|
Woensdag, 01 juni 2016
Joehoe we varen weer!
Allez dat hebben we toch een uurtje of twee gedaan, op het Lauwersmeer
Vorig vaarseizoen volgenden we een blog van iemand die veel
problemen had met zijn (ondertussen verkochte) bootje in Frankrijk. Het was iedere keer wachten op de monteur,
die van alles beloofde, maar zijn
beloftes niet nakwam. Je moest massas
geduld hebben. Maar wij zitten in het
noorden van Nederland en dat is blijkbaar een dag en een nacht verschil.
Gisteren heeft onze monteur de kabel besteld bij zijn leverancier en vandaag is
hij hem tegen de middag komen afgeven.
Service! (Ik pas mijn taalgebruik
aan de actualiteit hé, nog even geen voetbal, eerst tennis).
Na ons middageten is Richard aan de klus begonnen. De job heeft hem een uurtje werk en liters zweet
gekost. Het is nog altijd heerlijk weer vandaag. Ik ben even binnen gekomen voor de blog (met
die zon zie je geen steek op het scherm, maar er zijn ergere dingen in het
leven J)
maar ga zo meteen weer genieten van het zonnetje op mijn smoel. Tot zover het weer- en werkpraatje. Met werken bedoel ik karwei van Richard hé,
de blog schrijven is niet werken hoor
dat is zwoegen J J.
Richard had even overwogen om nog een nacht in de jachthaven
te blijven, maar Hyacinth wil varen. In
de buurt valt er niets te beleven en de was hadden we gisteren al gedaan. Konden
we meteen testen of alles weer werkte als voorheen. Dat is het geval, uiteraard! (misschien zelfs
beter J).
Vandaag is het de
laatste keer dat we aan een Marrekrite kunnen liggen (we moeten ooit eens aan
de terugreis beginnen)
dus dat gaan we zeker doen. Maar we begonnen even te denken dat we toch
weer in een jachthaven zouden belanden. De eerste plaats was te druk, de tweede
te ondiep, de derde te winderig, de vierde, de vijfde en de zesde stonden ons
niet aan, was er nog eentje over, de zevende dus
het is een pareltje. We liggen alleen aan een steigertje, in een
natuurgebied. Alleen ... niet helemaal
.
een 300 meter verder ligt er nog een zeiljacht voor anker en aan de overkant
van het water staan een 46 (geen gissingen in onze blog, enkel correcte info J) stuks vee. En daar gaat onze correcte info, we weten
niet welke soort het is, het zijn allemaal stieren met lang haar en grote
hoorns. En heel in de verte, zien we
Zoutkamp liggen. Inschattingen maken op het water vind ik heel moeilijk, we
zagen daarstraks de dam die de Waddenzee van het Lauwersmeer scheid, ik dacht dat
ik - bij manier van spreken zover kon
zwemmen. Blijkt dat we in realiteit nog meer dan vier kilometer zouden moeten
varen. Tja, dat zou ik natuurlijk ook
kunnen overzwemmen, maar dan moet het wel windstil zijn J.
En om te eindigen nog een wist-je-datje (een wreed verhaal, Richard
heeft het me verteld naar aanleiding van een koekoek die hier weer in de buurt
zit). Een koekoek legt zijn ei in een
nest van een andere, kleinere vogelsoort. Die andere vogel broedt het ei, samen
met zijn eigen eieren uit. Het grotere
koekoeksjong gooit dan de kleinere kuikentjes uit het nest (de snoodaard) en zo
wordt hij alleen gevoed door de gastvrouw.
Tot morgen (en ondertussen ziet het ernaar uit, dat we een
onweer over ons dak gaan krijgen met al mijn stoefen over het mooie weer ook. Het zeiljacht heeft nu zijn anker gelicht en
komt ook aan de steiger liggen. Hebben we nog iets extra om te schrijven:
tijdens het aanmeren gaat zijn anker weer de dieperik in meert niet zo vlot aan
op de manier. Richard helpt ze dan maar
uit de nood).
Fotos:
Het logo van de Marrekrite
Jullie zijn er van af , de laatste foto van onze Estée S in
het Friese groen. Het water is hier
trouwens overal bruin (iets lichter dan in Langerbrugge, dat wel), dat ligt aan
de veen/turfgrond.
Als er zo eentje passeert, best je glas goed vasthouden
Groetjes,
Richard & Hyacinth
|
