|
Vrijdag, 03 juni 2016
Zaten jullie al te wachten?
Te mooi weer en te veel te zien vandaag ...
Wat een nacht, tot 0400 deze morgen geen oog dicht gedaan. Den
toerist uithangen, niet zo goed voor Hyacinth, ze heeft zich gisterenavond
zitten volproppen in dat restaurant, met als gevolg dat ze niet kon slapen
en
zeggen dat er aan de overkant massas schapen liepen op de dijk, ze had die beter
geteld.
Maar ze is toch relatief goedgezind uit bed gestapt, want ze
heeft geen reden tot klagen. We lezen in
de krant van de overstromingsproblemen in Parijs (vorig jaar deze periode waren
we daar) en ook dat Vlaanderen al te kampen heeft gehad met wateroverlast. Dan zitten we hier goed in het hoge noorden. Gisteren
weliswaar een trui nodig
maar vandaag 25°C en volle zon (en een
onweersbuitje hebben we ook gehad). We zijn gelukzakjes, zeker weten.
We liggen dus in Groningen en we kijken onze ogen uit. We zijn gelijk twee boerkes uit Niemandsland
die plots in een wondere wereld terechtkomen. Wat je hier allemaal ziet aan grappige en
onwaarschijnlijke dingen
. Het valt wel
onmiddellijk op dat de inwoners fier zijn op hun stad Onze eerste indruk: vriendelijke mensen, maar
enorm zelfverzekerd (lees: vrij arrogant volkje J). Een eerste indruk hé? We kunnen mis zijn. Het is dan ook een van de
grotere steden van Nederland, een studentenstad ook. Een paar speciallekes:
de haarkleur van sommige dames (en ondertussen zijn we heel wat gewoon, we zijn
al een tijdje in Nederland): fuchsia (ok nog, maar dan nog een bos krullen op
de koop toe), gifgroen, bordeaux
mijn grijze haren proberen weer de overhand
te krijgen, maar ik ga nog even wachten om het te laten kleuren J. Een klimrek voor kinderen
dat wordt hier gebruikt door zon machos om hun
spieren te etaleren ze kunnen zich uren bezig houden met optrekoefeningen. Hyacinth
is niet echt onder de indruk, het ziet er nogal belachelijk uit in zon
kinderspeeltuintje (de gym zal hier duur zijn zeker?). Een gokspel op de grote markt: de Nederlandse casino (of zoiets) met twee
schaars geklede dames (met nylonkousen, veel te warm daarvoor) en de auto
achter het scherm heeft een Belgische nummerplaat. Wat verder op de markt: echte Belgische frieten
uit Waterloo - die aanhangwagen dan
weer een Nederlandse nummerplaat. En we zijn in een stripwinkel binnen geweest
voor alle duidelijkheid een winkel waar ze
tweedehands stripverhalen verkopen.
Hyacinth is niet zon fan, maar Richard kan daar niet voorbij gaan
zonder het een bezoekje te brengen
man, man, man
het stond daar stamp, maar
dan ook stampvol
je kon je echt met
moeite bewegen. En alles zat in dozen
niets deftig uitgestald. We gaan soms in
Gent naar zon zaak (Pierke) , ook redelijk vol gestouwd, maar tenminste
overzichtelijk. Hyacinth hield het daar
rap voor bekeken, Richard heeft toch nog enkel strips uit die puinhoop gehaald.
Ook de WIFI in de stadshaven - ik kan er
niet eens op, het is 5G
enkel Apple en Richards smartphone zijn
compatibel. Mijn computertje van den
Aldi is niet modern genoeg
. Tsssss
.
(ligt daar niet aan hoor, het ondersteunt geen Android, zegt Richard).
We blijven hier twee nachten, misschien drie (de zondag zijn
er redelijk wat stadsbruggen gestremd, we moet nog uitzoeken of we zondag kunnen vertrekken). Dus morgen
gaan we verder op onderzoek uit in dit rariteitenkabinet. De boerkes uit Niemandsland vinden het wel
plezant om van alles te ontdekken
het
is een beetje gelijk de kolonisten van Catan
ze hebben hier dus een
Martinitoren (niet die van het Italiaanse bekende drankje), een Goudbeurs (nu
restaurant en bezocht door ondergetekenden), de apenrots (is het hoofdkantoor
van de gasunie), het Wall House,
. Genoeg dingen om ons nog een dagje bezig te
houden
Fotos:
De Martinitoren
Eten uit de muur
deze kelk laten we aan ons voorbij gaan
De Goudbeurs
Niet kunnen kiezen tussen rood en zwart
we zijn
lottospelers J
We wensen jullie een zonnig en gelukkig weekend!
Richard & Hyacinth
|
