier verplicht om je motor af te zetten tijdens het
versassen). De sluiswachter heeft hem letterlijk uit de sluis getrokken. De volgende schutting bestond uit 3 scheepjes,
in een sluis van 26 meter lang en 6 meter breed, dat is zon beetje gelijk de
bootjes er met een schoenlepel inpassen. Maar wij waren de eerste, dus wij
moesten niet wikken en wegen J. Eigenlijk is dat anders wel leuk (eens de
stress voorbij dat ze niet tegen je schip varen) gezellig een klapke doen
terwijl de sluiswachter nog alles manueel moet bedienen (die legt dan ook een
pak kilometers af per dag, en kweekt ook nog biceps die moet niet naar de gym
J).
Ook een Nederlander ontmoet een oude schipper geboren in
Gent. Hij heeft nog een zus wonen in Zomergem.
Hij zou blijven babbelen we lagen samen te wachten op het draaien van
de brug tijdens de spertijd (onvriendelijk woord, lijkt alsof we in oorlog zijn
maar ook hier eet iedereen van 12 tot 1). Nadien liet hij ons voorgaan, hij
moest een brug verder naar stuurboord. En de mens heeft zijn goede daad moeten
bekopen hij heeft weer moeten aanmeren om de bruggenwachtster (een oudere
dame) te helpen de brug te draaien, ze kreeg er alleen geen schwung in.
Als jonge (zoals in nog niet lang varende) schippers, staan
we iedere dag voor een dilemma. We varen
nog altijd (dat is al drie jaar zo) interessante plekjes (om te fietsen, te wandelen,
te bezoeken) voorbij. Dit is vooral
doordat voor ons alles nieuw is en we zoveel mogelijk willen bevaren in onze
korte vakantieperiode. Maar we troosten
ons met de gedachte dat we eens zullen weerkeren en het hinterland bezoeken
(tegen dan zullen we wel elektrische fietsen aan boord hebben J).
Onze route van vandaag: via het Noord-Willemskanaal naar de Drentsche Hoofdvaart. De huizen staan hier echt allemaal aan het
water vooraan dus kanaal en achteraan kilometers ver groen en landbouwgrond lintbebouwing zoals je het in Vlaanderen
niet meer tegen komt.
Het weerbericht: nog altijd zomers weer. Morgen verwachten
ze regenbuien.
En onze Richard, die drinkt een Palm, want zijn pa zegt: Van
Palm blijf je kalm. Tja, een overbodige
luxe dus J
Foto's
De Zwarte Parel
Samen zo gezellig in de sluis
De Drentsche Hoofdvaart en onze Gentse Nederlander op kop
Deze morgen vertrokken uit Groningen! Niet dat we daar
slecht lagen, integendeel maar gewoon .omdat een boot nu eenmaal verder moet
J en het ook kon, we
moesten niet via de gestremde brug!
We gaan ooit nog terug naar Groningen, want cultuurbarbaren
dat we zijn we zijn niet eens naar het Groningermuseum geweest (shame on us),
maar het was echt té goed weer. Misschien ooit eens samen met onze vrienden,
die de weg naar Groningen niet vinden JJJ.
Richard en ik hadden het er gisteren over, de leukste
stadjes om te bezoeken zijn de studentensteden.
Daar valt er altijd iets te beleven (zelfs tot in de vroege uurtjes),
zijn er massas eet- en drankgelegenheden en altijd studenten die gekke toeren
uithalen. Deze morgen een paar kerels
die afkoeling zochten in het water (drank en zwemmen .), dan lig ik toch te
waken ik zie me in gedachten al de reddingsboei toegooien. Hyacinth, de heldin. De realiteit zou zijn: Richard, ga eens
kijken, ik denk dat er iemand in nood is J
Een mooie vaarroute vandaag mooie vergezichten, vlotte
bediening aan sluizen en bruggen, alle
ingrediënten waren aanwezig voor een zorgeloze vaardag. Eén minpuntje, maar niets om over naar huis
te schrijven (maar ik doe het toch J)
de ligplaats die we uitgekozen hadden, was al redelijk druk bezet. We hadden geen zin om ons daar ergens tussen
te wringen.
En achteraf gezien maar best ook, er zou te veel volk kunnen
lachen hebben .want Hyacinth vindt het
altijd zo grappig als mensen bijvoorbeeld op een bankje gaan zitten in
vogelpoep lol, lol . Zij doet beter, zij laat een onuitwisbare indruk na,
niet op te lossen met een wasje J
. Ze moest nog een klein likje verf geven, een klusje van een paar minuten
En toen was ze het dekseltje van de
verfpot kwijt, niet te vinden Richard heeft het uiteindelijk ergens van
afgeplukt . Inderdaad haar bips,
helemaal niet gewaar geworden dat er daar iets aan plakte Zo blij dat ik zon stomme stoten via mijn
alter ego kan vertellen J. Shortje naar de vaantjes, ik heb nu mijn
favoriete grootmoeders schortkleedje van Frankrijk aan echt niet voor
publicatie, maar een plezier om te dragen J.
Onze Richard voelt zich populair vandaag J Eindelijk liggen we in een streek (Drenthe,
we liggen in de buurt van Assen) waar ze de Belgische vlag wel kennen We
liggen hier aan een fietsroute, het is zondag en mooi weer dus er is redelijk
wat passage. Hij krijgt van alles te
horen zoals: staat de Duvel al klaar? of Hé manneke hoe ist? of (iets
minder origineel) Hallo Belg. We
liggen vast (op een officiële ligplaats) aan twee simpele paaltjes. Dat vertrouwen we niet zo goed, dus hebben we
onze meerpennen ook maar in de grond geslagen.
En verder is Richard aan het vissen maar tot nu toe zal
het visbestand in Nederland niet erg veel verminderen J.
Tot morgen (tenzij er nog iets te vertellen valt over een
wonderlijke visvangst, dat wordt meteen op het net gesmeten).
Rustdag vandaag en morgen ook, maar dan noodgedwongen want
de brug blijft gestremd tot maandagmorgen. We kunnen eventueel langs een andere
weg maar dat gaat Richard vanavond (als het koeler is) bestuderen.
We hebben voor het eerst onze fietsen uitgehaald de truc
is om altijd door te rijden en niets of niemand voorrang te geven lukt (op
één klein, bijna ongevalletje met een andere fietser na) bijzonder goed. We hebben boodschappen gedaan, we hadden nog
van alles in voorraad, maar niets voor op de barbecue. En vermits het BBQ weer is . Inderdaad,
worst zal er straks zeker ook op liggen J.
Het is zon 26°C, plein soleil.
Genieten!
En verder hebben we de dag op ons bootje doorgebracht we
liggen ideaal geplaatst om hier alles gade te slaan. Ik zag deze morgen, tijdens mijn
ochtendloopje (het was afzien) een slogan: Doe maar lekker gek, gewoon is zo
saai! Er zijn er hier veel die dat ter
harte nemen. Ook op het water zie je van
alles: roeiboten, rubberboten,
partyboten, pedalos, kanos, rondvaartboten, zwemsters in ondergoed, stand-up-paddling
(suppen dus ofte rechtstaan op een soort surfplank en je met een peddel voort
bewegen), bikini-babes, gespierde velopompen in mottig ondergoed, elektrische
boten, . Hoe zotter hoe liever!
We vermoeden dat er vanavond nog wel een serie zatte figuren
de revue te zullen passeren
Zo, wij gaan de Cobb aansteken en verder genieten van onze
vrije dag.
Zaten jullie al te wachten?
Te mooi weer en te veel te zien vandaag ...
Wat een nacht, tot 0400 deze morgen geen oog dicht gedaan. Den
toerist uithangen, niet zo goed voor Hyacinth, ze heeft zich gisterenavond
zitten volproppen in dat restaurant, met als gevolg dat ze niet kon slapen en
zeggen dat er aan de overkant massas schapen liepen op de dijk, ze had die beter
geteld.
Maar ze is toch relatief goedgezind uit bed gestapt, want ze
heeft geen reden tot klagen. We lezen in
de krant van de overstromingsproblemen in Parijs (vorig jaar deze periode waren
we daar) en ook dat Vlaanderen al te kampen heeft gehad met wateroverlast. Dan zitten we hier goed in het hoge noorden. Gisteren
weliswaar een trui nodig maar vandaag 25°C en volle zon (en een
onweersbuitje hebben we ook gehad). We zijn gelukzakjes, zeker weten.
We liggen dus in Groningen en we kijken onze ogen uit. We zijn gelijk twee boerkes uit Niemandsland
die plots in een wondere wereld terechtkomen. Wat je hier allemaal ziet aan grappige en
onwaarschijnlijke dingen . Het valt wel
onmiddellijk op dat de inwoners fier zijn op hun stad Onze eerste indruk: vriendelijke mensen, maar
enorm zelfverzekerd (lees: vrij arrogant volkje J). Een eerste indruk hé? We kunnen mis zijn. Het is dan ook een van de
grotere steden van Nederland, een studentenstad ook. Een paar speciallekes:
de haarkleur van sommige dames (en ondertussen zijn we heel wat gewoon, we zijn
al een tijdje in Nederland): fuchsia (ok nog, maar dan nog een bos krullen op
de koop toe), gifgroen, bordeaux mijn grijze haren proberen weer de overhand
te krijgen, maar ik ga nog even wachten om het te laten kleuren J. Een klimrek voor kinderen dat wordt hier gebruikt door zon machos om hun
spieren te etaleren ze kunnen zich uren bezig houden met optrekoefeningen. Hyacinth
is niet echt onder de indruk, het ziet er nogal belachelijk uit in zon
kinderspeeltuintje (de gym zal hier duur zijn zeker?). Een gokspel op de grote markt: de Nederlandse casino (of zoiets) met twee
schaars geklede dames (met nylonkousen, veel te warm daarvoor) en de auto
achter het scherm heeft een Belgische nummerplaat. Wat verder op de markt: echte Belgische frieten
uit Waterloo - die aanhangwagen dan
weer een Nederlandse nummerplaat. En we zijn in een stripwinkel binnen geweest voor alle duidelijkheid een winkel waar ze
tweedehands stripverhalen verkopen.
Hyacinth is niet zon fan, maar Richard kan daar niet voorbij gaan
zonder het een bezoekje te brengen man, man, man het stond daar stamp, maar
dan ook stampvol je kon je echt met
moeite bewegen. En alles zat in dozen
niets deftig uitgestald. We gaan soms in
Gent naar zon zaak (Pierke) , ook redelijk vol gestouwd, maar tenminste
overzichtelijk. Hyacinth hield het daar
rap voor bekeken, Richard heeft toch nog enkel strips uit die puinhoop gehaald.
Ook de WIFI in de stadshaven - ik kan er
niet eens op, het is 5G enkel Apple en Richards smartphone zijn
compatibel. Mijn computertje van den
Aldi is niet modern genoeg . Tsssss .
(ligt daar niet aan hoor, het ondersteunt geen Android, zegt Richard).
We blijven hier twee nachten, misschien drie (de zondag zijn
er redelijk wat stadsbruggen gestremd, we moet nog uitzoeken of we zondag kunnen vertrekken). Dus morgen
gaan we verder op onderzoek uit in dit rariteitenkabinet. De boerkes uit Niemandsland vinden het wel
plezant om van alles te ontdekken het
is een beetje gelijk de kolonisten van Catan ze hebben hier dus een
Martinitoren (niet die van het Italiaanse bekende drankje), een Goudbeurs (nu
restaurant en bezocht door ondergetekenden), de apenrots (is het hoofdkantoor
van de gasunie), het Wall House, . Genoeg dingen om ons nog een dagje bezig te
houden
Fotos:
De Martinitoren
Eten uit de muur deze kelk laten we aan ons voorbij gaan
De Goudbeurs
Niet kunnen kiezen tussen rood en zwart we zijn
lottospelers J
Een grijze dag vandaag, we weten niet goed of we in één ruk gaan doorvaren naar Groningen of nog ergens
onderweg gaan stoppen.
Het is het laatste geworden. Na al dat pseudo natuurgedoe
(Richard en Hyacinth, de oermensen met warme douche en elektrisch toilet J) hebben we gekozen
voor het andere uiterste: den toerist in hart en nieren!
Eerst zijn we aangemeerd in Zoutkamp (als je houdt van de
geur van gerookte paling, dan is dit the place to be) aan een privésteiger om proviand in te doen, dat was echt wel nodig. Hyacinth even met haar onschuldigste smoeltje
gevraagd aan de eigenaar of we een uurtje mochten gebruik maken van zijn steiger
ze heeft twee uur gekregen. Maar als ze zegt één uur dan houdt ze zich
daar wel aan (onschuldig smoeltje of niet) J.
We zijn uiteindelijk verder gevaren naar Garnwerd. Ergens tussen Zoutkamp en Groningen. De eigenaars van de steigers hebben het hier
goed bedacht: stukje jachthaven, stukje passantenhaven, een stukje strand, een
speeltuintje, een oud schip, een modern en mooi ingericht restaurant en een
megagroot terras aan het water. Alles nagelnieuw en heel gezellig. Het heet Garnwerd aan Zee. Vroeger kwam er een open zee-arm tot hier
(een beetje zoals bij ons in Boekhoute) vandaar de naam. Het aanleggen was niet simpel, er staat weer
een strakke wind en in het vaarwater liggen er op de koop toe nog boten te
wachten om door de brug te kunnen (daar moeten we ook nog rekening mee houden).
Dus zijn we maar voorwaarts binnengevaren, hier absoluut geen probleem, de steiger
is 20 meter lang.
Eerst een aperitiefje gedronken in Garnwerd aan Zee
Richard drinkt (voor zij die het nog niet weten) graag een Belgisch biertje
awel dat is hier in Nederland niet het goedkoopste drankje (een gin tonic kost
evenveel). Daarna het dorpje bezocht,
het oude gedeelte is nog met smalle straatjes en een klein gerestaureerd
kerkje. En in dat kerkje lag een
gastenboek we hebben er ook iets ingeschreven: de datum en groeten Richard
& Hyacinth J.
En toeristen, wat doen die met slecht weer nog maar eens
een cafeetje bezoeken. Maar Richard en
Hyacinth zijn echte cultuurmensen en
gaan niet zomaar naar een bruine kroeg J. We zijn naar café Hammingh geweest. En daar hangt een verhaal aan vast, de kastelein
(meneer Hammingh dus) was tevens ook de veerman van Garnwerd. Hij heeft zich
lang verzet tegen de bouw van een brug maar we hebben het met eigen ogen
geconstateerd: de brug is er wel degelijk en na 300 jaar hield het veer op met
bestaan. Maar terug naar café Hammingh en Richard de bierkenner. Hij vroeg en kreeg een blonde Grimbergen, hij
vond dat het bier anders smaakte bleek dat het flesje enkele maanden over
tijd was. Richard heel bescheiden gezegd
dat hij Vlaming en bierkenner is hij
heeft een andere Grimbergen gekregen, letterlijk gekregen! Hij heeft niet
moeten betalen voor zijn (anders dure) biertje (waarschijnlijk heeft hij dat
ook te danken aan zijn onschuldig smoeltje J).
We hadden er ook bitterballen en - een gewoonte hier in Noord Nederland Frans
brood met kruidenboter bij gevraagd. De
eerste keer dat we dat mensen zagen doen, dachten we dat ze uit gierigheid
enkel brood vroegen, maar dat is hier de gewoonste zaak van de wereld en het is
nog lekker ook. Het interieur is ook nog
echt authentiek, wreed wijs!
En we blijven de toerist uithangen straks een douchke,
onze zondagse kleren aan en terug naar Garnwerd aan Zee. Klinkt ook echt als
vakantie, niet? Enkel de wind en het
grijze weer vervangen door een streepje zon en we zouden zelfs op onze
strandslippers rondlopen J.
Joehoe we varen weer!
Allez dat hebben we toch een uurtje of twee gedaan, op het Lauwersmeer
Vorig vaarseizoen volgenden we een blog van iemand die veel
problemen had met zijn (ondertussen verkochte) bootje in Frankrijk. Het was iedere keer wachten op de monteur,
die van alles beloofde, maar zijn
beloftes niet nakwam. Je moest massas
geduld hebben. Maar wij zitten in het
noorden van Nederland en dat is blijkbaar een dag en een nacht verschil.
Gisteren heeft onze monteur de kabel besteld bij zijn leverancier en vandaag is
hij hem tegen de middag komen afgeven.
Service! (Ik pas mijn taalgebruik
aan de actualiteit hé, nog even geen voetbal, eerst tennis).
Na ons middageten is Richard aan de klus begonnen. De job heeft hem een uurtje werk en liters zweet
gekost. Het is nog altijd heerlijk weer vandaag. Ik ben even binnen gekomen voor de blog (met
die zon zie je geen steek op het scherm, maar er zijn ergere dingen in het
leven J)
maar ga zo meteen weer genieten van het zonnetje op mijn smoel. Tot zover het weer- en werkpraatje. Met werken bedoel ik karwei van Richard hé,
de blog schrijven is niet werken hoor dat is zwoegen J J.
Richard had even overwogen om nog een nacht in de jachthaven
te blijven, maar Hyacinth wil varen. In
de buurt valt er niets te beleven en de was hadden we gisteren al gedaan. Konden
we meteen testen of alles weer werkte als voorheen. Dat is het geval, uiteraard! (misschien zelfs
beter J).
Vandaag is het de
laatste keer dat we aan een Marrekrite kunnen liggen (we moeten ooit eens aan
de terugreis beginnen) dus dat gaan we zeker doen. Maar we begonnen even te denken dat we toch
weer in een jachthaven zouden belanden. De eerste plaats was te druk, de tweede
te ondiep, de derde te winderig, de vierde, de vijfde en de zesde stonden ons
niet aan, was er nog eentje over, de zevende dus het is een pareltje. We liggen alleen aan een steigertje, in een
natuurgebied. Alleen ... niet helemaal .
een 300 meter verder ligt er nog een zeiljacht voor anker en aan de overkant
van het water staan een 46 (geen gissingen in onze blog, enkel correcte info J) stuks vee. En daar gaat onze correcte info, we weten
niet welke soort het is, het zijn allemaal stieren met lang haar en grote
hoorns. En heel in de verte, zien we
Zoutkamp liggen. Inschattingen maken op het water vind ik heel moeilijk, we
zagen daarstraks de dam die de Waddenzee van het Lauwersmeer scheid, ik dacht dat
ik - bij manier van spreken zover kon
zwemmen. Blijkt dat we in realiteit nog meer dan vier kilometer zouden moeten
varen. Tja, dat zou ik natuurlijk ook
kunnen overzwemmen, maar dan moet het wel windstil zijn J.
En om te eindigen nog een wist-je-datje (een wreed verhaal, Richard
heeft het me verteld naar aanleiding van een koekoek die hier weer in de buurt
zit). Een koekoek legt zijn ei in een
nest van een andere, kleinere vogelsoort. Die andere vogel broedt het ei, samen
met zijn eigen eieren uit. Het grotere
koekoeksjong gooit dan de kleinere kuikentjes uit het nest (de snoodaard) en zo
wordt hij alleen gevoed door de gastvrouw.
Tot morgen (en ondertussen ziet het ernaar uit, dat we een
onweer over ons dak gaan krijgen met al mijn stoefen over het mooie weer ook. Het zeiljacht heeft nu zijn anker gelicht en
komt ook aan de steiger liggen. Hebben we nog iets extra om te schrijven:
tijdens het aanmeren gaat zijn anker weer de dieperik in meert niet zo vlot aan
op de manier. Richard helpt ze dan maar
uit de nood).
Fotos:
Het logo van de Marrekrite
Jullie zijn er van af , de laatste foto van onze Estée S in
het Friese groen. Het water is hier
trouwens overal bruin (iets lichter dan in Langerbrugge, dat wel), dat ligt aan
de veen/turfgrond.
Als er zo eentje passeert, best je glas goed vasthouden
Gisterenavond zei ik nog tegen Richard met ons luie
leventje, het wordt moeilijk om nog iets nieuws te vertellen op de blog, misschien
moeten we maar schrijven als er eens iets (anders) te vertellen valt. Onze Estée S heeft er een ganse nacht liggen
op broeden en ze heeft er uiteindelijk iets op gevonden. Hier komt het verhaal
Deze morgen - samen met het mooie weer - opgestaan en
joepie, joepie er is met moeite wind. Een ideaal weertje om op het Lauwersmeer rond
te varen en als het morgen zon mooi
weer blijft, gaan we nog eens van het zout water proeven en de Waddenzee op. Mooi plan!
Rond half tien waren we klaar om ons mooi gepoetste steigertje
achter te laten (dellen, jullie krijgen het terug!). Onze oude Mercedes lekker warm laten draaien
en weg waren we. Ver zijn we niet
geraakt . Ik was nog de fenders aan het binnenhalen, terwijl Richard
rechtsomkeer maakte. Maar halverwege dat
manoeuvre was het gedaan vooruit, achteruit niets van dat alles wat
Richard ook probeerde, gas geven lukte niet meer.
Dan lig je daar, heel idyllisch, te midden van het
riviertje. En weten dat er gisteren op een ganse dag, één bootje gepasseerd is en
zie je het dellensteigertje op een paar meter verwijderd maar onbereikbaar
(volgens het handboek moet je nu je roeispaan uithalen en naar de kant peddelen
).
Soit, het allerbelangrijkste is nu: uitzoeken waarom de
gashendel niets meer doet . We doen de
motor uit ver kunnen we niet afdrijven, we zullen wel, heel zachtjes, in het riet terecht komen. Aan de gashendel werken, betekent alles uit Richards werkruimte halen,
de panelen los doen van de elektriciteitskast en ook nog eens aan de ondertussen
goed opgewarmde motorruimte de kabel losmaken. Op zon klein bootje ziet het er
direct allemaal heel chaotisch uit. Een in het zweet badende Richard heeft het
euvel gevonden, de kabel is bovenaan afgebroken, niet te herstellen.
Hyacinth was al aan het denken even Roland bellen om ons
te komen depanneren met een nieuwe kabel (grapje hoor).
Richard heeft dan een touw aan de vaste hendel van de motor
gebonden en door daaraan te trekken konden we weer verder .
Verder is te zeggen, ondertussen waren we
vastgelopen. Maar daar zaten we niet mee
in aan de snelheid (zoiets als 0,00000) kon het niet al te ernstig zijn. Een paar keer aan het koordje trekken en zelf wat over en weer schommelen en we waren los
We besloten om naar de dichtstbijzijnde jachthaven te varen,
ligt niet zo heel ver af, maar we moeten eerst nog door een sluis. Het
voortdurend varen met dat touw is niet zo simpel, je moet er redelijk hard aan
trekken. Maar alles is goed verlopen en
we zijn rond het middaguur aangemeerd in de jachthaven.
Hier in de buurt is er niets, dus hebben we beroep moeten
doen op de havenmeester en een monteur. Helaas hij heeft de kabel niet op
voorraad. Misschien morgen en anders overmorgen Dit wordt nog een item om bij onze
reservestock te voegen (straks kunnen we nog een bootje bouwen met al die
wisselstukken J).
Eten hebben we nog voor twee dagen aan boord (de dichtstbijzijnde
winkel is een kilometer of acht van hier), maar het is heet vandaag en zwoel
dus veel zin om er naartoe te fietsen hebben we niet. Misschien morgen of
anders . Overmorgen.
Het enige probleem is dat Richard heel veel gezweet heeft in
de motorruimte en graag zijn vochttekort had aangevuld met een fris biertje
(wat we niet hebben). Maar hoera, hoera
door bruiswater uit het ruim te halen, heeft hij nog enkele flesjes Duvel
gevonden. Die had de schipper van de Mac
Kuloni ons eens gegeven. Normaal gezien
drinken we dat niet, dus was dat in het ruim gezet en vergeten . Maar nu staan
ze in de ijskast en zullen ze hem zeker smaken!
Zout water zal niet voor deze keer zijn geen Wadden op
deze reis! Maar ach, we varen nog maar
drie seizoenen er moet nog iets overschieten voor de volgende jaren ook hé
En Richard zal dit
zinnetje willen schrappen (maar vermits
Hyacinth de blog schrijft J)
maar ik heb nog nooit geweten dat hij niet een oplossing voor een probleem
heeft gevonden. Voor mij is hij mijn
super Richard!
We houden jullie verder op de hoogte morgen . Of overmorgen
J
Normaal gezien zouden we op het Lauwersmeer varen/liggen,
maar het is windkracht 7 en de wind komt uit het pal uit het noorden, dus
hebben we maar besloten om nog eens een Marrekrite op te zoeken. In vogelvlucht maar 1,5 km van onze vorige
ligplaats maar langs de vaarweg een kilometer of acht verder. We
liggen nu in De Dellen
Die dellen hebben we opgeschrikt toen we aan de steiger
kwamen (eenden, aalscholvers en nog het een en ander van vliegend
gepluimte). Kan je voorstellen wat die
op zon steiger achterlaten? . Inderdaad een latrine om u tegen te zeggen.
De Dellen liggen niet aan een doorvaartroute, nog rustiger dan
rustig dus. Vandaag is er één schipje
voorbijgevaren.
Richard is van plan om vandaag de stuurboordzijde te kuisen,
dus heeft hij eerst alle uitwerpselen van de steiger verwijderd.
In ons kleine kuipje is het schitterend weer, windvrij,
zonnetje en op de thermometer staat er 25°C aangegeven. Eens buiten ons beschut plaatsje is het een
gure wind en vrij fris. Hyacinth is niet
van het achterschip weggeweest (juist om de blog te schrijven met de zon is
er niets te zien op het scherm).
Friesland kan in principe iedere varende vakantieganger (motorvaarder
of zeiler) bekoren: je kan van jachthaven naar jachthaven varen, of van stadje
naar stadje, of van natuurplek naar natuurplek. Of combineren uiteraard.
En nu gaan we weer van het zonnetje genieten en er eentje
drinken, want het is dorstig weer!
Fotos:
Richard poetst de steiger
Richard poetst de romp aan stuurboordzijde op een propere
steiger J
Vannacht niets gewaar geworden van feestvierders of
hangjongeren we hebben geslapen als roosjes (iet of wat verwelkt, maar ah J).
En van verwelkt gesproken, gisterenavond kwam er een bejaard
mannetje naar onze boot Richard al
bezorgd, zon oud ventje die van de
redelijk steile talud naar beneden moest klauteren (of telt klauteren alleen
bergop?). Tja het was om een vlagje te
verkopen, steun voor het skûtsjesilen en als je weet dat Richard de s-klanken
niet altijd hoort . Hij heeft het twee keer moeten vragen J. En uiteraard, heeft
hij zon wimpel gekocht alles voor de skûtjes hé J.
Deze morgen heeft Hyacinth eerst een rondje gelopen, haar
start-to-run programma is er eentje van lange duur, maar tegen het einde van de
reis zal het wel lukken om vijf kilometer aan een stuk te lopen. Evi mag op
haar twee oren slapen J.
Er staat meer dan een stevige bries vandaag, in zon biljart
vlakke provincie heeft de wind vrij spel.
Om aan te leggen geen sinecure.
Maar op ons gemakje zijn we uiteindelijk aan ons steigertje geraakt,
weer zo eentje waar geen mens aan kan zonder natte voeten te krijgen. En terwijl ik dit schrijf komt er nog een
schipke (de Moriaen kwestie van mijn verslag compleet te maken)
aanmeren. Voor één keer is het goed, nu
liggen we nog iets meer uit de wind J
Deze morgen water en diesel getankt. Ondertussen zijn we het gewoon, maar veel mensen
spreken ons aan in het Duits - onze vlaggen
hebben dezelfde kleuren, misschien daardoor?
Of komt het door Richard zijn bierbuikje? J. Soit, deze morgen was de man van de dieselpomp
ook van alles aan het uitleggen in het Duits we antwoordden in het Nederlands
(misschien met een licht Gents accent) en toch blijft hij doorgaan in het
Duits. Zijn vrouw had iets rapper door dat we Nederlandstaligen waren, ze vroeg
het te betalen bedrag toch in het Nederlands J.
En we vallen waarschijnlijk in herhaling maar het was weer
een mooi vaartochtje vandaag, constant tussen rietkragen (een beetje zoals de
Dintel, maar smaller). Ook door Dokkum
gevaren even in de verleiding gekomen om er te blijven liggen, maar
uiteindelijk toch besloten nog een eindje verder te tuffen. Daar liggen veel zeiljachten te wachten om te
kunnen overvaren naar Denemarken. Kunnen overvaren wil zeggen, wachten op
ideale weersomstandigheden.
Wij zullen al blij zijn als we even de Waddenzee op kunnen
tot Schiermonnikoog. Maar met dit weer
is dat geen optie. Tja, we kunnen nog
altijd het veer nemen, maar veel liever willen we er met onze Estée S naartoe
(ze vergeeft het ons nooit als we voor een ander vaartuig kiezen J). Morgen zitten we in principe op het
Lauwersmeer, dus lieve wind dimmen graag!
En dat gaan we ook doen . Dimmen J
Fotos:
Onze Estée S deze morgen in Leeuwarden
Onze Estée S deze avond ergens tussen Dokkum en Lauwersoog
Hadden we al een foto van een beestje op onze blog? Bij deze.
Als we zo verder doen, geraken we nooit op tijd terug in
België J.We besluiten om ook vandaag in Leeuwarden te
blijven.Dat ligt niet aan de ligplaats
zoals verwacht was er veel ambiance in het park vannacht (op zich hadden we er
weinig last van, af en toe een roeper of luid gelach, maar niet
overdreven).Alleen jammer dat we om
1:30 met enkele knallen gewekt werden, hebben ze nog een kort vuurwerk
afgestoken. Maar afgezien daarvan, is het hier best een rustige ligplaats J.
En aan het lekkere eten zal het ook niet liggen.Hyacinth heeft het restaurant gekozen maar
het was een hele foute keuze.Fawlty
Towers op zijn Fries!De witte wijn, als
aperitiefwas echt lekker. De carpaccio
was . euhm . speciaal.De ober dient
op en hij zegt: Hier de carpaccio, uiteraard zonder de sla Huh? Dat hadden we
niet gevraagd maar hij liet het zo vanzelfsprekend lijken, dat we er niet
eens op gereageerd hebben.De kaas die
erop lag was één of andere kruidenkaas en dan een zoet sausje om het geheel af
te werken barbaars! Het hoofdgerecht
viel mee, ossehaaspuntjes met boschampignons. We vroegen een glas rode wijn
en diezelfde ober liet ons kiezen uit een Merlot en dan stilte.We denken dat hij even een black-out had en
op geen andere wijnsoorten meer kon komen. We hebben dus Merlot gedronken J.Verder hadden we het charmante gezelschap van
twee vliegen, wat ons sterk verwonderde want op de schouw stond naast de wijn
en de kandelaars een spuitbus met (denken we toch) insectendoder.In een toetje hadden we geen zin meer.
Soit, om een lang verhaal kort te houden, dit weekend zijn
er hier Gentse Feesten in het klein, zij noemen dat hier het Fries
Straatfestival J.De drukte is hier doenbaar, je moet hier niet
op de koppen lopen.En er is heel wat
van de straatanimatie te zien (als je tenminste zo groot bent als RichardJ).Maar het was gezellig, veel variatie, mooie
en mindere mooie acts.We hebben wel
genoten van ons namiddagje Leeuwarden.En goedkoop! We zijn van armoe naar ons bootje terug gegaan om iets te
drinken, alle terrasjes zaten overvol. En tegen we gedecideerd hadden om een
eventueel vrij plaatsje in te nemen, waren we allang weer te laat!
