Vanaf het moment dat we wakker werden was het al duidelijk voor mij. Vandaag zou ik voor het eerst in 11 dagen door de regen moeten. Na het ontbijt en de afwas reden we terug met de camper tot in Nanteuil-en-Vallée waar ik gisteren stopte. Het regende al toen we daar aankwamen. De fiets werd van de camper genomen en de regenkledij werd bovengehaald. Ook de gewone sportschoenen werden vervangen door de waterdichte wandelschoenen. Ik maakte een eerste afspraak met Gerda aan de bronnen van de rivier Touvre, nabij Angoulême. Daar zouden we de situatie evalueren. Ik vertrok met mijn knalgele regenvest alsof ik een kanarievogel op een fiets was. Ik was dus goed zichtbaar in dit slechte weer. Na 20 km door de gietende regen stopte ik in het dorpje St-Angeau. Onder een afdak bij de kerk nam ik even de tijd voor een koekje en een drankje. De mensen die met de auto voorbijkwamen dachten heel zeker dat ik een verzopen kanarievogel was. Onderweg had ik ook al enkele fietsreizigers gezien die er net zo belabberd uitzagen als ik. Ik was al door en door nat, en toen ik na 30 km bij het dorpje Brie aankwam, gingen de sluizen boven mij pas echt open. Afstappen was niet aan de orde omdat ik toch nat was en dan misschien kou zou krijgen, dus reed ik door tot aan de bronnen van de Touvre waar ik heel doorweekt bij de camper aankwam. Er stonden toen 46 km op de teller, en daarmee was ik tevreden. Ik ontdeed mij onmiddellijk van mijn natte kleren en waste mij in de camper. Daarna at ik boterhammen en warme soep en we beslisten om de rest van de namiddag op zoek te gaan naar een wasserij om onze was te doen en ook onze inkopen te doen in een warenhuis. Daarmee waren de uren in de namiddag goed opgevuld en was alles weer proper voor de volgende dag. Hopelijk iets droger dan vandaag.

16-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Wanneer we met tegenzin en na het optrekken van de mist camping Le Futuriste verlaten, gaan we eerst nog enkele kastelen bekijken. Het eerste kasteel ligt op amper 500 meter van de camping en heet: “Château de Vayres”. Het kasteel is in privé-handen en de toren die zich achteraan los van het kasteel bevindt is niet minder dan een duiventoren. Ik vermoed voor duiven van adellijke afkomst….. Het tweede kasteel dat we willen bezoeken is het “Château de Dissay”. Dit kasteel is echter ook in privé-handen en kan pas op zon- en feestdagen bezocht worden. Er zit dus niets anders op dan enkele foto’s maken en terug vertrekken. Nabij St-Georges wordt ik door Gerda afgezet en via de alternatieve route rond Poitiers ga ik terug van start. De mist is ondertussen weggetrokken en ondanks wat wind op kop blijft het toch aangenaam fietsen in een glooiend landschap. Rond het middaguur kom ik voorbij het zoveelste dorpje. Het luistert naar de naam: “Chéré-les-Bois”. Aan het kerkje is geen mens te bespeuren. Een zware bank, gemaakt van enkele zware rotsblokken, die hier waarschijnlijk nog door de Romeinen zijn neergeploft, vormen een uitstekende zitplaats om mijn boterhammen op te eten. Op het moment dat ik mij wil neerzetten schieten de hagedissen zich weg op zoek naar veiliger oorden. Ik zit er ruim een kwartier en welgeteld 1 boer op een tractor komt er voorbij. Voor de rest geen levende ziel te bespeuren, zelfs geen hagedissen. Ik stap op en rij verder tot ik na 68 km in Charroux aankom. Gerda staat op het marktplein op mij te wachten. Charroux is een historisch plaatsje. Het heeft een grote, verhoogde aangelegde overdekte markt uit de 16^e eeuw met een indrukwekkende houtconstructie. Er staat ook een héél bijzondere achthoekige toren die ooit het middelpunt vormde van een enorme abdijkerk. Rondom de toren kan men nog de funderingen zien van de Benedictijner-abdij van St-Saveur. Ik heb er dorst van gekregen en we drinken nog iets op een van de terrasjes rond het marktplein. Later krijg ik ook nog een prachtige stempel van het bureau de toerisme met de afbeelding van de toren van St-Saveur. Daarna rij ik weer verder tot in het pittoreske dorpje Nanteuil-Vallée waar Gerda op mij wacht. De camping gaat pas in juni open en na een bezoekje aan het kerkje, waar ik nog een prachtige afbeelding vind van St-Jacobus in een gekleurd glasraam, gaan we samen op zoek naar een rustige slaapplaats voor de nacht.

15-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

“Poitiers was in de Romeinse tijd en later vooral in de Karolingische tijd een héél belangrijke stad”. Zo staat het in mijn boekje met de route, dus vond ik het maar heel normaal om deze stad eens te bezoeken. Poitiers is niet alleen cultuur en historisch interessant, je vind er ook héél moderne en aangename winkelstraatjes. Er zijn ook een paar historische wandelroutes aangeduid met kleuren op de grond. Die brachten ons langs bezienswaardigheden zoals: Eglise Notre-Dame la Grande, Kathédrale St-Pierre, Eglise Jean-Baptiste, Eglise St-Hilaire, Hotel de Ville, Palais de Justice, Place de la Liberté, Hotel Fumé, Préfecture, Gare TGV en Parc de Blossac. Alles bezoeken op 1 dag is natuurlijk onmogelijk, maar deze stad zomaar links laten liggen zou zeer onverstandig geweest zijn.

14-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Rond 9u30, na het aflaten van het afvalwater en terug bijvullen van proper water, trekken we terug verder. Gerda vertrekt als eerste en ik kort daarna ook. Ik rijd door St-Avertin en neem nog eerst een foto van aanwijzingsborden die de St-Jacobs fiets- en wandelroute aangeven. Nabij Veigné heb ik nog een kleine helling te verwerken en kom dan aan de l’Aindre terecht. Op deze plaats is de l’Aindre vrij onstuimig en kayakkers kunnen hier hun sport naar hartelust beoefenen aan de hand van een parcours die men d.m.v. poortjes boven het water heeft aangelegd. In St-Mauré-de-Touraine valt mijn oog op een mooi kunstwerkje in de vorm van een boom met reuze namaakappelen. Er staat een bordje met uitleg, maar mijn gebrekkige kennis van het Frans speelt mij hier parten. Ik neem wel een foto van het kunstwerk en de uitleg en besluit het thuis eens te proberen aan de hand van een Frans woordenboek. Daarna volg ik de D108 in de richting van de rivier de Vienne. Ik kan kilometers voor mij uitkijken en de weg blijft maar langzaam dalen. Ik maak nog snel een foto van op een hoger gelegen punt met schitterend vergezicht en laat me dan uitbollen tot in het dal van de Vienne. Wanneer ik nabij Marcilly-sur-Vienne de rivier over steek, ben ik vol bewondering voor deze rivier en stop nog even voor een foto. Daarna rij ik 15 km in zuidelijke richting tot Dangé-St-Romain waar ik een afspraak heb met Gerda. Even moeten we elkaar zoeken omdat zij aan een plein staat in de omgeving van de kerk. En omdat ik aan de andere kant van de rivier zit en ook daar een kerkje staat, moeten we even naar elkaar zoeken. Wanneer Gerda mij laat weten dat ze vóór de kerk staat en ook ik voor een kerk op haar wacht, begint het tot mij door te dringen dat hier 2 kerken in het spel zijn. Vanaf dan steek ik de rivier over en zie onmiddellijk de andere kerktoren. Na het middagmaal beslissen we om eerst de boodschappen te doen. Een “intermarchée” ligt op 5 minuten van het dorp, aldus een bord. Later zou blijken dat die 5 minuten in feite 9 km waren. Na de boodschappen komen we terug naar Dangé-St-Romain, en dan spring ik terug op de fiets. Terug rij ik 15 km zuidwaarts langs de Vienne tot ik in Châtelleraut aankom. Ik bewonder nog eens de mooie Pont Henri IV met zijn 9 bogen en trek  dan terug verder. Iets buiten Châtelleraut splitst de Vienne zich met de Clain die ik nu verder moet volgen. Terug komen stilaan enkele pittige hellingen op het parcours voor. In Dissay, op 5 km van mijn eindbestemming, sta ik plots voor een schitterend kasteel. Het blijkt een 15^e eeuws Château te zijn dat ooit fungeerde als zomerverblijf van de bisschoppen van Poitiers. 5 km verder kom ik op mijn eindbestemming waar Gerda staat te wachten bij camping “Le Futuriste”. Een mooiere camping heb ik in héél mijn leven nog niet gezien. Ook de ligging is formidabel. Je kijkt er zo over het dal met op een boogscheut “Futuroscope”, een enorm attractiepark voor liefhebbers van visuele technologie. En daarbij zijn we op 10 km van Poitiers beland.

13-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Rond 9 uur vertrok ik voor een korte rit naar Tours. Terug goed weer en een goed humeur want het zou een korte rit worden. Voor ik echt naar mijn route reed, nam ik nog enkele foto’s in het stadje. Vooral de toren die toegang geeft tot de ruïnes van de oude burcht interesseerde mij. Op de vesten heeft men er een prachtig zicht op het stadje. Ik hoopte hier ook aan een stempel te komen, maar buiten enkele poezen die hun ras probeerden in stand te houden was er niemand te bespeuren. Niettegenstaande een bericht met de openingsuren vanaf 9 uur, liet niemand zich zien. Er zat dus niets anders op dan de poezen hun gang te laten gaan en te vertrekken. Na 17 km kwam ik voorbij het Château de Valmer. Een kasteel uit 1640 met een park en landerijen van 80 ha. Men kan het bezoeken en achteraf van de wijn proeven. Overigens begonnen zich meer en meer wijngaarden aan te melden. Er zaten ook al een paar korte, maar nijdige hellingen tussen. In Château de Valmer kreeg ik wel een stempel maar het was weer zo’n ding van een paar euro’s bij Mister Minit. Ik vraag me soms af of er nu niemand van die kasteelheren ook maar een deftige stempel zou hebben met daarop een afbeelding van hun domein of eventueel een familieschild. Bij het binnenrijden van Tours vond ik ook meer en meer wijnboeren en plaatsen om te gaan proeven. Ik reed de stad binnen via de fiets- en wandelbrug over de Loire namelijk: “de Pont Suspendu” en belandde zo direct in de stad die mij oud en ongezellig leek. Fietsen is hier geen lachertje, de auto’s drummen je zo van de weg. Het duurde dan ook bijna een uur voor ik Gerda vond die zich in het zuiden van de stad bevond. Na ons ingeschreven te hebben op de camping van St-Avertin, reden we met onze fietsen nog eens 6 km terug om de stad te bezichtigen. Behalve de Kathédraal St-Gatien is er echt niet veel te doen in deze stad. Zelfs een lange straat met restaurants en enkele winkels, lag er net na de middag dood en verlaten bij. ’s Avonds vereerden we een pizzarestaurantje in St-Avertin met ons bezoek. De jongeman die de pizza’s voor het oog van zijn klanten klaarmaakt, mag fier zijn op zijn bakkunst. De pizza’s waren niet alleen groot, ze waren vooral héél lekker.

12-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Na het ontbijt, het aflaten van vuil water en terug opvullen met proper water voor de camper vertrekken we beiden rond 9 uur. Gerda begeeft haar naar de N10 en ik ben onmiddellijk op mijn route. Na 8 km kom ik voorbij het dorpje Loche. Ik moet zo’n zijriviertje van de Eure over en kom op één van die plaatsen waar je de rest van je leven wilt slijten. De camera wordt boven gehaald en het huisje met treurwilg en waterloop worden vereeuwigd. Ik geniet nog even van het uitzicht en trek dan weer verder. De zon geeft al veel warmte en de wind zit pal in het voordeel. Dertig per uur halen is een makkie. Ik rijd terug zorgeloos door de velden. In Bouville, een dorpje van ongeveer 10 huizen en een kerkje staat het plots vol met auto’s. Ik zie de mensen met allerhande spullen onder de arm wandelen en merk bij het naderen van het kerkje dat er zo’n ouderwetse brollen markt aan de hand is. Niks aan de hand zou ik zeggen, ware het niet dat ik er dwars doorheen moet. Ik neem snel een foto van heel het gebeuren en laat me dan stapvoets meedrijven met de massa. Ik hou mijn fiets goed vast om te beletten dat ze hem van onder mijn gat verkopen. Op de tafels die in feite niet meer zijn dan enkele schragen en een plank ligt werkelijk van alles. Afgesleten schoenen, laarzen die nog van tijdens de oorlog zijn, elpees waarvan de kaft zo vergeeld is dat je nauwelijks de naam van de zanger kunt lezen. Van de kleinste prullen tot zaken als een ouderwetse bietenmaler of een weegschaal waarvan de naald die het gewicht moet aangeven bij de minste bruuske beweging op het asfalt terecht komt. Aan de houten telefoonpalen langs de weg hangen speakers die ik van in de jaren ‘60 niet meer gezien heb. Hier is dit blijkbaar nog high-technology. Er komt ook een stem uit. Ik vermoed van een man maar het kan ook een zware vrouwenstem geweest zijn. De enige woorden die verstaanbaar klonken waren: “Saucissen fumées” dan wat gebroebel en terug weer die saucissen fumées. Na een kwartier aan te schuiven tussen het ‘afval’ en tien keer de promotiecampagne voor de ‘saucissen fumées’ kan ik eindelijk mijn weg vervolgen. Na 40 km kom ik aan in Bonnevalle, een oud vestingstadje aan de Loir. Ik kom het stadje binnen over de ringgracht en door de oude stadspoort. Rondom de kerk liggen héél veel kleine straatjes en ik neem er ruim de tijd voor enkele foto’s. Daarna rij ik door naar Châteaudun waar ik aankom met 55 km op de teller. Ik rij tot bij het 15^e eeuwse Château, werkelijk een prachtig kasteel. Op de binnenkoer staan 2 mensen in een traditionele klederdracht uit die tijd te spelen op een soort van fluit en een trommel. Ik neem terug de tijd voor enkele foto’s en vraag dan in het souvenirwinkeltje om een stempel. Spijtig genoeg moet ik tevreden zijn met een doodgewone platte stempel zonder de minste historische opmaak. Ik verlaat deze stad doorheen een wirwar van kleine steile, afdalende straatjes en merk nog eens hoe imposant het kasteel er van beneden uitziet. Dan rij ik door tot in Montigny-le-Gannelon waar het prachtige Château du Prince-Duc de Montmorency-Laval (wat een naam) hoog boven op de heuvel prijkt. Ik maak terug even tijd voor een foto en laat het geheel nog eens van op de brug tot mij doordringen. Ik rij dan amper 1 km verder tot Cloyes-sur-Loir waar ik een afspraak heb met Gerda. Ik vind haar héél snel, rustig zittend op een bank in de zon te midden van een prachtig met bloemen bezaaid park. Gerda laat weten dat ze al de boodschappen heeft gedaan voor het avondeten. We nemen rustig de tijd en gaan even uitblazen op een gezellig terrasje in het dorp. Daarna trek ik terug verder en in Morée, langs de Loir wip ik nog even binnen voor een stempel in het infokantoor en de bediende van dienst laat me weten dat het morgen weer mooi weer zal zijn. In La Grapperie vind ik ook nog een kasteel met aanpalende gebouwen die een foto waard zijn en dan rij ik Vendôme binnen. Vendôme was tot de Franse Revolutie een bekend bedevaartsoord en mede daardoor een belangrijke etappeplaats voor Santiago gangers lees ik in mijn boekje. Ik neem er een foto van de Tour St-Martin en ga nog eens binnen in de abdijkerk St-Trinité. Ik verlaat Vendôme via de indrukwekkende stadspoort St-George en de brug over de Loir die ik snel nog op de foto zet. Daarna rij ik door naar het eerstvolgende dorpje, Chanteloup, waar Gerda op mij wacht en waar we de nacht zouden doorbrengen. Helaas vinden we dit niet echt de geschikte plek en omdat het nog maar 16u30 is beslissen we nog verder te trekken tot Château-Renault, zo’n   30 km verder en voorzien van een camping. Wanneer ik echter een uurtje later in de omgeving van de camping door het stadje rijd, bots ik weer op zo’n “brollenmarkt”. Gerda heeft ondertussen laten weten dat ze door die markt niet op de camping geraakt is en op de parking van de intermarché staat. Dat is amper enkele honderden meters verder en ik heb haar dan ook snel gevonden. We beslissen dan ook om hier te overnachten. Het was een mooie en lange, maar zeker geen lastige rit vandaag, ondanks de 138 km die op de teller staat. Morgen trekken we verder naar Tours die op een boogscheut van hier ligt.

11-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Vandaag werd er niet gefietst. We bezochten de stad Chartres te voet aan de hand van een brochure waar een toeristische stadswandeling in stond. We maakten heel wat foto’s van de vele mooie plekjes die deze stad rijk is. Een hoogtepunt was het bezoek aan de Kathédraal waar ik terug een mooie stempel mocht ontvangen. Op de middag aten we op één van de gezellige pleintjes. Daarna slenterden we verder door de kleine straatjes van de binnenstad. Rond 18u15 waren we terug op de camping om verder uit te rusten.

10-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Vanuit de camping in Goussonville vertrek ik vandaag met stijve beenspieren voor een tocht naar het dal van de Eure. Het is minder warm dan de vorige dagen en het traject lijkt mij een stuk minder zwaar dan gisteren. Om de 4 à 5 km kom ik voorbij de typisch Franse dorpjes die de rust zelve uitstralen. Het is weer zo’n groene en bosrijke omgeving over een licht glooiend traject. Ik zie terug voor mij 2 Nederlanders, maar laat ze hun gang gaan. In Tacoighières zie ik het kerkje staan met daarnaast het dorps- of gemeentehuis en ook het postkantoortje, alles in één stuk aan elkaar gebouwd en amper 1 m breed. Ik ben een beetje nieuwsgierig hoe deze 3 verschillende instanties tezamen gaan en besluit op zoek te gaan naar een stempel. Het kerkje lijkt mij gesloten. Dan heb ik nog de keuze tussen het postkantoortje en het dorpshuis. Om niet in contact te moeten komen of aan zaken herinnerd te worden die ik op deze tocht niet wil zien, gaat mijn keuze naar ……. het dorps- of gemeentehuis. Ik klop op de openstaande deur met vermelding: “Secretariat” en een vriendelijke vrouwenstem antwoordt met: “Entréz”. Ik stap binnen en nog voor ik Bonjour kan zeggen vraagt de vriendelijke vrouw of ik een “tampon” wil. Voor alle duidelijkheid: “tampon” betekent in Frankrijk “stempel”. Nadat ik van de vriendelijke vrouw een afdruk van haar tampon kreeg vertrek ik weer. Van dorp naar dorp tot aan de plaats van afspraak met Gerda. En vandaag spraken we af in Maintenon aan de rivier de Eure. In Maintenon staat een mooi Renaissance kasteel. Ooit gekocht door Lodewijk de XIV voor zijn lief: “Madame de Maintenon” die later zijn vrouw zou worden. Achter het kasteel staan nog de restanten van een aquaduct, ook gebouwd op vraag van diezelfde Lodewijk. Het moest dienen om het water van de Eure tot in Versailles te brengen. Maar het is nooit voltooid. Niettegenstaande er tussen 1685 en 1688 ongeveer 30.000 soldaten en boeren hebben aan gewerkt. Een mens doet al eens iets…… We maken een paar foto’s en laten ons heerlijk achterover vallen in één van de talrijke terrasjes op de Place Astride Briand. In het toerismebureau krijg ik nog zo’n gewone doordeweekse stempel en daarna vertrekken we weer elk apart voor de laatste 20 km tot Chartres. In Chartres vinden we elkaar snel terug bij de ingang van de camping. Nadat we ons hebben verfrist en geïnstalleerd zijn, trekken we nog eens deze gezellige, rustige en historisch interessante stad in. Het echte bezoek is in feite voor morgen, want dan neem ik een rustdag en wordt er niet gefietst.

09-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Rond 9u30 verlaten we de parking van het schooltje in Rémy. Het is héél rustig onderweg. Dat komt waarschijnlijk omdat 8 mei een feestdag is in Frankrijk. Mijn eerste tussenstop is vandaag in Clermont. Na ongeveer 30 km en enkele stevige hellingen kom ik aan de oude stadspoort die naast de kerk staat. Op het plein in het oude centrum staan nog enkele oude gebouwen, weliswaar gerenoveerd, maar toch hebben zij nog een Middeleeuws karakter. In de kerk kan ik de schitterende ramen, uit brandglas vervaardigd, bewonderen. Ik maak er enkele foto’s. Buiten neem ik nog enkele foto’s van het plein met de oude bibliotheek. Daarna rij ik terug verder, weeral te beginnen met een stevige klimpartij. Ik rij terug dwars doorheen een uitgestrekt landschap, bezaaid met koolzaadvelden en bossen. In Cauvigny, één van die talrijke dorpjes op mijn weg, hou ik halt en ga zittend op een steen naast de kerk, mijn middagpauze houden. Ik vertrek terug en zit nog maar pas op de fiets als ik weer zo’n klauterpartij van 3 km met een stijgingspercentage van 7% te verwerken krijg. Om 14 uur rij ik het dorpje Hénonville binnen langs de achterzijde van het kasteel. Ik stop even en zet mijn fiets tegen de 2 m hoge muur die het domein omringt. Ik neem mijn fototoestel, ga boven op de fiets staan, en neem stiekem een foto van de achterzijde van het kasteel en bijhorende bijgebouwen. Daarna rij ik tot aan de voorzijde want daar staat Gerda op mij te wachten. Ik neem er even pauze bij met 2 lekkere instant koffie’s en evenveel lekkere suikerwafels. Terwijl ik rustig in een tuinzetel van mijn koffie geniet, komen er 2 Nederlanders, gepakt en gezakt, hijgend voorbij. Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb niet het minste medelijden met hen. Na een half uurtje rust en ongeveer 70 km op de teller trek ik terug verder. 200 m verder is het weer van dat. Een helling die ik in slakkengang te lijf ga. Bordjes langs de weg laten mij weten dat ik door “Val de l’Oise” rijdt. Even verder haal ik de 2 Nederlanders in. Ze komen net uit een café. Zie je wel, dat ik geen medelijden moest hebben. Ik rij tot bij die 2 en vraag waar ze vandaan komen. Ze zijn op dezelfde dag als ik uit Leiden vertrokken en doen ongeveer elke dag 150 km. Die zullen zeker hun hemel verdiend hebben als ze in Compostela aankomen. In Oinville-sur-Montreint krijg ik de zoveelste beklimming te verwerken. In een geharrewar van kleine straatjes kies ik de verkeerde straat en vlieg met een hels tempo naar beneden. Eens beneden stel ik mijn vergissing vast. Het is maar een kleine km maar ik moet terug de helling op. En wie zie ik boven….. de 2 sportmannen uit Leiden. Even verder moeten ze ook even uitblazen en met een Hollandse Doei, steek ik ze weer voorbij. Tussen Hargenville en Mézières vlieg ik aan een hels tempo naar het dal van de Seine. Tot tweemaal toe moet ik deze stroom over, als ook de drukke A13 autosnelweg. Het is hier enorm druk en de auto’s vliegen mij links en rechts voorbij. Aan de overkant moet ik door Mézières en eens uit de drukte zie ik het bordje: “Goussonville”. Ik ben tevreden, het zit er bijna op voor vandaag. Tot ik uit een straat kom, en weer zo’n verschrikking voor me zie. Ik raadpleeg mijn boekje en inderdaad, daar staat in: “Klim 3 km tot 7%” . Dat wordt dus weer klauteren. Het kan mij echter niet deren want boven staat Gerda te wachten en nemen onze intrek in de mooie en stille camping “Canada” die na 122 km mijn slaapplaats voor vandaag zal zijn. Wetende dat het morgen een korte rit wordt naar Chartres.

08-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Vanuit St-Quentin rij ik in zuidelijke richting naar de Somme. Ik rij dus door de Picardie. Na 15 km ter hoogte van St-Simon kom ik terug Greet uit Tilburg tegen. We wisselen een paar woorden en trekken dan elk apart verder. Even verder zie ik nog 2 fietsers langs de baan, ze zitten te eten en met een simpele “doei” weet ik meteen dat het Nederlanders zijn. Op de middag, ik heb dan 5 km door een licht glooiend landschap gereden, kom ik aan aan de Kathédraal van Noyon. Hier heb ik een afspraak met Gerda. We nemen contact met elkaar met de GSM en enkele minuten later komt zij bij de Kathédraal waar ik gezeten op de trappen op haar wacht. Noyon is een historische stad en we beslissen om even rond te wandelen en een terrasje te doen. De Kathédraal kunnen we pas om 14 uur bezoeken en dan is er ruim tijd genoeg voor enkele foto’s. Wanneer we de Kathédraal willen bezoeken zien we dat er een begrafenis aan de gang is. We houden ons stil achteraan de kerk en dat apprecieert men want na de mis komt iemand vragen of ik een stempel wil. Na de mis komt de priester bij ons en wil ons nog een aparte kapel met binnentuin laten zien. Na dit extraatje doen we nog wat boodschappen en dan trek ik verder met de fiets richting Compiègne. Dit is werkelijk een prachtig stuk. Ik rij kriskras dwars door: “La Forêt de Laigue”. Werkelijk kilometers aan één stuk door rij ik tussen de bossen zonder één mens tegen te komen. Maar eens in Compiègne aangekomen is het gedaan met de rust. In een randgemeente heb ik een afspraak met Gerda en ik heb werkelijk alle moeite om haar te vinden. Wanneer we elkaar dan toch vinden zijn we niet echt tevreden met de plaats waar we zijn en na een korte blik op de kaart beslissen we om een tiental km verder te rijden. Zo belanden we in een klein rustig dorpje met de naam:  “Rémy”. Op de parking van het plaatselijke schooltje vinden we de rust die we zoeken en genieten we van een heerlijke koude schotel die na alweer een hete dag in onze maag verdwijnt.

07-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Na een rustige nacht in Saméon vertrek ik om 9 uur. Acht km later fiets ik door het mooie “Forêt de Marchienne”, heerlijk is dit. Maar na 23 km staat er plots een bord voor mij met het opschrift: “Deviation”. Ik ben koppig en denk met mijn fiets wel een doorgang te vinden. Plots sta ik voor 2 hopen aarde, aanschuivende vrachtwagens en een stofwolk die aan de binnenkant van mijn longen blijft plakken. Er is zelfs met de fiets geen doorkomen aan. Ik zie de kerktoren van het dorp Abscon recht voor mij liggen maar ik geraak er niet door. Dan maar terug keren en de wegomlegging volgen. Het kost mij ongeveer drie kwartier voor ik in Abscon geraak. Tot overmaat van ramp rij ik daarna nog verkeerd. Weer doe ik ettelijke km omweg om dan terug op mijn route te komen. Op het middaguur ben ik in het dorpje Warnes-au-Bac waar ik gezeten op de invallersbanken van de plaatselijke voetbalploeg mijn middagpauze hou. Daarna vertrek ik richting Cambrais die ik heel snel bereik. Het is pas 13 uur. Vervolgens rij ik tussen uitgestrekte koolzaadvelden naar onze plaats van afspraak. Iets na 14 uur kom ik bij de voormalige abdij van Vaucelles die gelegen is aan “Le Canal de St-Quentin”. Gerda staat er ook te wachten en maakt stiekem een foto van mijn aankomst. Deze Cisterciënzerabdij werd in 1132 gesticht door Bernardus van Clerveaux. Ook zieken, verstotenen, reizigers en pelgrims vonden hier onderdak in het hospice. De abdijkerk was ooit de grootste van Europa en had een lengte van 135 m. hier ontvang ik terug een stempel in mijn Credential. Na een bezoek aan de tuinen keren wij terug naar de camper waar ik terug mijn drankbussen opvul, nog enkele koekjes eet en daarna terug vertrek. De wind is ondertussen wat gedraaid en waait nu echt in het nadeel. Ook de hellingen worden langer. Maar de zon brandt op mijn huid. Nabij Gouy zie ik een bordje met: “Source de l’Escaut” of “De bronnen van de Schelde”. Ik maak nog eens een kleine omweg tot bij de bron en laat mij fotograferen door een Frans koppel. Ongelooflijk dat zo’n kleine bron met helder water 430 km verder zo’n enorme brede monding heeft in de zee. Het kleine kunstwerkje dat hier staat is een schenking van de stad Antwerpen. Even later vertrek ik weer vechtend tegen de wind en de hellingen richting St-Quentin. Bij het naderen van deze stad ontmoet ik nog een Nederlandse. Ze heet Greet en komt uit Tilburg. Moederziel alleen is ze op 1 mei vertrokken. We praten nog wat onderweg en ze is blij dat ik haar vergezel tot aan de camping waar zij ook de nacht zal doorbrengen. We nemen afscheid van elkaar en wensen elkaar nog een goeie tocht.

06-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Na de laatste zaken in de camper te hebben gestoken, is het zover. De fiets wordt uit de garage genomen en voorzien van de nodige tassen met eten en het kaartmateriaal. Gerda neemt nog een laatste foto en ik kan vertrekken. Het is nu 10 uur en mijn tocht kan beginnen. Na 3 km, in Mariakerke krijg ik al een eerste berichtje op de GSM. Vriend Marc wenst mij een goede tocht. Ik laat hem weten dat ik begin te naderen en al in Mariakerke ben…. Om 11u30 steekt Gerda mij voorbij met de camper in de omgeving van Oudenaarde. We hebben een afspraak in Ronse voor een eerste tussenstop. Het weer is schitterend. De zon laat zich van haar beste kant zien en de wind waait helemaal in mijn voordeel. Wat moet je nog meer? In Ronse komen Gerda en ik samen op de parking van een warenhuis voor het middageten. Wanneer we terug vertrekken spreken we af dat Gerda onmiddellijk doorrijdt tot Saméon. Dit is een dorpje net over de grens waar we aan de “Mairie” een parking hebben voor de nacht. Ik vervolg na Ronse mijn weg naar Doornik waar ik rond 14 uur aankom. Ik ga op bezoek in het toerismebureau waar ik een stempel in mijn Credential krijg. Ik rij nog even door tot aan de St-Jacobskerk omdat men in het huisje ernaast ook een stempel kan krijgen. Dat zijn er dan al twee en dat is meegenomen. In Doornik kom ik dan echt op de St-Jacobsfietsroute en dat is te merken ook. Al onmiddellijk zie ik zeker al een viertal fietspelgrims. Allemaal Nederlanders. Ze zijn herkenbaar aan het gele vlagje van de Nederlandse Jacobsstaf. Ikzelf draag er eentje van het Vlaamse Compostela genootschap. Hiermee is nogmaals het bewijs geleverd dat je nooit alleen op weg bent naar Compostela. Na Doornik vervolg ik mijn weg langs de Schelde richting Bléharies, daar verlaat ik de mooie boorden van de Schelde en rij richting Rumégnies waar ik de Belgisch Franse grens oversteek. Aan de oude grensovergang neem ik nog een foto en rij dan nog 2 km verder waar ik mij in Saméon bij Gerda vervoeg. Het is dan 16 uur en er staan precies 100 km op de teller.

05-05-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Wanneer je met je voorbereiding begint dan is één van de eerste zaken die men afvraagt. Hoe rij ik naar mijn bestemming toe? Welke weg neem ik? Wie heeft dit ooit al ondernomen en welke weg volgden ze?

Al snel vond ik de drie delen van de “St.Jacobsfietsroute” gemaakt door Clemens Sweerman en uitgegeven door uitgeverij Pirola. In deze boekjes vind men niet alleen de route maar ook heel wat historische en praktische informatie alsook meerdere alternatieven voor je route. Ook overnachtingmogelijkheden en toeristenbureaus worden erin vermeld. klik hier voor pirola website

Ik kon ook terecht bij het”Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela” die regelmatig infovergaderingen organiseert zowel voor fietsers of wandelaars. Dit genootschap heeft ook driemaandelijks het tijdschrift “De Pelgrim” uit en bezorgd je ook je eventuele geloofsbrief en afstempelboekje die je kan gebruiken om aan een pelgrimsprijsje een slaapplaats te vinden in een of ander pelgrimsonderkomen. Wie graag goed geïnformeerd vertrekt kijkt best eens op de site klik hier voor de compostelagenootschap website

Ook werd ik lid van de vereniging “De Vakantiefietser vzw”. Deze vereniging herbergt heel wat leden die hun ervaringen om met de fiets de wereld rond te trekken graag met anderen delen. De Vakantiefietser richt ook jaarlijks een fietsreisbeurs in waar je alles voor je fietsreizen kan vinden en met ervaren fietsreizigers van gedachten kunt wisselen. Meer informatie vindt je op klik hier voor de vakantiefietser website

Naast de bovenvermelde informatie heb ik ook enkele boeken of boekjes gelezen van mensen die ooit één of meerdere wegen naar Santiago de Compostela hebben bewandeld of gefietst.

Kathryn Harrison

De weg naar Santiago de Compostela

Uitgeverij Maarten Muntinga bv, Amsterdam ISBN 90 417 0616X NUR 508

Paulo Coelho

De pelgrimstocht naar Santiago, dagboek van een magiër.

Uitgeverij De Arbeiderspers,Amsterdam ISBN 90 413 3073 9 / NUR 311

Herman Vuijsje

Pelgrim zonder god. Een voettocht van Santiago de Compostela naar Amsterdam.

Uitgeverij Pandora pockets ISBN 978 90 467 0118 8 NUR 301

Gied ten Berge en Wantje Fritschy

Pelgrimeren naar de Morendoder, onderweg naar Jacobus van Compostela

Uitgeverij Valkhof Pers ISBN 90 5625 235 6

Claude Cantré

Afspraak met Jacobus, Mijmeren langs de weg naar Santiago de Compostela.

Uitgeverij Digitalis- INDICO Utrecht ned ISBN 90 77713 14 X NUR 508

Guus en Nel Schipper

Trappen tot Santiago. Verslag van een pelgrimstocht per fiets.

Uitgeverij Aschcom, Wemeldinge nl. ISBN 90 804772 57 NUR 508

Joop Van Der Meulen

Praktisch pelgrimeren naar Santiago de Compostela

Uitgegeven door: Nederlands Genootschap van Sint Jacob. ISBN 90 808567 2 1

http://www.santiago.nl.echt ned.eg naar Santiage de Compostelardam.n van mensen die ooit één of meerdere wegen naar San

Fons Peters

Pelgrim op pedalen. Brieven en notities van een fietstocht naar Santiago de Compostela.

Uitgeverij Conserve. ISBN 9789054290995

Ignace Vervaet

Duizend heuvels. Fietstocht naar Santiago de Compostela

Uitgeverij Elmar. ISBN 9038908873

Ook geraadpleegd:

“De Pelgrim” ; driemaandelijks tijdschrift uitgegeven door het Vlaams Genootschap

van Santiago de Compostela.

Adriaan De Roover

“Ontmoeting met de romaanse kunst langs de wegen en zijwegen naar Santiago de Compostela”. Uitgave van het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela

ISBN 978 90 812264 1 7

24-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

23-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

22-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

22-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

21-04-2008, 00:00 geschreven door Ernie  

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!

27-09-2005, 16:32 geschreven door Ernie